HIV Mity transmisyjne Rozwalony: poznaj fakty

Co to jest HIV?

Ludzki wirus upośledzenia odporności (HIV) to wirus atakujący układ odpornościowy. HIV może powodować zespół nabytego niedoboru odporności (AIDS), rozpoznanie późnego stadium zakażenia HIV, które poważnie osłabia układ odpornościowy i może być śmiertelne, jeśli nie jest leczone.

Jedna osoba może przenosić HIV na inny w pewnych okolicznościach. Zrozumienie faktów, a nie wierzenie w mity na temat transmisji HIV, może zapobiec zarówno rozprzestrzenianiu się dezinformacji, jak i przenoszeniu wirusa HIV.

reklamaReklama

Płyny ustrojowe

Przenoszenie przez płyny ustrojowe

HIV może przenosić się przez określone płyny ustrojowe, które są zdolne do utrzymywania wysokiego stężenia HIV. Płyny te obejmują krew, wydzieliny nasienia, pochwy i odbytnicy oraz mleko matki.

HIV jest przenoszony, gdy płyny od osoby, która ma mierzalne ilości wirusa w ciele (HIV-pozytywny), przechodzą bezpośrednio do krwioobiegu lub przez błony śluzowe, skaleczenia lub otwarte rany osoby bez HIV (HIV-HIV). negatywny).

Płyny owodniowo-rdzeniowe mogą również zawierać HIV i mogą stanowić zagrożenie dla personelu medycznego, który jest na nie narażony. Inne płyny ustrojowe, takie jak łzy i ślina, NIE mogą rozprzestrzenić infekcji.

Anatomia transmisji

Narażenie na HIV może wystąpić podczas stosunku płciowego. Seks pochwy i seks analny narażone są na ryzyko przeniesienia wirusa HIV. Zgłaszano przypadki przeniesienia wirusa HIV poprzez seks oralny, ale uważa się to za niezwykle rzadkie w porównaniu do transmisji podczas stosunku.

Seks analny utrzymuje najwyższe ryzyko transmisji wśród aktywności seksualnej. Krwawienie jest bardziej prawdopodobne podczas seksu analnego z powodu delikatnych tkanek, które wyścielają odbyt i kanał odbytu. Pozwala to wirusowi łatwiej dostać się do organizmu, nawet jeśli nie obserwuje się widocznego krwawienia, ponieważ przerwy w błonie śluzowej odbytu mogą być mikroskopijne.

HIV może również przenosić się z kobiety na dziecko w czasie ciąży, porodu i karmienia piersią. Każda okoliczność, w której ktoś jest bezpośrednio narażony na krew osoby żyjącej z HIV i ma wykrywalny lub mierzalny ładunek wirusa, może stanowić czynnik ryzyka. Obejmuje to udostępnianie igieł do wstrzykiwania narkotyków lub tatuaż ze skażonymi instrumentami. Przepisy bezpieczeństwa ogólnie zapobiegają infekcjom związanym z transfuzją krwi.

ReklamaReklama Banki krwi są bezpieczne

Banki krwi i dawstwo narządów są bezpieczne

Ryzyko zarażenia się HIV z powodu transfuzji krwi, innych produktów krwiopochodnych lub dawstwa narządów jest obecnie niezwykle rzadkie w Stanach Zjednoczonych Stany Zjednoczone. Publiczna służba zdrowia zaczęła testować wszystkie oddane krwi na HIV w 1985 roku, po tym jak personel medyczny zdał sobie sprawę, że oddana krew może być źródłem zakażenia wirusem HIV.Testy, które są bardziej wyrafinowane, zostały wprowadzone w latach 90., aby jeszcze bardziej zapewnić bezpieczeństwo oddanej krwi i narządów. Krwiodawstwa, które dają wynik pozytywny na obecność wirusa HIV, są bezpiecznie odrzucane i nie dostają się do krwiodawstwa USA. Ryzyko przeniesienia wirusa HIV podczas transfuzji krwi szacuje się konserwatywnie na 1 na 1. 5 milionów, według Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC).

