Nadczynność Pęcherz u dzieci: przyczyny, diagnoza i leczenie
Spisu treści:
- Nadreaktywny pęcherz
- W jakim wieku dzieci powinny kontrolować swój pęcherz?
- Objawy OAB
- Co powoduje OAB u dzieci?
- Kiedy się skontaktować z lekarzem
- Leczenie OAB u dzieci
Nadreaktywny pęcherz
Nadaktywny pęcherz (OAB), specyficzny typ nietrzymania moczu, jest powszechnym stanem dzieciństwa zdefiniowanym przez nagłą i niekontrolowaną potrzebę oddania moczu. Może to prowadzić do wypadków w ciągu dnia. Rodzic może również poprosić dziecko, jeśli chce iść do łazienki. Nawet jeśli dziecko powie, że nie, będą musieli zająć kilka minut później. OAB to nie to samo, co moczenie w łóżku lub nocne moczenie. Moczenie jest bardziej powszechne, szczególnie u małych dzieci.
Objawy OAB mogą zakłócać codzienną rutynę dziecka. Ważne jest reagowanie na wypadki w ciągu dnia z cierpliwością i zrozumieniem. Te przypadki często mogą wpływać na rozwój społeczny i emocjonalny dziecka. Inne fizyczne powikłania OAB u dzieci:
- trudności w opróżnieniu pęcherza całkowicie
- zwiększone ryzyko uszkodzenia nerek
- zwiększone ryzyko infekcji dróg moczowych
Porozmawiaj z lekarzem, jeśli podejrzewasz, że Twoje dziecko ma OAB. W większości przypadków OAB znika z czasem. Jeśli nie, dostępne są zabiegi i środki w domu, aby pomóc dziecku w przezwyciężeniu lub opanowaniu tego stanu.
ReklamaReklama Wiek
W jakim wieku dzieci powinny kontrolować swój pęcherz?
Zwilżanie u dzieci w wieku poniżej 3 lat jest bardzo powszechne. Większość dzieci będzie w stanie kontrolować pęcherz po ukończeniu 3 roku życia, ale wiek ten może się różnić. OAB często nie jest diagnozowana, dopóki dziecko nie ma 5 lub 6 lat. W wieku 5 lat ponad 90 procent dzieci jest w stanie kontrolować mocz w ciągu dnia. Twój lekarz może nie zdiagnozować nocnego nietrzymania moczu, dopóki Twoje dziecko nie ukończy 7 lat.
Moczenie łóżek dotyczy 30% czterolatków. Procent ten zmniejsza się z każdym rokiem wraz z wiekiem dzieci. Około 10 procent siedmiolatków, 3 procent 12-latków i 1 procent 18-latków nadal będzie moczyć łóżko w nocy.
Reklama Objawy
Objawy OAB
Najczęstszym objawem OAB u dzieci jest chęć pójścia do łazienki częściej niż jest to normalne. Normalny habit łazienkowy to około czterech do pięciu podróży dziennie. W przypadku OAB pęcherz może kurczyć się i powodować odczucie potrzeby oddawania moczu, nawet gdy nie jest pełny. Twoje dziecko nie może bezpośrednio powiedzieć, że mają one chęć. Szukaj znaków takich jak wijące się na siedzeniu, tańczące dookoła lub skaczące z nogi na nogę.
Inne objawy mogą obejmować:
- odczuwanie potrzeby oddawania moczu, ale nieudzielanie moczu
- częstych infekcji dróg moczowych
- wypadków w ciągu dnia
Rzadziej, u dziecka może wystąpić przeciek, zwłaszcza gdy aktywne lub gdy kichasz.
Moczenie w łóżku
Moczenie w łóżku występuje, gdy dziecko nie może kontrolować swojego oddawania moczu w nocy.Jest to rodzaj dysfunkcji, która może towarzyszyć nadreaktywnemu pęcherzu, ale zwykle nie ma z nią związku. Zwilżanie w nocy jest uważane za normalne, gdy występuje u dzieci w wieku 5 lat. U starszych dzieci stan ten nazywany jest dysfunkcjonalnym wydalaniem, jeśli towarzyszy mu zaparcie i wypadki z kałem.
ReklamaReklama Przyczyny
Co powoduje OAB u dzieci?
Istnieje kilka możliwych przyczyn OAB. Niektóre przyczyny różnią się w zależności od wieku dziecka. Na przykład u dzieci w wieku 4 do 5 lat przyczyną może być:
- zmiana rutyny, np. Przeniesienie się do nowego miasta lub posiadanie nowego brata lub siostry w domu
- zapominając o skorzystaniu z toalety, ponieważ angażują się w inne działania
- choroby
Inne przyczyny u dzieci w każdym wieku mogą obejmować:
- lęk
- picie napojów kofeinowych lub napojów gazowanych
- emocjonalne zaburzenie
- problemy z zaparciami
- częste infekcje dróg moczowych
- uszkodzenie nerwów lub wadliwe działanie, które powoduje, że dziecko ma trudności z rozpoznaniem pełnego pęcherza
- powstrzymanie się od całkowitego opróżnienia pęcherza podczas leżenia w toalecie
- u podstaw bezdechu sennego
U niektórych dzieci może być opóźnieniem dojrzewania i ostatecznie ustąpi z wiekiem. Ale ponieważ skurcze pęcherza są kontrolowane przez nerwy, możliwe, że OAB może być spowodowane zaburzeniami neurologicznymi.
