Teoria emocji procesu przeciwnika: Wszystko, co musisz wiedzieć

Jaka jest teoria przetwarzania kolorów przez przeciwnika?

Teoria procesów przeciwnika sugeruje, że sposób, w jaki ludzie postrzegają kolory, jest kontrolowany przez trzy przeciwstawne systemy. Aby scharakteryzować percepcję koloru, potrzebujemy czterech unikalnych kolorów: niebieskiego, żółtego, czerwonego i zielonego. Zgodnie z tą teorią w naszej wizji są trzy przeciwstawne kanały. Są to:

• niebieski kontra żółty
• czerwony kontra zielony
• czarny kontra biały

Odbieramy odcień w oparciu o maksymalnie dwa kolory naraz, ale możemy wykryć tylko jeden z przeciwnych kolory na raz. Teoria procesu przeciwnika sugeruje, że jeden członek pary kolorów tłumi inny kolor. Na przykład widzimy żółtawozielone i czerwonawożółte, ale nigdy nie widzimy odcieni czerwonawo-zielonego lub żółtobłękitnego koloru.

Teoria została po raz pierwszy zaproponowana przez niemieckiego fizjologa Ewalda Heringa pod koniec XIX wieku. Hering nie zgodził się z wiodącą teorią swoich czasów, znaną jako trywialność teorii widzenia lub teorię trójchromatyczną, wysuniętą przez Hermanna von Helmholtza. Teoria ta sugerowała, że ​​widzenie kolorów opiera się na trzech podstawowych kolorach: czerwonym, zielonym i niebieskim. Zamiast tego Hering uważał, że sposób, w jaki postrzegamy kolory, opiera się na systemie przeciwstawnych kolorów.

reklamaReklama

Opt versus teoria trójchromatyczna

Teoria procesu przeciwnika a teoria trójchromatyczna

Jak wspomniano powyżej, teoria procesu przeciwnika Heringa zderzyła się z teorią trójchromatyczną, która zdominowała jego czas. W rzeczywistości Hering był zdecydowanie przeciwny teorii von Helmholtza. Więc co jest poprawne?

Okazuje się, że obie te teorie są niezbędne, aby w pełni opisać zawiłości widzenia ludzkiego koloru.

Teoria trójchromatyczna pomaga wyjaśnić, w jaki sposób każdy typ receptora stożka wykrywa różną długość fali w świetle. Z drugiej strony, teoria procesów przeciwnika pomaga wyjaśnić, w jaki sposób te szyszki łączą się z komórkami nerwowymi, które określają, w jaki sposób postrzegamy kolor w naszym mózgu.

Innymi słowy, teoria trójchromatyczna wyjaśnia, w jaki sposób obserwuje się barwę w receptorach, podczas gdy teoria procesów przeciwnika interpretuje, jak widzenie koloru występuje na poziomie neuronalnym.

Reklama OPT i emocje

Teoria i emocja procesu przeciwnika

W latach 70. psycholog Richard Solomon wykorzystał teorię Heringa do stworzenia teorii emocji i stanów motywacyjnych.

Teoria Salomona traktuje emocje jako pary przeciwieństw. Na przykład, niektóre emocjonalne pary przeciwne obejmują:

• strach i ulgę
• przyjemność i ból
• senność i podniecenie
• depresja i zadowolenie

Według teorii procesów przeciwnika Solomona, wywołujemy jedną emocję poprzez tłumienie przeciwstawne emocje.

Na przykład, powiedzmy, że otrzymujesz nagrodę. W momencie wręczenia certyfikatu możesz odczuwać wiele radości i przyjemności.Jednak w godzinę po otrzymaniu nagrody możesz czuć się trochę smutno. Ta wtórna reakcja jest często głębsza i trwa dłużej niż początkowa reakcja, ale stopniowo znika.

Inny przykład: małe dzieci stają się drażliwe lub płaczą w Boże Narodzenie kilka godzin po otwarciu prezentów. Salomon uważał to za system nerwowy, próbujący powrócić do normalnej równowagi.

