Endogenna Depresja: objawy i leczenie

Co to jest depresja endogenna?

Endogenna depresja jest rodzajem dużego zaburzenia depresyjnego (MDD). Chociaż kiedyś była postrzegana jako odrębne zaburzenie, depresja endogenna jest obecnie rzadko diagnozowana. Zamiast tego jest obecnie diagnozowana jako MDD. MDD, znana również jako depresja kliniczna, jest zaburzeniem nastroju charakteryzującym się uporczywym i intensywnym uczuciem smutku przez dłuższy czas. Uczucia te mają negatywny wpływ na nastrój i zachowanie, a także na różne funkcje fizyczne, w tym sen i apetyt. Prawie 7 procent dorosłych w Stanach Zjednoczonych doświadcza MDD każdego roku. Badacze nie znają dokładnej przyczyny depresji. Uważają jednak, że może to być spowodowane kombinacją:

czynniki genetyczne
czynniki biologiczne
czynniki psychologiczne
czynniki środowiskowe

Niektórzy ludzie popadają w depresję po utracie bliskiej osoby, zakończeniu związku lub doświadczeniu traumy. Depresja endogenna występuje jednak bez oczywistego stresującego zdarzenia lub innego wyzwalacza. Objawy często pojawiają się nagle i bez wyraźnego powodu.

Jak depresja endogenna różni się od depresji egzogennej?

Naukowcy wykorzystywali różnicowanie depresji endogennej i egzogennej depresji przez obecność lub nieobecność stresującego zdarzenia przed wystąpieniem MDD:

Depresja endogenna występuje bez stresu lub urazu. Innymi słowy, nie ma widocznej przyczyny zewnętrznej. Zamiast tego może być spowodowane głównie czynnikami genetycznymi i biologicznymi. Dlatego depresja endogenna może być również określana jako depresja "biologiczna".

Egzogeniczna depresja ma miejsce po stresującym lub traumatycznym wydarzeniu. Ten typ depresji jest częściej nazywany depresją "reaktywną".

Specjaliści od zdrowia psychicznego używali rozróżnienia między tymi dwoma rodzajami MDD, ale tak już nie jest. Większość specjalistów od zdrowia psychicznego przeprowadza obecnie ogólną diagnozę MDD w oparciu o pewne objawy.

Jakie są objawy depresji endogennej?

Ludzie z endogenną depresją nagle i bez wyraźnego powodu zaczynają odczuwać objawy. Rodzaj, częstotliwość i nasilenie objawów mogą się różnić w zależności od osoby.

Objawy depresji endogennej są podobne do objawów MDD. Obejmują one:

uporczywe poczucie smutku lub beznadziei
utrata zainteresowania czynnościami lub hobby, które niegdyś były przyjemne, w tym seks
zmęczenie
brak motywacji
kłopoty z koncentracją, myśleniem lub podejmowaniem decyzji
trudności z zaśnięciem lub pozostanie w uśpieniu
izolacja społeczna
myśli o samobójstwie
bóle głowy
bóle mięśni
utrata apetytu lub przejadanie się

Jak diagnozowana jest endogenna depresja?

Twój główny dostawca opieki medycznej lub pracownik służby zdrowia psychicznego może zdiagnozować MDD. Najpierw zapytają cię o twoją historię medyczną. Pamiętaj, aby poinformować ich o wszelkich przyjmowanych lekach io istniejących chorobach medycznych lub psychicznych. Warto również poinformować ich, jeśli któryś z członków twojej rodziny ma MDD lub miał go w przeszłości.

Twój personel medyczny również zapyta Cię o objawy. Będą chcieli wiedzieć, kiedy pojawią się objawy i czy zaczęły się po doświadczeniu stresującego lub traumatycznego zdarzenia. Twój personel medyczny może również dostarczyć serii kwestionariuszy, które sprawdzą, jak się czujesz. Ankiety te mogą pomóc im ustalić, czy masz MDD.

