Leukopenia: Objawy, przyczyny i leczenie

Omówienie

Twoja krew składa się z różnych typów komórek krwi, w tym białych krwinek lub leukocytów. Białe krwinki są ważną częścią układu odpornościowego, pomagają organizmowi zwalczać choroby i infekcje. Jeśli masz zbyt mało białych krwinek, masz schorzenie znane jako leukopenia.

Istnieje kilka różnych rodzajów leukopenii, w zależności od tego, który rodzaj białych krwinek ma niską zawartość krwi:

• bazofile
• eozynofile
• limfocyty
• monocyty
• neutrofile

Każdy typ chroni organizm przed różnymi rodzajami infekcji.

Jeśli twoja krew jest mała w neutrofilach, masz typ leukopenii znany jako neutropenia. Neutrofile to białe krwinki, które chronią przed infekcjami grzybiczymi i bakteryjnymi. Leukopenia jest tak często powodowana przez zmniejszenie liczby neutrofilów, że niektórzy używają zamiennie terminów "leukopenia" i "neutropenia".

Innym częstym typem leukopenii jest limfocytopenia, czyli gdy masz zbyt mało limfocytów. Limfocyty to białe krwinki, które chronią przed infekcjami wirusowymi.

ReklamaReklama Objawy

Objawy leukopenii

Prawdopodobnie nie zauważysz żadnych objawów leukopenii. Ale jeśli liczba białych krwinek jest bardzo niska, możesz mieć oznaki infekcji, w tym:

• gorączka wyższa niż 100. 5˚F (38˚C)
• dreszcze
• pocenie

Zapytaj lekarza, na co należy uważać. Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy, należy natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi.

Przyczyny

Przyczyny leukopenii

Wiele chorób i stanów może powodować leukopenię, takich jak:

Krwinki lub szpik kostny

Obejmują one:

• niedokrwistość aplastyczną
• hipersplenizm, lub nadmierna aktywność śledziony
• zespoły mielodysplastyczne
• zespół mieloproliferacyjny
• mielofibrosis

Rak i leczenie raka

Różne typy raka, w tym białaczka, mogą prowadzić do leukopenii. Leczenie raka może również powodować leukopenię, w tym:

• radioterapię
• (szczególnie w przypadku dużych kości, np. W nogach i miednicy)
• przeszczep szpiku kostnego

Dowiedz się więcej o badaniach nad komórkami macierzystymi »

Wrodzone problemy

Wrodzone zaburzenia są obecne od urodzenia. Wrodzone problemy, które mogą prowadzić do leukopenii obejmują stany, które wpływają na działanie szpiku kostnego na komórki krwi, takie jak:

• zespół Kostmanna lub ciężka wrodzona neutropenia
• mielokatheksja

choroby zakaźne

Choroby zakaźne, które mogą powodować leukopenia obejmuje:

• HIV lub AIDS
• gruźlica

Choroby autoimmunologiczne

Zaburzenia autoimmunologiczne, które zabijają białe krwinki lub komórki szpiku kostnego, które wytwarzają komórki krwi, mogą również prowadzić do leukopenii. Należą do nich:

• toczeń
• reumatoidalne zapalenie stawów

Niedożywienie

Leukopenia może być spowodowana niedoborami witamin lub minerałów, takimi jak braki w:

• witamina B-12
• folian
• miedź < 999> cynk
• Dowiedz się więcej o niedoborach minerałów »

Leki

Leki, które mogą powodować leukopenię to:

bupropion (Wellbutrin)

• klozapina (Clozaril)
• cyklosporyna (Sandimmune)
• interferony
• lamotrygina (Lamictal)
• minocyklina (Minocin)
• mykofenolan mofetil (CellCept)
• penicylina
• sirolimus (Rapamune)
• walproinian sodu
• sterydy
• takrolimus (Prograf)
• Sarkoidoza

Sarkoidoza to choroba ogólnoustrojowa spowodowana przesadną odpowiedzią immunologiczną i charakteryzująca się tworzeniem ziarniniaków lub niewielkich obszarów zapalnych w wielu układach w twoim ciele.Kiedy te ziarniaki tworzą się w szpiku kostnym, może wystąpić leukopenia.

Infekcje wirusowe

Infekcje wirusowe, które mają wpływ na szpik kostny lub inne ciężkie infekcje, mogą również prowadzić do leukopenii.

ReklamaReklamaReklama

Czynniki ryzyka Kto jest zagrożony

Każdy, kto cierpi na chorobę, która może powodować leukopenię, jest zagrożony. Leukopenia zwykle nie prowadzi do zauważalnych objawów. Dlatego lekarz będzie uważnie monitorował liczbę krwinek, jeśli wystąpi którykolwiek z warunków, które mogą do tego doprowadzić. Oznacza to poddawanie się częstym badaniom krwi.

Diagnoza

Diagnozowanie leukopenii

Mając niski poziom białych krwinek, możesz wskazać lekarzowi przyczynę swojej choroby.

Zazwyczaj twój lekarz dowie się, że liczba białych krwinek jest niska po zleceniu badania krwi, tak jak z pełną morfologią krwi, aby sprawdzić inny stan.

