: Ekspozycja DDT powiązana z otyłością w pokoleniach

Podczas gdy wiele osób ma genetyczną predyspozycję do otyłości, nowe badania sugerują, że użycie kontrowersyjnego pestycydu może uczynić nas bardziej podatnymi na to, a także inne choroby.

Michael Skinner, założyciel Centrum Biologii Rozrodu w Washington State University, mówi, że powszechne narażenie na pestycyd dichlorodifenylotrichloroetan (DDT) w latach 50. XX wieku nadal wpływa na zdrowie ludzi.

reklamaReklama

Wcześniejsze badania powiązały DDT ze zwiększoną liczbą cukrzycy, problemami rozwojowymi, szkodliwym działaniem rozrodczym, poronieniami i niektórymi nowotworami. W latach 70. wykazano również wpływ na populacje bielików i sokoła wędrownego.

Poznaj swoją historię: 10 najgorszych epidemii w USA »

Badanie efektów generacji DDT później

W nowym badaniu opublikowanym w czasopiśmie BMC Medicine, Skinner przetestował jak ekspozycja na ciężarne szczury poddane działaniu DDT. Ale podczas gdy wskaźniki otyłości nie wykazały żadnej różnicy w pierwszym lub drugim pokoleniu potomstwa szczurów, w trzecim pokoleniu połowa szczurów była otyła.

Ogłoszenie

"Co ciekawe, w pierwszym pokoleniu nie widzimy otyłości. Widzieliśmy wiele chorób, ale nie otyłość. Potrzeba było trzech pokoleń, żeby się podnieść - powiedział Skinner. "To, co powoduje ekspozycja na przodków, zwiększa podatność na otyłość. Jest tak prawdopodobnie w przypadku większości chorób. "

Proces ten nazywa się dziedzicznym dziedziczeniem epigenetycznym. Podczas gdy DDT nie mutuje genów, ekspozycja na nie w kluczowych momentach rozwoju - a mianowicie kiedy narządy płciowe tworzą się w łonie matki - może wpływać na to, które geny są wyrażane.

ReklamaReklama "To nie sprzyja chorobie, ale zwiększa podatność na rozwój choroby" - powiedział Skinner.

W latach 50. wskaźnik otyłości w Stanach Zjednoczonych wynosił poniżej trzech procent. Obecnie ponad jedna trzecia Amerykanów uważana jest za otyłych, zgodnie z amerykańskimi Ośrodkami Kontroli i Prewencji Chorób.

Zobacz słynne twarze utraty wagi »

Przełom dziedziczenia epigenetycznego

Trangencjonalne dziedziczenie epigenetyczne zasadniczo oznacza, że ​​to, co nasi dziadkowie byli narażeni podczas ich życia, może dotknąć nas dzisiaj.

Wiedząc, jak działa ten mechanizm, mówi Skinner, oznacza to, że spojrzenie na epigenetyczne biomarkery we wczesnym życiu może pomóc w określeniu, jakie choroby mogą napotkać później.

ReklamaReklama "To medycyna prewencyjna", powiedział Skinner. "W przeszłości nigdy nie byliśmy w stanie prowadzić medycyny profilaktycznej, ponieważ nigdy nie mieliśmy takich biomarkerów. "

Wcześniej laboratorium Skinnera testowało efekty epigenetyczne innych toksyn środowiskowych, w tym tworzyw sztucznych, fungicydów i innych pestycydów oprócz DDT.

"Powodem, dla którego to zrobiliśmy, było to, że około czterech lat temu Światowa Organizacja Zdrowia i Fundacja Gatesa podjęły działania mające na celu zniesienie zakazu DDT, aby mogli wykorzystać go do leczenia malarii, głównie w Afryce" - powiedział.

Ogłoszenie

Historia DDT i dlaczego jest używana

Pierwsza zsyntetyzowana w 1939 r. DDT została okrzyknięta jako skuteczny środek owadobójczy do zwalczania malarii i tyfusu i została użyta podczas drugiej wojny światowej. Było tak wysoko cenione, że szwajcarski chemik Paul Hermann Müller otrzymał Nagrodę Nobla w 1948 roku za syntezę skutecznej wersji DDT.

Użytkowanie DDT drastycznie spadło po opublikowaniu książki z 1962 roku Silent Spring autorstwa biologa Rachel Carson. Ta książka, która omawiała wpływ DDT na zdrowie i środowisko, rozpoczęła ruch w celu zakazania substancji.

ReklamaReklama Zanim została ona zakazana w 1972 roku, DDT był najczęściej używanym środkiem owadobójczym w USA. Mimo że jest zakazany w wielu krajach, jego użycie w Afryce wzrosło, odkąd WHO poparło jego użycie w 2006 roku w celu zwalczania malaria i początek programu fundacji Billa i Melindy Gates dla kontroli malarii.

DDT jest preferowanym środkiem owadobójczym w krajach rozwijających się, ponieważ jest tani i zazwyczaj może kontrolować epidemie malarii za pomocą jednego zabiegu. Jego skuteczność wynika z jego długiego okresu półtrwania, który zapobiega jego łatwemu rozpadowi.

Ponieważ DDT był tak znanym insektycydem w latach 50. i 60. XX w., Nadal występuje w jeziorach i rzekach w USA, i nadal wpływa na ekosystem.

Ogłoszenie

"Dosłownie DDT istnieje od setek lat" - powiedział Skinner. "To jest coś, co po prostu nie znika. "

Skinner ma nadzieję, że jego badania zachęcą decydentów do ponownego rozważenia zastosowania DDT w Afryce i innych krajach rozwijających się, ponieważ dostępne są inne pestycydy o krótszym okresie półtrwania.

ReklamaReklama "Teraz musimy się zająć i dokonać ponownej oceny za pomocą DDT" - powiedział.

Dowiedz się więcej o pestycydach i sposobie ich regulacji »