Prognozie stwardnienia rozsianego i nowemu badaniu krwi
Spisu treści:
Czy badania krwi stają się przyszłością zarządzania stwardnieniem rozsianym?
Na początku tego roku firma IQuity opublikowała test krwi, IsolateMS, który może pomóc w zdiagnozowaniu stwardnienia rozsianego (MS) u pacjentów.
ReklamaReklama A teraz nowe badanie krwi wykazuje potencjał w przewidywaniu progresji w SM.
Obecnie nie ma sposobu przewidywania postępu, ale użycie skanów metodą rezonansu magnetycznego (MRI) pomaga lekarzom i pacjentom śledzić aktywność choroby.
Ten nowy test krwi oparty jest na białku, które jest uwalniane po uszkodzeniu aksonów komórkowych.
OgłoszenieBiałko, zwane neurofilamentowym łańcuchem lekkim lub surowicą NF-L, może być obiecującym biomarkerem dla aktywności choroby i odpowiedzi na leczenie w MS rzutowo-remisyjnym według ostatnich badań przeprowadzonych poza Norwegią.
Według badania NF-L może stanowić alternatywę dla monitorowania MRI dla aktywności choroby.
Surowica NF-L to białka, które mogą być uwalniane po uszkodzeniu aksonów, co można również znaleźć w chorobach Alzheimera i chorób neuronów ruchowych.
Niewiele wiadomo o uszkodzeniu aksonów w stwardnieniu rozsianym.
W niektórych przypadkach obrażenia występują wraz z demielinizacją. Ale wykryto to również w obszarach pozbawionych zmian demielinizacyjnych.
Co odkryto w badaniu
W badaniu oceniano potencjał NF-L w surowicy jako biomarkera przed i podczas terapii interferonem.
Ponadto stwierdzono, że NF-L w surowicy wiąże się z ryzykiem SM po zapaleniu nerwu wzrokowego, który jest częstym objawem SM.
ReklamaReklama Badanie wykazało również związek między surowicą NF-L a reakcjami pacjenta na niektóre leczenie SM, w tym fingolimod i natalizumab.
Skan MRI jest powszechnie stosowanym narzędziem do pomiaru aktywności choroby i progresji u pacjentów z SM.
Ale egzaminy są uciążliwe i nieprzyjemne dla pacjentów.
Reklama Znalezienie nieinwazyjnych, skutecznych narzędzi do zarządzania progresją stwardnienia rozsianego ma wiele zalet zarówno dla pacjentów, jak i dla personelu medycznego.
"Poziomy NF-L w surowicy są najnowocześniejszym biomarkerem, który będziemy obserwować w nadchodzących latach", Stephanie Buxhoeveden, pacjentka MS, pielęgniarka i współ-dyrektor Neurology Associates Fredericksburg, powiedział Healthline.
ReklamaReklama Wyjaśniła, że rozwój bardziej czułych biomarkerów będzie coraz ważniejszy w pomaganiu personelowi medycznemu dostosowywać leczenie do każdego indywidualnego pacjenta, ponieważ coraz więcej leków będzie dostępnych w leczeniu SM.
"Może być również wyzwaniem, aby wiedzieć, czy dana osoba dobrze reaguje na ich obecne leczenie, zwłaszcza, że MRI często omija wczesne oznaki przełomowej aktywności choroby" - wyjaśnia Buxhoeveden.
Wiedza osobowa
Buxhoeveden mieszka ze stwardnieniem rozsianym przez pięć lat.
OgłoszeniePo zdiagnozowaniu ukończyła jedno ze swoich marzeń, udając się do szkoły medycznej i zostając praktykiem pielęgniarskim.
Buxhoeveden jest także współzałożycielem Neurology Associates Fredericksburg, aby pomóc pacjentom z SM i innym zaburzeniom neurologicznym.
ReklamaReklama Jej własne bitwy i sukcesy ze stwardnieniem rozsianym można znaleźć na jej stronie internetowej w keeponsmyelin. blogspot. com.
Jako pacjent MS, Buxhoeveden wie, jak niewygodne może być MRI dla pacjenta.
Badanie krwi może złagodzić stres u pacjentów.
"Jestem naprawdę podekscytowany możliwością pojawienia się nowych poziomów aktywności NF-L w surowicy wcześnie i przewiduję, że klinicyści używają biomarkerów takich jak ten, aby podejmować decyzje dotyczące leczenia w przyszłości" - powiedziała.
Niektóre obawy
Badanie to wykazało, że poziomy NF-L w płynie mózgowo-rdzeniowym (CSF) prawidłowo zaklasyfikowały 85 procent uczestników pod względem aktywności choroby w ciągu dwóch lat.
Choć wyniki wyglądają obiecująco, należy wziąć pod uwagę odpowiednie ograniczenia, powiedziała dr Ruth Ann Marrie, profesor neurologii i dyrektor Kliniki Stwardnienia Rozsianego na Uniwersytecie w Manitobie w Kanadzie.
W badaniu wzięło udział 85 pacjentów, z których wszyscy mieli nawracająco-ustępujące stwardnienie rozsiane średnio przez jeden rok, z łagodną niepełnosprawnością (rozszerzona skala statusu niepełnosprawności, stopień 2).
Ze względu na ograniczoną liczbę uczestników, Marrie odkryła, że "nie wiadomo, czy wyniki te uogólnią się na osoby z dłuższym czasem trwania choroby lub z poważniejszą niepełnosprawnością. "
Marrie opisała, że" pomimo związku poziomów NF-L z pomiarami aktywności MRI aktywności choroby, poziomy NF-L nie były związane z nawrotami lub progresją niepełnosprawności. Poziomy NF-L spadły po rozpoczęciu leczenia interferonem beta-1a, ale związek poziomów NF-L z pomiarami MRI nie różnił się przed rozpoczęciem terapii lub po jej rozpoczęciu. "
Marrie doszła do wniosku, że potrzebne są większe badania w celu ustalenia, czy należy je przyjąć w badaniach klinicznych.
Komentarz do edytora: Caroline Craven jest ekspertem od pacjentów, żyjącym ze stwardnieniem rozsianym. Jej wielokrotnie nagradzany blog to GirlwithMS. com, a można ją znaleźć @thegirlwithms.
