Nature vs. Nurture: Rodzicielstwo genu twojego dziecka
Spisu treści:
W pewnym momencie jako rodzic, będziesz angażował się w debatę o naturze i wychowaniu. Możesz zadać sobie pytanie, czy Twoje dziecko ma naturalny talent do słów, czy też dlatego, że codziennie chodzili do programu czytania po szkole. Możesz zapytać, czy są oni odnoszącymi sukcesy fizykami z powodu genetyki, czy też dlatego, że każdego lata zabierali cię na obóz naukowy.
Natura kontra wychowanie to odwieczny argument, który, szczerze mówiąc, nie ma jednej szkoły myśli. Niektórzy uważają, że natura (nasze geny) jest zawsze w grze, podczas gdy inni uważają, że to twoje środowisko (wychowanie) określa twoją indywidualność. Są też tacy, którzy wierzą zarówno w naturę, jak i w wychowanie, definiując role w kształtowaniu osobowości, fizyczności i inteligencji. Ale jako rodzic możesz się zastanawiać: na ile masz wpływ na któryś z wpływów?
reklamaReklamaNauka stojąca za naturą kontra wychowanie
Niektóre badania sugerują, że geny determinują cechy osobowości. Przełomowe badanie bliźniąt z 1990 r. Przeprowadzone w Minnesocie wykazało, że identyczne bliźnięta hodowane osobno są tak samo podobne jak bliźniaki jednojajowe hodowane razem, co oznacza, że czynniki genetyczne wpływają na ogólną inteligencję i różnice psychologiczne - twierdzenie z 1929 r.
Podobne wnioski zgłosiło badanie przeprowadzone w University of Minnesota w 2004 roku. A badanie Journal of Personality z 2013 roku dotyczące dorosłych amerykańskich bliźniąt odkryło, że geny determinują szczęście. W szczególności, czynniki genetyczne i mechanizmy biologiczne wpływające na samokontrolę, cel, agencję, wzrost i pozytywne interakcje społeczne wzmacniają dobrostan psychiczny.
Ale inne badania z ostatniej dekady sugerują, że natura i wychowanie mają wpływ. W 2005 r. Profesor socjologii Guang Gao zapewnił, że połączenie środowiska i genów tworzy złożone ludzkie cechy - nie tylko genetykę, jak często podkreślają tradycyjne badania bliźniąt.
Teoria Gao jest wspierana przez ostatnie badania z University of Queensland. W 2015 r. Dr Beben Benyamin odkrył, że nasze zdrowie jest określane w 49 procentach według genetyki, a 51 procent w naszym środowisku. Co więcej, brytyjski dziennikarz naukowy Matt Ridley pisze, że przeciwstawianie się sobie i pielęgnowanie siebie nawzajem to "fałszywa dychotomia". Ridley twierdzi raczej, że czynniki środowiskowe odgrywają rolę w zachowaniu naszych genów. Albo po prostu: nasze ciało reaguje na świat zewnętrzny.
Jaki wpływ ma rodzic?
Dużo. Dzieci są naturalnie predysponowane do pewnych cech. Nie ma wątpliwości, że geny odgrywają istotną rolę w tym, czy Twoje dziecko jest żywe, bardzo sfrustrowane lub spokojne.
ReklamaReklama Ale twój styl rodzicielski może określić intensywność zachowania twojego dziecka, tak jak cechy Twojego dziecka mogą decydować o tym, jak jesteś rodzicem, zgodnie z badaniem z 2011 r. Dotyczącym psychologii dziecięcej i rodzinnej.To jest okrężna logika: badanie wykazało, że negatywne rodzicielstwo może zaostrzyć frustrację, impulsywność i słabą samoregulację u twojego dziecka, podczas gdy te niekorzystne zachowania mogą wywołać szkodliwy styl rodzicielski. To samo dotyczy pozytywnych cech i pozytywnych stylów rodzicielstwa.
Badanie psychologii rozwojowej z 1996 roku, badające korelację między antyspołecznymi dziećmi a przybranymi praktykami rodzicielskimi, doprowadziło do podobnego wniosku. Badanie wykazało, że podczas gdy cecha antyspołeczna dziecka adopcyjnego jest powiązana z chorobą psychiczną biologicznych rodziców, techniki wychowawcze opiekuna adopcyjnego wpływają na destrukcyjne zachowanie adopty i vice versa. Inne badania pokazują, że depresja matki może negatywnie wpłynąć na rozwój behawioralny i emocjonalny dziecka z powodu zarówno czynników genetycznych, jak i środowiskowych.
Nie wszystkie badania wywołują alarm. Amerykańskie badanie Psychologa z 1962 r. Dowodzi, że talent twórczy może kwitnąć poprzez pielęgnowanie w szkole. W 2010 r. Psycholog George W. Holden wysunął teorię, że codzienne decyzje rodzica mogą determinować rozwój dziecka i jego przyszły sukces. Dziecko może stać się odnoszącym sukcesy prawnikiem ze względu na to, w jaki sposób rodzic prowadził ich przez rozwój, a nie po prostu wzmocnił lub ukarał zachowanie.
Innymi słowy, geny twojego dziecka mogą zapewnić mu inteligencję potrzebną do bycia prawnikiem, ale sposób, w jaki wchodzisz w interakcję z nimi jako rodzicem, może determinować ich postęp.
W szerszym zakresie geografia może wpływać na nasze cechy i nasze środowisko. Po zbadaniu 13 000 par bliźniąt naukowcy z londyńskiego Instytutu Psychiatrii King's College w Londynie stwierdzili w 2012 r., Że tam, gdzie mieszkali w Wielkiej Brytanii, bezpośrednio korelują z tym, w jakim stopniu ich cechy genetyczne zostały wyrażone.
ReklamaReklama Przykładem tego jest to, że Twoje dziecko może być bardziej narażone na cukrzycę z powodu swojej historii rodzinnej, ale może nigdy nie rozwinąć choroby, jeśli je zdrowo i często ćwiczy.
Innym przykładem jest to, że mieszkanie w okolicy o wysokim stężeniu pyłku może wystawić genetyczną predyspozycję genetyczną twojego dziecka na sezonowe alergie, podczas gdy niska zawartość pyłku może nie być. A rodzic decyduje, gdzie mieszka twoje dziecko.
Na wynos
Nie zaniżaj swojego wpływu na rozwój Twojego dziecka. Tak, to prawda, że genetyka może określić, czy Twoje dziecko ma naturalny talent do matematyki czy baletu. Ale ty jako rodzic pomożesz ustalić, czy zostanie profesorem matematyki, czy klasycznie wyszkolonym tancerzem.
Reklama Dziecko może, ale nie musi, realizować swój potencjał na podstawie podjętych decyzji i zachowań osób, z którymi się kontaktuje. Oczywiście, zawsze będą spory między naukowcami o tym, czy natura lub wychowanie jest bardziej wpływowe. Ale wystarczająco dużo badań sugeruje, że w rzeczywistości jest to jedno i drugie.