Dziecko może również nauczyć się celowo trzymać swój mocz, co może wpłynąć na ich zdolność do całkowitego opróżnienia pęcherza. Długotrwałe skutki tego nawyku mogą być infekcje dróg moczowych, zwiększona częstotliwość oddawania moczu i uszkodzenie nerek. Jeśli jesteś zaniepokojony, że OAB twojego dziecka nie zniknęła, skontaktuj się z lekarzem.
OgłoszeniePatrz lekarz
Kiedy się skontaktować z lekarzem
Umów się z pediatrą na wizytę kontrolną, jeśli Twoje dziecko ma oznaki OAB. Jest to szczególnie ważne, jeśli Twoje dziecko ma 7 lat lub więcej. Większość dzieci w tym wieku będzie mieć kontrolę nad pęcherzem.
Gdy zobaczysz lekarza, będą chcieli dać dziecku fizyczny egzamin i usłyszeć historię objawów. Twój lekarz może również chcieć sprawdzić zaparcie i pobrać próbkę moczu w celu analizy pod kątem infekcji lub innych nieprawidłowości.
Twoje dziecko może również potrzebować uczestniczyć w testach oddawania moczu. Testy te mogą obejmować pomiar objętości moczu i wszystkiego, co pozostało w pęcherzu po oddaniu moczu lub pomiar natężenia przepływu. W niektórych przypadkach lekarz może chcieć wykonać USG, aby określić, czy przyczyną mogą być problemy strukturalne pęcherza.
ReklamaReklama Leczenie
Leczenie OAB u dzieci
OAB zwykle ustępuje, gdy dziecko się starzeje. W miarę jak dziecko rośnie:
- Mogą pomieścić więcej w pęcherzu.
- Ich naturalne alarmy ciała zaczynają działać.
- Utrzymuje się ich OAB.
- Poprawia się reakcja organizmu.
- Produkcja hormonów antydiuretycznych ich organizmu, substancji chemicznej spowalniającej produkcję moczu, stabilizuje się.
Ponowne szkolenie się nad pęcherzem
Twój lekarz pediatra najprawdopodobniej zaproponuje niemedyczne strategie, takie jak przekwalifikowanie się pęcherza.Przekwalifikowanie się pęcherza oznacza trzymanie się harmonogramu oddawania moczu i próbę oddania moczu, niezależnie od tego, czy masz ochotę iść. Twoje dziecko nauczy się stopniowo zwracać większą uwagę na potrzebę oddawania moczu przez swoje ciało. Doprowadzi to do pełniejszego opróżnienia pęcherza moczowego i ostatecznie wydłuży się przed ponownym oddaniem moczu.
Planowy harmonogram oddawania moczu to pójście do łazienki co dwie godziny. Ta metoda działa najlepiej w przypadku dzieci, które mają zwyczaj biegania do łazienki często, ale nie zawsze oddają mocz i nie mają wypadków.
Inną opcją jest podwójne wydalanie, które polega na ponownym oddaniu moczu po raz pierwszy, aby upewnić się, że pęcherz jest całkowicie opróżniony.
Niektóre dzieci reagują również na terapię znaną jako trening biofeedback. Prowadzony przez terapeuta, ten trening pomaga dziecku nauczyć się skupiać na mięśniach pęcherza i rozluźniać je podczas oddawania moczu.
Lekarstwa
Twój lekarz pediatra prawdopodobnie zaproponuje leki, jeśli niemedyczne strategie nie pomogą Twojemu dziecku. Jeśli dziecko ma zaparcia, lekarz może przepisać środek przeczyszczający. Jeśli twoje dziecko ma infekcję, antybiotyki również mogą pomóc.
Leki dla dzieci pomagają rozluźnić pęcherz moczowy, co zmniejsza potrzebę częstszego chodzenia. Przykładem jest oksybutynina, która ma działania uboczne, które obejmują suchość w jamie ustnej i zaparcia. Ważne jest, aby omówić z lekarzem potencjalne skutki uboczne tych leków. OAB może wrócić, gdy dziecko przestanie przyjmować lekarstwa.
Środki zaradcze w domu
Możliwe do usunięcia w domu to:
- Niech dziecko unika napojów i jedzenia z kofeiną. Kofeina może stymulować pęcherz.
- Stwórz system nagród, aby dzieci miały motywację. Ważne jest, aby nie karać dziecka za wypadek, w którym się zmoczy, ale nagradzać pozytywne zachowania.
- Podawać posiłki i napoje przyjazne dla pęcherza . Do tych pokarmów należą pestki dyni, sok z żurawiny, rozcieńczony squash i woda.
Zwróć uwagę na to, kiedy i dlaczego Twoje dziecko ma wypadki w ciągu dnia. Systemy nagród mogą pomóc w przywróceniu dziecku harmonogramu. Może również pomóc w tworzeniu pozytywnych skojarzeń dla komunikacji, tak aby twoje dziecko czuje się komfortowo, dając ci znać, kiedy musi iść. Czytaj dalej, aby poznać 11 pokarmów, których należy unikać, jeśli masz OAB.