ŁUszczyca: przyczyny, wyzwalacze, leczenie i więcej

Co to jest łuszczyca?

Łuszczyca jest przewlekłą chorobą autoimmunologiczną, która powoduje szybkie narastanie komórek skóry. To gromadzenie się komórek powoduje skalowanie na powierzchni skóry. Zapalenie i zaczerwienienie wokół łusek jest dość powszechne. Typowe łuseczki łuszczycowe są białawosrebrne i rozwijają się w grube, czerwone łaty. Czasami te łatki pękają i krwawią.

Łuszczyca jest wynikiem przyspieszonego procesu produkcji skóry. Zazwyczaj komórki skóry rosną głęboko w skórze i powoli wypływają na powierzchnię. W końcu spadają. Typowy cykl życia komórki skóry wynosi jeden miesiąc.

U osób z łuszczycą ten proces produkcji może zająć zaledwie kilka dni. Z tego powodu komórki skóry nie mają czasu, aby spaść. Ta szybka nadprodukcja prowadzi do narastania komórek skóry.

Skale zwykle rozwijają się na stawach, takich łokciach i kolanach. Mogą rozwijać się w dowolnym miejscu na ciele, w tym w dłoniach, stopach, szyi, skórze głowy i twarzy. Rzadziej występujące rodzaje łuszczycy mają wpływ na paznokcie, usta i okolice genitaliów.

Łuszczyca dotyka około 7,5 miliona Amerykanów. Powszechnie wiąże się z kilkoma innymi schorzeniami, w tym cukrzycą typu 2, zapalną chorobą jelit, chorobą sercowo-naczyniową i łuszczycowym zapaleniem stawów.

reklamaReklama

Rodzaje

Jakie są różne rodzaje łuszczycy?

5 typów łuszczycy i najczęstsze objawy to:

Łuszczyca plackowata: Jest to najczęstszy rodzaj łuszczycy - około 80 procent osób z tym schorzeniem ma łuszczycę plackowatą. Powoduje czerwone, zapalne plamy, które pokrywają obszary skóry. Plastry te są często pokryte białawo-srebrnymi łuskami lub blaszkami. Te blaszki są powszechnie spotykane na łokciach, kolanach i skórze głowy.

Łuszczyca łuszczyca: Łuszczyca łuszczyca jest powszechna w dzieciństwie. Ten rodzaj łuszczycy powoduje małe różowe plamki. Najczęstszymi miejscami łuszczycy gutowatej są tułów, ramiona i nogi. Te plamki rzadko są gęste lub wypukłe jak łuszczyca plackowata.

Łuszczyca krostkowa: Łuszczyca krostkowa występuje częściej u osób dorosłych. Powoduje białe, wypełnione ropą pęcherze i szerokie obszary zaczerwienionej, zapalnej skóry. Łuszczyca krostkowa jest zwykle zlokalizowana na mniejszych obszarach ciała, takich jak dłonie lub stopy, ale może być szeroko rozpowszechniona.

Łuszczyca odwrócona: Łuszczyca odwrotna powoduje powstawanie jasnych obszarów czerwonej, błyszczącej, zapalnej skóry. Plastry odwróconej łuszczycy rozwijają się pod pachami lub piersiami, w pachwinach lub wokół fałdów skóry na genitaliach.

Łuszczyca łuszczycowa: Ten rodzaj łuszczycy często obejmuje duże partie ciała i jest bardzo rzadki. Skóra prawie wydaje się spalona słońcem. Wagi, które rozwijają się często w dużych sekcjach lub arkuszach.Nierzadko zdarza się, że osoba cierpiąca na łuszczycę tego typu ma gorączkę lub zachoruje.

Zobacz zdjęcia różnych typów łuszczycy »

Objawy łuszczycy

Jakie są objawy?

Objawy łuszczycy różnią się w zależności od osoby i zależą od rodzaju łuszczycy. Obszary łuszczycy mogą być tak małe, jak kilka płatków na skórze głowy lub łokciu, lub pokrywać większość ciała.

Do najczęstszych objawów łuszczycy plackowatej należą:

czerwone, podniesione, stan zapalny skóry
srebrno-białe łuski lub płytki na czerwonych płatach
sucha skóra, która może pęknąć i krwawić
ból wokół łat
swędzenia i pieczenia wokół łat
grubych, pestkowych paznokci
bolesnych, obrzękłych stawów

Nie każda osoba odczuje wszystkie te objawy. Niektórzy ludzie doświadczają zupełnie innych objawów, jeśli mają mniej powszechny typ łuszczycy.

