Schizoid Personality Disorder: Czynniki ryzyka, objawy i diagnoza

Co to jest zaburzenie osobowości schizoidalnej?

Schizoidalne zaburzenie osobowości jest rodzajem ekscentrycznego zaburzenia osobowości. Osoba z tym zaburzeniem zachowuje się inaczej niż większość ludzi. Może to obejmować unikanie interakcji społecznych, lub wydaje się być powściągliwy lub pozbawiony osobowości. Jednak ludzie z tym zaburzeniem są w stanie funkcjonować dość dobrze w społeczeństwie.

reklamaReklama

Objawy

Ten stan jest zwykle diagnozowany we wczesnej dorosłości. Objawy: oderwanie

preferowanie samotności
unikanie sytuacji społecznych
brak pożądania związków
pozorne nudne lub obojętne
niemożność korzystania z zajęć
kłopoty dotyczące innych <999 > brak motywacji
reklama

Przyczyny

Czynniki i przyczyny ryzyka

Większość osób z tym schorzeniem ma krewnego ze schizofrenią, schizoidalnym zaburzeniem osobowości lub schizotypowym zaburzeniem osobowości. Inne czynniki ryzyka obejmują:

czynniki środowiskowe, które wydają się mieć największy wpływ w dzieciństwie

doświadczają znęcania się lub zaniedbania jako dziecko
mając emocjonalnie odłączonego rodzica

Zaburzenie to występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet.

ReklamaReklama

Diagnoza Jak rozpoznaje się zaburzenia osobowości schizoidalnej?

Twój lekarz rozpocznie pełne badanie przedmiotowe. Poszukuje warunków fizycznych, które mogą powodować objawy. Twój lekarz może również skierować cię do specjalisty zdrowia psychicznego.

Specjalista ds. Zdrowia psychicznego zakończy ocenę psychiatryczną. Może to obejmować wypełnianie ankiet dotyczących objawów i myśli. Będziesz także mieć wywiad z lekarzem psychiatrą. Zadadzą ci pytania dotyczące twojego dzieciństwa, związków i historii pracy. Twoje odpowiedzi pomogą diagnozować psychologa. Mogą również stworzyć dla Ciebie plan leczenia, jeśli jesteś zainteresowany kontynuowaniem leczenia.

Reklama

Leczenie

Opcje leczenia

Wiele osób decyduje się nie szukać leczenia, ponieważ obejmuje to interakcje z innymi. Leczenie może się powieść, jeśli masz chęć zmiany.

Terapia poznawczo-behawioralna

ma na celu zmianę zachowania. Może to być skuteczne leczenie tego schorzenia, ponieważ uczy, jak zmieniać swoje myśli i zachowania w sytuacjach społecznych. Może to zmienić niechęć do prowadzenia relacji społecznych. Terapia grupowa
to kolejna opcja, która może pomóc w ćwiczeniu umiejętności społecznych. To pomoże ci stać się bardziej komfortowym w sytuacjach społecznych. Leku
zwykle nie stosuje się, chyba że inne metody leczenia nie działają.Nie istnieją leki zatwierdzone przez FDA do leczenia zaburzeń osobowości. Jednak leki można stosować w leczeniu innych stanów, które występują wraz z zaburzeniami osobowości, takimi jak depresja lub lęk. Bupropion może być stosowany w celu zwiększenia uczucia przyjemności. Leki przeciwpsychotyczne mogą być stosowane w leczeniu uczuć obojętności. ReklamaReklama

Perspektywy długoterminowe