Wstrzyknięcie domięśniowe: Definicja i edukacja pacjenta

Przegląd

Wstrzyknięcie domięśniowe jest techniką stosowaną do dostarczania leku w głąb mięśni. Pozwala to na szybkie wchłanianie leku do krwiobiegu. Możliwe, że wstrzyknięcie domięśniowe zostało wykonane w gabinecie lekarskim po ostatnim szczepieniu, takim jak szczepionka przeciw grypie.

W niektórych przypadkach osoba może również samodzielnie podać zastrzyk domięśniowy. Na przykład niektóre leki leczące stwardnienie rozsiane lub reumatoidalne zapalenie stawów mogą wymagać samoiniekcji.

reklamaReklama

Cel

Do czego służą zastrzyki domięśniowe?

Zastrzyki domięśniowe są powszechną praktyką we współczesnej medycynie. Są używane do dostarczania leków i szczepionek. W ten sposób dostarczanych jest kilka leków i prawie wszystkie szczepionki do wstrzyknięć.

Zastrzyki domięśniowe stosuje się, gdy inne metody podawania nie są zalecane. Należą do nich:

• doustnie (połknięcie do żołądka)
• dożylnie (wstrzyknięte do żyły)
• podskórnie (wstrzyknięcie do tkanki tłuszczowej tuż pod warstwą skóry)

Wstrzyknięcia domięśniowe mogą być stosować zamiast zastrzyków dożylnych, ponieważ niektóre leki działają drażniąco na żyły lub dlatego, że nie można zlokalizować odpowiedniej żyły. Może być stosowany zamiast podawania doustnego, ponieważ niektóre leki są niszczone przez układ trawienny po połknięciu leku.

Zastrzyki domięśniowe są wchłaniane szybciej niż wstrzyknięcia podskórne. Dzieje się tak dlatego, że tkanka mięśniowa ma większy dopływ krwi niż tkanka tuż pod skórą. Tkanka mięśniowa może również zawierać większą objętość leków niż tkanki podskórne.

Ogłoszenie

Miejsca wstrzyknięcia

Miejsca wstrzyknięcia domięśniowego

Zastrzyki domięśniowe są często podawane w następujących obszarach:

Mięśnie mięśnia naramiennego kończyny

Mięsień naramienny jest miejscem najczęściej stosowanym w szczepionkach. Jednak ta strona nie jest powszechna w przypadku samowstrzyknienia, ponieważ jej niewielka masa mięśniowa ogranicza objętość leku, który można wstrzyknąć - zwykle nie więcej niż 1 mililitr.

Trudno jest również użyć tej strony do samodzielnego wstrzyknięcia. Opiekun, przyjaciel lub członek rodziny może pomóc w zastrzykach do tego mięśnia.

Aby zlokalizować tę witrynę, należy poczuć kość (proces akromiologiczny), która znajduje się w górnej części ramienia. Prawidłowy obszar, w którym można wykonać wstrzyknięcie, ma szerokość dwóch palców poniżej procesu Acromion. U dołu dwóch palców znajduje się odwrócony trójkąt. Daj zastrzyk w centrum trójkąta.

Vastus lateralis mięsień uda

Udo można stosować, gdy inne miejsca nie są dostępne lub jeśli konieczne jest samodzielne podawanie leku.

Podziel górną część uda na trzy równe części. Zlokalizuj środek z tych trzech sekcji.Wstrzyknięcie powinno odbywać się w zewnętrznej górnej części tego odcinka.

Mięsień brzucha

Mięsień przedsionkowo-ustrojowy jest najbezpieczniejszym miejscem dla dorosłych i dzieci w wieku powyżej 7 miesięcy. Jest głęboki i nie zbliża się do żadnych większych naczyń krwionośnych i nerwów. Ta strona jest trudna do samodzielnego wstrzyknięcia i może wymagać pomocy przyjaciela, członka rodziny lub opiekuna.

Umieść piętę dłoni na biodrze osoby przyjmującej zastrzyk, palcami wskazującymi w kierunku głowy. Ustaw palce tak, aby kciuk był skierowany w stronę pachwiny i poczuj miednicę pod palcem. Rozłóż wskaźnik i środkowe palce w niewielkim kształcie litery V i wprowadź igłę w środek tego V.

