Skutki uboczne reumatoidalnego zapalenia stawów

NLPZ i inne leki przeciwzapalne

Czytaj transkrypt wideo »

Reumatoidalne zapalenie stawów jest autoimmunologicznym zapalnym zapaleniem stawów. Słowo "auto" oznacza "ja", więc są to choroby, w których atakuje sam układ odpornościowy. Normalnie twój układ odpornościowy nie powinien tego robić. Ma atakować wirusy, bakterie, zwalczać infekcje, ale u niektórych ludzi z jakiegokolwiek powodu ich układ odpornościowy ulega dezorientacji i atakuje własne tkanki. W przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów układ odpornościowy wywołuje stan zapalny, zapalenie przechodzi przez ciało i osadza się w pewnych obszarach, szczególnie w stawach, i jeśli osadza się w tych stawach, może powodować ból, obrzęk, sztywność iw miarę upływu czasu obrzęk. ma chemikalia, które mogą powodować niszczenie kości pod nią, prowadząc do deformacji i niepełnosprawności.

Po ustaleniu rozpoznania reumatoidalnego zapalenia stawów, w zależności od nasilenia, decydujemy o ścieżce leczenia. Tradycyjnie używamy dwóch grup leków, leków modyfikujących chorobę, określanych jako DMARDS i leków biologicznych. Tradycyjnie zaczynamy od DMARD, jeśli objawy są stosunkowo łagodne. Jeśli z drugiej strony objawy są bardziej nasilone, możemy zacząć od biologicznego leczenia. Często zdarza się, że łączymy różne kombinacje tych leków, aby uzyskać odpowiednią kontrolę nad chorobą.

Leki modyfikujące chorobę lub DMARDS są dostępne na rynku od wielu lat. Są to leki doustne, które działają na układ odpornościowy w bardziej ogólny sposób. Działają na nadczynność procesów immunologicznych, podczas gdy leki biologiczne, ta nowsza grupa leków, są znacznie bardziej ukierunkowaną terapią celowaną.

Jedną z najważniejszych właściwości naszego układu odpornościowego jest zapalenie. Powiedz na przykład, że dostałeś cięcie lub ranę. To twój układ odpornościowy wykrywa niebezpieczeństwo i powoduje stan zapalny. Zapalenie jest dokonywane przez grupę białek określanych jako cytokiny. To są białka sygnałowe. Mówią komórkom, aby wywoływały stan zapalny.

Niektóre z nowszych terapii określanych jako leki biologiczne celują w specyficzne prozapalne cytokiny. Poprzez zapobieganie lub hamowanie tych zapalnych cytokin, zapobiega się powstawaniu stanu zapalnego.

Większość naszych pacjentów w rzeczywistości stosuje różne kombinacje leków i odpowiednio kontroluje pacjentów, często łączymy te leki. Czasami mamy szczęście. Znajdujemy pacjenta, który może być we wczesnym stadium lub ma bardzo łagodną chorobę lub ma świetną odpowiedź na tylko lek modyfikujący chorobę jamy ustnej.Dzieje się tak u około jednej trzeciej naszych pacjentów, jednak dwie trzecie naszych pacjentów wymaga różnych kombinacji leków modyfikujących przebieg choroby lub leków modyfikujących chorobę oraz leków biologicznych.

Często będziemy często przechodzić przez różne leki biologiczne. Jeśli jeden środek biologiczny nie działa, możemy zamienić go na inny, aby uzyskać lepszą kontrolę nad chorobą.

Jeśli pacjent cierpi z powodu ciągłego bólu stawów, sztywności lub obrzęku, najprawdopodobniej nie udaje się zastosować ich obecnej terapii. Z drugiej strony, czasami pacjenci czują, że ich objawy są odpowiednio kontrolowane, jednak istnieją pewne obiektywne środki, które reumatolog monitoruje, i jeśli te obiektywne pomiary, takie jak praca krwi, ultradźwięki, rentgenowskie wykazują stałą aktywność choroby, to także uważamy, że pacjent nie radzi sobie z bieżącą terapią. W obu przypadkach staramy się dostosować dawkę tych pacjentów lub zmienić leki, aby uzyskać lepszą kontrolę nad procesem chorobowym.

Zamknij Czytaj transkrypcję wideo

Niektóre z nowszych terapii określanych jako leki biologiczne celują w specyficzne prozapalne cytokiny.Poprzez zapobieganie lub hamowanie tych zapalnych cytokin, zapobiega się powstawaniu stanu zapalnego.

