Insuliny i insulinooporności - The Ultimate Guide

Insulina jest ważnym hormonem, który kontroluje wiele procesów w ciele.

Jednak problemy z tym hormonem są w centrum wielu współczesnych chorób.

Czasami nasze komórki przestają reagować na insulinę, tak jak powinny.

Stan ten określany jest jako oporność na insulinę i jest niewiarygodnie powszechny.

W rzeczywistości badanie z 2002 r. Wykazało, że 32,1% populacji USA może być oporne na insulinę (1).

Liczba ta może wzrosnąć do 70% u otyłych dorosłych kobiet i ponad 80% w niektórych grupach pacjentów (2, 3). Około jedna trzecia otyłych dzieci i nastolatków może również wykazywać oporność na insulinę (4).

Te liczby są przerażające, ale dobrą wiadomością jest to, że insulinooporność może zostać radykalnie poprawiona dzięki prostym środkom stylu życia.

W tym artykule wyjaśniono, czym jest insulinooporność, dlaczego należy się troszczyć i jak można ją pokonać.

ReklamaReklama

Poradnik Insuliny i Insulinooporności

Insulina jest hormonem wydzielanym przez narząd zwany trzustką.

Jego główną rolą jest regulacja ilości składników odżywczych krążących w krwioobiegu.

Chociaż insulina jest głównie zaangażowana w zarządzanie poziomem cukru we krwi, wpływa również na metabolizm tłuszczów i białek.

Kiedy jemy posiłek zawierający węglowodany, zwiększa się ilość cukru we krwi w krwiobiegu.

Jest to odczuwane przez komórki trzustki, które następnie uwalniają insulinę do krwi.

Następnie insulina przemieszcza się wokół krwi, mówiąc komórkom organizmu, że powinni pobrać cukier z krwi.

Prowadzi to do zmniejszenia ilości cukru we krwi i umieszczenia go w miejscu, do którego ma trafić, do komórek w celu użycia lub przechowywania.

Jest to ważne, ponieważ duże ilości cukru we krwi mogą mieć działanie toksyczne, powodując poważne szkody i potencjalnie prowadzące do śmierci w przypadku nieleczenia.

Jednak z różnych powodów (omówionych poniżej), czasami komórki przestają odpowiadać na insulinę, tak jak powinny.

Innymi słowy, stają się "oporne" na insulinę.

Kiedy to nastąpi, trzustka zaczyna wytwarzać jeszcze więcej insuliny, aby obniżyć poziom cukru we krwi. Prowadzi to do wysokiego poziomu insuliny we krwi, nazywanego hiperinsulinemią.

To może nadal się rozwijać przez długi czas. Komórki stają się coraz bardziej odporne na insulinę, a poziom insuliny i cukru we krwi wzrasta.

W końcu trzustka może nie być w stanie nadążyć, a komórki w trzustce mogą ulec uszkodzeniu.

Prowadzi to do zmniejszenia wytwarzania insuliny, więc teraz istnieją małe ilości insuliny i komórek, które nie reagują na małą dostępną insulinę. Może to prowadzić do wzrostu poziomu cukru we krwi.

Gdy poziom cukru we krwi przekracza pewien próg, diagnoza cukrzycy typu 2 jest wykonywana. W rzeczywistości jest to uproszczona wersja rozwoju cukrzycy typu 2.

Insulinooporność jest główną przyczyną tej powszechnej choroby, która dotyka około 9% ludzi na całym świecie (5).

Oporność a wrażliwość

Oporność na insulinę i wrażliwość na insulinę są dwiema stronami tej samej monety.

Jeśli jesteś odporny na insulinę, masz niską wrażliwość na insulinę. I odwrotnie, jeśli jesteś wrażliwy na insulinę, to masz niską insulinooporność.

Odporność na insulinę jest zła, a wrażliwość na insulinę jest dobra.

