Przykurcz Odkształcenie: Objawy, przyczyny i zapobieganie

Uszkodzenie przykurczu jest wynikiem sztywności lub zwężenia tkanek łącznych twojego ciała. Może to wystąpić w mięśniach, ścięgnach, więzadłach i skórze. Możesz również doświadczyć deformacji przykurczu w swoich kapsułkach stawowych. To jest … Czytaj więcej

Nieprawidłowość przykurczu jest wynikiem sztywności lub zwężenia tkanek łącznych twojego ciała. Może to wystąpić w mięśniach, ścięgnach, więzadłach i skórze. Możesz również doświadczyć deformacji przykurczu w swoich kapsułkach stawowych. Jest to gęsta włóknista tkanka łączna, która stabilizuje połączenie - i sąsiadujące kości - na najgłębszym, najbardziej wewnętrznym poziomie.

Nieprawidłowe przykurcze ograniczają normalny ruch. Rozwija się, gdy twoja zwykle giętka tkanka łączna staje się mniej elastyczna. Oznacza to, że twój zakres ruchu będzie ograniczony. Możesz mieć trudności:

• poruszanie rękoma
• rozciąganie nóg
• prostowanie palców
• rozszerzanie kolejnej części ciała

Mogą występować zacieki w różnych częściach ciała, takie jak: >

Mięśnie: przykurcze mięśniowe obejmują skrócenie i zaciśnięcie mięśni.

• Stawy: Jeśli występuje przykurcz w stawowej kapsule, w której łączą się dwie lub więcej kości, wystąpi ograniczony zakres ruchu w tym obszarze ciała.
• Skóra: Skóra może kurczyć się tam, gdzie została uszkodzona podczas oparzenia lub podczas zabiegu. To ograniczy twoją zdolność poruszania tą częścią ciała.

Objawy deformacji przykurczowej

Głównym objawem deformacji przykurczu jest zmniejszona zdolność poruszania się w obszarze ciała. Możesz również odczuwać ból, w zależności od lokalizacji i przyczyny problemu.

Najczęstsze przyczyny deformacji przykurczów

Najczęstszymi przyczynami przykurczów są brak aktywności i blizny spowodowane urazem lub poparzeniem. Ludzie, którzy mają inne schorzenia, które uniemożliwiają im poruszanie się, są narażeni na duże ryzyko deformacji przykurczów. To dlatego, że mięśnie i stawy, których nie poruszają się w normalnym zakresie ruchu, są pierwszymi kandydatami do zaciśnięcia.

Na przykład przykurcze stawów są powszechne u pacjentów wypisanych z oddziałów intensywnej terapii lub po długim pobycie w szpitalu. Do innych przyczyn należą choroby odziedziczone lub rozwijające się we wczesnym dzieciństwie, takie jak:

Dystrofia mięśniowa: ludzie z tą chorobą często odczuwają napięcie mięśni, ponieważ znacznie słabe mięśnie osłabiają ich zdolność do poruszania się.

• Porażenie mózgowe: Choroba ta powoduje napięcie mięśni i ogranicza ruch.
• Choroby ośrodkowego układu nerwowego: obejmują chorobę Heinego-Medina, stwardnienie rozsiane (MS) lub chorobę Parkinsona.
• Choroby zapalne: po reumatoidalnym zapaleniu stawów (RZS) bardziej narażasz się na deformację przykurczu.
• Kiedy szukać pomocy

Jeśli zostaniesz poparzony lub zraniony, poszukaj natychmiastowej pomocy medycznej. Należy skontaktować się z lekarzem, jeśli zdolność poruszania dotkniętą częścią ciała jest nagle ograniczona.

Szukaj leczenia chorób przewlekłych i schorzeń podstawowych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów. Leczenie może pomóc zmniejszyć lub zapobiec objawom.

Ocena i leczenie objawów

Badanie lekarskie

Lekarz przeprowadzi badanie lekarskie i zapyta o historię choroby. Przygotuj się na wyjaśnienie swoich objawów. Twój lekarz prawdopodobnie zapyta Cię o:

konkretnej lokalizacji twojego problemu

• o intensywności twoich symptomów
• o tym, ile masz jeszcze ruchu
• jak długo twój ruch w tym obszarze został ograniczony
• Lekarz może zlecić wykonanie zdjęć rentgenowskich lub innych testów w celu zdiagnozowania stanu pacjenta.

