Menisk Łza kolana: przyczyny, objawy i diagnoza

Omówienie łezki łąkotki

Łąkotka jest kawałkiem chrząstki, która zapewnia poduszkę między kością udową (kości udowej) a kością piszczelową (piszczelem). W każdym stawie kolanowym występują dwie łąkotki.

Mogą zostać uszkodzone lub podarte podczas czynności, które wywierają nacisk na obrót stawu kolanowego. Ciężki sprzęt na boisku piłkarskim lub nagły ruch obrotowy na boisku do koszykówki może spowodować łzę łąkotki.

Nie musisz być sportowcem, aby zdobyć łzę łąkotek. Po prostu zbyt szybkie wstawanie z pozycji przysiadu może również powodować łzę łąkotek. Według Boston Children's Hospital, ponad 500 000 łez meniskalnych ma miejsce każdego roku w Stanach Zjednoczonych.

W zależności od ciężkości urazu, opcje leczenia mogą różnić się od domowych środków zaradczych do ambulatoryjnych operacji. Możesz zapobiec temu urazowi, wykonując ćwiczenia, które wzmocnią mięśnie nóg i zastosują odpowiednie techniki podczas kontaktów lub uprawiania sportu.

reklamaReklama

Przyczyny

Przyczyny łez łąkotki

Łąkotkę można rozerwać podczas czynności, które powodują bezpośredni kontakt lub nacisk z wymuszonego skrętu lub rotacji. Nagły ruch obrotowy lub skręt, głębokie przysiady lub silne podnoszenie mogą prowadzić do obrażeń. Wielu sportowców jest zagrożonych z powodu łzy łąkotki.

Sporty, które wymagają nagłych skrętów i zatrzymań, mogą narazić Cię na większe ryzyko łez łąkotek. Niektóre z tych sportów to:

• piłka nożna
• koszykówka
• piłka nożna
• tenis

Według Boston Children's Hospital, łzy łąkotki rosną coraz częściej u dzieci. Dzieje się tak dlatego, że dzieci uczestniczą w zorganizowanych zajęciach sportowych w młodszym wieku. Dodatkowo, skupiając się na jednym sporcie, dziecko częściej doświadcza łezki łąkotki. To samo dotyczy młodzieży, która uczestniczy w sporcie wyczynowym.

Łąkotki słabnie z wiekiem. Łzy częściej występują u osób powyżej 30. roku życia. Ruchy takie jak przykucnięcie lub kroczenia mogą prowadzić do obrażeń u osób ze słabymi łąkotami.

Jeśli masz zapalenie kości i stawów, istnieje większe ryzyko zranienia kolana lub rozdarcia menisku. Choroba zwyrodnieniowa stawów jest częstym zaburzeniem stawów obejmującym ból i sztywność stawów spowodowaną starzeniem i zużyciem.

Kiedy starsza osoba doświadcza łezki łąkotki, jest bardziej prawdopodobne, że jest związana ze zwyrodnieniem. To wtedy chrząstka stawu kolanowego staje się coraz słabsza. W rezultacie jest bardziej podatny na rozdarcie.

Objawy

Objaw łzy łąkotki

Kiedy pojawia się łza łąkotki, może pojawić się trzaskający dźwięk wokół stawu kolanowego. Później możesz doświadczyć:

• bólu, zwłaszcza gdy obszar jest dotknięty
• obrzęk
• trudności w poruszaniu kolanem lub niemożność poruszenia nim w pełnym zakresie ruchu
• uczucie zablokowania lub łapania kolana
• poczucie, że twoje kolano ustąpiło lub nie jest w stanie cię wspierać

Możesz również doświadczyć poślizgnięcia lub poppingu, co zwykle oznacza, że ​​kawałek chrząstki poluzował się i blokuje staw kolanowy.

Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy skontaktować się z lekarzem, który utrzymuje się dłużej niż kilka dni lub występuje po kontuzji kolana. Zadzwoń natychmiast do lekarza, jeśli twoje kolano się zablokuje i nie będziesz w stanie zgiąć kolana po jego wyprostowaniu.