Większość naszych pacjentów w rzeczywistości stosuje różne kombinacje leków i odpowiednio kontroluje pacjentów, często łączymy te leki. Czasami mamy szczęście. Znajdujemy pacjenta, który może być we wczesnym stadium lub ma bardzo łagodną chorobę lub ma świetną odpowiedź na tylko lek modyfikujący chorobę jamy ustnej. Dzieje się tak u około jednej trzeciej naszych pacjentów, jednak dwie trzecie naszych pacjentów wymaga różnych kombinacji leków modyfikujących przebieg choroby lub leków modyfikujących chorobę oraz leków biologicznych.

Często będziemy często przechodzić przez różne leki biologiczne. Jeśli jeden środek biologiczny nie działa, możemy zamienić go na inny, aby uzyskać lepszą kontrolę nad chorobą.

Reumatoidalne zapalenie stawów (RA) jest stanem zapalnym, który często występuje w wieku średnim. To może nie zostać zdiagnozowane natychmiast. Początkowo może przypominać zwykłe zapalenie stawów. Niektórzy ludzie leczą swoje objawy za pomocą dostępnych bez recepty środków przeciwbólowych, takich jak aspiryna, ibuprofen lub naproksen. Leki te nazywane są niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi lub NLPZ. Mogą przynieść ulgę, ale nie mogą powstrzymać choroby.

U niektórych pacjentów NLPZ mogą powodować rozstrój żołądka. W rzadkich przypadkach mogą powodować poważne krwawienie w żołądku lub jelitach. Mogą również wchodzić w interakcje z pewnymi lekami na receptę. Celekoksyb (Celebrex) to dostępny na receptę NSAID, który zapewnia podobną ulgę przeciwzapalną. Jest jednak mniej prawdopodobne, że spowoduje problemy żołądkowe. Nawet po rozpoznaniu i leczeniu niektórzy lekarze mogą zalecić dalsze stosowanie leków przeciwzapalnych.

Metotreksat

RA najlepiej leczyć wcześnie, zanim stawy staną się zbyt zniszczone przez zapalenie. Nowoczesne leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby (DMARD) umożliwiły normalne lub niemal normalne życie z RZS. Większość lekarzy najpierw przepisuje metotreksat. Metotreksat był stosowany od dziesięcioleci. Działa poprzez blokowanie pewnych białek zaangażowanych w stan zapalny.

Możliwe działania niepożądane metotreksatu obejmują nudności, wymioty i zaburzenia czynności wątroby. U niektórych pacjentów rozwijają się odleżyny, wysypka lub biegunka. Należy poinformować lekarza o wystąpieniu duszności lub przewlekłego kaszlu. Ponadto u niektórych pacjentów może wystąpić utrata włosów. Kobiety nie powinny przyjmować metotreksatu podczas ciąży. Możesz zostać poproszony o zażywanie kwasu foliowego z grupy B, aby zmniejszyć niektóre działania niepożądane.

Leflunomide

Leflunomide (Arava) to starszy DMARD, który pomaga zmniejszyć ból i obrzęk spowodowany RZS. Może być podawany dodatkowo do metotreksatu, jeśli sam metotreksat jest niewystarczający do kontrolowania progresji RA.

Leflunomid może uszkodzić wątrobę, dlatego ważne jest monitorowanie czynności wątroby za pomocą rutynowych badań krwi. Ze względu na możliwy wpływ na wątrobę nie można pić alkoholu podczas przyjmowania tego leku. Leflunomid może również powodować wady wrodzone, nawet po zaprzestaniu przyjmowania leku. Nie powinny go przyjmować kobiety w ciąży lub mogące zajść w ciążę. Biegunka jest najczęstszym działaniem niepożądanym.

Hydroksychlorochina i sulfasalazyna

Hydroksychlorochina (Plaquenil) to starszy DMARD, który czasami był wciąż stosowany w łagodnym RA. Może działać, przerywając sygnalizację między komórkami. Jest to jeden z najlepiej tolerowanych DMARD. Działania niepożądane są zazwyczaj łagodne i mogą obejmować nudności i biegunkę. Przyjmowanie leku z pokarmem może pomóc. Zmiany na skórze są mniej powszechne. Mogą to być wysypki lub pojawienie się ciemnych plam. W bardzo rzadkich przypadkach lek może wpływać na wzrok. Natychmiast zgłaszaj lekarzowi wszelkie problemy ze wzrokiem.

Sulfasalazyna jest dawnym lekiem, wciąż sporadycznie stosowanym w leczeniu RA. Łączy w sobie środek przeciwbólowy typu aspiryny z antybiotykiem o działaniu sulfonamidowym. Efekty uboczne są zwykle łagodne. Najczęstsze dolegliwości to nudności i dyskomfort w jamie brzusznej. Lek zwiększa wrażliwość na słońce. Podejmij środki ostrożności, aby uniknąć poparzeń słonecznych.

