Zarządzanie vs. radzenie sobie z MDD: jaka jest różnica?

Chociaż większość zajmuje się emocjonalnymi upadkami od czasu do czasu, duże zaburzenie depresyjne (MDD), znane również jako depresja kliniczna, jest czymś więcej niż złym dniem lub "blues". "To zaburzenie może utrzymywać się przez miesiące lub lata i wpływać na każdy aspekt twojego życia. Objawy obejmują:

• uporczywy smutek
• drażliwość
• utrata zainteresowania czynnościami
• zmiany w apetycie
• lęk
• poczucie bezwartościowości
• fizyczne bóle i bóle
• myśli samobójcze <999 >

MDD dotyka wielu ludzi - około 14,8 miliona dorosłych w USA, zgodnie z DBSA (Depression and Bipolar Support Alliance).

Różne czynniki zwiększają ryzyko MDD, takie jak genetyka, stresujące wydarzenia i trauma z dzieciństwa. Depresja może również rozwinąć się po zdiagnozowaniu z przewlekłą chorobą.

Kilka strategii może pomóc w radzeniu sobie z tą chorobą. Słowa "zarządzanie" i "radzenie sobie" są czasem używane zamiennie. Ale jeśli chodzi o życie z MDD, jest różnica.

Zarządzanie MDD: co to oznacza?

MDD może być wyniszczające. Możesz czuć się dobrze przez kilka dni, ale na innych nie możesz wstać z łóżka i żyć normalnie. Nie ignoruj ​​tego, jak się czujesz. Rozmowa z lekarzem jest pierwszym krokiem do opanowania tego stanu i poprawy zdrowia emocjonalnego i psychicznego.

Zarządzanie MDD wymaga aktywnego kontrolowania sytuacji. Zamiast siedzieć i dawać autorytetowi depresji w swoim życiu, pracujesz razem z lekarzem w poszukiwaniu skutecznej terapii, aby zakończyć lub zmniejszyć nasilenie objawów.

Nawet jeśli nie możesz wyleczyć swojej depresji, sposób, w jaki radzisz sobie z tą chorobą, ma ogromny wpływ na twoje codzienne życie.

1. Leki na MDD

Jeśli przez jakiś czas żyłeś z MDD, najprawdopodobniej przyjmujesz lek przeciwdepresyjny, aby opanować objawy. Skuteczność konkretnego leku przeciwdepresyjnego różni się w zależności od osoby. Ważnym aspektem zarządzania MDD jest znalezienie leku, który działa dla Ciebie. Dostępnych jest kilka zabiegów. Jeśli leki, które obecnie przyjmujesz, są nieskuteczne, porozmawiaj z lekarzem o zmianie leku na inny.

Być może będziesz musiał eksperymentować z kilkoma różnymi lekami zanim objawy się poprawią. Dodatkowo, leczenie MDD może wymagać połączenia leków przeciwdepresyjnych, stabilizatorów nastroju lub leków przeciwpsychotycznych, w zależności od nasilenia objawów. Różne typy leków przeciwdepresyjnych obejmują:

selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny

• inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny
• inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny-dopaminy
• atypowe leki przeciwdepresyjne
• tricykliczne leki przeciwdepresyjne
• inhibitory monoaminooksydazy
• 2.Psychoterapia dla MDD

Niektórzy ludzie pokonują depresję za pomocą właściwej kombinacji leków, podczas gdy inni wymagają dodatkowych terapii w celu przezwyciężenia negatywnych emocji. W zależności od indywidualnej sytuacji lekarz może zalecić psychoterapię, aby pomóc w radzeniu sobie z objawami.

Znana również jako terapia rozmów, psychoterapia jest wtedy, gdy szukasz porady od lekarza zdrowia psychicznego. Ten lekarz pomaga zidentyfikować czynniki przyczyniające się do depresji i oferuje strategie zmniejszania objawów. Niektórzy ludzie popadają w depresję, ponieważ mają nierealistyczne oczekiwania wobec siebie. Tymczasem inne depresji bojowej z powodu traumatycznych wydarzeń w przeszłości lub z powodu uporczywych negatywnych myśli.

Niezależnie od przyczyny psychoterapia pomaga ustalić przyczynę problemu. Terapia poznawczo-behawioralna jest skuteczną formą psychoterapii. Obejmuje to identyfikowanie negatywnych wzorców myślowych, a następnie uczenie się sposobów na zastąpienie tych myśli pozytywnymi.

Twój lekarz może zalecić leczenie w szpitalu stacjonarnym, jeśli masz myśli samobójcze. Urządzenia te zapewniają bezpieczne i spokojne miejsce do poszukiwania leczenia. Otrzymasz leki, porady i bieżące wsparcie.

3. Procedury dla MDD

Depresja została powiązana z niskim poziomem neuroprzekaźników, które są chemikaliami mózgowymi, które wysyłają sygnały między komórkami nerwowymi. Neuroprzekaźniki również wpływają na nastrój, a niski poziom może wywołać depresję i lęk.

