Dom Twoje zdrowie Laparoskopia ginekologiczna: cel, postępowanie i ryzyko

Laparoskopia ginekologiczna: cel, postępowanie i ryzyko

Spisu treści:

Anonim

Laparoskopia ginekologiczna

Ginekologiczna laparoskopia jest alternatywą dla otwartej operacji. Używa laparoskopu, aby zajrzeć do wnętrza miednicy. Otwarta operacja często wymaga dużego nacięcia.

Laparoskop to smukły, oświetlony teleskop. To pozwala twojemu lekarzowi zobaczyć wnętrze twojego ciała. Laparoskopia diagnostyczna może ustalić, czy masz stany takie jak endometrioza lub mięśniaki. Może to również być forma leczenia. Dzięki zminiaturyzowanym instrumentom lekarz może wykonywać wiele operacji. Należą do nich:

  • usunięcie torbieli jajnika
  • podwiązanie jajowodów, czyli antykoncepcja chirurgiczna
  • histerektomia

Laparoskopia zwykle ma krótszy czas gojenia niż otwarta operacja. Pozostawia także mniejsze blizny. Ginekolog, chirurg ogólny lub inny specjalista może wykonać tę procedurę.

ReklamaReklama Powody

Przyczyny laparoskopii ginekologicznej

Laparoskopia może być stosowana w diagnostyce, leczeniu lub w obu przypadkach. Procedura diagnostyczna może czasami przerodzić się w leczenie.

Niektórymi przyczynami laparoskopii diagnostycznej są:

  • niewyjaśniony ból miednicy
  • niepłodność
  • niewyjaśnione zakażenie miednicy

Stany, które można zdiagnozować za pomocą laparoskopii, obejmują:

  • endometrioza
  • włókniaki macicy
  • torbiele lub guzy jajnika
  • ciąża pozamaciczna
  • ropień miednicy lub ropa
  • zrosty miednicy lub bolesna blizna
  • niepłodność < 999> choroba zapalna miednicy
  • raki rozrodcze
  • Niektóre rodzaje leczenia laparoskopowego obejmują:

usunięcie macicy lub usunięcie macicy

  • usunięcie jajników
  • usunięcie torbieli jajnika
  • usunięcie mięśniaków macicy
  • blokowanie przepływu krwi do mięśniaków
  • ablacja tkanek endometrium, czyli leczenie endometriozy
  • usunięcie zrostu
  • odwrócenie operacji antykoncepcyjnej zwanej podwiązaniem jajowodów
  • Procedura Burcha na nietrzymanie moczu
  • zawieszenie sklepienia na leczyć wypadanie macicy
  • Przygotowanie

Przygotowanie do laparoskopii ginekologicznej

Przygotowanie zależy od rodzaju operacji. Być może konieczne będą badania obrazowe lub lekarz może zalecić post lub lewatywę.

Należy poinformować lekarza o przyjmowanych lekach. Obejmuje to leki dostępne bez recepty i suplementy. Może być konieczne zatrzymanie ich przed zabiegiem.

Poproś znajomego, aby przyszedł po ciebie po operacji lub umów się na samochód. Nie pozwolisz się prowadzić.

ReklamaReklamaReklama

Procedura Procedura

Laparoskopia jest prawie zawsze wykonywana w znieczuleniu ogólnym. Oznacza to, że będziesz nieprzytomny podczas zabiegu. Jednak nadal możesz wrócić do domu tego samego dnia.

Po zaśnięciu zostanie wstawiona mała rurka zwana cewnikiem, aby pobrać mocz.Mała igła będzie używana do wypełnienia twojego brzucha gazowym dwutlenkiem węgla. Gaz utrzymuje ścianę jamy brzusznej z dala od narządów, co zmniejsza ryzyko obrażeń.

Twój chirurg wykona niewielkie cięcie w pępku i włoży laparoskop, który przesyła obrazy na ekran. To daje lekarzowi dobry wgląd w narządy.