Aby zdiagnozować MDD, musisz spełniać określone kryteria wymienione w Podręczniku diagnostycznym i statystycznym zaburzeń psychicznych (DSM). Niniejsza instrukcja jest często wykorzystywana przez specjalistów zdrowia psychicznego do diagnozowania warunków zdrowia psychicznego. Głównym kryterium rozpoznania MDD jest "obniżony nastrój lub utrata zainteresowania lub przyjemności w codziennych czynnościach przez ponad dwa tygodnie. "

Chociaż podręcznik używany do rozróżniania depresji endogenicznej i egzogennej, obecna wersja nie zapewnia już tego rozróżnienia. Specjaliści zajmujący się zdrowiem psychicznym mogą postawić diagnozę depresji endogennej, jeśli objawy MDD rozwiną się bez wyraźnego powodu.

Jak leczy się endogenne depresje?

Przezwyciężanie MDD nie jest łatwym zadaniem, ale objawy można leczyć za pomocą kombinacji leków i terapii.

Leki

Do najczęściej stosowanych leków stosowanych w leczeniu osób z MDD należą selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) oraz selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI). Niektórym osobom można przepisać tricykliczne leki przeciwdepresyjne (TCA), ale leki te nie są stosowane tak intensywnie jak kiedyś. Leki te zwiększają poziom niektórych substancji chemicznych w mózgu, co powoduje zmniejszenie objawów depresji.

SSRI to rodzaj leków przeciwdepresyjnych, które mogą przyjmować osoby z MDD. Przykłady SSRI obejmują:

paroksetyna (Paxil)
fluoksetyna (Prozac)
sertralina (Zoloft)
escitalopram (Lexapro)
citalopram (Celexa)

SSRI mogą powodować bóle głowy, nudności, i bezsenność na początku. Jednak te działania niepożądane zwykle ustępują po krótkim czasie.

SNRI to inny rodzaj leków przeciwdepresyjnych, które można stosować w leczeniu osób z MDD. Przykłady SNRI obejmują:

wenlafaksyna (Effexor)
duloksetyna (Cymbalta)
deswenlafaksyna (Pristiq)

W niektórych przypadkach TCA mogą być stosowane jako metoda leczenia osób z MDD. Przykłady TCAs obejmują:

trimipramina (Surmontil)
imipramina (Tofranil)
nortryptylina (Pamelor)

Skutki uboczne TCAs mogą czasami być bardziej poważne niż te z innych leków przeciwdepresyjnych. TCA mogą wywoływać uczucie senności, zawroty głowy i przyrost masy ciała. Uważnie przeczytaj informacje dostarczone przez aptekę i porozmawiaj ze swoim lekarzem, jeśli masz jakiekolwiek obawy. Zazwyczaj lek należy przyjmować przez co najmniej cztery do sześciu tygodni, zanim objawy zaczną się poprawiać.W niektórych przypadkach poprawa objawów może zająć do 12 tygodni.

Jeśli jakiś lek wydaje się nie działać, porozmawiaj ze swoim dostawcą o przejściu na inny lek. Według National Institute of Mental Health (NAMI), osoby, które nie poczuły się lepiej po przyjęciu pierwszego leku przeciwdepresyjnego, miały znacznie większą szansę na poprawę, gdy spróbowały innego leku lub kombinacji terapii.

Nawet gdy objawy zaczną się poprawiać, należy kontynuować przyjmowanie leków. Powinieneś przestać przyjmować leki tylko pod nadzorem dostawcy, który przepisał twoje leki. Być może będziesz musiał zatrzymać lek stopniowo, zamiast wszystkich naraz. Nagłe zatrzymanie leku przeciwdepresyjnego może prowadzić do objawów odstawiennych. Objawy MDD mogą również powrócić, jeśli leczenie zostanie zakończone zbyt wcześnie.