Mięśnie dorsoglutealne pośladków

Mięsień grzbietowy pośladków był miejscem najczęściej wybieranym przez służby zdrowia dla wiele lat. Jednakże, ze względu na możliwość uszkodzenia nerwu kulszowego, najczęściej stosuje się teraz ventrogluteal. Ta strona jest trudna w użyciu na tej stronie do samodzielnego wstrzyknięcia i nie jest zalecana.

Nie należy używać miejsca wstrzyknięcia, które wykazuje objawy zakażenia lub urazu. Jeśli będziesz dawał zastrzyk więcej niż jeden raz, upewnij się, że obracasz miejsca wstrzyknięcia, aby uniknąć kontuzji lub dyskomfortu w mięśniach.

ReklamaReklama How-to

Jak podawać zastrzyk domięśniowy

Każda osoba, która podaje zastrzyki domięśniowe, powinna przejść szkolenie i wykształcenie dotyczące właściwej techniki wstrzyknięć.

Rozmiar igły i miejsce wstrzyknięcia zależą od wielu czynników. Należą do nich wiek i wielkość osoby przyjmującej lek oraz wielkość i rodzaj leku. Twój lekarz lub farmaceuta poda ci szczegółowe wskazówki dotyczące tego, która igła i strzykawka są odpowiednie do podania leku.

Igła powinna być wystarczająco długa, aby dotrzeć do mięśnia bez penetracji nerwów i naczyń krwionośnych pod spodem. Ogólnie rzecz biorąc, igły powinny mieć od 1 cala do 1,5 cala dla osoby dorosłej i będą mniejsze dla dziecka. Będą mieć grubość 22 do 25, oznaczone jako 22 g na opakowaniu.

Wykonaj następujące kroki dla bezpiecznego wstrzyknięcia domięśniowego:

1) Umyć ręce

Umyć ręce mydłem i ciepłą wodą, aby zapobiec potencjalnej infekcji. Pamiętaj, aby dokładnie szorować między palcami, na grzbietach dłoni i pod paznokciami.

Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC) zaleca spiekanie przez 20 sekund - czas potrzebny na dwukrotne nagranie piosenki "Happy Birthday".

2) Zbierz wszystkie potrzebne materiały

Zbierz następujące zapasy:

• igła i strzykawka z lekiem
• podkładki z alkoholem
• gaza
• pojemnik odporny na przekłucie w celu wyrzucenia zużytych igieł i strzykawek - zwykle czerwony, plastikowy pojemnik na ostre przedmioty
• bandaże

3) Zlokalizuj miejsce wstrzyknięcia

Aby wyizolować mięsień i tarczę, gdzie należy wstrzyknąć, rozprowadź skórę w miejscu wstrzyknięcia między dwoma palcami. Osoba przyjmująca zastrzyk powinna znaleźć się w wygodnej pozycji, zapewniać łatwy dostęp do miejsca i rozluźnić mięśnie.

4) Wyczyść miejsce wstrzyknięcia

Wyczyść miejsce wybrane do wstrzyknięcia za pomocą wacika z alkoholem i pozostaw skórę do wyschnięcia na powietrzu.

5) Przygotuj strzykawkę z lekiem

Zdejmij zatyczkę. Jeśli fiolka lub wstrzykiwacz jest wielodawkowy, należy zanotować, kiedy fiolka została po raz pierwszy otwarta. Gumowy korek należy czyścić wacikiem nasączonym alkoholem.

Wciągnij powietrze do strzykawki. Wyciągnij tłok, aby napełnić strzykawkę powietrzem aż do dawki, którą będziesz wstrzykiwać. Dzieje się tak, ponieważ fiolka jest próżnią i musisz dodać taką samą ilość powietrza, aby regulować ciśnienie. Ułatwia to również pobieranie leku do strzykawki. Nie martw się - jeśli zapomnisz tego kroku, nadal możesz pobrać lek z fiolki.

Wprowadź powietrze do fiolki. Zdejmij nasadkę z igły i przepchnij igłę przez gumowy korek w górnej części fiolki. Wstrzyknąć całe powietrze do fiolki. Uważaj, aby nie dotknąć igły, aby utrzymać ją w czystości.

Wycofaj lek. Odwrócić fiolkę i strzykawkę do góry dnem, aby igła skierowana była w górę i pociągnąć z powrotem tłok, aby pobrać właściwą ilość leku.

Usuń pęcherzyki powietrza. Stuknij strzykawkę, aby wepchnąć bąbelki do górnej części i delikatnie naciśnij tłok, aby wypchnąć pęcherzyki powietrza.

