Leczenie alzheimerowskie i transfuzje krwi
Spisu treści:
Wyobraź sobie, że możesz pomóc leczyć kogoś z chorobą Alzheimera, tylko oddając krew.
W końcu może to być możliwe.
ReklamaReklama Nowe badania wykazały, że wlewy osocza krwi od młodych dawców powodowały pewne oznaki poprawy u osób z łagodną i umiarkowaną chorobą Alzheimera.
Celem badania, zaprezentowanego na konferencji w tym miesiącu, było ustalenie bezpieczeństwa podawania wlewów.
Zaskakujące było widzenie ulepszeń u osób po czterech cotygodniowych infuzjach.
Reklama Ulepszenia widoczne były w zdolnościach funkcjonalnych, takich jak pamiętanie o przyjmowaniu leków, płaceniu rachunków lub gotowaniu dla siebie.
"Sądziłem, że badanie udowodni, że młoda plazma jest bezpieczna i ma nadzieję, że znajdziemy tendencję do poprawy", powiedziała Sharon Sha, profesor neurologii na Uniwersytecie Stanforda w Kalifornii, która kierowała badaniem, powiedziała Healthline, "ale byliśmy szczęśliwie zaskoczeni, że znaleźliśmy ulepszenia w zakresie niektórych miar sprawności funkcjonalnej. "
W oparciu o badania
W badaniu Stanford uczestniczyło tylko 18 uczestników.
Większość nadziei na ostateczne leczenie oparte na osoczu pochodzi z poprzednich badań, na których opiera się nowe badanie.
Badanie to wykazało, że krew od młodszych myszy poprawiła zdolności poznawcze starszych myszy.
"Nie wiemy jeszcze, czy to zadziała u ludzi" - powiedział starszy autor badania, dr Tony Wyss-Coray, profesor neurologii ze Stanford, kiedy jego badania opublikowano w 2014 roku.
Od tego czasu Wyss-Coray założył firmę biotechnologiczną Alkahest, która posiada pewną własność intelektualną związaną z naparami plazmy.
ReklamaReklama Alkahest sponsorował nowe badania, ale Wyss-Coray nie był zaangażowany w badania, według Stanforda.
Skuteczność leczenia transfuzją krwi nadal jest w rzeczywistości oparta na badaniach na zwierzętach, a mały rozmiar badania jest problematyczny "ponieważ wiemy, że ludzie czasami bardzo dobrze reagują po prostu na bycie w procesie, ze względu na cały monitoring i wszystko to, "Dr James Hendrix, dyrektor globalnych inicjatyw naukowych w Alzheimer's Association, powiedział Healthline.
Ale, powiedział, "ekscytujące jest to, że porusza się w ludzkich próbach. "
Ogłoszenie" Widzę ścieżkę do przodu ", powiedział Hendrix. "To jest coś, co można wyobrazić sobie możliwość - poprosić młodych ludzi o darowiznę na pomoc chorym na Alzheimera. "
Podaż może być problemem
Istnieje około 5 milionów Amerykanów z chorobą Alzheimera i prawie 50 milionów na całym świecie, liczba ta ma wzrosnąć, ponieważ rosnąca populacja starzeje się i żyje dłużej, zgodnie ze Stowarzyszeniem Alzheimera.
ReklamaReklama Donacja osocza trwa dłużej niż godzinę i powinna być wykonana nie częściej niż około raz w miesiącu, zgodnie z Amerykańskim Czerwonym Krzyżem.
Tak więc, nawet jeśli leczenie oparte na osoczu okazało się skuteczne, uzyskanie wystarczającej ilości, aby zrobić różnicę na dużą skalę, może być trudne.
Ale jeśli okaże się, że jest to skuteczne leczenie, znajdziemy sposób, powiedział Hendrix.
Ogłoszenie"Skala może być wyzwaniem, ale biorąc pod uwagę ogromną potrzebę medyczną, jest to możliwe" - powiedział. "Jeśli naprawdę okaże się, że jest skuteczny, byłoby dużo tańsze i dużo bardziej humanitarne niż nie traktowanie ludzi z chorobą Alzheimera.
Co jest we krwi?
Jeśli leczenie okaże się skuteczne, naukowcy mogą w końcu dowiedzieć się, co dokładnie jest w osoczu, które odwraca spadek zdolności poznawczych.
ReklamaReklama Substancje te można izolować i replikować, zmniejszając ogólne zapotrzebowanie na plazę.
Hendrix zauważył, że inne badania starają się ustalić, czy konkretne białka w osoczu mogą być kluczem do leczenia.
Przykładowo, firma farmaceutyczna Grifols zajmuje się wymianą plazmy pacjentów, bazując na pomyśle, że może to wypłukać beta-amyloid z mózgu.
Amyloid beta jest białkiem, o którym wiadomo, że gromadzi się w mózgach osób cierpiących na chorobę Alzheimera. Uważa się, że wiąże się z albuminą, jednym z białek w osoczu.
Grifols jest także właścicielem udziałów w Alkahest.
Przyszłe badania
500-osobowa nauka testująca hipotezę transfuzji krwi ma zakończyć się w przyszłym roku.
W badaniu Stanford, dziewięciu uczestników otrzymało cztery cotygodniowe infuzje osocza od 18 do 30-letnich dawców lub roztworu soli fizjologicznej z placebo.
Następnie, po sześciotygodniowym okresie "wymywania" ci, którzy otrzymali tę plazmę, otrzymali placebo i odwrotnie.
Później, w celu zmniejszenia liczby podróży, które uczestnicy musieli przeprowadzić w szpitalu, kolejnych dziewięciu uczestników świadomie otrzymywało infuzje w osoczu, bez kontroli lub placebo.
Nie stwierdzono żadnych znaczących zmian w nastrojach uczestników ani zdolnościach poznawczych, takich jak zapamiętywanie czy przywoływanie zdarzeń. Ale zdolności funkcjonalne uległy poprawie.
Największe zmiany w infuzji w osoczu zaobserwowano w pierwszej grupie, która nie wiedziała, czy otrzymywały one osocze czy placebo.
Następnym krokiem, powiedział Sha, jest "ustalenie, czy można to powtórzyć w większej grupie pacjentów. "
Jeśli tak, to wtedy, jak wyobraził sobie Hendrix, posuną się do ustalenia, które składniki plazmy wpływają na wyniki pacjentów" i ewentualnie replikują lub izolują te składniki. "
