Elektrolit Zaburzenia: typy, objawy i przyczyny

Jakie są zaburzenia elektrolitowe?

Zaburzenie elektrolitowe występuje, gdy poziomy elektrolitów w twoim ciele są zbyt wysokie lub zbyt niskie. Elektrolity są naturalnie występującymi pierwiastkami i związkami w ciele. Kontrolują ważne funkcje fizjologiczne.

Przykłady elektrolitów obejmują:

chlorek wapnia
magnezu
fosforanu
potasu
sodu

Substancje te występują we krwi, płynach ustrojowych i moczu. Są również spożywane z jedzeniem, napojami i suplementami.

Elektrolity muszą być utrzymywane w równowadze, aby organizm mógł prawidłowo funkcjonować. W przeciwnym razie może to mieć wpływ na ważne systemy ciała. Poważne zaburzenia równowagi elektrolitowej mogą powodować poważne problemy, takie jak śpiączka, drgawki i zatrzymanie akcji serca.

ReklamaReklama Objawy

Objawy zaburzeń elektrolitowych

Łagodne formy zaburzeń elektrolitowych mogą nie wywoływać żadnych objawów. Takie zaburzenia mogą pozostać niewykryte, dopóki nie zostaną wykryte podczas rutynowego badania krwi. Objawy zwykle zaczynają się pojawiać, gdy określone zaburzenie staje się bardziej dotkliwe.

Nie wszystkie zaburzenia równowagi elektrolitowej powodują takie same objawy, ale wiele z nich ma podobne objawy.

Typowe objawy zaburzenia elektrolitowego obejmują:

nieregularne bicie serca
szybkie bicie serca
zmęczenie
letarg
drgawki lub drgawki
nudności
wymioty
biegunka lub zaparcia
skurcze brzucha
osłabienie mięśni
skurcze mięśni
rozdrażnienie
zamieszanie
bóle głowy
drętwienie i mrowienie

Skontaktuj się natychmiast z lekarzem, jeśli " odczuwać którekolwiek z tych objawów i podejrzewać, że masz zaburzenie elektrolitowe. Zaburzenia elektrolitowe mogą zagrażać życiu, jeśli nie będą leczone.

Przyczyny

Przyczyny zaburzeń elektrolitowych

Zaburzenia elektrolitowe są najczęściej powodowane przez utratę płynów ustrojowych poprzez długotrwałe wymioty, biegunkę lub nadmierne pocenie się. Mogą również rozwijać się z powodu utraty płynów związanych z oparzeniami. Niektóre leki mogą również powodować zaburzenia elektrolitowe. W niektórych przypadkach winne są choroby podstawowe.

Dokładna przyczyna może się różnić w zależności od określonego rodzaju zaburzenia elektrolitowego.

ReklamaReklamacja Typy

Rodzaje zaburzeń elektrolitowych

Podwyższone poziomy elektrolitu są oznaczone prefiksem "hyper-. "Zużyte poziomy elektrolitu są oznaczone" hypo- ". "

Stany wywołane zaburzeniami równowagi elektrolitowej obejmują:

wapń: hiperkalcemia i hipokalcemia
chlorek: hiperchloremia i hypochloremia
magnez: hipermagnezemia i hipomagnezemia
fosforan: hiperfosfatemia lub hipofosfatemia
potas: hiperkaliemia i hipokaliemia
sód: hipernatremia i hiponatremia

Wapń

Wapń jest niezbędnym minerałem, który organizm wykorzystuje do stabilizacji ciśnienia krwi i kontrolowania skurczu mięśni szkieletowych.Jest również używany do budowy mocnych kości i zębów.

Hiperkalcemia występuje wtedy, gdy masz zbyt dużo wapnia we krwi. Zwykle dzieje się tak z powodu:

nadczynności przytarczyc
choroby nerek
zaburzeń tarczycy
chorób płuc, takich jak gruźlica lub sarkoidoza
niektóre rodzaje nowotworów, w tym rak płuc i piersi
nadmierne stosowanie leki zobojętniające i suplementy wapnia lub witaminy D
leki takie jak lit, teofilina lub niektóre tabletki na bazie wody

Hipokalcemia to brak odpowiedniego wapnia we krwi. Przyczyny mogą obejmować:

niewydolność nerek
niedoczynność przytarczyc
niedobór witaminy D
zapalenie trzustki
rak prostaty
złe wchłanianie
niektóre leki, w tym heparynę, lek osteoporozę i leki przeciwpadaczkowe

Chlorek

Chlorek jest niezbędny do utrzymania właściwej równowagi płynów ustrojowych.