Biologia: leki anty-TNF

Biolodzy znacznie poprawili leczenie RZS. Działają, przerywając niektóre składniki układu odpornościowego. Jedna grupa leków biologicznych działa poprzez blokowanie białka zapalnego znanego jako czynnik martwicy nowotworów (TNF). Ponieważ te leki hamują układ odpornościowy, infekcja jest jednym z najpoważniejszych skutków ubocznych tych leków.

Leki przeciw-TNF podawane są w zastrzykach. Podrażnienie w miejscu wstrzyknięcia jest częstym działaniem niepożądanym. Przed rozpoczęciem leczenia ważne jest, aby poddać je testowi na utajone zakażenie gruźlicą i wirusem zapalenia wątroby typu B, ponieważ leki anty-TNF zaburzają układ odpornościowy. Jeśli są obecne, infekcje mogą zacząć się po rozpoczęciu leczenia. Ryzyko wystąpienia chłoniaka i raka skóry może wzrosnąć po długotrwałym stosowaniu tych leków.

Immunosupresanty

Niektóre leki przeciw RA były pierwotnie stosowane w celu zapobiegania odrzuceniu po przeszczepieniu narządu. Leki te nazywane są środkami immunosupresyjnymi. Niektóre są nadal stosowane okazjonalnie w leczeniu RA. Cyklosporyna jest przykładem. Azathioprine jest kolejnym. Cyklosporyna może powodować wysokie ciśnienie krwi, problemy z nerkami lub powodować dnę. Azatiopryna może powodować nudności, wymioty i rzadziej uszkodzenie wątroby. Podobnie jak inne leki wpływające na działanie układu odpornościowego, leki te zwiększają ryzyko zakażeń.

Cyklofosfamid (Cytoxan) jest silnym środkiem immunosupresyjnym zarezerwowanym dla ciężkiego RA. Zwykle podaje się je tylko w przypadku niepowodzenia innych leków. Działania niepożądane mogą być ciężkie i mogą obejmować małą liczbę krwinek, co zwiększa ryzyko zakażenia. Może także utrudnić mężczyznom lub kobietom posiadanie dziecka.Podrażnienie pęcherza jest kolejnym ryzykiem.

Starsze leki: preparaty ze złota i minocyklina

Różne substancje zostały użyte do kontrolowania zapalenia stawów w RA. Złoto jest jednym z najstarszych z nich. Chociaż rzadko używany obecnie, może być zaskakująco skuteczny. Zazwyczaj podaje się ją przez wstrzyknięcie, ale istnieje również forma pigułki. Złote preparaty mogą powodować nieprzyjemne skutki uboczne. Wysypki skórne, zmiany w jamie ustnej i zmiany w smaku są najczęstszymi działaniami niepożądanymi. Złoto może również wpływać na liczbę krwinek.

Chociaż RA nie jest spowodowane zakażeniem, starszy antybiotyk, minocyklina, może pomóc w leczeniu łagodnego RA. Działa podobnie jak inne DMARD, aby tłumić stany zapalne. Zawroty głowy, wysypka skórna i nudności są częstymi działaniami niepożądanymi. Stosowanie minocykliny może sprzyjać zakażeniom pochwy u kobiet.

Biologia: inhibitory JAK

Tofacitinib (Xeljanz) jest pierwszym lekiem nowej klasy leków biologicznych na RA. Jest to inhibitor kinazy Janus (JAK). W przeciwieństwie do innych DMARD, jest on dostępny jako pigułka. Eliminuje to potencjalne skutki uboczne związane z iniekcjami.

Podobnie jak w przypadku innych DMARDs, tofacitinib może powodować zwiększone ryzyko zakażeń. Osoby z czynnymi zakażeniami lub nosicielami wirusa zapalenia wątroby typu B lub C nie powinny przyjmować tofacitinibu. Po rozpoczęciu leczenia należy zgłosić wszelkie objawy zakażenia. Objawy te mogą obejmować między innymi gorączkę, bóle mięśni, dreszcze, kaszel lub utratę wagi.

Powinieneś także zdawać sobie sprawę z infekcji płuc zwanej histoplazmozą. Ta infekcja jest powszechna w środkowych i wschodnich Stanach Zjednoczonych, a także w części Ameryki Środkowej i Południowej, Afryki, Azji i Australii. Infekcję można uzyskać przez wdychanie zarodników grzybów z powietrza. Poinformuj swojego lekarza, jeśli mieszkasz lub spodziewasz się odwiedzić którykolwiek z tych obszarów.

Tofacitinib ma tendencję do zwiększania stężenia lipidów we krwi, ale stosunek "złego" cholesterolu LDL do "dobrego" poziomu cholesterolu HDL zwykle pozostaje taki sam.

