9 Nieoczekiwanych skutków ubocznych życia z RA

Zawsze byłem dumny z bycia bardzo niezależną osobą. Jako właściciel salonu fryzjerskiego moje ciało i ręce były dla mnie źródłem utrzymania. Moje życie zostało podjęte przez pracę, siłownię, hokej i wyjście do mojej ulubionej wodopoju. Zawsze byłem kimś, kto latałby obok siedzenia moich spodni, jeśli chodzi o imprezy takie jak kolacje lub koncerty. Chciałbym przyjść i odejść, jak mi się podobało i nigdy tak naprawdę nie przestałem do 2009 roku.

Zauważyłem, że obcinanie włosów i stawianie przez wiele godzin stało się trudne i bolesne. W końcu przestałem działać całkowicie. Próbowałem wykonać inną pracę, myśląc, że może potrzebuję zmiany (mimo że moja pasja do stylizacji włosów zaczęła się, gdy miałem 13 lat). Ale po prostu nie mogłem tego zrobić fizycznie.

ReklamaReklama Zacząłem się wstydzić za siebie, co stworzyło efekt domina. Coraz bardziej skupiałem się na bólu, sztywności i niezdolności do funkcjonowania tak, jak chciałem. Chciałem dowiedzieć się więcej o tej chorobie, na którą nie byłem przygotowany.

W 2010 roku zdiagnozowano u mnie RA. Nie byłem przygotowany na tak wielką zmianę w moim życiu, i kiedy w końcu przyzwyczaiłem się do bólu i sztywności, było wiele innych rzeczy związanych z życiem z RZS, których musiałbym się uczyć po drodze. To są dziewięć aspektów mojego życia, które nie były przygotowane na to, by Royal Air Force miał na nie wpływ.

1. Moja kariera

To zdumiewające, że rozpocząłem własną działalność gospodarczą przed 20 rokiem życia, ale przygnębiające jest to, że musiałem przejść na emeryturę w wieku 34 lat.

Bycie fryzjerem to coś, w co wierzę, że się urodziłem do zrobienia, ale nie mogłem tego zrobić przez ostatnie siedem lat. Ból i brak przyczepu w rękach uniemożliwiają mi trzymanie jakichkolwiek narzędzi do włosów. Pozostawienie go za sobą było najtrudniejszą decyzją, jaką kiedykolwiek musiałem podjąć. RA zrujnowało moją karierę. Zdumiewające jest to, że rozpocząłem własną działalność gospodarczą przed 20 rokiem życia, ale jest też przygnębiające, że musiałem przejść na emeryturę w wieku 34 lat. Nadal można mnie złapać w mojej łazience z butami, "przycinaniem" kawałków z moich własnych włosów. Czasami będę u taty, a on przyłapie mnie na ukształtowaniu miniaturowych włosów Sznaucera. Najgorszą rzeczą, jaką kiedykolwiek zrobiłem, było złapanie mojego kota Shivy w zlewie w kuchni. Mogę śmiać się z tych chwil, teraz.

reklama

2. Moje życie towarzyskie

Powiedzieć, że byłem życiem partii, byłoby niedopowiedzeniem. Pójdę do baru i skończę śpiewać do mojej ulubionej piosenki, nawet jeśli to nie była noc karaoke. Teraz możesz mnie znaleźć w mojej piżamie na kanapie. Po prostu nie mogę wytrzymać tak jak kiedyś. Pomiędzy bólem a zmęczeniem, po prostu chcę po prostu wrócić do domu i po 20 minutach położyć się. RA także wzmocniło mój niepokój. Pójdę gdzieś i tylko ja nie piję.Nie lubię tego udawać; jeśli nie będę się dobrze czuł, będziesz patrzył na moją twarz i to wiesz.

3. Moja niepodległość

Jak przejść od zarabiania pieniędzy i móc otworzyć puszkę Sprite Zero na wyłączenie i czekanie, aż mąż wróci do domu, aby otworzyć dla ciebie? To szalone, by o tym myśleć. Położyłem dywan, pomalowałem ściany, a nawet zmieniłem elektryczność z tatą, nie zostawiając go na miejscu (cóż, był ten jeden raz). Teraz żyję życiem zależnym od innych, by prowadzić mnie miejscami, a nawet wycinać dla mnie kurczaka z grilla. To prawda, fajnie jest, żeby ludzie prowadzili mnie miejscami, bo pamiętają dokąd zmierzamy. RA czasami także okrada mój mózg pamięci. Tak, był ten jeden raz … oh … o czym znowu mówiłem?

ReklamaReklama

4. Moja zdolność przewidywania pogody

Powinienem być meteorologiem. Nie naprawdę! Moje stawy mogą przewidywać pogodę. Wiem, kiedy będzie padać przez obrzęk w moich rękach i niekontrolowany ból w całym moim ciele. Moje ciało zaczyna czuć się, jakbym został przejechany przez pociąg. Wszystko spływa mi z twarzy i zaczynają się bóle głowy, które zaczynają się u podstawy mojej czaszki i są najprawdopodobniej spowodowane zapaleniem i zwyrodnieniem w mojej szyi. Występy boney mam w różnych miejscach, aby pokazać swój kształt jeszcze bardziej. To jak pokaz sztuki abstrakcyjnej, ale dla RA. Chociaż nie ma nic pięknego w tej chorobie, kiedy już znasz objawy, możesz odpowiednio zareagować.

