HIV Obciążenie wirusem: dlaczego ten numer ma znaczenie

Co to jest ładunek wirusa?

Obciążenie wirusem HIV to ilość wirusa HIV mierzona w objętości krwi. Celem leczenia HIV jest obniżenie poziomu wiremii, aby był niewykrywalny. Oznacza to, że celem jest zmniejszenie ilości wirusa HIV we krwi na tyle, aby nie można było wykryć jej w teście laboratoryjnym.

Dla osób żyjących z HIV pomocne może być poznanie własnego obciążenia wirusem HIV, ponieważ mówi im, jak dobrze działa ich lek przeciw HIV (terapia antyretrowirusowa). Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej na temat wiremii wirusa HIV i ich znaczenia.

reklamaReklama

Obciążenie wirusem i komórki CD4

Jak obciążenie wirusem HIV wpływa na liczbę komórek CD4

HIV atakuje komórki CD4 (komórki T). Są to białe krwinki i są częścią układu odpornościowego. Liczba CD4 stanowi przybliżoną ocenę tego, jak zdrowy jest układ odpornościowy danej osoby. Ludzie, którzy nie mają HIV, zazwyczaj mają liczbę komórek CD4 między 500 a 1, 500.

Wysoki poziom wiremii może prowadzić do niskiej liczby komórek CD4. Gdy liczba CD4 jest mniejsza niż 200, ryzyko rozwoju choroby lub infekcji jest wyższe. Wynika to z faktu, że posiadanie niskiej liczby komórek CD4 utrudnia zwalczanie infekcji przez organizm, zwiększając ryzyko chorób, takich jak ciężkie infekcje i niektóre nowotwory.

Nieleczony HIV może powodować inne długotrwałe komplikacje i może przekształcić się w AIDS. Jednakże, gdy leki na HIV są przyjmowane codziennie zgodnie z zaleceniami, liczba CD4 wykazuje tendencję wzrostową w miarę upływu czasu. Układ odpornościowy staje się silniejszy i lepiej radzi sobie z infekcjami.

Pomiar obciążenia wirusowego i liczby CD4 pokazuje, jak dobrze leczenie HIV działa zarówno w celu zabicia HIV w krwioobiegu, jak i w celu umożliwienia odzyskania systemu immunologicznego. Idealne wyniki to mieć niewykrywalne obciążenie wirusem i wysoką liczbę CD4.

Testowanie

Pomiar wiremii

Testy obciążenia wirusem pokazują, ile HIV wynosi 1 mililitr krwi. Test obciążenia wirusem wykonuje się w momencie, gdy u pacjenta zdiagnozowano HIV przed rozpoczęciem leczenia, i od czasu do czasu, aby potwierdzić, że leczenie HIV jest skuteczne.

Zwiększenie liczby komórek CD4 i obniżenie miana wirusa wymaga regularnego przyjmowania leków i zgodnie z instrukcjami. Ale nawet jeśli dana osoba przyjmuje leki zgodnie z zaleceniami, inne leki na receptę i dostępne bez recepty (OTC), leki rekreacyjne i suplementy ziołowe, które stosują, mogą czasami wpływać na skuteczność leczenia HIV. Zawsze dobrze jest skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem jakichkolwiek nowych leków, w tym leków OTC i leków na receptę i suplementów.

Jeśli testy wykażą, że obciążenie wirusowe osoby nie stało się niewykrywalne lub że nie może być niewykrywalne dla wykrywalnego, ich lekarz może dostosować swój schemat leczenia przeciwretrowirusowego, aby zwiększyć jego skuteczność.

ReklamaReklamaReklama Obciążenie wirusowe i transmisja

Jakie obciążenie wirusowe oznacza przenoszenie wirusa HIV

Im wyższe obciążenie wirusem, tym większe prawdopodobieństwo przeniesienia wirusa HIV na kogoś innego.Może to oznaczać przekazywanie wirusa partnerowi przez seks bez prezerwatywy, przez kogoś poprzez dzielenie się igłami lub na dziecko w czasie ciąży, porodu lub karmienia piersią.

W przypadku konsekwentnego i prawidłowego stosowania, leki przeciwretrowirusowe zmniejszają miano wirusa. Ten zmniejszony poziom wirusa zmniejsza ryzyko przeniesienia wirusa HIV na inną osobę. Ewentualnie nie przyjmowanie tego leku konsekwentnie lub wcale nie zwiększa ryzyka przeniesienia wirusa HIV na inną osobę.

Posiadanie niewykrywalnych wirusów nie oznacza, że ​​osoba jest wyleczona, ponieważ HIV może nadal ukrywać się w innych częściach układu odpornościowego. Przeciwnie, oznacza to, że przyjmowane leki skutecznie hamują wzrost wirusa. Stałe tłumienie można osiągnąć jedynie poprzez kontynuowanie przyjmowania tego leku.

Ci, którzy przestają przyjmować leki, ryzykują, że ich wiremia wraca do normy. A jeśli ładunek wirusa stanie się wykrywalny, wirus może zostać przekazany innym poprzez płyny ustrojowe, takie jak nasienie, wydzielina z pochwy, krew i mleko matki.

Transmisja seksualna

Posiadanie niewykrywalnych wirusów oznacza, że ​​ryzyko przeniesienia HIV na inną osobę wynosi zero, zakładając, że osoba zakażona wirusem HIV i jej partner nie ma żadnych infekcji przenoszonych drogą płciową (STI).

Dwa badania z 2016 roku, w Journal of American Medical Association i The New England Journal of Medicine, nie wykazały przeniesienia wirusa z HIV-pozytywnego partnera, który był poddawany terapii antyretrowirusowej przez co najmniej sześć miesięcy negatywny partner podczas seksu bez prezerwatyw.