Większość osób z łuszczycą przechodzi przez "cykle" objawów. Stan ten może powodować poważne objawy przez kilka dni lub tygodni, a następnie objawy mogą się wyjaśnić i być prawie niezauważalne. Następnie, w ciągu kilku tygodni lub jeśli pogorszy się przez wspólny czynnik wywołujący łuszczycę, stan może ponownie się zwiększyć. Czasami objawy łuszczycy znikają całkowicie.

Gdy nie masz żadnych aktywnych objawów choroby, możesz być w "remisji". "To nie znaczy, że łuszczyca nie wróci, ale na razie nie masz objawów.

ReklamaReklacjeReklama Czy łuszczyca jest zaraźliwa?

Czy łuszczyca jest zakaźna?

Łuszczyca nie jest zakaźna. Nie możesz przejść ze stanu skóry z jednej osoby na drugą. Dotknięcie zmiany łuszczycowej u innej osoby nie spowoduje rozwinięcia się tej choroby.

Dowiedz się więcej o tym, czy łuszczyca jest zakaźna »

Przyczyny

Co powoduje łuszczycę?

Naukowcy nie wiedzą, co powoduje łuszczycę. Jednak dzięki dziesiątkom lat badań mają one ogólny pogląd na dwa kluczowe czynniki: genetykę i układ odpornościowy.

Układ odpornościowy

Łuszczyca jest chorobą autoimmunologiczną. Warunki autoimmunologiczne są wynikiem samego atakowania ciała. W przypadku łuszczycy białe krwinki znane jako komórki T atakują komórki skóry błędnie.

W typowym ciele, białe krwinki są wykorzystywane do atakowania i niszczenia atakujących bakterii i zwalczania infekcji. Błędny atak powoduje, że proces produkcji komórek skóry przechodzi w nadbieg. Przyśpieszona produkcja komórek skóry powoduje, że nowe komórki skóry rozwijają się zbyt szybko. Są wypychane na powierzchnię skóry, gdzie się piętrzą.

Powoduje to powstawanie blaszek najczęściej związanych z łuszczycą. Ataki na komórki skóry również powodują rozwój czerwonych, zapalnych obszarów skóry.

Genetyka

Niektórzy dziedziczą geny, które zwiększają prawdopodobieństwo rozwoju łuszczycy. Jeśli masz członka najbliższej rodziny z chorobą skóry, ryzyko rozwoju łuszczycy jest wyższe. Jednak odsetek osób z łuszczycą i predyspozycjami genetycznymi jest niewielki. Około 2 do 3 procent osób z genem rozwija ten stan.

Dowiedz się więcej o przyczynach łuszczycy »

ReklamaReklama Diagnoza

Rozpoznanie łuszczycy

Dwa" testy "lub egzaminy mogą być konieczne do zdiagnozowania łuszczycy.

Badanie fizyczne

Większość lekarzy jest w stanie postawić diagnozę za pomocą prostego badania. Objawy łuszczycy są typowo widoczne i łatwe do odróżnienia od innych stanów, które mogą powodować podobne objawy.

Podczas tego egzaminu koniecznie pokaż swojemu lekarzowi wszystkie obszary zainteresowania. Ponadto poinformuj lekarza, jeśli u którejś z członków rodziny zdiagnozowano łuszczycę.

Biopsja

Jeśli objawy są niejasne lub jeśli lekarz chce potwierdzić ich podejrzenie, może pobrać niewielką próbkę skóry. Jest to znane jako biopsja.

Skóra zostanie wysłana do laboratorium, gdzie zostanie zbadana pod mikroskopem. Badanie może zdiagnozować rodzaj łuszczycy, którą masz. Może również wykluczyć inne możliwe zaburzenia lub infekcje.

Większość biopsji wykonuje się w gabinecie lekarskim w dniu wizyty. Twój lekarz prawdopodobnie wstrzyknie miejscowy lek znieczulający, aby biopsja była mniej bolesna. Po otrzymaniu wyników lekarz może poprosić o spotkanie w celu omówienia ustaleń i możliwości leczenia.

