Strongyloidiasis: Przyczyny, czynniki ryzyka, leczenie i więcej

Co to jest Strongyloidiasis?

Strongyloidiasis to infekcja przez obleńca lub nicieni, zwanego Strongyloides stercoralis. S. stercoralis roundworm jest rodzajem pasożyta. Pasożyt to organizm żyjący w ciele innego gatunku, z którego pozyskuje składniki odżywcze. Zakażony organizm jest nazywany gospodarzem.

S. zakażenie stercoralis występuje rzadko w Stanach Zjednoczonych. Glisty zwykle występuje w ciepłych klimatach, takich jak tropikalne i subtropikalne kraje. Jest bardziej powszechny na obszarach wiejskich i w instytucjach. Według Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorobom większość infekcji nicieni w Ameryce Północnej jest rozpowszechniana przez podróżnych, którzy odwiedzili lub mieszkali w Ameryce Południowej lub Afryce.

Zwykle węgorczyca nie powoduje żadnych objawów. S. zakażenie stercoralis można ogólnie zapobiegać poprzez dobrą higienę osobistą.

ReklamaReklama Objawy

Jakie są objawy grygyloidii?

W większości przypadków węgloidoza nie powoduje żadnych objawów. Jeśli objawy są obecne, mogą one obejmować:

• górny ból brzucha lub pieczenie
• biegunka lub naprzemienna biegunka i zaparcie
• kaszel
• wysypka
• czerwone pokrzywki w pobliżu odbytu
• wymioty
• utrata masy ciała

Przyczyny

Co powoduje chorobą skroniową?

Strongyloidiasis jest spowodowany przez pasożytniczego ciałka okrągłego S. stercoralis. Robak atakuje głównie ludzi. Najczęściej występuje w klimacie tropikalnym i subtropikalnym, ale czasami można go znaleźć w bardziej umiarkowanym klimacie. Może to obejmować części południowych Stanów Zjednoczonych i Appalachię. Gdy ktoś wejdzie w kontakt z S. stercoralis infekcja następuje po cyklu życiowym robaka.

Cykl życia robaka obejmuje następujące etapy:

1. Maleńkie robaki wnikają w twoją skórę i dostają się do krwioobiegu.
2. Robaki przechodzą następnie przez twój krwioobieg i przechodzą przez prawą stronę serca do płuc.
3. Pasożyty przemieszczają się z płuc do tchawicy i do ust.
4. Nieświadomie połkniesz te robaki, i one wędrują do twojego żołądka.
5. Robaki przenoszą się do twojego jelita cienkiego.
6. Robaki składają jaja, które się wylęgają i stają się larwami.
7. Larwy są wydalane z twojego ciała w kale.
8. Larwy mogą zainfekować twoje ciało penetrując skórę wokół odbytu, lub mogą rozwinąć się w dojrzałe robaki i zainfekować kogoś innego.

Robaki mogą również żyć i rozmnażać się w glebie bez żywiciela.

Rzadko robaki mogą przenikać do jelita żywiciela jako larwy, a nie wydostawać się z organizmu przez kał.

ReklamaReklama Czynniki ryzyka

Kto jest zagrożony gryzonioidozą?

Istnieje zwiększone ryzyko zakażenia, jeśli:

• podróżujesz lub mieszkasz w Ameryce Południowej, Afryce lub innych regionach tropikalnych
• mieszkasz lub podróżujesz na obszary wiejskie, obszary o niehigienicznych warunkach życia, lub obszary pozbawione odpowiednich publicznych usług zdrowotnych
• nie praktykujesz dobrej higieny osobistej
• masz osłabiony układ odpornościowy, taki jaki może wystąpić z HIV lub AIDS

Diagnoza

Jak rozpoznaje się kardikoidozę?

