Hipoaktywne mylne zaburzenia popędu płciowego Mity a fakty

Nieaktywne zaburzenie pożądania seksualnego (HSDD) - obecnie znane jako kobiece zainteresowanie seksualne / zaburzenie wzbudzenia - jest dysfunkcją seksualną, która powoduje obniżenie popędu płciowego u kobiet.

Wiele kobiet może nieświadomie pozbyć się objawów tego zaburzenia jako skutków ubocznych gorączkowego życia zawodowego, zmian w ich ciele lub starzenia się. Ale jest to prawdziwy stan z dostępnym leczeniem.

Poniżej przedstawiono powszechne mity i fakty związane z HSDD. Ucząc się na tym stanie, możesz czuć się pewnie i porozmawiać z lekarzem na temat leczenia tego zaburzenia.

Lepsza jakość życia jest tuż za rogiem.

Mit: HSDD jest częścią procesu starzenia się

Wszystkie kobiety prawdopodobnie w pewnym momencie doświadczają obniżonego popędu seksualnego. W rzeczywistości lekarze stwierdzili, że kobiety zwykle doświadczają spadku pożądania seksualnego z wiekiem.

Istnieje jednak różnica między chwilowym brakiem pożądania seksualnego a HSDD. Zrozumienie różnicy jest kluczem do znalezienia odpowiedniego leczenia.

Do typowych objawów tego zaburzenia należą:

• intensywny spadek lub utrata myśli seksualnej
• intensywny spadek lub utrata zainteresowania inicjacją seksu
• intensywny spadek lub utrata zdolności odbiorczej do partnera inicjującego seks

Jeśli twój popęd płciowy jest tak niski, że wpływa na twoje intymne związki, może pora porozmawiać z twoim lekarzem. Aby choroba mogła być uznana za zaburzenie, musi powodować znaczne trudności lub trudności interpersonalne i nie może być lepiej rozliczana przez inne zaburzenia psychiczne, stan zdrowia, narkotyki (legalne lub nielegalne), poważne problemy z relacjami lub inne poważne czynniki stresogenne - to jest ważne, aby o tym wspomnieć.

Wiele różnych rzeczy może przyczynić się do obniżenia popędu seksualnego u kobiet. Ważne jest zrozumienie źródła objawów przed rozpoczęciem leczenia tego zaburzenia.

Niektóre czynniki przyczyniające się do HSDD to:

• zmiany hormonalne
• menopauza wywołana chirurgicznie z powodu usunięcia jednego lub obu jajników (co pokazuje, że kobiety mogą doświadczać tego zaburzenia bez względu na wiek)
• niskie poczucie własnej wartości
• przewlekłe stany, takie jak cukrzyca lub rak
• terapie lub stany, które wpływają na mózg
• problemy w związku (takie jak brak zaufania lub komunikacja)

Mit: Bardzo mało kobiet ma HSDD

HSDD jest najczęstszym zaburzeniem seksualnym u kobiet i może wystąpić w każdym wieku. Według The North American Menopause Society, odsetek kobiet, które doświadczają tego stanu, wynosi:

• 8. 9 procent (od 18 do 44 lat)
• 12. 3 procent kobiet (od 45 do 64 lat)
• 7. 4 procent kobiet (w wieku 65 lat i starszych)

Chociaż jest to powszechne, zaburzenie to jest tradycyjnie trudne do zdiagnozowania ze względu na brak świadomości na temat stanu.

Mit: HSDD nie jest priorytetem w leczeniu

HSDD ma wysoki priorytet w leczeniu. Zdrowie seksualne kobiety jest ściśle związane z jej ogólnym stanem zdrowia, a objawów HSDD nie należy odsuwać na bok.

Objawy tego zaburzenia wpływają na jakość życia kobiety i mogą negatywnie wpływać na jej intymne relacje. W rezultacie niektóre kobiety mogą doświadczać społecznego niepokoju, niepewności lub depresji.

Ponadto, kobiety z tym zaburzeniem są bardziej narażone na współistniejące schorzenia i ból pleców.

Leczenie HSDD obejmuje:

• terapię estrogenową
• terapię skojarzoną, taką jak estrogen i progesteron
• terapia seksualna (rozmowa ze specjalistą może pomóc kobiecie zidentyfikować jej potrzeby i potrzeby)
• relacje lub doradztwo małżeńskie pomoc w poprawie komunikacji

W sierpniu 2015 r. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków zaaprobowała lek o nazwie flibanserin (Addyi) dla HSDD u kobiet przed menopauzą. Jest to pierwszy lek, który został zatwierdzony do leczenia choroby u mężczyzn i kobiet. Jednak lek nie jest dla wszystkich. działania niepożądane obejmują niedociśnienie (niskie ciśnienie krwi), omdlenia i zawroty głowy.

Intymność odgrywa ważną rolę w fizycznym i psychicznym samopoczuciu kobiety. Jeśli obniżone pożądanie seksualne wpływa na jakość życia, nie bój się porozmawiać z lekarzem. Dostępne są opcje leczenia.