5 Etapów choroby Parkinsona

Co to jest choroba Parkinsona?

Choroba Parkinsona (Parkinsonizm) charakteryzuje się obecnością pewnych rozpoznawalnych objawów. Należą do nich niekontrolowane drżenie lub drżenie, brak koordynacji i trudności z mówieniem. Objawy są jednak różne i mogą się nasilać wraz z postępem choroby.

Do głównych objawów choroby Parkinsona należą:

niekontrolowane drżenie i drżenie
spowolnione ruchy (spowolnienie ruchowe)
trudności równowagi i ewentualne problemy z wstawaniem

sztywność kończyn

Wielu lekarzy, którzy diagnozują zaburzenie mózgu, polega na skali ocen Hoehna i Yahra, aby sklasyfikować nasilenie objawów. Skala podzielona jest na pięć etapów w oparciu o postęp choroby. Pięć etapów pomaga lekarzom ocenić stopień zaawansowania choroby.

ReklamaReklama

Etap 1

Etap 1 to najłagodniejsza postać choroby Parkinsona. Na tym etapie mogą wystąpić objawy, ale nie są one wystarczająco poważne, aby zakłócać codzienne czynności i ogólny styl życia. W rzeczywistości symptomy są na tym etapie tak minimalne, że często są pomijane. Ale rodzina i przyjaciele mogą zauważyć zmiany w twojej postawie, chodzie lub mimice.

Wyraźnym objawem 1. stadium choroby Parkinsona jest to, że wstrząsy i inne trudności w poruszaniu się są na ogół wyłączne po jednej stronie ciała. Zalecane leki mogą skutecznie działać, aby zminimalizować i zmniejszyć objawy na tym etapie.

Etap 2

Etap 2 jest uważany za umiarkowaną postać choroby Parkinsona, a objawy są znacznie bardziej zauważalne niż te występujące w stadium 1. Sztywność, drżenie i drżenie mogą być bardziej zauważalne i mogą pojawić się zmiany w wyglądzie twarzy.

Podczas gdy sztywność mięśni przedłuża zakończenie zadania, etap 2 nie zaburza równowagi. Trudności w chodzeniu mogą się rozwinąć lub wzrosnąć, a postawa danej osoby może zacząć się zmieniać.

Ludzie na tym etapie odczuwają objawy po obu stronach ciała (chociaż jedna strona może być tylko minimalnie dotknięta) i czasami doświadczają trudności w mówieniu.

Większość osób z drugim stadium choroby Parkinsona może nadal żyć samotnie, chociaż niektóre zadania mogą wymagać więcej czasu. Przejście od etapu 1 do etapu 2 może trwać miesiące lub nawet lata. I nie ma sposobu, aby przewidzieć indywidualny postęp.

ReklamaReklama

Etap 3

Etap 3 to środkowy etap w chorobie Parkinsona, który stanowi główny punkt zwrotny w postępie choroby. Wiele symptomów jest takich samych jak w etapie 2. Jednak teraz bardziej prawdopodobne jest, że doznasz utraty równowagi i zmniejszenia odruchów. Twoje ruchy stają się coraz wolniejsze. Z tego powodu upadki stają się częstsze w 3. etapie.

Parkinson znacząco wpływa na codzienne zadania na tym etapie, ale ludzie wciąż są w stanie je wykonać.Leki w połączeniu z terapią zajęciową mogą pomóc w zmniejszeniu objawów.

Etap 4

Niepodległość oddziela ludzi od stadium 3. Parkinsona od osób z 4. etapem. Podczas etapu 4 można stać bez pomocy. Jednak ruch może wymagać chodziarza lub innego rodzaju urządzenia wspomagającego.

Wiele osób nie jest w stanie żyć samotnie na tym etapie choroby Parkinsona z powodu znacznego zmniejszenia czasu ruchu i reakcji. Samo życie na etapie 4 lub późniejszym może uniemożliwić wykonywanie wielu codziennych zadań i może być bardzo niebezpieczne.

ReklamaReklama

Etap 5

Etap 5 jest najbardziej zaawansowanym stadium choroby Parkinsona. Zaawansowana sztywność nóg może również powodować zamrożenie podczas stania, uniemożliwiając stanie lub chodzenie. Ludzie na tym etapie wymagają wózków inwalidzkich i często nie są w stanie stać samodzielnie bez upadku. Aby zapobiec upadkom, konieczna jest całodobowa pomoc.