Dolna linia: Insulinooporność oznacza, że ​​komórki nie reagują dobrze na hormon insuliny. Powoduje to wyższy poziom insuliny, wyższy poziom cukru we krwi i może prowadzić do cukrzycy typu 2 i innych problemów zdrowotnych.

Co powoduje insulinooporność?

Istnieje wiele potencjalnych przyczyn i przyczyn oporności na insulinę.

Uważa się, że jednym z głównych jest zwiększona ilość tłuszczów we krwi.

Liczne badania pokazują, że duże ilości wolnych kwasów tłuszczowych we krwi powodują, że komórki, takie jak komórki mięśniowe, przestają prawidłowo reagować na insulinę (6, 7, 8).

Może to częściowo wynikać z gromadzenia się wewnątrz komórek mięśniowych metabolitów kwasów tłuszczowych, nazywanych tłuszczami wewnątrzkomórkowymi. Powoduje to przerwanie szlaków sygnałowych niezbędnych do działania insuliny (9, 10, 11).

Główną przyczyną podwyższonych ilości wolnych kwasów tłuszczowych jest spożywanie zbyt dużej ilości kalorii i przenoszenie nadmiaru tkanki tłuszczowej. W rzeczywistości przejadanie się, zwiększenie masy ciała i otyłość są silnie związane z opornością na insulinę (12, 13, 14, 15).

Po zwiększeniu trzewnej tkanki tłuszczowej, niebezpieczny tłuszcz z brzucha, który gromadzi się wokół narządów, wydaje się być bardzo ważny.

Ten rodzaj tłuszczu może uwalniać do krwi wiele wolnych kwasów tłuszczowych, a nawet może uwalniać hormony zapalne, które napędzają insulinooporność (16, 17, 18).

Jednakże normalna waga lub szczupła osoba może również być odporna na insulinę, jest ona o wiele częstsza u osób z nadwagą (19).

Istnieje kilka innych potencjalnych przyczyn insulinooporności:

• Fruktoza: Wysokie spożycie fruktozy (z dodatku cukru, a nie owoców) powiązano z opornością na insulinę zarówno u szczurów, jak iu ludzi (20, 21, 22).
• Zapalenie: Zwiększony stres oksydacyjny i stan zapalny w organizmie mogą prowadzić do oporności na insulinę (23, 24).
• Bezczynność: Aktywność fizyczna zwiększa wrażliwość na insulinę, a bycie nieaktywnym powoduje insulinooporność (25, 26).
• Mikroflora jelitowa: Istnieją dowody na to, że zakłócenie środowiska bakteryjnego w jelitach może wywołać stan zapalny, który zaostrza oporność na insulinę i inne problemy metaboliczne (27).

Istnieją również różne czynniki genetyczne i społeczne, a czarni, Latynosi i Azjaci są szczególnie zagrożeni (28, 29, 30).

Ta lista nie jest ostateczna. Istnieje wiele innych czynników, które mogą wpływać na oporność / wrażliwość na insulinę.

Dolna linia: Główną przyczyną insulinooporności może być objadanie się i zwiększenie tkanki tłuszczowej, szczególnie w okolicach brzucha.Inne czynniki obejmują wysokie spożycie cukru, zapalenie, brak aktywności i genetyki.

ReklamaReklamaReklama

Jak rozpoznać, czy jesteś odporny na insulinę

Lekarz może ustalić, czy jesteś odporny na insulinę na kilka sposobów.

Na przykład wysoki poziom insuliny na czczo jest dobrym objawem oporności na insulinę.

Test o nazwie HOMA-IR określa insulinooporność na podstawie stężenia cukru we krwi i insuliny i jest dość dokładny.

Istnieją również sposoby na bardziej bezpośrednie mierzenie poziomu cukru we krwi, takie jak doustny test tolerancji glukozy, w którym podaje się dawkę glukozy, a następnie mierzy się poziom cukru we krwi przez kilka godzin.

Jeśli masz nadwagę lub jesteś otyły, a szczególnie jeśli masz duże ilości tłuszczu w okolicach brzucha, istnieje duża szansa, że ​​jesteś odporny na insulinę.