Zasoby artykułu

González-Rivera, T. C. (2015, marzec). Leki anty-TNF. Źródło: // www. Reumatologia. org / Practice / Clinical / Pacjenci / Leki / Anti-TNF /
Bendix, G., & Bjelle, A. (1996, March). 10-letnia obserwacja pozajelitowego leczenia złotem u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Annals of Rheumatic Disease, 55 (3), 169-176. Źródło: // www. ncbi. nlm. nih. gov / pmc / articles / PMC1010123 /
Gaujoux-Viala, C., Nam, J., Ramiro, S., Landewé, R., Buch, M.H., Smolen, J. S. (2014, 6 stycznia). Skuteczność konwencjonalnych syntetycznych leków przeciwreumatycznych modyfikujących przebieg choroby, glikokortykosteroidów i tofacitinib: systematyczny przegląd literatury informujący aktualizację zaleceń EULAR z 2013 r. Dotyczących leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów. Roczniki chorób reumatycznych. Źródło: // ard. bmj. com / content / early / 2014/01/06 / annrheumdis-2013-204588. długi
Kremer, J. M., Bloom, B. J., Breedveld, F. C., Coombs, J. H., Fletcher, M. P., Gruben, D. (2009, 29 czerwca). Bezpieczeństwo i skuteczność inhibitora JAK u pacjentów z czynnym reumatoidalnym zapaleniem stawów: wyniki podwójnie ślepej próby z kontrolą placebo fazy IIa trzech poziomów dawkowania CP-690, 550 w porównaniu do placebo. Zapalenie stawów i reumatyzm, 60 (7), 1895-905. Źródło: // onlinelibrary. wiley. com / doi / 10. 1002 / art. 24567 / pełny
Maltzman, J. S., i Koretzky, G. A. (2003, 15 kwietnia). Azathioprine: stary lek, nowe działania. Journal of Clinical Investigation, 111 (8), 1122-4. Źródło: // www. ncbi. nlm. nih. gov / pmc / articles / PMC152947 /
Przewodnik po lekach: Xeljanz. (2012, listopad). Źródło: // www. fda. gov / downloads / Drugs / DrugSafety / UCM330702. pdf
Meier, F. M., Frerix, M., Hermann, W., & Müller-Ladner, U. (2013, wrzesień). Aktualna immunoterapia w reumatoidalnym zapaleniu stawów. Immunoterapia, 5 (9), 955-974. Źródło: // www. futuremedicine. com / doi / full / 10. 2217 / imt. 13. 94
Paula, F. S., i Alves, J. D. (2014). Biologiczne terapie oparte na czynnikach martwicy nowotworów w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów: obecne, przyszłe i wgląd w patogenezę. Biologics, 8, 1-12. Źródło: // www. ncbi. nlm. nih. gov / pmc / articles / PMC3861294 /
Ruderman, E., and Tambar, S. (2013). Reumatoidalne zapalenie stawów. Źródło: // www. Reumatologia. org / Practice / Clinical / Patients / Diseases_And_Conditions / Rheumatoid_Arthritis /
Smith, C.J., Sayles, H., Mikuls, T. R., i Michaud, K. (2011). Minocyklina i doksycyklina u pacjentów ze społecznością z reumatoidalnym zapaleniem stawów: schematy przepisywania, determinanty stosowania na poziomie pacjenta i zgłaszane przez pacjentów działania niepożądane. Badania nad zapaleniem stawów i Terapia, 13 (5), R168. Źródło: // www. ncbi. nlm. nih. gov / pmc / articles / PMC3308103 /

Czy ten artykuł był pomocny? Tak Nie

Jak przydatne było to?

Jak możemy to poprawić?

✖ Wybierz jedną z następujących opcji:

Ten artykuł zmienił moje życie!
Ten artykuł miał charakter informacyjny.
Ten artykuł zawiera nieprawidłowe informacje.
Ten artykuł nie zawiera informacji, których szukam.
Mam pytanie medyczne.

Zmiana Nie udostępnimy Twojego adresu e-mail. Polityka prywatności. Wszelkie informacje, które nam przekazujesz za pośrednictwem tej strony, mogą być przez nas umieszczane na serwerach zlokalizowanych w krajach spoza UE. Jeśli nie zgadzasz się na takie umieszczenie, nie podawaj informacji.

Nie możemy zaoferować osobistej porady zdrowotnej, ale nawiązaliśmy współpracę z zaufanym dostawcą usług telezdrowia Amwell, który może połączyć cię z lekarzem. Wypróbuj telezdrowię Amwella za 1 USD, używając kodu HEALTHLINE.

Użyj kodu HEALTHLINESrozpocznij moją konsultację za 1 $. Jeśli spotkasz się z nagłym przypadkiem medycznym, natychmiast skontaktuj się z lokalnymi służbami ratunkowymi lub odwiedź najbliższy pogotowie lub pilne centrum opieki.