To, co dzieje się dalej, zależy od rodzaju procedury. W celu postawienia diagnozy lekarz może przyjrzeć się, a następnie zrobić. Jeśli potrzebujesz operacji, zostaną wykonane inne nacięcia. Instrumenty będą wstawiane przez te otwory. Następnie operację wykonuje się za pomocą laparoskopu jako przewodnika.

Po zakończeniu procedury wszystkie instrumenty zostaną usunięte. Nacięcia są zamykane szwami, a następnie jesteś zabandażowany i wysłany do wyzdrowienia.

Postępy

Postępy w laparoskopii

Chirurgia robotyczna jest czasami stosowana do laparoskopii ginekologicznej. Ramię robota jest bardziej stabilne niż ręce ludzkie. Mogą być również lepsze w drobnych manipulacjach.

Mikrolaparoskopia jest nowszym podejściem. Wykorzystuje nawet mniejsze zakresy. Tę procedurę można wykonać w znieczuleniu miejscowym w gabinecie lekarskim. Nie będziesz całkowicie nieprzytomny.

ReklamaReklama

Zagrożenia Ryzyko laparoskopii

Podrażnienie skóry i zakażenie pęcherza moczowego są częstymi działaniami niepożądanymi tej procedury.

Poważniejsze powikłania występują rzadko. Obejmują one jednak:

uszkodzenie jamy brzusznej naczynia krwionośnego, pęcherza, jelit, macicy i innych struktur miednicy

  • uszkodzenie nerwów
  • reakcje alergiczne
  • zrosty
  • skrzepy krwi
  • problemy z oddawaniem moczu
  • Warunki, które zwiększają ryzyko powikłań obejmują:

poprzednia chirurgia brzuszna

  • otyłość
  • jest bardzo cienka
  • ekstremalna endometrioza
  • zakażenie miednicy
  • przewlekła choroba jelit
  • Gaz używany do wypełnienia jamy brzusznej może również powodować komplikacje, jeśli dostanie się do naczynia krwionośnego.

Zwróć szczególną uwagę na ciało podczas okresu regeneracji. Zapisz wszystkie występujące efekty uboczne i przedyskutuj je z lekarzem.

Reklama

Odzyskiwanie

Odzyskiwanie po laparoskopii

Po zakończeniu procedury pielęgniarki będą monitorować twoje oznaki życiowe. Pozostaniesz w stanie wyzdrowienia, dopóki znieczulenie nie ustąpi. Nie będziesz zwolniony, dopóki sam nie będziesz mógł oddawać moczu. Trudności z oddawaniem moczu to możliwy efekt uboczny stosowania cewnika.

Czas odzyskiwania jest różny. To zależy od tego, jaką procedurę wykonano. Możesz wrócić do domu kilka godzin po operacji. Być może będziesz musiał także zostać w szpitalu na jedną lub więcej nocy.

Po zabiegu pępek może być delikatny. Mogą pojawić się siniaki na brzuchu. Gaz wewnątrz ciebie może powodować bóle w klatce piersiowej, środkowej i ramionach. Jest też szansa, że ​​przez resztę dnia poczujesz mdłości.

Przed pójściem do domu lekarz udziela instrukcji dotyczących postępowania w przypadku możliwych działań niepożądanych. Twój lekarz może przepisać leki przeciwbólowe lub antybiotyki, aby zapobiec infekcji.

W zależności od zabiegu pacjent może zostać poproszony o odpoczynek na kilka dni lub tygodni.Powrót do normalnych czynności może potrwać miesiąc lub dłużej.

Poważne powikłania laparoskopii występują rzadko. Należy jednak skontaktować się z lekarzem, jeśli:

ciężki ból brzucha

  • długotrwałe nudności i wymioty
  • gorączka o temperaturze 101 ° F lub większej
  • ropa lub znaczące krwawienie w miejscu nacięcia
  • ból podczas oddawanie moczu lub wypróżnienia
  • Wyniki tych procedur są zwykle dobre. Technologia ta pozwala chirurgowi łatwo dostrzec i zdiagnozować wiele problemów. Czas regeneracji jest również krótszy w porównaniu z operacją otwartą.