Lęk separacyjny u dorosłych: objawy, leczenie i więcej

Omówienie

Lęk przed separacją obserwuje się nie tylko u dzieci. Widać to również u dorosłych. Dorośli z lękiem separacyjnym mają skrajny strach, że złe rzeczy przytrafią się ważnym osobom w ich życiu, takim jak członkowie rodziny.

Naukowcy nie wiedzą, co powoduje to zaburzenie. Często obserwuje się go wraz z innymi stanami związanymi z lękiem, takimi jak zaburzenie lękowe, agorafobia i uogólnione zaburzenie lękowe.

Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tym stanie.

ReklamaReklama Dorośli a dzieci

Obalenie lęków u dorosłych vs. dzieci

Lęk przed separacją jest stałym elementem rozwoju dzieci w wieku od sześciu miesięcy do trzech lat. Kiedy objawy utrzymują się do późnego dzieciństwa, twoje dziecko może zostać zdiagnozowane jako zaburzenie lękowe związane z rozdzielaniem dzieci.

Jeśli lęk separacyjny będzie trwał do dorosłości, zostaniesz zdiagnozowany jako zaburzenie lękowe u osób dorosłych. Objawy zaburzeń lękowych u dzieci i dorosłych są podobne. W przypadku dzieci lęk separacyjny często wiąże się ze skrajnym strachem lub lękiem przed oddalaniem się od rodziców lub opiekunów. To może sprawić, że dziecko będzie mniej chętne do uczestniczenia w wydarzeniach lub doświadczeniach społecznych, takich jak spędzanie nocy w domu przyjaciela lub chodzenie do letniego obozu dla bezdomnych. W przypadku dorosłych niepokój jest w pobliżu przebywania z dala od dzieci lub małżonków. Zamiast szkoły, funkcja pracy lub inne obowiązki mogą zostać osłabione.

Objawy

Objawy

To normalne, aby martwić się o dobre samopoczucie bliskich. Osoby z zaburzeniem lękowym w separacji dorosłych doświadczają wysokiego poziomu lęku, a czasem nawet ataków paniki, gdy bliscy są poza zasięgiem.

Osoby z tym zaburzeniem mogą być społecznie wycofane lub wykazywać skrajny smutek lub trudności z koncentracją, gdy są z dala od bliskich. U rodziców zaburzenie może prowadzić do ścisłego, nadmiernie zaangażowanego rodzicielstwa. W relacjach może być bardziej prawdopodobne, że jesteście apodyktycznym partnerem.

Inne typowe symptomy obejmują:

• bezpodstawne obawy, że bliscy lub tobie zostaną uprowadzeni lub śmiertelnie ranni
• skrajne i uporczywe wahanie lub odmowa opuszczenia bliskich
• trudności z zasypianiem kochany z obawy, że coś się z nimi stanie
• ataki depresji lub lęku związane z którymkolwiek z powyższych tematów

Możesz także mieć fizyczne bóle i bóle głowy, i biegunkę związaną z okresami niepokoju.

Aby zostać zdiagnozowanym zaburzeniem lęku separacyjnego u dorosłych, objawy muszą upośledzać funkcjonowanie i trwać przez co najmniej sześć miesięcy.

ReklamaReklamaReklama Czynniki ryzyka

Czynniki ryzyka

Lęk przed separacją rozwija się często po utracie ukochanej osoby lub po poważnym wydarzeniu, takim jak przejście na studia.Prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzenia lękowego u osób dorosłych może być bardziej prawdopodobne, jeśli u dziecka zdiagnozowano zaburzenia lękowe związane z separacją. Dorośli, którzy dorastali z apodyktycznymi rodzicami, mogą również być narażeni na zwiększone ryzyko.

Zaburzenia lękowe dotyczące separacji dorosłych są często diagnozowane u osób, u których zdiagnozowano którykolwiek z następujących stanów:

• uogólnione zaburzenie lękowe
• zaburzenie stresu pourazowego (PTSD)
• zaburzenie lękowe
• zaburzenia lękowe
• zaburzenia osobowości

Diagnoza

Diagnoza

Aby zdiagnozować ten stan, lekarz przeprowadzi kompleksowe badanie i zastosuje kryteria opisane w Podręczniku diagnostyczno-statystycznym zaburzeń psychicznych, wydanie piąte (DSM -V). Według DSM-V, jednym z pierwszych znaków jest nadmierny strach lub niepokój o bycie oddzielonym od ludzi, których jesteś blisko. Niepokój i strach muszą być rozwojowo niewłaściwe. Dodatkowo:

• objawy u dorosłych muszą być obecne przez co najmniej sześć miesięcy
• objawy są tak poważne, że wpływają na funkcjonowanie i obowiązki społeczne
• objawy nie mogą być lepiej wyjaśnione przez inne zaburzenie

Twój lekarz będzie zadaj wiele pytań, aby ustalić, czy spełniasz kryteria tej diagnozy. Przed otrzymaniem diagnozy możesz potrzebować kilku sesji z terapeutą.

Twój pracownik służby zdrowia może również porozmawiać z bliskimi członkami rodziny lub przyjaciółmi, aby pomóc im lepiej zrozumieć, w jaki sposób twoje objawy wpływają na twoje codzienne życie. Nie ujawnią niczego, co udostępniłeś, a będą rozmawiać z nimi tylko wtedy, gdy otrzymają Twoją zgodę.

ReklamaReklama Leczenie

Leczenie

Leczenie zaburzeń lękowych u osób dorosłych jest podobne do leczenia stosowanego w leczeniu innych zaburzeń lękowych. Twój lekarz może zalecić różne zabiegi, lub może będziesz musiał wypróbować kilka terapii przed znalezieniem tego, który pracuje dla ciebie. Możliwe terapie obejmują:

• terapia poznawczo-behawioralna (CBT)
• terapia grupowa
• terapia rodzinna
• dialektyczna terapia behawioralna (DBT)
• leki, takie jak leki przeciwdepresyjne, buspiron (BuSpar) lub benzodiazepiny <999 > Reklama

Perspektywy

Perspektywy

Lęk separacji dorosłych może mieć początek w dzieciństwie lub w wieku dorosłym. Podobnie jak w przypadku innych zaburzeń lękowych, niepokój separacji dorosłych może wpływać na jakość życia, ale stan można leczyć za pomocą leczenia. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli podejrzewasz, że ty lub ktoś, kogo kochasz, żyje z tym zaburzeniem.