ReklamaReklama Diagnoza

Diagnozowanie łzy łąkotki

Badanie lekarskie

Po omówieniu objawów z lekarzem, przebadają twoje kolano i sprawdzą zakres ruchów. Przyjrzą się uważnie miejscu, w którym menisk znajduje się wzdłuż stawu.

Twój lekarz może również wykonać test McMurray, aby znaleźć łzę łąkotek. Ten test obejmuje zginanie kolana, a następnie jego prostowanie i obracanie. Podczas tego testu słychać lekkie pyknięcie. Może to wskazywać na łzę menisku.

Testy obrazowania

Testy obrazowania można zamówić, aby potwierdzić rozdarcie menisku. Należą do nich:

Rentgen kolanowy

Ten test nie wykazuje łezki łąkotki. Jednak pomocne może być ustalenie, czy istnieją inne przyczyny bólu kolana, takie jak choroba zwyrodnieniowa stawów.

MRI

MRI wykorzystuje pole magnetyczne do wykonania wielu zdjęć kolana. MRI będzie w stanie wykonać zdjęcia chrząstki i więzadeł, aby ustalić, czy występuje łza łąkotek.

Podczas gdy MRI może pomóc twojemu lekarzowi postawić diagnozę, nie są one uważane za stuprocentowo niezawodne. Według badania z 2008 r. Opublikowanego w Journal of Trauma Management & Outcomes, dokładność MRI dla diagnozowania bocznych łez łąkotki wynosi 77 procent.

Czasami łzy łąkotki mogą nie pojawić się na obrazie MRI, ponieważ mogą bardzo przypominać zwyrodnieniowe lub związane z wiekiem zmiany. Dodatkowo lekarz może postawić błędną diagnozę, że dana osoba ma rozdarty menisk. To dlatego, że niektóre struktury wokół kolana mogą przypominać łzę łąkotki.

Jednak użycie MRI pomogło zmniejszyć potrzebę artroskopii u niektórych osób.

Ultradźwięki

USG wykorzystuje fale dźwiękowe do robienia zdjęć w ciele. Pozwoli to ustalić, czy masz luźną chrząstkę, która może zostać złapana w kolano.

Artroskopia

Jeśli lekarz nie jest w stanie określić przyczyny bólu kolana wynikającego z tych technik, może zalecić artroskopię w celu zbadania kolana. Jeśli potrzebujesz operacji, twój lekarz najprawdopodobniej użyje artroskopu.

W artroskopii wykonuje się małe nacięcie lub nacięcie w okolicy kolana. Artroskop jest cienkim i elastycznym urządzeniem światłowodowym, które można wprowadzić przez nacięcie. Ma małe światło i kamerę. Instrumenty chirurgiczne można przenosić przez artroskop lub przez dodatkowe nacięcia w kolanie.

Po artroskopii, zarówno na zabieg chirurgiczny, jak i badanie, ludzie często mogą wrócić do domu tego samego dnia.

Leczenie

Leczenie łzy łąkotki

Początkowo powinieneś leczyć uraz kolana technikami konserwatywnymi, które obejmują odpoczynek, lód, kompresję i uniesienie, lub metodą RICE:

• Odpocznij kolano. Użyj kul, aby uniknąć obciążeń na połączeniu. Unikaj wszelkich działań, które pogarszają ból kolana.
• Zamrażaj kolano co trzy do czterech godzin przez 30 minut.
• Ściśnij lub owinąć kolano elastycznym bandażem, aby zmniejszyć stan zapalny.
• Podnieś kolano, aby zmniejszyć obrzęk.

Możesz również zażywać leki takie jak ibuprofen (Advil), aspiryna (Bayer) lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) w celu zmniejszenia bólu i obrzęków wokół kolana.

Nie powinieneś obciążać swojego zranionego kolana, jeśli jest to bolesne. Twój lekarz może zalecić fizjoterapię w celu wzmocnienia mięśni otaczających twoje kolano.