Jednakże naukowcy nie są pewni wpływu STI na ryzyko przeniesienia HIV u leczonych osób. Posiadanie STI może zwiększać ryzyko przeniesienia HIV na innych, nawet jeśli HIV nie jest wykrywalne.

Przenoszenie w czasie ciąży lub karmienia piersią

U kobiet w ciąży i zakażonych wirusem HIV przyjmowanie leków przeciwretrowirusowych podczas ciąży i porodu znacznie zmniejsza ryzyko przeniesienia wirusa HIV na dziecko. Wiele kobiet żyjących z HIV może mieć zdrowe, pozbawione HIV dzieci poprzez dostęp do dobrej opieki prenatalnej, która obejmuje wsparcie terapii antyretrowirusowej.

Dzieci urodzone przez matki zakażone wirusem HIV otrzymują leki HIV przez cztery do sześciu tygodni po urodzeniu i są testowane na obecność wirusa w ciągu pierwszych sześciu miesięcy życia.

Według Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC) matka z HIV powinna unikać karmienia piersią.

Śledzenie

Śledzenie miana wirusa

Ważne jest śledzenie obciążenia wirusem w czasie. Za każdym razem, gdy wirus rośnie, dobrze jest dowiedzieć się, dlaczego. Wzrost obciążenia wirusem może wystąpić z wielu powodów, takich jak:

• nie przyjmowanie leków przeciwretrowirusowych konsekwentnie
• HIV zmutował (zmieniono genetycznie)
• lek przeciwretrowirusowy nie jest właściwą dawką
• błąd laboratoryjny wystąpił
• z równoczesną chorobą

Jeśli miano wirusa wzrasta po niewykrywalnym czasie leczenia terapią przeciwretrowirusową lub jeśli nie jest ono niewykrywalne pomimo leczenia, dostawca opieki zdrowotnej prawdopodobnie zleci dodatkowe badania w celu ustalenia przyczyny.

ReklamaReklama Częstotliwość badań

Jak często należy testować obciążenie wirusem?

Częstotliwość testowania obciążenia wirusem jest różna. Zazwyczaj testowanie miana wirusa odbywa się w momencie nowej diagnozy HIV, a następnie sporadycznie w czasie, aby potwierdzić, że terapia antyretrowirusowa działa.

Obciążenie wirusem zwykle staje się niewykrywalne w ciągu trzech miesięcy od rozpoczęcia leczenia, ale często dzieje się to szybciej. Wirusowe obciążenie jest często sprawdzane co trzy do sześciu miesięcy, ale może być sprawdzane częściej, jeśli istnieje obawa, że ​​miano wirusa może być wykrywalne.

Reklama Bezpieczeństwo partnerów

Bezpieczeństwo partnerów seksualnych

Niezależnie od obciążenia wirusowego, dobrym pomysłem dla osób żyjących z HIV jest podjęcie kroków w celu ochrony siebie i swoich partnerów seksualnych. Kroki te mogą obejmować:

• Przyjmowanie leków przeciwretrowirusowych regularnie i zgodnie z zaleceniami. Po odpowiednim przyjęciu leki przeciwretrowirusowe zmniejszają miano wirusa, zmniejszając w ten sposób ryzyko przeniesienia wirusa HIV na inne osoby. Gdy obciążenie wirusem stanie się niewykrywalne, ryzyko przeniesienia przez płeć wynosi zero.
• Testowanie STI. Biorąc pod uwagę potencjalny wpływ chorób przenoszonych drogą płciową na ryzyko przeniesienia zakażenia wirusem HIV u leczonych osób, osoby zakażone wirusem HIV i ich partnerzy powinni być poddani testom i leczeniu w kierunku STI.
• Używanie prezerwatyw podczas seksu. Używanie prezerwatyw i wykonywanie czynności seksualnych, które nie wymagają wymiany płynów ustrojowych, zmniejsza ryzyko przeniesienia.
• Biorąc pod uwagę PrEP. Partnerzy powinni porozmawiać z lekarzem na temat profilaktyki przedekspozycyjnej lub PrEP. Ten lek ma na celu zapobieganie zakażeniu ludzi wirusem HIV. Przyjmowanie zgodnie z zaleceniami zmniejsza ryzyko zarażenia się HIV o płeć o ponad 90 procent.
• Rozważając PEP. Partnerzy, którzy podejrzewają, że byli już narażeni na HIV, powinni porozmawiać z lekarzem na temat profilaktyki po narażeniu (PEP). Ten lek zmniejsza ryzyko infekcji, gdy zostanie podjęte w ciągu trzech dni po możliwym narażeniu na HIV i kontynuowane przez cztery tygodnie.
• Regularne testowanie. Partnerzy seksualni, którzy są nosicielami wirusa HIV powinni zostać poddani testowi na obecność wirusa przynajmniej raz w roku.

ReklamaReklama Wsparcie

Otrzymywanie pomocy po rozpoznaniu HIV

Diagnoza zakażenia wirusem HIV może zmienić życie, ale nadal można być zdrowym i aktywnym. Wczesna diagnoza i leczenie mogą zmniejszyć obciążenie wirusem i ryzyko choroby. Wszelkie obawy lub nowe objawy powinny być zwrócone na opiekę zdrowotną i należy podjąć kroki w celu prowadzenia zdrowego trybu życia, takie jak:

• regularne kontrole
• przyjmowanie leków
• regularne ćwiczenia
• zdrowe odżywianie dieta

Zaufany przyjaciel lub krewny może zapewnić emocjonalne wsparcie. Jak również, wiele lokalnych grup wsparcia jest dostępnych dla osób żyjących z HIV i ich bliskich. Numery telefonów dla grup HIV i AIDS według stanu można znaleźć w ProjectInform. org.