Istnieje również stan skóry zwany acanthosis nigrans, obejmujący ciemne plamy na skórze, które mogą wskazywać na oporność na insulinę.

Mając niski poziom cholesterolu HDL ("dobrego" cholesterolu) i wysokie stężenie trójglicerydów we krwi są to dwa inne markery, które są silnie związane z opornością na insulinę (3).

Dolna linia: Wysoka insulina i wysoki poziom cukru we krwi są kluczowymi objawami oporności na insulinę. Inne objawy obejmują dużo tłuszczu z brzucha, wysokie poziomy trójglicerydów we krwi i niski poziom HDL.

Oporność na insulinę, zespół metaboliczny i cukrzycę typu 2

Insulinooporność jest cechą charakterystyczną dwóch bardzo często występujących chorób, zespołu metabolicznego i cukrzycy typu 2.

Zespół metaboliczny to grupa czynników ryzyka związanych z cukrzycą typu 2, chorobami serca i innymi problemami.

Objawy to wysokie stężenie trójglicerydów we krwi, niski poziom HDL, podwyższone ciśnienie krwi, otyłość centralna (tłuszcz z brzucha) i wysoki poziom cukru we krwi (31).

Czasami ten stan określa się mianem "zespołu oporności na insulinę" (32) Insulinooporność jest również główną przyczyną cukrzycy typu 2. Wysoki poziom cukru we krwi jest powodowany przez komórki, które nie reagują już na insulinę (33).

Z biegiem czasu komórki produkujące insulinę w trzustce mogą przestać działać, co prowadzi również do niedoboru insuliny (34).

Poprzez zatrzymanie rozwoju insulinooporności możliwe może być zapobieganie większości przypadków zespołu metabolicznego i cukrzycy typu 2.

Dolna linia: Insulinooporność jest sercem zespołu metabolicznego i cukrzycy typu 2, które obecnie należą do największych problemów zdrowotnych na świecie.

ReklamaReklama

Oporność na insulinę jest powiązana z chorobą serca i wszystkimi rodzajami innych problemów zdrowotnych

Oporność na insulinę jest również silnie związana z chorobą serca, która jest największym na świecie zabójcą (35).

W rzeczywistości, ludzie oporni na insulinę lub z zespołem metabolicznym mają do 93% większe ryzyko chorób serca (36).

Istnieje wiele innych chorób związanych z opornością na insulinę. Obejmuje to bezalkoholową stłuszczeniową chorobę wątroby, zespół policystycznych jajników (PCOS), chorobę Alzheimera i raka (37, 38, 39, 40).

Dolna linia: Insulinooporność może powodować wiele chorób, w tym choroby serca, niealkoholowe stłuszczenie wątroby, zespół policystycznych jajników, chorobę Alzheimera i raka.

Ogłoszenie

Sposoby zmniejszania oporności na insulinę (poprawa wrażliwości na insulinę)

Dobrą rzeczą dotyczącą odporności na insulinę jest to, że bardzo łatwo jest na nią wpływać.

W rzeczywistości często całkowicie odwracasz oporność na insulinę, zmieniając styl życia.

Oto kilka opartych na dowodach sposobów zmniejszenia oporności na insulinę:

1. Ćwiczenie: To może być jeden najprostszy sposób na poprawę wrażliwości na insulinę. Efekt jest prawie natychmiastowy (41, 42).
2. Utrata tłuszczu z brzucha: Postaraj się stracić trochę tłuszczu, szczególnie głęboki "trzewny" tłuszcz z wątroby i brzucha. W tym artykule wymieniono kilka wskazówek opartych na dowodach dotyczących utraty tłuszczu z brzucha.
3. Rzuć palenie: Palenie tytoniu może powodować oporność na insulinę, więc rzucenie palenia powinno pomóc (43)
4. Zmniejszenie spożycia cukru: Spróbuj zmniejszyć spożycie dodanych cukrów, szczególnie ze słodzonych napojów.
5. Jedz zdrowo: Jedz dietę opartą głównie na pełnych, nieprzetworzonej żywności. Obejmuje orzechy i tłuste ryby.
6. Kwasy tłuszczowe omega-3: Jedzenie kwasów tłuszczowych omega-3 może w wielu przypadkach zmniejszyć oporność na insulinę. Mogą również obniżyć poziom trójglicerydów we krwi, które często mają wysoką insulinooporność (44, 45).
7. Suplementy: Przyjmowanie suplementu o nazwie berberyna może być skuteczne w zwiększaniu wrażliwości na insulinę i obniżaniu poziomu cukru we krwi (46). Suplementy magnezu również mogą być pomocne (47).
8. Sen: Istnieją pewne dowody na to, że zły sen powoduje oporność na insulinę, więc poprawa jakości snu powinna pomóc (48).
9. Zmniejszenie stresu: Jeśli jest zbyt duży, spróbuj zarządzać poziomami stresu (49). Wykazano, że medytacja jest pomocna (50).
10. Oddaj krew: Wysokie stężenie żelaza we krwi wiąże się z opornością na insulinę. U mężczyzn i kobiet po menopauzie pobranie krwi może poprawić wrażliwość na insulinę (51, 52, 53).
11. Przerywany post: Po wzięciu jedzenia o nazwie przerywany post może poprawić wrażliwość na insulinę (54).

Większość pozycji na liście to także te same rzeczy, które zwykle kojarzymy z dobrym zdrowiem, długowiecznością i ochroną przed chorobą.

Wszystko to jest powiedziane, należy pamiętać, że nic w tym artykule nie ma na celu porady lekarskiej.

Insulinooporność wiąże się z różnymi poważnymi problemami zdrowotnymi, dlatego radzę porozmawiać z lekarzem o dostępnych opcjach. Istnieją również różne zabiegi medyczne, które mogą działać.

Dolna linia: Oporność na insulinę może zostać zmniejszona lub nawet całkowicie odwrócona dzięki prostym działaniom w zakresie stylu życia. Obejmują one ćwiczenia fizyczne, zdrowe odżywianie, utratę tłuszczu z brzucha oraz dbanie o poziom snu i stresu.

ReklamaReklama

Dieta niskowęglowodanowa i insulinooporność

Kolejną rzeczą wartą podkreślenia jest dieta niskowęglowodanowa.

Diety, które ograniczają węglowodany, mogą mieć niesamowicie potężne korzyści przeciwko zespołowi metabolicznemu i cukrzycy typu 2 (55, 56), a częściowo jest to spowodowane zmniejszoną opornością na insulinę (57, 58, 59).

Jednakże, gdy spożycie węglowodanów jest bardzo niskie, takie jak dieta ketogeniczna, organizm może wywołać stan oporności na insulinę, aby oszczędzić mózgowi cukru we krwi.

Jest to określane jako "fizjologiczna" insulinooporność (w przeciwieństwie do "patologicznej") i nie jest złe (60).

Dolna linia: Diety niskowęglowodanowe zmniejszają szkodliwą oporność na insulinę związaną z chorobą metaboliczną. Jednak dieta ketogenna o bardzo niskiej zawartości węglowodanów może wywoływać nieszkodliwy rodzaj oporności na insulinę, która zatrzymuje poziom cukru we krwi w mózgu.

Przyjmij wiadomość domową

Insulinooporność może być jednym z kluczowych czynników wielu (jeśli nie najbardziej ) dzisiejszych chorób przewlekłych, które wspólnie zabijają miliony ludzi każdego roku.

Dobra wiadomość jest taka, że ​​można ją znacznie poprawić dzięki prostym środkom stylu życia, takim jak utrata tłuszczu, jedzenie zdrowej żywności i ćwiczenia.

Zapobieganie insulinooporności może należeć do najpotężniejszych rzeczy, które możesz zrobić, aby żyć dłużej, zdrowiej i szczęśliwiej.