Reaktywne zaburzenie przywiązania w dzieciństwie lub w dzieciństwie

Co to jest reaktywne zaburzenie przywiązania (RAD)?

Najciekawsze informacje

1. Reaktywne zaburzenie przywiązania (RAD) to schorzenie występujące, gdy niemowlęta i małe dzieci nie otrzymują fizycznej i emocjonalnej uwagi, jakiej potrzebują na początku życia.
2. Dzieci z RAD mogą wykazywać niezdolność do nawiązywania relacji lub akceptowania uczuć innych osób. Mogą także wyświetlać zachowania związane z poszukiwaniem uwagi.
3. Dziecko z RAD może nauczyć się rozwijać więzi z innymi, jeśli otrzyma wystarczające leczenie i wsparcie.

Reaktywne zaburzenie przywiązania (RAD) jest rzadkim, ale poważnym stanem. Zapobiega tworzeniu zdrowych więzi między dziećmi i dziećmi z rodzicami lub głównymi opiekunami. Wiele dzieci z RAD doświadczyło fizycznych lub emocjonalnych zaniedbań lub nadużyć, lub zostały osierocone we wczesnym okresie życia.

RAD rozwija się, gdy nie zostaną zaspokojone najbardziej podstawowe potrzeby dziecka w zakresie pielęgnowania, czułości i komfortu. To powstrzymuje ich od tworzenia zdrowych relacji z innymi.

RAD może przyjmować dwie formy. Może to spowodować, że dziecko albo uniknie relacji, albo nadmiernie poszuka uwagi.

RAD może mieć negatywny wpływ na rozwój dziecka. Może to powstrzymać ich od tworzenia przyszłych relacji. To trwały warunek, ale większość dzieci z RAD jest ostatecznie w stanie rozwijać zdrowe i stabilne relacje z innymi, jeśli otrzymają leczenie i wsparcie.

ReklamaReklama Objawy

Jakie są objawy zaburzeń zajęcia reaktywnego?

Według Kliniki Mayo symptomy RAD pojawią się przed ukończeniem 5 lat, często gdy dziecko jest jeszcze niemowlęciem. Objawy u niemowląt mogą być trudniejsze do rozpoznania niż u starszych dzieci i mogą obejmować:

• bezdech
• wycofanie
• brak zainteresowania zabawkami lub grami
• nie uśmiechanie się lub poszukiwanie komfortu
• nie wyciąganie zostać podniesionym

Starsze dzieci pokażą bardziej zauważalne objawy wycofania, takie jak:

• pojawiające się niezręcznie w sytuacjach społecznych
• unikanie pocieszających słów lub działań innych
• ukrywanie gniewu
• wyświetlanie agresywnych wybuchów w kierunku rówieśników

Jeśli RAD będzie kontynuował lata nastolatków, może to prowadzić do nadużywania narkotyków lub alkoholu.

Gdy dzieci z RAD stają się starsze, mogą rozwinąć się albo hamowanie, albo hamowanie. Niektóre dzieci rozwijają oba.

Zachowanie niehamowane

Objawy tego typu zachowań obejmują:

• poszukiwanie uwagi od wszystkich, nawet nieznajomych
• częste prośby o pomoc
• dziecinne zachowanie
• lęk

Zachowanie zahamowane <999 > Objawy tego typu zachowań obejmują:

unikanie relacji

• odmowa pomocy
• odmowa wygody
• pokazuje ograniczone emocje
• Przyczyny

Co powoduje reaktywne zaburzenie przywiązania?

RAD częściej występuje, gdy dziecko:

mieszka w domu dziecka lub w instytucji

• zmienia opiekunów, na przykład w opiece zastępczej
• jest oddzielone od opiekunów przez długi czas
• ma matka z depresją poporodową
• ReklamaReklama

Diagnoza Jak rozpoznaje się zaburzenia zajęcia reaktywnego?