Kiedy leczenie farmakologiczne lub rozmowa nie przynosi pożądanych rezultatów, należy porozmawiać z lekarzem na temat terapii elektrowstrząsami lub terapii szokowej. Ta terapia zmienia chemię mózgu i przywraca prawidłową równowagę neurotransmiterom, co pomaga odwrócić objawy depresji. Podczas gdy jesteś pod narkozą, urządzenie wysyła prąd elektryczny przez twój mózg, wywołując mały napad. Skutki uboczne tej terapii mogą obejmować utratę pamięci, która jest ogólnie tymczasowa i ból głowy.

Inną procedurą postępowania z MDD jest przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (TMS). Jest to również opcja, gdy depresja nie reaguje na leki. Ta procedura wykorzystuje impulsy magnetyczne do stymulacji komórek nerwowych w mózgu. Celem jest uregulowanie nastrojów. W przeciwieństwie do leczenia elektrowstrząsami, które zapewnia natychmiastową ulgę, leczenie TMS może potrwać do sześciu tygodni.

Radzenie sobie z MDD: co to oznacza?

Nawet jeśli rozmawiałeś z lekarzem na temat różnych sposobów radzenia sobie z poważną depresją i popełniłeś plan leczenia, możesz mieć trudności z zaakceptowaniem swojej diagnozy. Ponieważ MDD może być walką trwającą całe życie, w pewnym momencie musisz nauczyć się żyć z tym zaburzeniem.

Zarządzanie MDD sugeruje posiadanie strategii lub planu działania w celu kontrolowania objawów. Z drugiej strony radzenie sobie z tym polega na tym, jak radzisz sobie z sytuacją lub godzisz się z chorobą. Diagnoza depresji może być przytłaczająca. Ale kiedy zaakceptujesz sytuację taką, jaka jest, łatwiej będzie przejść dalej swoim życiem.

Oto kilka wskazówek dotyczących radzenia sobie z MDD:

1.Wiedz, że nie jesteś sam

Jeśli żaden z twoich przyjaciół ani rodziny nie cierpi na depresję, może czuć się tak, jakbyś był sam. Możesz czuć się zawstydzony lub zawstydzony. Ale nie ma powodu, żeby się bić. Depresja jest powszechną chorobą psychiczną dotykającą miliony ludzi.

Pomaga spotkać się i nawiązać kontakt z ludźmi, którzy rozumieją, jak się czujesz. Porozmawiaj z lekarzem na temat dołączenia do lokalnej grupy wsparcia.

2. Uprość swoje życie

Lęk może pogorszyć objawy depresji. Nie możesz usunąć wszystkich stresorów w życiu. Ale jeśli masz zbyt wiele na swojej płycie i jesteś przytłoczony, poznaj swoje ograniczenia i usuń kilka zobowiązań. Zapewnia to równowagę i pomaga utrzymać lepszą kontrolę nad emocjami.

3. Napisz to

Jeśli nie lubisz rozmawiać z przyjaciółmi lub rodziną o swojej depresji, może pomóc księgowanie. Nie ukrywaj swoich uczuć w środku. Kronikowanie to sposób na wyrażenie własnego wrażenia na papierze. Jeśli potrafisz zrozumieć swoje uczucia, jesteś bardziej przygotowany na radzenie sobie z emocjami.

4. Dbaj o siebie

Prosta regulacja stylu życia może również pomóc w radzeniu sobie z tą chorobą.

Upewnij się, że masz dużo snu. Niewystarczający sen może powodować drażliwość i lęk.

Ważne jest również regularne ćwiczenia. Staraj się przez co najmniej 30 minut aktywności fizycznej przez większość dni w tygodniu. To stymuluje produkcję endorfin i dopaminy, które mogą pomóc Ci czuć się lepiej emocjonalnie. Wybierz się na spacer, przejedź rowerem, dołącz do klasy fitness lub uprawiaj sporty, które lubisz.

Jeśli negatywne myśli wyprzedzą twój umysł, wskocz do działania lub projektu. Pobyt zajęty eliminuje twoje problemy. Ponadto nie pomijaj posiłków i nie zwiększaj spożycia żywności zawierającej kompleks witaminy B. Należą do nich:

fasola

• jaja
• kurczak
• owoce cytrusowe
• liściaste warzywa
• 5. Wybieraj swoich współpracowników mądrze

Twoi przyjaciele i rodzina mogą mieć pozytywny lub negatywny wpływ na twoje zdrowie emocjonalne. Jeśli o to chodzi, ograniczaj kontakt z toksycznymi lub negatywnymi ludźmi w twoim życiu. Obejmuje to osoby nękające emocje i każdego, kto sprawia, że ​​czujesz się gorszy. Ich negatywność może się na tobie ścierać.

Na wynos

MDD może wyzwalać ciemne dni. Ale im więcej dowiesz się o radzeniu sobie i radzeniu sobie z tą chorobą, tym łatwiej będzie wznieść się ponad negatywne myśli i cieszyć się życiem.

Nie cierp w milczeniu. Bądź proaktywny i porozmawiaj ze swoim lekarzem o możliwościach leczenia.