True Historie: Rak prostaty

Każdego roku ponad 180 000 mężczyzn w Stanach Zjednoczonych zdiagnozowano raka prostaty. Podczas gdy każda podróż rakowa każdego mężczyzny jest inna, warto wiedzieć, co przeszli inni ludzie.

Przeczytaj, co zrobili trzej różni mężczyźni, gdy dowiedzieli się o ich diagnozie i jakich lekcjach nauczyli się po drodze.

Wykonaj własne badania

Entuzjazm Ron Lewen do Internetu i badań opłacił się, gdy odkrył, że ma raka prostaty. "Jestem takim maniakiem, więc właśnie sprawdziłem, co to jest", mówi.

Lewen, który był poddawany rutynowym badaniom antygenu specyficznego dla prostaty (PSA) od czasu, gdy miał około 50 lat, dowiedział się w styczniu 2012 roku, że jego poziomy PSA były wyższe niż normalnie. "Przeszli ponad próg, z którym mój doktor był zadowolony, więc kazał mi wziąć antybiotyki na wypadek, gdyby to była infekcja. Musiałem zrobić kolejny test kilka tygodni później. "Wynik: poziom PSA wzrósł ponownie. Lekarz ogólny Lewena wysłał go do urologa, który wykonał cyfrowy test odbytnicy i biopsję na jego prostacie. W marcu miał swoją diagnozę: wczesny rak prostaty. "Mój wynik Gleasona był niski, więc złapaliśmy go wcześniej", mówi.

Właśnie wtedy opłacało się korzystać z internetowych umiejętności Lewena. Zaczął badać swoje możliwości leczenia. Ponieważ ważył 380 funtów, tradycyjna chirurgia nie zadziała. Radiolog zalecał albo tradycyjne napromienianie, albo brachyterapię, leczenie, w którym radioaktywne nasiona są wszczepiane w prostatę, aby zabić komórki rakowe. "Te opcje byłyby w porządku, ale wciąż czytałem o terapii protonowej", mówi.

Z zainteresowaniem Lewen znalazł centrum leczenia protonami. W Stanach Zjednoczonych nie ma zbyt wielu ośrodków leczenia protonami, ale zdarzyło się, że było 15 minut od domu Lewena w Batavia w stanie Illinois. Podczas swojej pierwszej wizyty spotkał się z lekarzami, pielęgniarkami, radioterapeutami i dozymetrami. "Wyszli na ich drodze, aby poczuć się komfortowo", mówi.

Po rozmowie z żoną i rozważeniu wszystkich konsekwencji różnych terapii, Lewen zdecydował się zastosować terapię protonową w leczeniu raka prostaty. W przypadku tego typu leczenia lekarze wprowadzają mały balon do odbytnicy, aby podnieść prostatę, aby promieniowanie mogło szybciej dotrzeć do prostaty bez wpływu na inne pobliskie narządy i tkanki.

Ukończył terapię protonową w sierpniu 2012 roku i co trzy miesiące poddawał się testom PSA przez pierwszy rok. Od tego czasu odbywał coroczne wizyty u swojego lekarza. Ogólnie rzecz biorąc, Lewen mówi, że nie mógłby poprosić o lepsze doświadczenie leczenia."Niewiele efektów ubocznych, które miałem w wyniku leczenia, nigdy nie było czymś, co powstrzymywało mnie przed pracą lub cieszyłoby się normalnym życiem", mówi.

"Jedną z naprawdę fajnych rzeczy na temat medycyny jest to, że mamy wiele opcji, ale jedną z naprawdę złych rzeczy jest to, że mamy wiele opcji" - mówi. "Może stać się przytłaczający, ale ważne jest, aby zrozumieć swoje opcje. Prawdopodobnie rozmawiałem z 20 różnymi osobami w trakcie moich badań, ale pomogło mi to w dokonaniu najlepszego wyboru. "

Znajdź leczenie, które ci odpowiada

Hank Curry nie bierze życia w pozycji leżącej. Wyciąga siano i rywalizuje w zawodach ropingowych. Kiedy w grudniu 2011 r. Mieszkańca Gardnerville w stanie Nevada zdiagnozowano raka prostaty, przyjął to samo podejście do walki z rakiem.