Kontakt przypadkowy jest bezpieczny

Kontakt przypadkowy i pocałunki są bezpieczne

Nie trzeba się obawiać, że całowanie lub posiadanie swobodnego kontaktu z osobą żyjącą z HIV może przenosić HIV. Wirus nie żyje na skórze i nie może żyć długo poza ciałem. Dlatego przypadkowy kontakt, taki jak trzymanie się za ręce, przytulanie lub siedzenie obok osoby żyjącej z HIV, nie przenosi wirusa.

Całowanie z zamkniętymi ustami też nie stanowi zagrożenia. Głębokie, otwarte pocałunki mogą być czynnikiem ryzyka, gdy dotyczy widocznej krwi, na przykład z krwawiących dziąseł lub ust. Jest to jednak niezwykle rzadkie. Ślina nie przenosi HIV.

ReklamaReklama Mity

Mity transmisyjne: Gryzienie, drapanie i plucie

Drapanie i plucie nie są metodami transmisji wirusa HIV. Zadrapanie nie prowadzi do wymiany płynów ustrojowych. Używanie rękawiczek podczas pobierania krwi pomaga chronić przed przeniesieniem, jeśli dojdzie do przypadkowego kontaktu z zakażoną krwią. Ukąszenie, które nie łamie skóry, nie może przenosić HIV. Jednak ukąszenie, które otwiera skórę i powoduje krwawienie może - chociaż było bardzo mało przypadków ukąszenia człowieka powodującego wystarczająco dużo urazów skóry, aby przenosić HIV.

Reklama Bezpieczniejszy seks

Bezpieczniejsze opcje seksu

Możesz zabezpieczyć się przed zakażeniem wirusem HIV poprzez uprawianie bezpieczniejszych metod seksualnych, w tym używanie prezerwatyw i profilaktykę przedekspozycyjną (PrEP).

Użyj nowej prezerwatywy za każdym razem, gdy masz seks pochwowy, ustny lub analny. Pamiętaj, aby używać prezerwatyw na bazie wody lub smarów na bazie krzemu. Produkty na bazie oleju mogą rozkładać lateks, zwiększając ryzyko wystąpienia prezerwatywy.

Profilaktyka przedekspozycyjna (PrEP) jest codziennym lekiem, który osoba z HIV-ochronną może podjąć, aby zmniejszyć ryzyko zarażenia się wirusem HIV. Według CDC codzienne stosowanie PrEP może zmniejszyć ryzyko zarażenia się HIV poprzez płeć o ponad 90 procent.

Bezpieczniejszy seks obejmuje również utrzymywanie otwartych linii komunikacji z partnerem. Porozmawiaj o ryzyku związanym z seksem bez prezerwatywy i podziel się swoim HIV ze swoim partnerem seksualnym. Jeśli partner żyjący z HIV zażywa leki przeciwretrowirusowe, po osiągnięciu niewykrywalnej wiremii nie są w stanie przenosić HIV. Partner HIV-negatywny powinien być badany na obecność HIV i innych chorób przenoszonych drogą płciową co sześć miesięcy.

ReklamaReklama Czyste igły

Czyste igły

Wspólne igły do zażywania narkotyków lub tatuaży mogą być źródłem zakażenia HIV. Wiele społeczności oferuje programy wymiany igieł, które zapewniają czyste igły w celu zmniejszenia przenoszenia wirusa HIV i innych infekcji, takich jak wirusowe zapalenie wątroby typu C.Skorzystaj z tego zasobu w razie potrzeby i poproś o pomoc ze strony dostawcy usług medycznych lub pracownika socjalnego w sprawie interwencji związanych z niewłaściwym używaniem narkotyków.

Edukacja

Edukacja wypędza mity i znamiona

Kiedy wirus HIV pojawił się po raz pierwszy, życie z HIV było wyrokiem śmierci, który niósł ze sobą ogromne piętno społeczne. Naukowcy intensywnie badali transmisję i opracowali metody leczenia, które pozwalają wielu ludziom, którzy są zarażeni, na długie, produktywne życie i praktycznie eliminują jakiekolwiek ryzyko przeniesienia HIV podczas seksu.

Obecnie poprawa edukacji w zakresie HIV i obalenie mitów dotyczących przenoszenia wirusa HIV to najlepsze sposoby na zakończenie stygmatyzacji społecznej, która wciąż wiąże się z życiem z wirusem HIV.