Aby zdiagnozować RAD, lekarz musi ustalić, czy niemowlę lub dziecko spełnia kryteria danego stanu. Kryteria dla RAD obejmują:

posiadanie nieodpowiednich relacji społecznych przed ukończeniem 5 lat, które nie wynikają z opóźnień w rozwoju

• będących albo niewłaściwymi stosunkami towarzyskimi z obcymi, albo niezdolnymi do reagowania na interakcje z innymi
• mającymi podstawowe opiekunowie, którzy nie spełniają potrzeb fizycznych i emocjonalnych dziecka
• Konieczna jest również ocena psychiatryczna dziecka. Może to obejmować:

obserwowanie i analizowanie, w jaki sposób dziecko współdziała z rodzicami

• opisywanie i analizowanie zachowania dziecka w różnych sytuacjach
• badanie zachowania dziecka w czasie
• zbieranie informacji o zachowaniu dziecka z innych źródeł, takich jak rodzina wielopokoleniowa lub nauczyciele
• opisujący historię życia dziecka
• oceniając doświadczenia rodziców i codzienne czynności z dzieckiem
• Lekarz musi także mieć pewność, że problemy behawioralne dziecka nie są " t z powodu innej kondycji behawioralnej lub psychicznej. Objawy RAD mogą czasem przypominać:

zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD)

• fobia społeczna
• zaburzenie lękowe
• zespół stresu pourazowego (PTSD)
• zaburzenie autyzmu lub spektrum autyzmu
• Leczenie

Jakie są możliwości leczenia reaktywnego zaburzenia przywiązania?

Po przeprowadzeniu oceny psychiatrycznej lekarz dziecka opracuje plan leczenia. Najważniejszą częścią leczenia jest zapewnienie dziecku bezpiecznego i pielęgnacyjnego środowiska.

Kolejnym etapem jest poprawa relacji między dzieckiem a rodzicami lub głównymi opiekunami. Może to przybrać formę serii zajęć dla rodziców, mających na celu poprawę umiejętności rodzicielskich. Zajęcia mogą być łączone z poradnictwem rodzinnym w celu poprawy więzi między dzieckiem i jego opiekunami. Stopniowe zwiększanie poziomu komfortu fizycznego kontaktu między nimi pomoże w procesie wiązania.

Specjalne usługi edukacyjne mogą pomóc, jeśli dziecko ma trudności w szkole.

W niektórych przypadkach lekarz może przepisać leki, takie jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), jeśli dziecko ma lęk lub depresję. Przykłady SSRI obejmują fluoksetynę (Prozac) i sertralinę (Zoloft).

Według National Institute of Mental Health fluoksetyna jest jedynym zatwierdzonym przez FDA SSRI dla dzieci w wieku 8 lat i starszych.

Ważne jest monitorowanie dzieci przyjmujących te leki na myśli lub zachowania samobójcze. Jest to potencjalny efekt uboczny, ale jest niezbyt częsty.

Bez odpowiedniego i szybkiego leczenia dziecko z RAD może rozwinąć inne powiązane stany, takie jak depresja, lęk i PTSD.

ReklamaReklama

Zapobieganie

Jak można zapobiec zaburzeniom związanym z reaktywnym przywiązaniem?

Możesz zmniejszyć prawdopodobieństwo rozwinięcia RAD przez dziecko, odpowiednio do potrzeb fizycznych i emocjonalnych Twojego dziecka. Jest to szczególnie ważne, jeśli adoptujesz bardzo małe dziecko, szczególnie jeśli dziecko przebywało w pieczy zastępczej. Ryzyko RAD jest wyższe u dzieci, których opiekunowie często się zmieniają.

Pomocne może być rozmawianie z innymi rodzicami, szukanie porady lub uczęszczanie na zajęcia dla rodziców. Istnieje wiele książek na temat RAD i zdrowego rodzicielstwa, które mogą być pomocne. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli masz trudności, które mogą wpływać na twoją zdolność do opieki nad twoim dzieckiem.

Reklama

Perspektywa Jakie są perspektywy długoterminowe?

Perspektywa dziecka z RAD jest dobra, jeśli dziecko otrzyma odpowiednie leczenie tak szybko, jak to możliwe. Było kilka długoterminowych badań nad RAD, ale lekarze wiedzą, że może to prowadzić do innych problemów behawioralnych w późniejszym życiu, jeśli nie jest leczone. Te problemy sięgają od ekstremalnych zachowań kontrolujących do samoobrażeń.