Jak powstaje diagnoza stwardnienia rozsianego?

Diagnozowanie stwardnienia rozsianego

Kluczowe punkty:

1. Aby zdiagnozować stwardnienie rozsiane, twój lekarz przeprowadzi wiele egzaminów i testów.
2. Zaczną od wykonania wywiadu i przeprowadzenia badania neurologicznego.
3. Mogą również zamówić badanie MRI, wizualny test potencjału wywołanego, badanie kręgosłupa lub badanie krwi.

Jeśli podejrzewasz, że masz stwardnienie rozsiane (MS) lub inny stan neurologiczny, umów się na wizytę u swojego lekarza od razu. Nawet MS na wczesnym etapie może spowodować trwałe uszkodzenie neurologiczne. Potwierdzenie lub wykluczenie MS może pomóc w rozpoczęciu leczenia tak szybko, jak to możliwe.

Nie wystarczy jeden zestaw objawów, zmian fizycznych lub testów, aby ostatecznie zdiagnozować SM. Twój lekarz może potrzebować przeprowadzić wiele testów, aby wykluczyć inne możliwe przyczyny twoich symptomów. Przeczytaj więcej, aby dowiedzieć się, czego możesz oczekiwać od procesu diagnostycznego.

ReklamaReklama Kryteria

Kryteria diagnostyczne

Aby zdiagnozować SM, lekarz musi znaleźć:

• dowodów uszkodzenia dwóch oddzielnych obszarów ośrodkowego układu nerwowego (OUN), takich jak mózg, rdzeń kręgowy i nerw wzrokowy
• dowodów, że uszkodzenie twojego OUN nastąpiło przy różnych okazjach, co najmniej jeden miesiąc od siebie
• żadnych dowodów na to, że szkoda została spowodowana przez inne choroby

SM może powodować różne objawy. Niektóre typowe objawy to:

• zmęczenie
• zawroty głowy
• osłabienie mięśni
• sztywność mięśni
• problemy z równowagą
• drętwienie lub mrowienie
• problemy z widzeniem
• problemy z pęcherzem lub jelitem
• seksualne dysfunkcja
• zmiany poznawcze
• zmiany emocjonalne

Większość osób ze stwardnieniem rozsianym jest diagnozowana w wieku od 20 do 50 lat, donosi National Stwardnic Sclerosis Society (NMSS). Jednak u niektórych osób objawy rozwijają się w młodszym lub starszym wieku.

Według NMSS objawy rozpoczynają się przed 18 rokiem życia w około 2 do 5 procent osób ze stwardnieniem rozsianym. W niektórych przypadkach choroba może maskować inne choroby wieku dziecięcego. Może to skomplikować diagnozę. Małe dzieci mogą mieć również problemy z werbalizowaniem pewnych symptomów.

SM o późnym początku pojawia się, gdy początkowe objawy MS rozwijają się po 50. roku życia. Lekarz może potrzebować więcej czasu na zdiagnozowanie przyczyny twoich objawów, jeśli rozwiniesz je później. Niektóre objawy stwardnienia rozsianego nakładają się na warunki związane z wiekiem, które mogą rozwinąć się u starszych dorosłych.

Historia choroby

Historia choroby

Pierwszym krokiem w diagnozowaniu SM jest dokładna historia medyczna. Twój lekarz zapyta Cię o twoje objawy, w tym kiedy one się rozpoczęły i czy zauważyłeś jakiekolwiek wzorce lub wyzwalacze. Mogą również zapytać o:

• urazów, chorób lub innych schorzeń, w których zdiagnozowano
• testów medycznych lub leczenia, które niedawno przeszły, w tym operacji
• leków, które obecnie zażywanie lub zażywanie
• warunków w rodzinie

Lekarz może zapytać Cię o dietę, ćwiczenia, nawyki w łazience i zdrowie seksualne.Mogą również oceniać potencjalne czynniki środowiskowe, takie jak narażenie na toksyny lub podróż do obszarów wysokiego ryzyka.