Hyperchloremia występuje wtedy, gdy w organizmie jest zbyt wiele chlorków. Może się to zdarzyć w wyniku:

ciężkiego odwodnienia
niewydolności nerek
dializy

Hipochloremia rozwija się, gdy w organizmie jest za mało chlorku. Jest to często spowodowane problemami sodu lub potasu, co omówiono poniżej. Inne przyczyny mogą obejmować:

mukowiscydoza
zaburzenia jedzenia, takie jak anoreksja
użądlenia skorpiona
ostre uszkodzenie nerek

Magnez

Magnez jest krytycznym minerałem, który reguluje wiele ważnych funkcji, takich jak:

skurcz mięśnia
rytm serca
funkcja nerwu

Hipermagnezemia oznacza nadmierne ilości magnezu. Jest to zaburzenie, które dotyka przede wszystkim ludzi z chorobą Addisona i schyłkową chorobą nerek.

Hipomagnezemia oznacza zbyt małe stężenie magnezu w organizmie. Najczęstsze przyczyny to:

zaburzenie używania alkoholu
niedożywienie
złe wchłanianie
przewlekła biegunka
nadmierne pocenie
niewydolność serca
niektóre leki, w tym niektóre leki moczopędne i antybiotyki

Potas <999 > Potas jest szczególnie ważny dla regulacji czynności serca. Pomaga również w utrzymaniu zdrowych nerwów i mięśni.

Hiperkaliemia może się rozwijać z powodu wysokiego stężenia potasu. Ten stan może być śmiertelny, jeśli pozostanie nierozpoznany i nieleczony. Zazwyczaj wyzwala go:

ciężkie odwodnienie

niewydolność nerek
ciężka kwasica, w tym cukrzycowa kwasica ketonowa
niektóre leki, w tym niektóre leki zmniejszające ciśnienie krwi i diuretyki
niewydolność kory nadnerczy, czyli kiedy poziom kortyzolu jest zbyt niska
Hipokaliemia występuje, gdy poziomy potasu są zbyt niskie. Często zdarza się to w wyniku:

zaburzeń odżywiania

ciężkich wymiotów lub biegunki
odwodnienia
niektórych leków, w tym środków przeczyszczających, diuretyków i kortykosteroidów
Sodu

Sód jest potrzebny w organizmie aby utrzymać równowagę płynów i ma krytyczne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Pomaga również regulować pracę nerwów i skurcze mięśni.

Hipernatremia występuje, gdy we krwi jest zbyt dużo sodu. Nienormalnie wysoki poziom sodu może wystąpić z powodu:

niewystarczającego zużycia wody

ciężkiego odwodnienia
nadmiernej utraty płynów ustrojowych w wyniku długotrwałych wymiotów, biegunki, pocenia się lub choroby układu oddechowego
niektórych leków, w tym kortykosteroidy
Hiponatremia rozwija się, gdy jest za mało sodu.Najczęstsze przyczyny niskiego stężenia sodu to:

nadmierna utrata płynu przez skórę z pocenia się lub oparzenia

wymioty lub biegunka
złe odżywianie
zaburzenie używania alkoholu
nadmierne nawodnienie
tarczycy, podwzgórza lub zaburzenia czynności nadnerczy
wątroby, serca lub niewydolności nerek
niektóre leki, w tym leki moczopędne i napady padaczkowe
zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH)
Fosforan

Nerki, kości i jelita pracować, aby zrównoważyć poziom fosforanów w organizmie. Fosforan jest niezbędny do wielu różnych funkcji i ściśle współdziała z wapniem.