W celu zdiagnozowania infekcji można wykonać następujące testy S. stercoralis:

• Podczas aspiracji dwunastnicy Twój lekarz weźmie płyn z pierwszej części jelita cienkiego, aby zbadać pod mikroskopem obecność S. stercoralis.
• Twój lekarz może wykorzystać hodowlę plwociny do analizy płynu z płuc lub dróg oddechowych dla S. stercoralis.
• Lekarz może użyć próbki kału na komórki jajowe i pasożyty, aby sprawdzić S. stercoralis larwy w kale. Aby uzyskać dokładne wyniki, konieczne może być powtórzenie testu.
• Pełne badanie krwi z różnicowaniem może pomóc w wykluczeniu innych przyczyn objawów.
• Test antygenów we krwi może pomóc lekarzowi w poszukiwaniu antygenów do S. stercoralis. Ten test jest wykonywany, gdy lekarz podejrzewa, że ​​masz infekcję, ale nie może znaleźć pasożyta w aspiracji dwunastnicy lub w kilku próbkach kału. Wyniki testu nie mogą być wykorzystane do odróżnienia przeszłości od prądu S. zakażenie stercoralis.

Najczęstszymi metodami diagnozy są badania mikroskopowe próbek dwunastnicy lub kału.

ReklamaReklama Zabiegi

Na czym polega leczenie ziarniniakowicy?

Celem leczenia jest wyeliminowanie robaków. Lekiem z wyboru w leczeniu węgorczaku jest pojedyncza dawka leku przeciwpasożytniczego zwanego iwermektyną. Lek działa poprzez zabicie robaków w twoim jelicie cienkim.

Lekarz może przepisać dwa cykle albendazolu w odstępie 10 dni. Przyjmowanie tiabendazolu dwa razy dziennie przez dwa lub trzy dni jest również skutecznym leczeniem.

Jeśli infekcja jest powszechna, możesz potrzebować dłuższych lub powtarzających się kursów leczenia.

Reklama Komplikacje

Jakie są możliwe komplikacje?

S. zakażenie stercoralis może powodować następujące powikłania:

Eozynofilowe zapalenie płuc

Eozynofilowe zapalenie płuc występuje wtedy, gdy płuca pęcznieją w wyniku wzrostu liczby eozynofilów. Eozynofile są rodzajem białych krwinek, które organizm wytwarza, gdy robaki wchodzą do płuc.

Niedożywienie

Niedożywienie występuje, jeśli jelita nie są w stanie prawidłowo wchłonąć składników odżywczych z pokarmów, które jesz, gdy jesteś zainfekowany robakami.

Rozszczepiony Strongyloidiasis

Rozsiany węgorczycnik chorobotwórczy obejmuje szerokie rozprzestrzenianie się pasożyta na inne narządy twojego ciała. Może się tak zdarzyć, jeśli przyjmujesz leki immunosupresyjne lub masz niedobór immunologiczny spowodowany wirusem. Zdarza się, gdy S. stercoralis zmienia swój cykl życiowy, wchodzi do jelit i ponownie wnika do krwioobiegu.Objawy obejmują:

• ból brzucha i obrzęk
• wstrząs
• powikłania płucne i neurologiczne
• zakażenie krwi

ReklamaReklama Perspektywa

Czego można się spodziewać w dłuższej perspektywie?

Przy odpowiedniej terapii medycznej rokowanie dla węgorczyc jest bardzo dobre. Możesz spodziewać się pełnego wyzdrowienia, a pasożyty powinny zostać całkowicie wyeliminowane. Czasami leczenie należy powtórzyć.

Jednak poważne lub powszechne zakażenia u osób z osłabionym układem odpornościowym są bardzo poważne. Infekcja może być śmiertelna u tych osób, jeśli diagnoza jest opóźniona.

Zapobieganie

Jak mogę zapobiegać Strongyloidiasis?

Strongyloidiasis nie zawsze można zapobiec. Jednak wykonywanie dobrej higieny osobistej i korzystanie z urządzeń sanitarnych podczas podróży w ciepłym lub tropikalnym klimacie może zmniejszyć ryzyko zakażenia.