ReklamaReklama Badanie neurologiczne

Badanie neurologiczne

Lekarz może przeprowadzić lub zamówić badanie neurologiczne, aby ocenić działanie układu nerwowego. Mogą:

• zadawać pytania dotyczące daty, czasu i miejsca, aby ocenić swoje zdolności poznawcze
• poprosić o nacisk na ich rękę, stanąć na jednej nodze lub wykonać inne ruchy, aby ocenić funkcjonowanie i równowagę motoryczną < 999> sprawdź swoją zdolność odczuwania temperatury i czucia
• przetestuj swój refleks
• Mogą również ocenić, jak działają 12 nerwy czaszkowe twojego mózgu. Te nerwy wpływają między innymi na zdolność widzenia, żucia, połykania i wąchania.

Na podstawie wywiadu lekarskiego i badania neurologicznego lekarz może podać wstępną diagnozę SM. Mogą również zamówić dodatkowe testy.

Rezonans magnetyczny

Rezonans magnetyczny

Lekarz może zastosować rezonans magnetyczny (MRI) do badania mózgu i rdzenia kręgowego. Mogą użyć testu MRI, aby sprawdzić uszkodzenia lub blizny. Ten test pozwala im rozróżnić stare i niedawno uformowane zmiany.

SM nie można zdiagnozować samodzielnie za pomocą MRI. Według NMSS, MRI nie pokazują uszkodzeń mózgu u około 5 procent osób ze stwardnieniem rozsianym. Zmiany w mózgu mogą również oznaczać inne schorzenia, szczególnie jeśli jesteś starszą osobą dorosłą.

ReklamaReklama

VEP

Wizualny potencjalny test wywoływany

Jeśli masz stwardnienie rozsiane, uszkodzenie osłonki mielinowej na twoim nerwu wzrokowym spowolni przekazywanie sygnałów wzdłuż nerwu. Twój lekarz może użyć testu wizualnego potencjału wywoływania (VEP), wykrywając te zmiany.

Podczas testu VEP lekarz przyłączy przewody do skóry głowy, aby ocenić aktywność mózgu. Następnie poprosi Cię o zasiadanie przed ekranem wyświetlającym naprzemienne wzory. Podczas oglądania ekranu mierzą transmisję wizualnej stymulacji wzdłuż ścieżki nerwu wzrokowego.

Reklama

Stemple kręgosłupa Stemple kręgosłupa

Staw rdzeniowy jest również znany jako nakłucie lędźwiowe. Twój lekarz może go użyć do pobrania próbki płynu mózgowo-rdzeniowego (CSF) do testów. W szczególności sprawdzą twoje CSF pod kątem obecności oligoklonalnych pasm.

Oligoklonalne prążki to białka, które wskazują na odpowiedź immunologiczną w twoim ośrodkowym układzie nerwowym. Według NMSS, większość ludzi ze stwardnieniem rozsianym ma pasma oligoklonalne w ich CSF. Ale sama obecność tych pasm nie wystarcza do zdiagnozowania stwardnienia rozsianego. Mogą również wskazywać na inny warunek.

ReklamaReklama

Badania krwi

Badania krwi

Lekarz może zlecić badania krwi, aby potwierdzić lub wykluczyć inne stany, które mogą być odpowiedzialne za objawy. Na przykład, mogą oni używać badań krwi do sprawdzenia oznak:

toczeń

• Lyme disease
• zapalenie nerwu optyk (NO)
• ostre rozsiane zapalenie mózgu i rdzenia (ADEM)
• pewne zaburzenia genetyczne z objawami, które nakładają się z tymi z MS
• Takeaway

Cierpliwość, upór, ekspertyza

Przybycie do diagnozy stwardnienia rozsianego wymaga czasu i wytrwałości.Jeśli podejrzewasz, że masz stwardnienie rozsiane, ważne jest, aby od razu szukać pomocy. Im szybciej zostaniesz zdiagnozowany, tym szybciej możesz zacząć otrzymywać leczenie.

Jeśli zdiagnozowano SM, lekarz przepisze leki modyfikujące przebieg choroby. Leki te mogą pomóc w zmniejszeniu ataków SM, zmniejszyć liczbę nowych zmian, spowolnić postęp choroby i poprawić jakość życia. Twój lekarz może również zalecić fizjoterapię, terapię zajęciową lub inne terapie.