12 Inwestycji każda osoba z RZS powinna dokonać »

5. Mój zmysł mody

Chociaż lubię myśleć, że wyglądam uroczo bez względu na to, co noszę, moja moda naprawdę zajęła miejsce tylne, odkąd zachorowałem.

Większość osób, które widzą mnie na sali gimnastycznej lub u lekarza, prawdopodobnie zadaje sobie pytanie: "Czy to Dzień Świstaka, czy nosiła ten sam strój, kiedy ostatni raz ją widziałem? "Mój RA sprawia, że ​​moje stawy są niestabilne, więc często widzisz, jak noszę koszulę Sabre z moim ulubionym różowym swetrem i tymi elastycznymi dżinsami, które kupiłem w Target. Noszę najłatwiejszą rzecz do ciągnięcia i zrywania bez pogarszania moich ramion i bioder. Chociaż lubię myśleć, że wyglądam uroczo, bez względu na to, co noszę, moja moda naprawdę zajęła miejsce z tyłu, odkąd zachorowałem. Musiałam też odciąć włosy, ponieważ nie mogę położyć rąk na głowie, żeby umyć włosy lub nadać im odpowiedni styl. Przez większość dni wkładam kapelusz i mówię: "Ech, to wystarczy. "

6. Moja pamięć

Każdy doświadcza odrobiny zapomnienia, ale mam chwile pełnej utraty pamięci. Moja kuchnia jest pokryta kalendarzami, przypomnieniami o spotkaniach i notatkami o tym, ile czasu ostatnio karmiłem psy, a nawet, czy kupiły je dziś rano. Szczerze mówiąc, nie pamiętam, co robiłem wczoraj, ale pamiętam moje piąte urodziny. Dziwne ale prawdziwe. Nigdy nie wierzyłem, że RA może zepsuć twój mózg; Myślałem, że to może być lek, ale też doświadczyłem utraty pamięci, gdy nic nie brałem. Znalazłem sposoby na przezwyciężenie mgły mózgu przez bycie cierpliwym wobec siebie.

7. Moje stopy

Obuwie rozmiar 8, rozmiar 10 palców! Nie to prawda. Moje palce u nogi poszły w kierunku własnym. Sądzę, że można by je nazwać młoteczkowymi palcami, ponieważ czują się jakby ktoś użył na nich młotka. Oooo! Kupowanie butów jest interesujące. Muszę się upewnić, że jest wystarczająco dużo miejsca na palce, ale też wyjaśnić, jak wąskie są moje stopy. Czuję, że powinienem nosić buty klauna. Lekarze wspominają słowa "ortopedyczne" i "buty" w tym samym zdaniu, ale nie sądzę, że jestem na to gotowy. W międzyczasie, spróbuję wyciągnąć paluch moich butów, ponieważ moje palce u nogi stanęły mi na nogi!

ReklamaReklama Tak to jest spędzić dzień z RA »

8. Moja zdolność oddychania

Nie palę, ale są dni, kiedy na pewno czuję się jak ja. Mój RA wpływa na moje płuca. Kiedy ćwiczę lub wchodzę po schodach, wychodzę z siebie. Czuję, że na mojej piersi jest słoń. Jest wyczerpujący i nieprzewidywalny. Niektóre dni są lepsze od innych i nie mogę dokładnie przewidzieć pogody ani czynników otoczenia - tak się po prostu dzieje. Często dostaję achy w mojej klatce piersiowej - nazywają to costochondritis.

9. Moja zdolność radzenia sobie ze stresem

Nie trzeba dodawać, że ze wszystkim, co dzieje się z moim ciałem, stres jest dużą częścią mojego życia. Przez większość czasu mogę postawić się na autopilocie i rozdawać, ale są te dni, w których uderzyłem w ceglaną ścianę. Niezdolność do naprawy i powrót do mojego starego życia jest czymś, co mnie frustruje. Nie móc wracać do pracy i prowadzić rozmowy z człowiekiem, zamiast rozmawiać z moimi psami, a nawet z samym sobą, jest czymś, czego pragnę. Czuję, że walczę ze stratą - utratą mojego poprzedniego życia. Od czasu do czasu robię dziwaczne rzeczy, żeby się rozbawić, jak noszenie świńskiej ogona na siłownię w jasnej żółtej koszuli. Mój sarkazm to inny sposób radzenia sobie ze stresem. Znajduję sposoby, aby się śmiać z rzeczy, które w innym przypadku chcielibyśmy podkreślić.

Ogłoszenie

RA zmieniło moje życie. Musiałem porzucić swoją karierę i życie towarzyskie. Ale byłem też w stanie znaleźć nowe rzeczy, w których jestem dobry. Udało mi się znaleźć sposób na śmiech, miłość i akceptację. W czasie, kiedy to napisałem, straciłem butelkę wody, mój alarm lekarski odlatywał przez pół godziny, a moje psy zdołały przeżuć połowę białego klipsa, który myślałem, że jest we włosach. Poprzez chaos poznaję nowe sposoby radzenia sobie i bycia szczęśliwym, łagodzenia mojego bólu i próbowania pomagania innym w radzeniu sobie z tą tajemniczą chorobą zwaną RZS.

Gina Mara zdiagnozowano RA w 2010 roku. Uwielbia hokej i jest współautorem CreakyJoints. Połącz się z nią na Twitterze @ginasabres.