Hiperfosfatemia może wystąpić z powodu:

niskiego stężenia wapnia

przewlekłej choroby nerek
poważnych problemów z oddychaniem
niedoczynności przytarczyc
ciężkiego uszkodzenia mięśnia
zespołu lizy guza, wyniku raka leczenie
nadmierne stosowanie środków przeczyszczających zawierających fosforan
Niski poziom fosforanów lub hipofosfatemii można zaobserwować w:

ostrego nadużywania alkoholu

ciężkiego oparzenia
głodu
niedoboru witaminy D <999 > nadczynność przytarczyc
niektóre zastosowania leków, takie jak dożylne (IV) leczenie żelazem, niacyna i niektóre leki zobojętniające sok żołądkowy
Diagnoza
Diagnozowanie zaburzeń elektrolitowych

Prosty test krwi może zmierzyć poziom elektrolitów w twoim ciało. Ważny jest również test krwi, który sprawdza czynność nerek. Twój lekarz może chcieć wykonać badanie fizyczne lub zlecić dodatkowe testy w celu potwierdzenia podejrzenia zaburzenia elektrolitowego. Te dodatkowe testy będą się różnić w zależności od danego stanu.

Na przykład hipernatremia może powodować utratę elastyczności skóry ze względu na znaczne odwodnienie. Twój lekarz może wykonać test szczypta, aby ustalić, czy wpływa na ciebie odwodnienie. Mogą również przetestować swój refleks, ponieważ zarówno zwiększone, jak i zubożone poziomy niektórych elektrolitów mogą wpływać na odruchy. Elektrokardiogram (EKG), elektryczne śledzenie twojego serca, może być również przydatne do sprawdzenia nieregularnych uderzeń serca, rytmu lub zmian EKG spowodowanych problemami elektrolitycznymi.

ReklamaReklama

Leczenie

Leczenie zaburzeń elektrolitowych

Leczenie zależy od rodzaju zaburzeń elektrolitowych i stanu podstawowego.

Ogólnie rzecz biorąc, niektóre zabiegi są stosowane w celu przywrócenia prawidłowej równowagi minerałów w organizmie. Obejmują one:

płynów

płynów dożylnych, zazwyczaj chlorek sodu, może pomóc w nawodnieniu organizmu. Zabieg ten jest powszechnie stosowany w przypadkach odwodnienia spowodowanego wymiotami lub biegunką. Suplementy elektrolitów można dodawać do płynów dożylnych w celu uzupełnienia niedoborów.

Niektóre leki IV

Pomagają organizmowi szybko przywrócić równowagę elektrolitową. Mogą również chronić przed negatywnymi skutkami podczas leczenia inną metodą.

Leki doustne

Leki doustne są często stosowane w celu skorygowania nieprawidłowości mineralnych w organizmie, które są przewlekłe. Występuje to szczególnie u osób z trwającą chorobą nerek. Najczęstsze leki doustne leczą zaburzenia elektrolitowe, takie jak wysoki poziom potasu, wapnia lub fosforanów.

Hemodializa

Jest to rodzaj dializy, która wykorzystuje maszynę do usuwania odpadów z krwi. Jednym ze sposobów na przepływ krwi do tej sztucznej nerki jest dla lekarza, aby chirurgicznie utworzyć dostęp naczyniowy lub punkt wejściowy do naczyń krwionośnych. Ten punkt wejściowy pozwoli na przepływ większej ilości krwi przez organizm podczas hemodializy.

Oznacza to, że więcej krwi można przefiltrować i oczyścić. Hemodializę można stosować, gdy zaburzenie elektrolitowe jest spowodowane nagłym uszkodzeniem nerek, a inne metody leczenia nie działają. Lekarz może zdecydować o leczeniu hemodializą, jeśli problem z elektrolitem zagraża życiu.

Suplementy

Suplementy mogą pomóc zastąpić wyczerpane elektrolity krótko- lub długoterminowo, w zależności od przyczyny.

Po wyrównaniu nierównowagi lekarz będzie leczył przyczynę.

Ogłoszenie

Czynniki ryzyka

Czynniki ryzyka zaburzeń elektrolitowych

Każdy może rozwinąć się zaburzenie elektrolitowe. Niektórzy ludzie są bardziej zagrożeni z powodu swojej historii medycznej. Stany, które zwiększają ryzyko zaburzenia elektrolitowego obejmują: