To jest powód, dla którego twoja córka gra w piłkę nożną

Wraz z biegiem sezonu piłkarskiego przypominam sobie, jak bardzo moja siedmioletnia córka uwielbia grać.

"Cayla, czy chcesz zagrać w piłkę nożną tej jesieni? " Zapytałem ją.

ReklamaReklama "Nie, mamo. Jedyny sposób, w jaki będę grać w piłkę, to jeśli pozwolisz mi grać w piłkę. Ty wiesz Chcę grać w piłkę nożną, "odpowiada.

Ona ma rację. I czy wiem. W zeszłym sezonie zrobiła to całkiem jasno na boisku.

Po raz pierwszy zagrała. Mimo że mój mąż i ja pozwoliliśmy naszemu 9-letniemu synowi grać w piłkę flagową od 5 roku życia, zmagałem się z pozwoleniem mojej córce grać.

Ogłoszenie

Było kilka powodów mojego wahania.

Moje powody, by się wahać

Po pierwsze, bezpieczeństwo było głównym problemem. Bezpieczeństwo było powodem, dla którego nie byłem całkowicie sprzedany na piłkę nożną dla mojego syna. Potajemnie, chciałbym, żeby baseball i koszykówka były dla niego wystarczające.

reklamaReklama

Aspekt społeczny był czymś innym, o co się martwiłem. Jako jedyna dziewczyna w jej drużynie i jedna z niewielu dziewcząt w lidze, czy mogłaby poznać przyjaciół? Nie tylko przyjazne znajomości, ale także trwałe przyjaźnie dzieci w drużynach sportowych.

Przez sześć miesięcy z rzędu kontemplowałem wszystkie powody, dla których nie pozwalałem jej grać. Przez cały czas Cayla błagała nas, żebyśmy ją podpisali. "Zobaczymy", jej ojciec powiedziałby jej, patrząc na mnie z uśmieszkiem, który oznaczał: "Wiesz, piłka nożna jest w krwi dzieci. Pamiętasz, grałem w college'u? "

Odpowiadałem wzruszeniem ramion, które mówiło wszystko: "Wiem. Po prostu nie jestem gotowy, aby zobowiązać się do "tak" właśnie teraz. "

Jak zdałem sobie sprawę, że się mylę

Kiedy popychała mnie, by odpowiedzieć, dlaczego jej brat mógł grać w piłkę, ale nie ona, zdałem sobie sprawę, że nie mam ważnego powodu. Im więcej o tym myślałem, tym bardziej zdawałem sobie sprawę, że jestem hipokrytą.

Po kilku miesiącach obgadywania i hawingu, Cayla postawiła mnie prosto: "Ben gra w piłkę nożną. Dlaczego pozwoliłeś mu grać, a nie mnie, mamo? "

Nie byłem pewien, jak na to odpowiedzieć. Prawda jest taka, że ​​każdego roku Ben gra w piłkę flagową, tym bardziej obejmuję grę. Im bardziej uwielbiam go oglądać. Im więcej się cieszę z jego emocji związanych z nowym sezonem.

ReklamaReklama Co więcej, Cayla grał już w piłkę nożną i T-ball w drużynach, które miały głównie chłopców. Nigdy nie została zraniona. Wiedziałem, że była atletyczna od chwili, gdy zaczęła chodzić - szybka, skoordynowana, agresywna i silna jak na drobną posturę. Nie wspominając o regułach konkurencyjnych, napędzanych i szybko nauczonych.

Kiedy popchnęła mnie, bym odpowiedziała, dlaczego jej brat może grać w piłkę, ale nie ona, zdałem sobie sprawę, że nie mam ważnego powodu. Im więcej o tym myślałem, tym bardziej zdawałem sobie sprawę, że jestem hipokrytą. Uważam się za feministkę, za równość kobiet we wszystkich formach.Dlaczego więc powinienem zabłądzić na ten temat?

Szczególnie źle się czułam, biorąc pod uwagę fakt, że grałem w klubowej lidze koszykówki chłopców, gdy byłem w gimnazjum, ponieważ w tamtym czasie nie było ligi dziewcząt w moim mieście. Stałem na swoim miejscu i zaprzyjaźniłem się zarówno z chłopcami, jak i dziewczętami. Rozwinąłem też miłość do gry, którą ostatecznie grałem na studiach.

Ogłoszenie

Najbardziej uderzające było to, gdy przypomniałem sobie, jak moi rodzice pozwolili mi grać w tej lidze. Że zachęcały mnie, bym robił, co mogłem, i nigdy nie pozwolił mi myśleć, że nie jestem wystarczająco dobry tylko dlatego, że byłem najkrótszą osobą i jedyną dziewczyną na boisku. Przypomniałem sobie, jak bardzo lubili oglądać te gry.

