Zespół Mallory'ego-Weissa: Przyczyny, objawy i diagnoza
Spisu treści:
- Co to jest zespół Mallory'ego-Weissa?
- Przyczyny
- MWS nie zawsze wywołuje objawy. Jest to bardziej powszechne w łagodnych przypadkach, gdy łzy przełyku wytwarzają tylko niewielką ilość krwawienia i szybko goją się bez leczenia.
- Lekarz zapyta Cię o wszelkie problemy medyczne, w tym codzienne spożycie alkoholu i ostatnie choroby, w celu zidentyfikowania podstawowej przyczyny twoich objawów.
- Według Krajowej Organizacji ds. Rzadkich Zaburzeń Krwawienie, które powstaje w wyniku łez w przełyku, samo zatrzyma się w około 80-90 procentach przypadków MWS. Gojenie pojawia się zwykle za kilka dni i nie wymaga leczenia. Ale jeśli krwawienie nie ustaje, możesz potrzebować jednego z następujących zabiegów.
- Aby zapobiec MWS, ważne jest, aby leczyć schorzenia, które powodują długie epizody ciężkich wymiotów.
Co to jest zespół Mallory'ego-Weissa?
Ciężkie i długotrwałe wymioty mogą powodować łzawienie w wyściółce przełyku. Przełyk jest rurką łączącą twoje gardło z żołądkiem. Zespół Mallory'ego-Weissa (MWS) to schorzenie naznaczone łzą w błonie śluzowej lub wewnętrznej wyściółce, w której przełyk styka się z żołądkiem. Większość łez leczy się w ciągu 7 do 10 dni bez leczenia, ale łzy Mallory'ego-Weissa mogą powodować znaczne krwawienie. W zależności od ciężkości łzy może być konieczna operacja, aby naprawić uszkodzenie.
reklamaReklamaPrzyczyny
Przyczyny
Najczęstszą przyczyną MWS są ciężkie lub długotrwałe wymioty. Podczas gdy tego rodzaju wymioty mogą wystąpić z chorobą żołądka, to często występuje z powodu przewlekłego nadużywania alkoholu lub bulimii.
Inne stany mogą również powodować rozdarcie przełyku. Należą do nich:
- uraz klatki piersiowej lub brzucha
- ciężkie lub długotrwałe czkawki
- intensywny kaszel
- ciężki uniesienie lub nadwyrężenie
- zapalenie żołądka, który jest stanem zapalnym wyściółki żołądka < 999> przepuklina rozworu przełykowego, która występuje, gdy część żołądka przepycha się przez część przepony
- drgawki
- Uzyskanie resuscytacji krążeniowo-oddechowej (CPR) może również prowadzić do rozdarcia przełyku.
Reklama
ObjawyObjawy
MWS nie zawsze wywołuje objawy. Jest to bardziej powszechne w łagodnych przypadkach, gdy łzy przełyku wytwarzają tylko niewielką ilość krwawienia i szybko goją się bez leczenia.
Jednak w większości przypadków objawy się rozwiną. Mogą one obejmować:
ból brzucha
- wymioty krwią, co jest nazywane krwawieniem
- mimowolne odruch wymiotny
- krwawe lub czarne stolce
- Krew w wymiocinach będzie zazwyczaj ciemna i zakrzepła i może wyglądać jak kawa fusy. Czasami może być czerwony, co oznacza, że jest świeży. Krew pojawiająca się w stolcu będzie ciemna i będzie wyglądać jak smoła, chyba że masz duży krwotok, w którym to przypadku będzie czerwony. Jeśli masz takie objawy, poszukaj natychmiastowej pomocy doraźnej. W niektórych przypadkach utrata krwi z MWS może być znaczna i zagrażać życiu.