Lekarze Curry'ego zachęcili go do operacji. W końcu rak był dość zaawansowany. Kiedy miał biopsję, lekarze sprawdzili 16 miejsc na prostacie na obecność raka. Wszystkie 16 wróciło pozytywnie. "Powiedzieli, że uważali, że istnieje duża szansa, że ​​rak rozprzestrzenił się z prostaty i do mojej jamy brzusznej. Powiedzieli mi, że możemy go usunąć, ale nie było gwarancji, że dostaną to wszystko ", mówi. "Jeśli przechodzisz przez niedogodności i chirurgię i ból, by mieć operację i to wciąż może nie wyeliminować raka, zdałem sobie sprawę, że to nie była operacja dla mnie. "

Zamiast tego, Curry przeszedł dziewięć tygodni promieniowania, pięć dni w tygodniu. Następnie otrzymał zastrzyki Lupron (żeński hormon), aby jego ciało nie produkowało testosteronu, który mógłby spowodować nawrót raka. Rozpoczął leczenie w styczniu 2012 r. I zakończył je osiem miesięcy później w sierpniu.

Podczas swoich kuracji Curry utrzymywał regularny reżim fizyczny, jadł dobrze i starał się utrzymać ciało w dobrej formie. To pomogło mu odzyskać siły i kontynuować ciągnięcie siana. "Nie czuję się jak mięczak czy coś. "

Nie poddawaj się, jeśli rak powróci

Kiedy zdiagnozowano u Alfreda Diggsa raka w wieku 55 lat, zdecydował się na radykalną prostatektomię. "Nie miałem żadnych objawów związanych z rakiem gruczołu krokowego, ale od dawna otrzymywałem PSA" - mówi były farmaceuta i pracownik służby zdrowia z Concord w Kalifornii. Jako Afroamerykanin, Diggs wiedział, że jego szanse na raka są wyższe - podobnie jak ryzyko, jakie powróci.

"Mój PSA wzrósł ponad dwukrotnie w ciągu jednego roku, a biopsja wykazała, że ​​mam raka prostaty w kilku płatach mojej prostaty" - mówi. "Nowsze technologie istniały, ale muszą być dostępne przez co najmniej 10 lat, zanim to zrobię. "

" Po operacji miałem około trzech lub czterech miesięcy nietrzymania moczu - ale to nie jest niezwykłe "- mówi. W wyniku leczenia Diggs miał również zaburzenia erekcji, ale był w stanie leczyć go lekami.

Przez następne 11 lat był wolny od objawów, ale rak powrócił na początku 2011 roku. "Mój PSA zaczął stopniowo podnosić się, a jeśli masz nawracającego raka prostaty, jedynym lekarzem mającym wskaźnik kliniczny jest twój PSA," on mówi."Widziałem kilku lekarzy i wszyscy powiedzieli mi to samo - potrzebowałem promieniowania. "

Diggs otrzymał 35 radioterapii w ciągu siedmiu tygodni. W październiku 2011 roku skończył promieniowanie i jego numery PSA powróciły do ​​normy.

Więc jak rak prostaty wraca, kiedy nie ma już prostaty? "Jeśli rak gruczołu krokowego jest całkowicie zawarty w gruczole krokowym, jest on w około 100 procentach uleczalny. Jeśli komórki nowotworowe zaatakują prostatę [tkankę otaczającą prostatę], istnieje ryzyko, że rak powróci "- mówi Diggs.

"Kiedy rak powrócił, nie było tak źle emocjonalnie", mówi. "Nie miało to takiego samego wpływu emocjonalnego. Po prostu pomyślałem: "Idziemy znowu! "

Jeśli dostaniesz diagnozę, Diggs sugeruje dotarcie do innych mężczyzn, którzy przeszli przez diagnozę i leczenie. "Po prostu mogą ci powiedzieć, czego nie może zrobić lekarz. "