Fizjoterapia może pomóc zmniejszyć ból i zwiększyć mobilność i stabilność kolana. Twój fizjoterapeuta może również stosować techniki masażu, aby zmniejszyć obrzęk i sztywność.

Operacja

Jeśli twoje kolano nie reaguje na powyższe leczenie, Twój lekarz może zalecić chirurgię artroskopową. Twój lekarz przekaże ci szczegółowe instrukcje, jak przygotować się do tej operacji. Niektóre przykładowe instrukcje mogą obejmować:

• być wyposażonym w kulach przed zabiegiem i nauczyć się, jak z nich korzystać
• pełne wymagania dotyczące operacji, takie jak badania krwi, zdjęcia rentgenowskie, rezonans magnetyczny, elektrokardiogram (EKG) i inne medyczne odległości, w tym klirens znieczulenia
• wypełnij swoją receptę na leki przeciwbólowe przed zabiegiem
• powstrzymaj się od zjedzenia lub wypicia czegokolwiek na noc przed zabiegiem

Jeśli wystąpią jakiekolwiek warunki, które mogłyby powstrzymać Cię przed zabiegiem, powiadom swojego lekarza. Należą do nich:

• gorączka
• infekcja
• zimna
• otwarta rana

Chirurg zrobi małe nacięcie w kolanie. Twój chirurg wszczepi narzędzia i kamerę przez nacięcie w celu naprawy lub usunięcia uszkodzonego menisku. Cała procedura trwa zwykle około godziny.

Zazwyczaj po tej procedurze możesz wrócić do domu tego samego dnia. Pełny powrót do zdrowia zajmie trochę czasu. Możesz jednak rozpocząć ćwiczenia fizyczne w ciągu kilku dni po operacji.

Jeśli twoja procedura wymaga naprawy łąkotki, czas powrotu do zdrowia i rehabilitacji wynosi około sześciu tygodni. W tym czasie będziesz nosił kolano lub kule.

Chirurgia wiąże się z ryzykiem i powinieneś porozmawiać z lekarzem, aby ustalić, czy jesteś dobrym kandydatem do tej procedury. Okres rekonwalescencji obejmuje regularne wizyty u lekarza oraz fizjoterapia w celu wzmocnienia mięśni wspierających twoje kolano.

ReklamaReklama Profilaktyka

Wskazówki, jak zapobiegać łzom łąkotki

Możesz zapobiec łzom łąkotki regularnie wykonując ćwiczenia wzmacniające mięśnie nóg. Pomoże to ustabilizować staw kolanowy, aby uchronić go przed obrażeniami.

Można również używać sprzętu ochronnego podczas uprawiania sportu lub ortezy, aby wspierać kolano podczas czynności, które mogą zwiększać ryzyko kontuzji.

Zawsze używaj właściwego formularza podczas ćwiczeń lub wykonywania czynności, które mogą wywierać nacisk na staw kolanowy. Dobrym pomysłem jest:

• rozgrzać się i rozciągnąć przed ćwiczeniem
• użyć odpowiedniego sprzętu, takiego jak buty sportowe zaprojektowane specjalnie dla Twojej aktywności
• odpowiednio zasznurować swoje obuwie
• nauczyć się właściwych technik dla aktywności angażować się w

Ogłoszenie

Perspektywy

Perspektywy długoterminowe po operacji

Przy właściwej diagnozie i przestrzeganiu leczenia, twoje kolano może mieć mobilność i funkcję, którą miał przed kontuzją.Jeśli łza łąkotki nie jest leczona chirurgicznie, potencjał do leczenia zależy od lokalizacji łzy.

Chrząstka nie ma znaczącego dopływu krwi, co może wpływać na jej zdolność do leczenia. Istnieją jednak obszary menisku, takie jak zewnętrzne części, które mają więcej naczyń krwionośnych i są bardziej podatne na leczenie.