Istnieją inne problemy zdrowotne, które mogą powodować podobne objawy. Objawy związane z MWS mogą również wystąpić z następującymi zaburzeniami:
zespół Zollingera-Ellisona, który jest rzadkim zaburzeniem, w którym małe guzy wytwarzają nadmiar kwasów żołądkowych, które prowadzą do chronicznych wrzodów
- przewlekłe erozyjne zapalenie błony śluzowej żołądka, które jest stanem zapalnym podszewka brzucha, która powoduje zmiany podobne do wrzodu
- perforacja przełyku
- wrzód trawienny
- Zespół Boerhaave'a, który jest pęknięciem przełyku z powodu wymiotów
- Tylko lekarz może ustalić, czy masz MWS.
ReklamaReklama
Diagnoza Jak to jest diagnozowane
Lekarz zapyta Cię o wszelkie problemy medyczne, w tym codzienne spożycie alkoholu i ostatnie choroby, w celu zidentyfikowania podstawowej przyczyny twoich objawów.
Jeśli objawy wskazują na czynne krwawienie w przełyku, lekarz może wykonać tak zwaną esophagogastroduodenoskopię (EGD). Musisz wziąć środek uspokajający i środek przeciwbólowy, aby zapobiec dyskomfortowi podczas tej procedury. Lekarz wprowadzi małą, elastyczną rurkę z przymocowanym do niej aparatem, zwanym endoskopem, w dół przełyku i do żołądka. To może pomóc twojemu lekarzowi zobaczyć twój przełyk i zidentyfikować położenie łzy.
Twój lekarz prawdopodobnie zleci również pełną morfologię krwi (CBC), aby potwierdzić liczbę czerwonych krwinek. Liczba krwinek czerwonych może być niska, jeśli masz krwawienie z przełyku. Twój lekarz będzie mógł określić, czy masz MWS na podstawie wyników tych testów.
Ogłoszenie
LeczenieLeczenie
Według Krajowej Organizacji ds. Rzadkich Zaburzeń Krwawienie, które powstaje w wyniku łez w przełyku, samo zatrzyma się w około 80-90 procentach przypadków MWS. Gojenie pojawia się zwykle za kilka dni i nie wymaga leczenia. Ale jeśli krwawienie nie ustaje, możesz potrzebować jednego z następujących zabiegów.
Leczenie endoskopowe
Konieczne może być leczenie endoskopowe, jeśli krwawienie nie ustąpi samoistnie. Lekarz wykonujący EGD może wykonać tę terapię. Opcje endoskopowe obejmują:
terapię zastrzykową lub skleroterapię, która dostarcza leki do łez, aby zamknąć naczynie krwionośne i zatrzymać krwawienie
- terapią koagulacyjną, która dostarcza ciepło, aby uszczelnić rozdarte naczynie
- Rozległa utrata krwi może wymagać użycia transfuzji w celu zastąpienia utraconej krwi.
Opcje chirurgiczne i inne
Czasami leczenie endoskopowe nie wystarcza, aby zatrzymać krwawienie, więc należy zastosować inne sposoby zatrzymania krwawienia, takie jak chirurgia laparoskopowa, aby uszyć zamkniętą łzę. Jeśli nie możesz poddać się zabiegowi chirurgicznemu, lekarz może zastosować arteriografię w celu zidentyfikowania krwawiącego naczynia i zatkania go w celu zatrzymania krwawienia.
Lekarstwo
Konieczne mogą być także leki zmniejszające produkcję kwasu żołądkowego, takie jak famotydyna (Pepcid) lub lanzoprazol (Prevacid). Jednak skuteczność tych leków jest nadal przedmiotem debaty.
ReklamaReklama
ZapobieganieZapobieganie syndromowi Mallory'ego-Weissa
Aby zapobiec MWS, ważne jest, aby leczyć schorzenia, które powodują długie epizody ciężkich wymiotów.
Nadmierne spożywanie alkoholu i marskość mogą wywoływać nawracające epizody MWS. Jeśli masz MWS, unikaj alkoholu i mów do swojego lekarza o sposobach radzenia sobie z twoją chorobą, aby zapobiec przyszłym epizodom.