Którzy nie powinni być uodpornieni i dlaczego

Powikłania immunizacji

Najważniejsze informacje

Różne szczepionki mają różne składniki. Każda szczepionka może wpływać na ciebie inaczej.
CDC radzi niektórym osobom, aby nie otrzymywały konkretnych szczepionek.
Osobom z upośledzonym układem odpornościowym zazwyczaj zaleca się poczekanie. Osoby, które doświadczyły reakcji alergicznych na daną szczepionkę, zazwyczaj zalecają unikanie kolejnych dawek.

Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) zalecają niektórym osobom, aby nie otrzymywały konkretnych szczepionek lub nie zaczekały przed zaszczepieniem. Jest tak, ponieważ różne szczepionki mają różne składniki, a każda szczepionka może wpływać na ciebie inaczej. Twój wiek, zróżnicowane warunki zdrowotne i inne czynniki łączą się, aby ustalić, czy powinieneś otrzymać każdą szczepionkę. CDC przygotowało szczegółową listę każdej szczepionki, która określa, kto nie powinien jej otrzymywać i kto powinien czekać. Niektórym osobom z upośledzonym układem odpornościowym zaleca się zwykle czekanie. Osoby, które doświadczyły reakcji alergicznych na daną szczepionkę, zazwyczaj zalecają unikanie kolejnych dawek.

Poniżej znajdują się wskazówki dla tych, którzy nie powinni otrzymać bardziej popularnych szczepionek.

ReklamaReklama Grypa

Grypa (grypa)

Nie należy szczepić się za grypę, jeśli:

jesteś uczulony na kurze
miałeś wcześniejszą reakcję na szczepionkę przeciw grypie <999 > są niemowlętami młodszymi niż 6 miesięcy
są obecnie umiarkowanie lub ciężko chory

Osoby z historią zespołu Guillain-Barré (GBS) powinny omówić z lekarzem ryzyko związane ze szczepionką przeciw grypie.

Osoby, które nie powinny otrzymać szczepionki przeciw grypie na żywo (LAIV) lub szczepionki przeciw grypie w sprayu do nosa, obejmują:

dorosłych w wieku powyżej 50 lat

dzieci poniżej 23 miesięcy
małych dzieci z historią astma lub świszczący oddech
kobiet w ciąży
osób z przewlekłymi chorobami, takimi jak choroby serca, wątroby lub astma
ludzie z pewnymi chorobami mięśni lub nerwów, które mogą powodować problemy z oddychaniem
ludzie, którzy mają upośledzony układ odpornościowy
ludzie pracujący lub żyjący z tymi, którzy mają upośledzony układ odpornościowy
dzieci lub młodzież na długoterminowe leczenie aspiryną
Zapalenie wątroby A

Zapalenie wątroby A

Zapalenie wątroby typu A (HepA) to wirus, który powoduje wątrobę choroba. Rozprzestrzenia się głównie poprzez spożywanie żywności lub wody skażonej ludzkim kałem, ale może również rozprzestrzeniać się poprzez bliski kontakt. Centrum Kontroli i Prewencji Chorób (CDC) zaleca rutynowe szczepienia HepA dla wszystkich osób dorosłych, jeśli nie otrzymały one szczepionki w dzieciństwie. Podkreśla również znaczenie otrzymywania szczepionki dla osób podróżujących na obszary wysokiego ryzyka. Obszary te obejmują:

Meksyk

Ameryka Środkowa i Południowa
Afryka
części Azji
Europa Wschodnia
Jednak są pewne osoby, które nie powinny otrzymać tej szczepionki.Czynniki ryzyka obejmują:

ciężką reakcję na szczepionkę HepA

ciężką reakcję alergiczną na składnik (i) szczepionki HepA, taką jak glicerynę lub neomycynę
Osoby chorujące na ogół powinny poczekać na szczepienie. Kobiety w ciąży mogą również zostać poproszone o poczekanie na szczepienie. Jednak ryzyko dla płodu jest niskie. Jeśli ciężarna kobieta jest obciążona wysokim ryzykiem HepA, nadal może być zalecane szczepienie.

ReklamaReklama

Wirusowe zapalenie wątroby typu B

Wirusowe zapalenie wątroby typu B (HepB) jest innym wirusem, który może powodować choroby wątroby. Może rozprzestrzeniać się z zakażonej krwi lub płynów ustrojowych, a także z matki na jej nowo narodzone dziecko. Osoby z przewlekłym zakażeniem HepB są narażone na zwiększone ryzyko schyłkowej choroby wątroby (marskość), a także raka wątroby. Zalecane jest rutynowe szczepienie. Jednak niektóre osoby nie powinny otrzymywać szczepionki HepB. Czynniki ryzyka obejmują:

ciężka alergia na drożdże lub inne składniki szczepionki

po ciężkiej reakcji na szczepionkę HepB
od umiarkowanej do ciężkiej choroby
Osoby zaszczepione przeciwko HepB powinny odczekać co najmniej 28 dni przed podaniem krew. Szczepionka może powodować fałszywie dodatnie wyniki badań przesiewowych krwi.