Reklama Stres, alkohol i inne czynniki wyzwalające

Wyzwalacze łuszczycy: stres, alkohol i więcej

Zewnętrzne "wyzwalacze" mogą rozpocząć nowy atak łuszczycy. Te wyzwalacze nie są takie same dla wszystkich. Mogą one również z czasem ulec zmianie.

Najczęstsze czynniki wywołujące łuszczycę to:

Stres: Niezwykle wysoki poziom stresu może wywołać migotanie. Jeśli nauczysz się zmniejszać i radzić sobie ze stresem, możesz zmniejszyć i ewentualnie zapobiec wybuchom.

Alkohol: Intensywne picie alkoholu lub spożywanie alkoholu może wywołać migotanie. Jeśli pijesz lub pijesz dużo, wybuchy łuszczycy mogą być częstsze. Jeśli masz problem z alkoholem, porozmawiaj z lekarzem na temat pomocy w rzuceniu picia. Zmniejszenie spożycia alkoholu jest mądrzejsze niż coś więcej niż tylko Twoja skóra.

Uraz: W razie wypadku, skaleczenia się lub zadrapania skóry możesz wywołać wybuch łuszczycy. Strzały, szczepionki i oparzenia słoneczne mogą również wywołać nowy atak ze stanem skóry.

Leki: Niektóre leki są uważane za wyzwalacze łuszczycy. Leki te obejmują leki litowe, przeciwmalaryczne i leki o wysokim ciśnieniu krwi.

Zakażenie: Łuszczyca spowodowana jest, przynajmniej częściowo, przez system odpornościowy, który błędnie atakuje zdrowe komórki skóry. Jeśli jesteś chory lub walczysz z infekcją, twój układ odpornościowy przejdzie w nadbieg, aby zwalczyć infekcję. To może uruchomić kolejną łuszczycę. Strept gardła jest częstym wyzwalaczem.

Dowiedz się więcej o wyzwalaczach łuszczycy, których możesz uniknąć »

ReklamaReklama Leczenie łuszczycy

Opcje leczenia łuszczycy

Łuszczyca nie ma lekarstwa. Leczenie ma na celu zmniejszenie stanu zapalnego i łusek, spowolnienie wzrostu komórek skóry i usunięcie blaszek miażdżycowych. Leczenie łuszczycy można podzielić na trzy kategorie: terapie miejscowe, leki ogólnoustrojowe i terapia światłem.

Leczenie miejscowe

Kremy i maści stosowane bezpośrednio na skórę mogą być pomocne w zmniejszaniu łagodnej do umiarkowanej postaci łuszczycy.

Leczenie miejscowe łuszczycy to:

miejscowe kortykosteroidy
miejscowe retinoidy
anthralin
analogi witaminy D
kwas salicylowy
środek nawilżający

leki układowe

Osoby z umiarkowanymi do ciężkich łuszczyca oraz osoby, które nie zareagowały dobrze na inne typy leczenia, mogą potrzebować doustnych lub wstrzykiwanych leków. Wiele z tych leków ma poważne skutki uboczne, dlatego lekarze przepisują je zazwyczaj przez krótki czas.

Leki obejmują:

metotreksat
cyklosporyna
leki biologiczne
retinoidy

Terapia światłem

W leczeniu łuszczycy wykorzystuje się ultrafiolet (UV) lub naturalne światło. Światło słoneczne zabija nadaktywne białe krwinki, które atakują zdrowe komórki skóry i powodują szybki wzrost komórek. Zarówno światło UVA, jak i UVB mogą być pomocne w zmniejszaniu objawów łagodnej do umiarkowanej łuszczycy.

Większość osób z umiarkowaną lub ciężką łuszczycą skorzysta z kombinacji terapii. Ten typ terapii wykorzystuje więcej niż jeden rodzaj leczenia w celu zmniejszenia objawów. Niektórzy ludzie mogą używać tego samego leczenia przez całe swoje życie. Inni mogą potrzebować czasami zmienić leczenie, jeśli ich skóra przestaje reagować na to, czego używają.

Dowiedz się więcej o możliwościach leczenia łuszczycy »

Leki łuszczycowe

Leki na łuszczycę

Jeśli u pacjenta występuje łuszczyca o nasileniu od umiarkowanego do ciężkiego lub jeśli łuszczyca przestaje reagować na inne metody leczenia, lekarz może rozważyć wstrzyknięty lek.