Terapia

Psychoterapia, znana również jako terapia rozmów, polega na regularnym spotkaniu z terapeutą. Ten rodzaj terapii może pomóc w radzeniu sobie z chorobą i wszelkimi podobnymi problemami. Dwa główne typy psychoterapii to kognitywna terapia behawioralna (CBT) i terapia interpersonalna (IPT).

CBT może pomóc ci zastąpić negatywne przekonania zdrowymi, pozytywnymi. Poprzez celowe ćwiczenie pozytywnego myślenia i ograniczanie negatywnych myśli, możesz poprawić reakcje mózgu na negatywne sytuacje.

IPT może pomóc ci przetrwać kłopotliwe relacje, które mogą przyczyniać się do twojego stanu.

W większości przypadków połączenie leków i terapii jest skuteczne w leczeniu osób z MDD.

Terapia elektrowstrząsowa (ECT)

Terapię elektrowstrząsową (ECT) można przeprowadzić, jeśli objawy nie ulegną poprawie w związku z przyjmowaniem leków i terapii. ECT polega na przymocowaniu elektrod do głowy, które wysyłają impulsy energii elektrycznej do mózgu, powodując krótki napad. Ten rodzaj leczenia nie jest tak przerażający, jak się wydaje i przez lata ogromnie się poprawił. Może pomóc w leczeniu endogennej depresji poprzez zmianę interakcji chemicznych w mózgu.

Zmiany stylu życia

Wprowadzanie pewnych zmian w stylu życia i codziennych czynnościach może również pomóc w poprawie objawów endogennej depresji. Nawet jeśli początkowo działania nie są przyjemne, twoje ciało i umysł dostosują się z czasem. Oto kilka rzeczy do wypróbowania:

Wyjdź na zewnątrz i zrób coś aktywnego, np. Piesze wycieczki lub jazda na rowerze.
Weź udział w zajęciach, które sprawiły ci przyjemność, zanim stałeś się przygnębiony.
Spędzaj czas z innymi osobami, w tym z przyjaciółmi i bliskimi.
Napisz w dzienniku.
Co najmniej sześć godzin snu każdej nocy.
Utrzymanie zdrowej diety składającej się z pełnych ziaren, chudego białka i warzyw.

Jakie są perspektywy dla osób z endogenną depresją?

Większość osób z MDD radzi sobie lepiej, gdy przestrzega planu leczenia. Zazwyczaj uzyskanie poprawy objawów po rozpoczęciu stosowania leków przeciwdepresyjnych trwa kilka tygodni. Inni mogą potrzebować wypróbować kilka różnych rodzajów leków przeciwdepresyjnych, zanim zaczną zauważać zmianę.

Czas powrotu do zdrowia zależy również od wczesnego otrzymania leczenia. Nieleczony MDD może trwać kilka miesięcy lub nawet lat. Po otrzymaniu leczenia objawy mogą ustąpić w ciągu dwóch do trzech miesięcy.

Nawet gdy objawy zaczną ustępować, ważne jest, aby przyjmować wszystkie przepisane leki, chyba że dostawca przepisujący lek poinformuje Cię, że możesz przestać. Zbyt wczesne zakończenie leczenia może prowadzić do nawrotów lub objawów odstawienia, znanych jako zespół odstawienia antydepresyjnego.

Zasoby dla osób z endogenną depresją

Istnieje wiele osobistych i internetowych grup wsparcia, a także inne zasoby dostępne dla osób radzących sobie z MDD.

Grupy wsparcia

Wiele organizacji, takich jak National Alliance on Mental Illness, oferuje edukację, grupy wsparcia i poradnictwo. Programy pomocy dla pracowników i grupy religijne mogą również oferować pomoc osobom cierpiącym na depresję endogenną.

Linia pomocy dla samobójców

Zadzwoń pod 911 lub od razu idź na pogotowie, jeśli myślisz o skrzywdzeniu siebie lub innych. Możesz również zadzwonić na linię ratowania życia przed samobójstwem na poziomie 800-273-TALK (8255). Ta usługa jest dostępna 24 godziny na dobę, siedem dni w tygodniu. Możesz również czatować z nimi online.

Zasoby artykułu

Andrus, B. M., Blizinsky, K., Vedell, P. T., Dennis, K., Shuka, P. K., Schaffer, D. J., … Redei, E. E. (2010, 16 listopada). Wzorce ekspresji genów w hipokampie i ciele migdałowatym depresji endogennej i modeli chronicznego stresu. Psychiatria molekularna, 17, 49-61. Źródło: // www. Natura. com / mp / journal / v17 / n1 / full / mp2010119a. html
Depresja. (n. d.). Źródło: // www. nimh. nih. gov / health / topics / depression / index. shtml
Zaburzenia depresyjne. (2015, 27 grudnia). Źródło: // www. psychologytoday. com / stany / zaburzenia depresyjne
Kryteria diagnostyczne dla ciężkich zaburzeń depresyjnych i epizodów depresyjnych. (n. d.). Źródło: // www. psnpaloalto. com / wp / wp-content / uploads / 2010/12 / Depression-Diagnostic-Criteria-and-Severity-Rating. pdf
Depresja endogenna. (n. d.). Źródło: // www. Fredonia. edu / counselling / pdf / Endogenous% 20Depression. pdf
Malki, K., Keers, R., Tosto, M. G., Lourdusamy, A. Carboni, L., Domenici, E., … Schalkwyk, L. C. (2014, 7 maja). Ponownie analizowano podtypy endogennej i reaktywnej: integracyjne badania na zwierzętach i ludziach wskazują na wiele odrębnych mechanizmów molekularnych leżących u podstaw dużej depresji. BMC Medicine, 12 (73). Źródło: // bmcmedicine. biomedcentral. com / articles / 10. 1186 / 1741-7015-12-73 # CR3
Personel kliniki Mayo. (2015, 22 lipca). Depresja (duże zaburzenie depresyjne): Testy i diagnostyka. Źródło: // www. Klinika majonezu. org / diseases-conditions / depression / basics / tests-diagnosis / con-20032977
Eksperci Mount Sinai omawiają poprawki do podręcznika DSM-5. (n. d.). Źródło: // icahn.mssm. edu / departamenty-i-instytuty / psychiatria / newsletter / mount-sinai-expert-discuss-versions-to-dsm-5-manual-

Czy ten artykuł był pomocny? Tak Nie

Jak przydatne było to?

Jak możemy to poprawić?

✖ Wybierz jedną z następujących opcji:

Ten artykuł zmienił moje życie!
Ten artykuł miał charakter informacyjny.
Ten artykuł zawiera nieprawidłowe informacje.
Ten artykuł nie zawiera informacji, których szukam.
Mam pytanie medyczne.

zmień

Nie udostępnimy Twojego adresu e-mail. Polityka prywatności. Wszelkie informacje, które nam przekazujesz za pośrednictwem tej strony internetowej, mogą być przez nas umieszczane na serwerach zlokalizowanych w krajach spoza UE. Jeśli nie zgadzasz się na takie umieszczenie, nie podawaj informacji.

Nie możemy zaoferować osobistej porady zdrowotnej, ale nawiązaliśmy współpracę z zaufanym dostawcą usług telezdrowia Amwell, który może połączyć cię z lekarzem. Wypróbuj telezdrowię Amwella za 1 USD, używając kodu HEALTHLINE.

Użyj kodu HEALTHLINESrozpocznij moją konsultację za 1 $. Jeśli spotkasz się z nagłym przypadkiem medycznym, natychmiast skontaktuj się z lokalnymi służbami ratunkowymi lub odwiedź najbliższy pogotowie lub pilne centrum opieki.