HPV

Human brodawczak (HPV)

Większość zakażeń HPV odchodzi bez konieczności leczenia. Jednak szczepionka przeciw HPV może pomóc w zapobieganiu rakowi szyjki macicy u kobiet, jeśli jest podawana przed aktywnością seksualną. Może również pomóc w zapobieganiu innym chorobom związanym z HPV, w tym:

rak sromu

rak pochwy
rak odbytu
rak prącia
rak gardła
brodawki narządów płciowych
CDC zaleca następujące osoby, które uniknęły szczepionki przeciwko HPV:

osoby z ciężką alergią na poprzednie dawki lub składniki szczepionki przeciwko HPV

kobiety w ciąży (karmienie piersią jest w porządku)
osoby z obecną umiarkowaną do ciężkiej chorobą
ReklamaReklamacja

Tdap

Szczepionka Tdap chroni przed tężcem, błonicą i krztuścem. Szczepionka Td chroni przed tężcem i błonicą. Powszechne szczepienia znacznie zmniejszyły poważne konsekwencje tych chorób.

Zalecane są rutynowe szczepionki. Istnieją jednak pewne osoby, które nie powinny otrzymać tych szczepionek, w tym:

osób, które miały ciężką reakcję alergiczną na dawne dawki DTP, DTaP, DT lub Td

osób, które doświadczyły poważnej reakcji alergicznej na jakikolwiek składnik szczepionki, takiej jak aluminium
osób, które przeżyły śpiączkę lub drgawki w ciągu siedmiu dni po otrzymaniu szczepionek DTP lub DTaP
osób, które obecnie chorują umiarkowanie lub ciężko
Inne problemy do omówienia z lekarzem przed uzyskaniem szczepionka Tdap obejmuje:

z epilepsją

występującą ciężką obrzęk po dawkach dawek DTP, DTaP, DT, Td lub Tdap
z zespołem Guillain-Barré (GBS)
Wymagania są różne dla każdej szczepionki. Możesz być w stanie uzyskać jedną z opcji szczepionki, ale nie inną.

Ogłoszenie

Półpasiec

Gonty spowodowane są reaktywacją wirusa ospy wietrznej (wirus ospy wietrznej-półpaśca).Wirus ten jest członkiem rodziny wirusów opryszczki, ale nie jest to ten sam wirus, który wywołuje opryszczkę lub opryszczkę narządów płciowych. Półpasiec występuje częściej u osób po 50. roku życia. Widać to również u osób z osłabionym układem odpornościowym.

Dorośli w wieku powyżej 60 lat zaleca się, aby uzyskać jedną dawkę szczepionki półpaśca dla ochrony. Jednak niektóre osoby nie powinny otrzymywać tej szczepionki. Unikaj szczepionki półpaśca, jeśli:

masz alergię na żelatynę, neomycynę (antybiotyk) lub inne składniki szczepionki

mają osłabiony układ odpornościowy
są w ciąży, mogą być w ciąży lub zamierzają zajść w ciążę w ciągu w następnym miesiącu
jest obecnie w stanie umiarkowanym lub ciężko chorym
Niektóre grupy są bardziej narażone na osłabienie układu odpornościowego. Dotyczy to osób, które:

mają AIDS

na niektóre leki, takie jak duże dawki sterydów
są obecnie leczone na raka
mają nowotwory kości lub limfatyczne
Osoby te nie powinny otrzymać szczepionka półpasiec.

ReklamaReklama

Meningokoki

Choroba meningokokowa

Choroba meningokokowa jest chorobą bakteryjną. Może mieć wpływ na ludzi w każdym wieku. Jednak najczęściej występuje u:

niemowląt w wieku poniżej 1 roku życia

osób bez śledziony, lub u których występują pewne niedobory odporności genowej (niedobór dopełniacza)
nowicjusze szkół wyższych, którzy mieszkają w akademikach
Szczepionka przeciw meningokokom jest zalecane w młodym wieku dorosłym. Istnieją dwa rodzaje szczepionek oferowanych w Stanach Zjednoczonych. MCV4 to nowa koniugatowa szczepionka przeciw meningokokom. MPSV4 to starsza meningokokowa szczepionka polisacharydowa.

Osoby, które nie powinny otrzymywać szczepionki przeciw meningokokom, obejmują:

osoby z obecną umiarkowaną do ciężkiej chorobą

osoby, które w przeszłości miały reakcje alergiczne na szczepionkę meningokokową
osoby uczulone na składnik szczepionki
każdy, kto miał zespół Guillain-Barré (GBS)
Szczepionki meningokokowe można podawać kobietom w ciąży. Jednak preferowany jest MPSV4. Szczepionka MCV4 nie była badana tak bardzo u kobiet w ciąży.

Dzieci chore na niedokrwistość sierpowatokrwinkową powinny otrzymać szczepionkę w innym czasie niż inne szczepionki, podobnie jak dzieci z uszkodzeniem ich śledziony.