6) Samodzielne wstrzykiwanie za pomocą strzykawki

Włóż igłę. Trzymaj igłę jak strzałkę i włóż ją do mięśnia pod kątem 90 stopni. Powinieneś włożyć igłę w szybki, ale kontrolowany sposób. Nie wciskaj trzpienia.

Sprawdź obecność krwi. Korzystając z dłoni trzymającej skórę w miejscu wstrzyknięcia, podnieś palec wskazujący i kciuk, aby ustabilizować igłę. Użyj swojej dominującej ręki - tej, która wykonała zastrzyk - delikatnie pociągnij za tłok, szukając krwi w strzykawce. Zapytaj lekarza, czy jest to konieczne w przypadku rodzaju przyjmowanego leku, ponieważ nie jest to konieczne w przypadku wszystkich wstrzyknięć.

• Jeśli krew dostanie się do strzykawki, oznacza to, że koniec igły znajduje się w naczyniu krwionośnym. Jeśli tak się stanie, wycofaj igłę i rozpocznij ponownie od nowej igły, strzykawki z lekiem i miejsca wstrzyknięcia. Rzadko się to zdarza.
• Jeśli krew nie dostanie się do strzykawki, igła znajduje się we właściwym miejscu i można wstrzyknąć lek.

7) Wstrzyknij lek

Popchnij tłok powoli, aby wstrzyknąć lek do mięśnia.

8) Usuń igłę

Szybko wyciągnij igłę i wyrzuć ją do odpornego na przebicie pojemnika na ostre przedmioty. Nie powtórzyć igły.

Pojemnik na ostre przedmioty to czerwony pojemnik, który można kupić w dowolnej aptece. Służy do zbierania odpadów medycznych, takich jak igły i strzykawki. Nie należy wkładać żadnego z tych materiałów do zwykłych śmieci, ponieważ igły mogą być niebezpieczne dla każdego, kto zajmuje się odpadami.

9) Zastosuj ciśnienie w miejscu wstrzyknięcia

Użyj kawałka gazy, aby lekko docisnąć miejsce wstrzyknięcia. Możesz nawet masować obszar, aby pomóc lekowi zaabsorbować mięśnie. To normalne, widzieć lekkie krwawienie.W razie potrzeby użyj bandażu.

Ogłoszenie

Przydatne wskazówki

Wskazówki dotyczące łatwiejszego wstrzyknięcia

Aby zminimalizować ewentualny dyskomfort przed wstrzyknięciem:

• Zastosuj lód lub dostępny miejscowo krem ​​do znieczulania dostępny bez recepty przed wstrzyknięciem z podkładką z alkoholem.
• Odczekaj, aż alkohol całkowicie wyschnie przed wstrzyknięciem. W przeciwnym razie może powodować pieczenie.
• Ogrzej fiolkę leku, przecierając ją między dłonie przed wciągnięciem leku do strzykawki.
• Niech ktoś, komu ufasz, dostarczy ci zastrzyk. Niektóre osoby mają trudności z samodzielnym wstrzyknięciem.

ReklamaReklama Powikłania

Jakie są powikłania wstrzyknięć domięśniowych?

To normalne, że odczuwasz pewien dyskomfort po wstrzyknięciu domięśniowym. Ale niektóre objawy mogą być oznaką poważniejszej komplikacji. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub pracownikiem służby zdrowia, jeśli wystąpi:

• silny ból w miejscu wstrzyknięcia
• mrowienie lub drętwienie
• zaczerwienienie, obrzęk lub ciepło w miejscu wstrzyknięcia
• osuszenie w miejscu wstrzyknięcia <999 > długotrwałe krwawienie
• objawy reakcji alergicznej, takie jak trudności w oddychaniu lub obrzęk twarzy
• Normalne jest również niepokój związany z wykonywaniem lub otrzymywaniem zastrzyku, zwłaszcza wstrzyknięcie domięśniowe z powodu długiej igły. Przeczytaj kilka kroków, aż poczujesz się komfortowo z procedurą i nie spiesz się.

Nie wahaj się poprosić usługodawcę lub farmaceuty o wcześniejsze przeprowadzenie procedury. Są bardziej niż chętni, aby pomóc Ci zrozumieć, jak wykonać bezpieczny, właściwy zastrzyk.