Do najczęściej stosowanych doustnych i wstrzykiwanych leków stosowanych w leczeniu łuszczycy należą:

Biologia: Ta klasa leków zmienia układ odpornościowy i zapobiega interakcjom między układem odpornościowym a szlakami zapalnymi. Leki te są wstrzykiwane lub podawane w infuzji dożylnej (IV).

Retinoidy: Leki te zmniejszają produkcję komórek skóry. Gdy przestaniesz je stosować, objawy łuszczycy prawdopodobnie powrócą. Efekty uboczne obejmują wypadanie włosów i stan zapalny warg. Kobiety w ciąży lub mogące zajść w ciążę w ciągu najbliższych trzech lat nie powinny przyjmować retinoidów ze względu na ryzyko ewentualnych wad wrodzonych.

Cyklosporyna: Lek ten zapobiega reakcji układu odpornościowego, co może złagodzić objawy łuszczycy. Oznacza to także, że masz osłabiony układ odpornościowy, więc możesz łatwo zachorować. Działania niepożądane obejmują problemy z nerkami i wysokie ciśnienie krwi.

Metotreksat: Podobnie jak cyklosporyna, lek ten hamuje układ odpornościowy. Może powodować mniej skutków ubocznych przy stosowaniu w małych dawkach, ale w dłuższym okresie może powodować poważne skutki uboczne. Obejmują one uszkodzenie wątroby i zmniejszoną produkcję czerwonych i białych krwinek.

Dowiedz się więcej o doustnych lekach stosowanych w leczeniu łuszczycy »

ReklamaReklama reklamowa Co jeść

Zalecenia dietetyczne dla osób z łuszczycą

Żywność nie może leczyć, a nawet leczyć łuszczycę, ale lepsze odżywianie może zmniejszyć objawy.Te pięć zmian stylu życia może pomóc w złagodzeniu objawów łuszczycy i zmniejszeniu rzutów:

Schudnąć: Utrata wagi może zmniejszyć nasilenie choroby. Utrata wagi może również zwiększyć skuteczność leczenia. Nie jest jasne, jak waga wpływa na łuszczycę, więc nawet jeśli objawy pozostają niezmienione, utrata wagi jest nadal dobra dla ogólnego stanu zdrowia.

Jedz zdrowe serce: Zmniejsz spożycie tłuszczów nasyconych, które znajdują się w produktach pochodzenia zwierzęcego, takich jak mięso i produkty mleczne. Zwiększ spożycie chudego białka, które zawiera kwasy tłuszczowe omega-3, takie jak łosoś, sardynki i krewetki. Źródła roślinne kwasów omega-3 obejmują orzechy włoskie, siemię lniane i soję.

Unikaj żywności wyzwalającej: Łuszczyca powoduje stan zapalny. Niektóre pokarmy również powodują stan zapalny. Unikanie tych produktów może poprawić objawy. Do tych produktów należą czerwone mięso, cukier rafinowany, przetworzona żywność i produkty mleczne.

Pij mniej alkoholu: Zużycie alkoholu może zwiększyć ryzyko wybuchu. Cofnij się lub całkowicie zrezygnuj. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli masz problem z alkoholem.

Weźmy pod uwagę witaminy: Niektórzy lekarze preferują dietę bogatą w witaminy w witaminy. Jednak nawet najzdrowszy zjadacz może potrzebować pomocy w uzyskaniu odpowiednich składników odżywczych. Zapytaj swojego lekarza, czy należy przyjmować suplement diety.

Dowiedz się więcej o opcjach dietetycznych »

Życie z łuszczycą

Życie z łuszczycą może być trudne, ale dzięki odpowiedniemu podejściu możesz zmniejszyć flary i prowadzić zdrowe, satysfakcjonujące życie. Te trzy obszary pomogą ci poradzić sobie w krótko- i długoterminowej perspektywie:

Dieta

Utrata wagi i utrzymywanie zdrowej diety mogą znacznie pomóc w łagodzeniu i łagodzeniu objawów łuszczycy. Obejmuje to spożywanie diety bogatej w kwasy tłuszczowe omega-3, całe ziarna i rośliny. Powinieneś także ograniczyć jedzenie, które może zwiększyć twoje zapalenie, takie jak rafinowane cukry, produkty mleczne i przetworzona żywność.

Stres

Stres jest dobrze znanym czynnikiem wywołującym łuszczycę. Nauka radzenia sobie ze stresem i radzenia sobie z nim może pomóc w zmniejszeniu rzutów i złagodzić objawy. Medytacja, dziennikarstwo, oddychanie i joga to tylko kilka sposobów, dzięki którym możesz odnieść sukces w zmniejszaniu stresu.