Fizjoterapia

Fizjoterapia jest jedną z najczęstszych metod leczenia przykurczów. Pomaga zwiększyć zakres ruchów i wzmocnić mięśnie. Fizyczne sesje terapeutyczne wymagają regularnej obecności w celu uzyskania najlepszych wyników. Twój fizjoterapeuta może pokazać Ci ćwiczenia do wykonania w domu. Mogą również zapewnić praktyczne terapie w celu poprawy mobilności.

Urządzenia

Być może konieczne będzie noszenie odlewu lub szyny, aby pomóc rozciągnąć tkanki w pobliżu obszaru problemowego. Do ciągłego przemieszczania dotkniętej części ciała można użyć maszyny do ciągłego ruchu pasywnego (CPM).

Lekarstwo

Lekarz może przepisać leki zmniejszające stan zapalny i ból. W przypadku pacjentów z porażeniem mózgowym toksyna botulinowa (Botox) jest czasami wstrzykiwana do mięśni, aby zmniejszyć napięcie i zminimalizować skurcze.

Operacja

Może być konieczna operacja, aby wydłużyć mięśnie lub naprawić więzadła, ścięgna lub kości uszkodzone w wypadku. Na przykład Twój chirurg może naprawić więzadło w kolanie, z nadzieją, że odzyskasz pełen zakres ruchu w dłuższej perspektywie.

Konsekwencje opóźnienia leczenia

Opóźnienie lub rezygnacja z leczenia może utrudnić lub uniemożliwić odzyskanie zakresu ruchu. Sztywne mięśnie, stawy i skóra mogą zakłócać wykonywanie codziennych zadań w domu i pracy.

Osoby z chorobami takimi jak porażenie mózgowe, dystrofia mięśniowa i stwardnienie rozsiane powinny być pod stałą opieką medyczną, aby uzyskać najlepsze wyniki.

Jeśli przebywałeś długo w szpitalu lub zostałeś ranny, szczególnie ważne jest, aby powiedzieć lekarzowi o jakiejkolwiek sztywności lub utracie ruchomości.

Zapobieganie deformacji przykurczu

Regularne ćwiczenia i aktywny styl życia mogą pomóc w zapobieganiu sztywności mięśni i stawów. Zapytaj swojego lekarza lub fizjoterapeutę o najlepszy program ćwiczeń dla ciebie. Podczas uprawiania sportu lub podnoszenia ciężkich przedmiotów należy zachować ostrożność, aby zapobiec obrażeniom.

Jeśli jesteś ranny, natychmiast skontaktuj się z lekarzem. Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza, aby zapobiec przykurczowi. Fizjoterapia i urządzenia, które pasywnie poruszają twoimi stawami, mogą również pomóc w uniknięciu usztywnienia obszarów problemowych.

Napisane przez Chitrę Bahdi

Medycznie sprawdzone 26 października 2016 r. Przez Gregory'ego Minnisa, DBT

Źródła artykułu:

Campbell, M., Dudek, N, Trudel, G. Wspólne przykurcze. (2014). W: Frontera, W. R., Silver, J. K. i Rizzo, T. D., Jr. (wyd.),

• Essentials of Physical Medicine and Rehabilitation (3rd ed.) (Rozdział 126). Filadelfia, Pensylwania: Saunders Elsevier. Skalsky, A. J., McDonald, C.M. (2012, August). Zapobieganie przykurczom kończyn w chorobach nerwowo-mięśniowych i postępowanie z nimi.
• Kliniki medycyny fizycznej i rehabilitacji w Ameryce Północnej 23 (3), 675-687. Źródło: // www. ncbi. nlm. nih. gov / pubmed / 22938881 Spastyczność. (2014, 30 maja). Źródło: // www. posiekać. edu / healthinfo / cerebral-palsy-muscle-contractures-and-spasticity. html
• Czy ta strona była pomocna? Tak Nie

E-mail

• Drukuj
• Udostępnij