Więc postanowiłem pójść za ich przykładem.

ReklamaReklama

Pierwsze z wielu przyłożeń

Kiedy podpisaliśmy kontrakt z Caylą, ona była napompowana. Pierwszą rzeczą, którą zrobiła, było postawienie zakładu z bratem, aby zobaczyć, kto dostanie najwięcej przyłożeń przez cały sezon. To zdecydowanie zwiększyło jej motywację.

Nigdy nie zapomnę jej pierwszego przyłożenia. Wygląd determinacji na jej twarzy był bezcenny. Kiedy jej drobna dłoń trzymała miniaturę - ale nadal o wiele za dużą - piłkę nożną, schowaną pod pachą, pozostała skupiona na oku na strefie końcowej. Przecięła kilku defensywnych graczy, krótkie, ale silne nogi pomagały jej uniknąć prób zdobycia jej flag. Potem, gdy wszystko było jasne, pobiegła do strefy końcowej.

Kiedy wszyscy wiwatowali, upuściła piłkę, zwróciła się do taty, który trenował na polu, i przetarł. Odwzajemnił duży, dumny uśmiech. Wymiana jest czymś, co wiem, że zawsze będzie cenić. Może nawet rozmawiać przez lata.

Reklama Przez cały sezon Cayla dowiodła swojej sprawności fizycznej. Nigdy nie wątpiłem, że to zrobi. Następnie dostała kilka kolejnych przyłożeń (i odrobinę), odepchnęła się, gdy chodziło o blokowanie, i złapała wiele flag.

Było kilka ciężkich upadków i dostała kilka złych siniaków. Ale oni byli niczym, z czym nie mogła sobie poradzić. Nic, co ją zmieniło.

ReklamaReklama Kilka tygodni przed sezonem Cayla została zniszczona na swoim motocyklu. Nogi miała ociężałe i krwawiące. Kiedy zaczęła płakać, podniosłem ją i ruszyłem w stronę naszego domu. Ale potem mnie powstrzymała. "Mamo, gram w piłkę nożną", powiedziała. "Chcę jechać dalej. "

Po każdej grze powiedziała nam, ile radości ona ma. Jak bardzo uwielbiała grać. I jak, podobnie jak jej brat, futbol był jej ulubionym sportem.

W tym sezonie najbardziej uderzyła mnie pewność siebie i duma. Kiedy patrzyłem na nią, było jasne, że czuje się równa chłopcom na boisku. Traktowała ich jak równych i oczekiwała, że ​​zrobią to samo. Stało się oczywiste, że podczas gdy uczyła się grać w tę grę, uczyła się również, że chłopcy i dziewczęta powinni mieć takie same możliwości.

Być może, w nadchodzących latach, ona spojrzy w przeszłość i uświadomi sobie, że zrobiła coś poza sferą tego, co dziewczyny miały robić w tym czasie, i że odgrywała niewielką rolę w pomaganiu przełamać barierę dla innych dziewcząt podążać.

Kiedy członek rodziny zapytał mojego syna, jak idzie futbol, ​​Cayla powiedział: "Ja też gram w piłkę nożną. "

Łamanie barier i zwiększanie poczucia własnej wartości

Być może, w nadchodzących latach, ona spojrzy w przeszłość i uświadomi sobie, że zrobiła coś poza sferą tego, co dziewczyny miały robić w tym czasie, i że miała małą rolę w przełamaniu bariery dla innych dziewcząt.

Niektóre z matek chłopców w swojej lidze i innych, którzy mieszkają w naszym sąsiedztwie, powiedziały mi, że Cayla spełniła swoje marzenie. Że chcieli grać w piłkę nożną jako małe dziewczynki, ale nie wolno im było, nawet jeśli potrafili ich bracia. Zachęcali ją i dodawali jej otuchy niemal tak głośno, jak ja.

Nie wiem, jaka będzie przyszłość Cayli w futbolu. Czy myślę, że kiedyś pójdzie pro? Nie. Czy w końcu zagra w sprzęt? Prawdopodobnie nie. Jak długo będzie grać? Nie jestem pewny.

Ale wiem, że teraz ją popieram. Wiem, że zawsze będzie miała to doświadczenie, aby jej przypomnieć, że potrafi robić wszystko, na co ma ochotę. Najlepszy ze wszystkich, Wiem, że dostanie impuls do samooceny, który towarzyszy temu, że jest w stanie powiedzieć: "Grałem w piłkę nożną. "

Cathy Cassata jest niezależną pisarką, która pisze o zdrowiu, zdrowiu psychicznym i zachowaniu ludzi dla różnych publikacji i stron internetowych. Jest stałym współpracownikiem Healthline, Everyday Health i The Fix. Sprawdź jej portfolio historii i śledź ją na Twitterze @Catatastyle.