Aż 30 procent ludzi na etapie 4 i 5 doświadcza zamieszania, halucynacji i urojeń. Halucynacje pojawiają się, gdy widzisz rzeczy, których nie ma. Złudzenia mają miejsce, gdy wierzysz w rzeczy, które nie są prawdziwe, nawet jeśli przedstawiłeś dowód na to, że twoje przekonanie jest błędne. Demencja jest również powszechna, dotykając do 75 procent osób z chorobą Parkinsona. Skutki uboczne leków na tych późniejszych etapach często mogą przewyższać korzyści.

Ogłoszenie

Alternatywny system oceny

Jedną z zarzutów dotyczących systemu oceny Hoehn i Yahr jest to, że skupia się on wyłącznie na objawach poruszania się. Istnieją inne rodzaje objawów związanych z chorobą Parkinsona, takich jak upośledzenie umysłowe.

Z tego powodu wielu lekarzy może również używać Skali Unifikacji Choroby Parkinsona. Pozwala im oceniać trudności poznawcze, które mogą zaburzać codzienne zadania i skuteczność leczenia.

Ta skala jest znacznie bardziej skomplikowana, ale jest również bardziej dokładna. Pozwala lekarzom brać pod uwagę bardziej kompletny obraz, który bada cały stan zdrowia osoby, a nie tylko objawy motoryczne.

ReklamaReklama

Objawy bez silnika

Postęp choroby Parkinsona jest najczęściej oceniany za pomocą objawów motorycznych, takich jak sztywność mięśni i drżenie. Jednak często występują również objawy niemotorowe. Niektóre osoby rozwiną te objawy na wiele lat przed wystąpieniem choroby Parkinsona, a niektóre rozwiną je później. Wszędzie od 80 do 90 procent osób z chorobą Parkinsona również doświadcza objawów niemotorowych.

Objawy niemotorowe obejmują:
zmiany poznawcze, takie jak trudności z pamięcią lub planowaniem, lub spowolnienie myśli
zaburzenia nastroju, takie jak lęk i depresja
zaburzenia snu, takie jak bezsenność
zmęczenie
zaparcia
problemy ze wzrokiem
problemy z mówieniem i połykaniem

trudności z węchem

Objawy bez silnika mogą wymagać dodatkowego leczenia u wielu osób. Objawy te mogą postępować w miarę postępu choroby.

Czy choroba Parkinsona jest śmiertelna?

Choroba Parkinsona sama w sobie nie powoduje śmierci. Jednak objawy związane z chorobą Parkinsona mogą być śmiertelne. Na przykład obrażenia, które występują z powodu upadku lub problemów związanych z demencją, mogą być śmiertelne.

Niektórzy ludzie z chorobą Parkinsona mają problemy z połykaniem. Może to prowadzić do aspiracyjnego zapalenia płuc. Ten stan jest spowodowany wdychaniem pokarmów lub innych ciał obcych do płuc.

ReklamaReklamaReklub

Co możesz zrobić

Od 2017 r. Nie ma określonego lekarstwa na chorobę Parkinsona. Nie ma również żadnej konkretnej znanej przyczyny. Prawdopodobnie wynika to z połączenia podatności jednostki i czynników środowiskowych. Większość przypadków choroby Parkinsona występuje bez powiązania genetycznego. Tylko 10 procent osób z raportem o chorobie Parkinsona ma członka rodziny z tą chorobą. Podejrzewa się i bada wiele toksyn, ale żadna pojedyncza substancja nie może być niezawodnie powiązana z chorobą Parkinsona. Jednak badania są w toku. Szacuje się, że dwa razy więcej mężczyzn choruje w porównaniu z kobietami.

W ostatecznym rozrachunku zrozumienie zarówno objawów motorycznych, jak i niemotorycznych Parkinsona może spowodować wcześniejsze wykrycie - a zatem wcześniejsze leczenie. Może to poprawić jakość życia.

Znajomość własnych czynników ryzyka może pomóc wykryć objawy na początkowych etapach. Należy pamiętać, że nie wszystkie osoby przechodzą do najcięższych stadiów choroby Parkinsona. Choroba może się bardzo różnić u poszczególnych osób.