ReklamaReklama

Leczenie

Leczenie leukopenii

Leczenie leukopenii zależy od rodzaju białych krwinek i ich przyczyn. Możesz potrzebować innych metod leczenia, aby zadbać o wszelkie infekcje, które rozwijają się z braku wystarczającej ilości białych krwinek. Typowe terapie obejmują:

Leki

Leki można stosować w celu stymulacji organizmu w celu wytworzenia większej liczby komórek krwi. Możesz też przepisać leki, aby wyjaśnić przyczynę zmniejszenia liczby komórek, takie jak leki przeciwgrzybicze w leczeniu zakażeń grzybiczych lub antybiotyków w leczeniu zakażeń bakteryjnych.

Przerwanie leczenia powodującego leukopenię

Czasami może być konieczne przerwanie leczenia, takiego jak chemioterapia, aby dać organizmowi czas na wytworzenie większej liczby komórek krwi. Liczba krwinek może rosnąć w naturalny sposób, gdy leczenie, takie jak promieniowanie, dobiegnie końca lub pomiędzy sesjami chemioterapii. Należy pamiętać, że ilość czasu potrzebnego do uzupełnienia białych krwinek zależy od osoby.

Czynniki wzrostu

Czynnik stymulujący kolonię granulocytów i inne czynniki wzrostu pochodzące ze szpiku kostnego mogą pomóc, jeśli przyczyną leukopenii jest genetyczne lub spowodowane chemioterapią. Te czynniki wzrostu to białka, które stymulują twoje ciało do produkcji białych krwinek.

Dieta

Dieta z obniżoną odpornością, zwana także dietą niskobakteryjną lub dietą neutropeniczną, może być zalecana, jeśli liczba białych krwinek jest bardzo niska. Uważa się, że dieta ta zmniejsza szanse na uzyskanie zarazków z pożywienia lub z powodu sposobu przygotowywania jedzenia.

W domu

Lekarz będzie również mówił o tym, jak możesz dbać o siebie w domu, gdy twoje białe krwinki są niskie. Na przykład wypróbuj te wskazówki, aby poczuć się lepiej i uniknąć infekcji:

Jedz dobrze:

Aby leczyć, twoje ciało potrzebuje witamin i składników odżywczych. Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, spożywaj dużo owoców i warzyw. Jeśli masz owrzodzenia jamy ustnej lub nudności, poeksperymentuj, aby znaleźć pokarmy, które możesz zjeść i poproś lekarza o pomoc. Odpoczynek:

Staraj się planować czynności, które musisz wykonać, gdy masz najwięcej energii. Staraj się pamiętać o robieniu przerw i prośbie innych o pomoc w ramach leczenia. Zachowaj ostrożność:

Chcesz zrobić wszystko, aby uniknąć nawet najmniejszych skaleczeń lub zadrapań, ponieważ każde otwarte miejsce w skórze zapewnia miejsce do rozpoczęcia infekcji. Poproś kogoś, aby kroił jedzenie podczas gotowania lub jedzenia. Używaj elektrycznej maszynki do golenia, aby uniknąć nacięć, jeśli musisz się golić. Myj zęby delikatnie, aby nie podrażnić dziąseł. Przechowywać z dala od zarazków:

Myć ręce przez cały dzień lub używać odkażacza do rąk. Trzymaj się z dala od chorych i tłumów. Nie zmieniaj pieluch ani nie czyść żadnych skrzynek na śmieci, klatek dla zwierząt, a nawet miseczki na ryby. Reklama

Outlook

Outlook

Jeśli masz schorzenie zwiększające szanse na wystąpienie leukopenii, lekarz rutynowo sprawdzi liczbę białych krwinek, aby zapobiec lub zmniejszyć ryzyko wystąpienia powikłań.

Oto jeden powód, dla którego ważne jest kontrolowanie badań krwi: Kiedy jesteś chory, wiele z twoich symptomów jest spowodowanych działaniem twojego systemu odpornościowego - włączając twoje białe krwinki - kiedy oni próbują zabić infekcję. Więc jeśli twoje białe krwinki są niskie, możesz mieć infekcję, ale nie masz symptomów, które kazałyby ci pójść do twojego lekarza.

Niektóre z najpoważniejszych powikłań leukopenii to:

konieczność opóźnienia leczenia raka z powodu nawet łagodnego zakażenia

• zagrażających życiu infekcji, w tym posocznicy, która jest infekcją całego ciała
• śmierci < 999> ReklamaReklama
• Zapobieganie

Zapobieganie leukopenii

Nie można zapobiec leukopenii, ale można podjąć działania zapobiegające infekcjom, gdy liczba białych krwinek jest niska. Dlatego twoje leczenie będzie obejmować dobre odżywianie, odpoczynek i unikanie urazów i zarazków. Jeśli masz problemy z wykonaniem któregokolwiek z nich, porozmawiaj ze swoim lekarzem, pielęgniarką lub dietetykiem. Mogą oni być w stanie dostosować niektóre z wytycznych, aby działały lepiej dla Ciebie.