Udar i depresja: czy istnieje połączenie?

Depresja i udar

Udary są wywoływane, gdy mózg traci dopływ krwi. Dzieje się tak często z powodu zakrzepu krwi, który blokuje przepływ krwi przez tętnicę.

Ludzie, którzy mieli udar często zgłaszają objawy depresji. Depresja po udarze jest najczęstszym powikłaniem psychicznym udaru. Niemal jedna trzecia tych, u których wystąpił udar, ma depresję. Jednak większość przypadków depresji po udarze nie jest diagnozowana. Lekarze mogą przeoczyć sprawdzanie oznak depresji. Ludzie, którzy przeszli udar, mogą ukryć objawy lub nie być ich świadomi. Opiekun może dać dobry wgląd i pomóc wcześnie zidentyfikować depresję.

Depresja może mieć wpływ na jakość życia danej osoby. Może także utrudnić powrót do zdrowia po udarze. Depresja może również zwiększać ryzyko choroby sercowo-naczyniowej, co z kolei zwiększa ryzyko kolejnego udaru. Wskaźniki umieralności są 10 razy wyższe u osób, u których po udarze występuje depresja.

Depresja po udarze może być leczona za pomocą leczenia. Badania sugerują, że funkcja psychiczna jest lepsza u osób leczonych z powodu depresji.

reklamaReklama

Czynniki ryzyka

Czynniki ryzyka depresji po udarze

Prawdopodobieństwo wystąpienia depresji po udarze jest większe, jeśli:

• miałeś wcześniejszą chorobę psychiczną
• czy kobiety
• miały poprzedni stan, który wpłynął na twoje samopoczucie, takie jak traumatyczne uszkodzenie mózgu
• miało poprzednie trudności funkcjonalne, takie jak te, które mogą być spowodowane chorobą Parkinsona lub innymi zaburzeniami nerwowo-mięśniowymi
• żyć samotnie <999 >

Udary, które powodują wysoki stopień niepełnosprawności fizycznej i problemów neurologicznych również zwiększają ryzyko. Na przykład, jeśli u pacjenta rozwinie się afazja po udarze, bardziej prawdopodobne jest, że popadnie ona w depresję. Afazja zmniejsza zdolność mówienia i rozumienia słów.

Objawy

Objawy depresji po udarze

Każdy przypadek depresji po udarze może mieć różne objawy i czas trwania. Większość objawów pojawia się w okresie od trzech do sześciu miesięcy po udarze. Jednak początek może nastąpić już po miesiącu i dopiero kilka lat po udarze. Ta różnica w czasach wystąpienia może być spowodowana dwoma czynnikami: zmianami biochemicznymi zachodzącymi w mózgu po udarze oraz zmianami nastroju i osobowości, które pojawiają się w czasie. Te ostatnie mogą wynikać z:

okoliczności społecznych, takich jak samotność, brak interakcji

• genetyki
• ograniczeń fizycznych i umysłowych po udarze
• Jeśli jesteś opiekunem osoby, która ma niedawno doznał udaru mózgu, uważaj na te dziewięć symptomów:

ciągłe uczucie smutku i lęku

1. utrata zainteresowania normalnie przyjemnymi czynnościami
2. poczucie bezwartościowości i beznadziei
3. zmęczenie
4. trudność ogniskowania i drażliwość
5. zaburzone wzorce snu, takie jak spanie za dużo lub za mało
6. utrata apetytu lub przejadanie się
7. mniejsze zainteresowanie spędzaniem czasu z rodziną i przyjaciółmi
8. myśli samobójcze
9. U osób, które przeszły udar doświadczyć innych zmian nastroju, takich jak:

lęk

• drażliwość
• pobudzenie
• zaburzenia snu
• zmiany behawioralne
• apatia
• zmęczenie
• halucynacje
• Ważne jest, aby opiekunowie byli świadomy stanu emocjonalnego osoby, która miała udar.Może to zwiększyć szanse na uzyskanie prawidłowej diagnozy.

ReklamaReklama

Diagnoza Jak diagnoza depresji po udarze jest diagnozowana

Lekarze diagnozują depresję w oparciu o kryteria wymienione w "Podręczniku diagnostyczno-statystycznym zaburzeń psychicznych". "Depresja jest diagnozowana, jeśli dana osoba doświadczyła co najmniej pięciu z dziewięciu wymienionych powyżej objawów przez co najmniej dwa tygodnie.

Leczenie

Jak leczy się depresję po udarze

Leczenie depresji to zazwyczaj połączenie terapii i leczenia.

Terapia poznawczo-behawioralna jest powszechną terapią stosowaną w leczeniu depresji. Typowe leki stosowane w leczeniu depresji obejmują:

selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, takie jak fluoksetyna (Prozac) i paroksetyna (Paxil)

• inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny serotoniny, takie jak duloksetyna (Cymbalta) i wenlafaksyna (Effexor XR) <999 > tricykliczne leki przeciwdepresyjne, takie jak imipramina (Tofranil-PM) i nortryptylina (Pamelor)
• inhibitory monoaminooksydazy, takie jak tranylcypromina (Parnate) i fenelzyna (Nardil)
• Ważne jest, aby zrozumieć, w jaki sposób te leki mogą wchodzić w interakcje z innymi może brać. Pamiętaj, aby porozmawiać z lekarzem na temat możliwych interakcji.
• ReklamaReklama

Zmiany stylu życia

Zmiany stylu życia, które mogą leczyć depresję

Jeśli masz depresję po udarze, takie zmiany stylu życia mogą pomóc:

Weź udział w grupie wsparcia

Za pośrednictwem grupy wsparcia, możesz spotkać innych, którzy przechodzą przez podobne sytuacje. To może pomóc ci czuć się mniej samotnie.

Jedz zdrową dietę

Dieta składająca się z owoców, warzyw i chudego mięsa pomoże ci zachować zdrowie i zdrowie.

Bądź społeczny

Pozostawanie w towarzystwie i unikanie izolacji społecznej może pomóc ci odczuwać mniejszą depresję.

Bądź jak najbardziej niezależny

Jeśli dochodzisz do siebie po udarze, możesz potrzebować pomocy od opiekunów. Bardzo trudno jest stracić osobistą niezależność. Pracuj ze swoimi opiekunami, aby dowiedzieć się, jakie zadania możesz wykonać sam.

Ćwicz codziennie

Codzienna aktywność fizyczna może pomóc przyspieszyć powrót do zdrowia i leczyć depresję. Zwiedzanie i inne ćwiczenia o niskim wpływie są dobrym rozwiązaniem.

Reklama

Perspektywy

Perspektywa depresji po udarze

Jedną z najtrudniejszych rzeczy, z jaką osoba, która miała udar, musi pogodzić się z tym, jest częściowo lub całkowicie zależna od opiekuna podczas. Tego rodzaju wyzwanie, w połączeniu z wszystkimi innymi psychicznymi i fizycznymi ograniczeniami spowodowanymi udarem, może zwiększyć ryzyko depresji.

Właściwe monitorowanie i wizyta u lekarza przy pierwszych oznakach depresji może pomóc zmniejszyć ciężkość stanu i zwiększyć szanse na powrót do zdrowia po udarze. Ryzyko przewlekłej depresji zwiększa się, jeśli stan się nierozpoznany i nieleczony. Skonsultuj się z lekarzem od razu, jeśli podejrzewasz, że po udarze masz depresję.