Zdrowie emocjonalne

Osoby z łuszczycą częściej doświadczają depresji i problemów z poczuciem własnej wartości. Możesz czuć się mniej pewny, kiedy pojawią się nowe plamy. Rozmowa z członkami rodziny na temat wpływu łuszczycy na ciebie może być trudna, a ciągły cykl choroby może być frustrujący.

Wszystkie te emocjonalne problemy są ważne i ważne jest znalezienie zasobu, który mógłby je obsłużyć. Może to obejmować rozmowę z profesjonalnym specjalistą ds. Zdrowia psychicznego lub dołączenie do grupy osób z łuszczycą.

Dowiedz się więcej o życiu z łuszczycą »

Łuszczyca i zapalenie stawów

U około 15 procent osób z łuszczycą rozwinie się łuszczycowe zapalenie stawów. Ten typ zapalenia stawów powoduje obrzęk, ból i stan zapalny w dotkniętych stawach. Często mylone jest z reumatoidalnym zapaleniem stawów i dną moczanową.Obecność zapalnych, czerwonych obszarów skóry z blaszkami zwykle odróżnia ten rodzaj artretyzmu od innych.

Łuszczycowe zapalenie stawów jest stanem przewlekłym. Podobnie jak w przypadku łuszczycy objawy łuszczycowego zapalenia stawów mogą pojawiać się i znikać, naprzemiennie między rzutami a remisją. Łuszczycowe zapalenie stawów może również być ciągłe, ze stałymi objawami i problemami.

Ten stan zazwyczaj dotyczy dużych stawów dolnej części ciała, w tym kolan i kostek. Może również wpływać na palce, palce, plecy i miednicę.

Większość osób z łuszczycowym zapaleniem stawów ma łuszczycę. Jednak możliwe jest opracowanie stanu stawów bez zdiagnozowania łuszczycy. Większość osób, u których zdiagnozowano zapalenie stawów bez stanu skóry, ma członka rodziny z łuszczycą.

Leczenie łuszczycowego zapalenia stawów może skutecznie złagodzić objawy, złagodzić ból i poprawić ruchomość stawów. Podobnie jak w przypadku łuszczycy, zmniejszenie masy ciała, utrzymanie zdrowej diety i unikanie wyzwalaczy może również pomóc w zmniejszeniu zapalenia artropatii łuszczycowej. Wczesna diagnoza i plan leczenia mogą zmniejszyć prawdopodobieństwo poważnych powikłań, w tym uszkodzenia stawów.

Dowiedz się więcej o łuszczycowym zapaleniu stawów »

Reklama Statystyka

Statystyka łuszczycy

Ponad 7 milionów Amerykanów zdiagnozowano łuszczycę. To około 2 procent populacji USA.

Łuszczyca może się rozpocząć w każdym wieku, ale większość rozpoznań występuje w wieku dorosłym. Średni wiek zachorowania to 33 lata. Około 75 procent przypadków łuszczycy rozpoznaje się przed 46 rokiem życia. Drugi szczytowy okres diagnozy występuje pod koniec lat 50. i wczesnych 60. XX wieku.

Samce i samice są dotknięte w równym stopniu, ale na Kaukazach wpływają nieproporcjonalnie. Ludzie koloru stanowią bardzo niewielką część diagnoz dotyczących łuszczycy.

Posiadanie członka rodziny z tą chorobą zwiększa ryzyko rozwoju łuszczycy. Jednak wiele osób z tym schorzeniem nie ma historii rodzinnej, a niektóre osoby z wywiadem rodzinnym nie rozwiną łuszczycy.

Około 15 procent osób z łuszczycą zostanie zdiagnozowanych z łuszczycowym zapaleniem stawów. Ponadto u osób z łuszczycą częściej występują stany chorobowe, takie jak cukrzyca typu 2, choroba nerek, choroby układu krążenia i wysokie ciśnienie krwi.

Chociaż dane nie są kompletne, badania sugerują, że przypadki łuszczycy stają się coraz częstsze. Czy to dlatego, że ludzie rozwijają stan skóry, czy też lekarze są coraz lepsi w diagnozowaniu, to jest niejasne.

Sprawdź więcej statystyk dotyczących łuszczycy »