Po wielokrotnej ekspozycji na bodziec, ostatecznie początkowa emocja słabnie, a wtórna reakcja nasila się. Z czasem to "uczucia" mogą stać się dominującą emocją związaną z konkretnym bodźcem lub zdarzeniem.

ReklamaReklama Jak to przetestować

Teoria procesu przeciwnika w działaniu

Możesz przetestować teorię procesu przeciwnika eksperymentem, który tworzy iluzję ujemnego powidoku.

Wpatrz w obrazek poniżej przez 20 sekund, a następnie spójrz na białą przestrzeń podążającą za obrazem i mrugnij. Zwróć uwagę na kolor powidoku, który widzisz.

Jeśli wolisz przeprowadzić eksperyment w trybie offline, możesz wykonać następujące czynności:

Materiały

• jeden arkusz białego papieru
• jeden niebieski, zielony, żółty lub czerwony kwadrat
• Kwadrat bieli papier mniejszy niż kolorowy kwadrat

Metoda

1. Umieść mały kwadrat białego papieru na środku większego kolorowego kwadratu.
2. Popatrz na środek białego kwadratu przez około 20 do 30 sekund.
3. Natychmiast spójrz na zwykły arkusz białego papieru i mrugaj.
4. Zwróć uwagę na kolor powidoku, który widzisz.

Powidok powinien mieć przeciwny kolor, z którego właśnie patrzyłeś, ze względu na zjawisko znane jako zmęczenie stożkiem. W oku mamy komórki zwane stożkami, które są receptorami w siatkówce. Te komórki pomagają nam zobaczyć kolory i szczegóły. Istnieją trzy różne typy:

• krótka długość fali
• średnia długość
• długa długość fali

Gdy patrzysz na określony kolor zbyt długo, receptory stożka odpowiedzialne za wykrywanie tego koloru stają się zmęczone lub zmęczone. Jednak receptory stożkowe, które wykrywają przeciwne barwy, są wciąż świeże. Nie są już tłumione przez przeciwstawne receptory stożków i są w stanie wysyłać silne sygnały. Kiedy więc patrzysz na białą przestrzeń, twój mózg interpretuje te sygnały, a ty widzisz przeciwne kolory.

Zmęczone szyszki powrócą do zdrowia w mniej niż 30 sekund, a powidoki wkrótce znikną.

Wyniki tego eksperymentu wspierają procesorową teorię widzenia kolorów. Nasza percepcja koloru obrazu jest kontrolowana przez przeciwne systemy Heringa. Widzimy tylko przeciwny kolor, gdy receptory dla rzeczywistego koloru stają się zbyt zmęczone, aby wysłać sygnał.

Ogłoszenie

Zastosowania

Stany emocjonalne i teoria procesów przeciwnika

Teoria procesów przeciwnika Solomona może wyjaśniać, dlaczego nieprzyjemne sytuacje wciąż mogą być satysfakcjonujące. Może to być powód, dla którego ludzie mogą cieszyć się filmami grozy lub zachowaniami dreszczyku emocji, takimi jak skoki spadochronowe. Może nawet tłumaczyć zjawiska takie jak "wysoki poziom biegacza" i zachowania samookaleczające się, takie jak cięcie.

Po rozwinięciu swojej teorii Solomon zastosował ją do motywacji i uzależnienia. Zaproponował, że uzależnienie od narkotyków jest wynikiem emocjonalnego parowania objawów przyjemności i odstawienia.

Użytkownicy narkotyków odczuwają intensywny poziom przyjemności, gdy po raz pierwszy zaczynają używać narkotyków. Ale z biegiem czasu poziom przyjemności spada, a objawy odstawienia rosną. Następnie muszą częściej i w większych ilościach korzystać z leku, aby odczuwać przyjemność i unikać bólu związanego z odstawieniem. To prowadzi do uzależnienia. Użytkownik nie przyjmuje już leku ze względu na przyjemne działanie, ale zamiast tego unika objawów odstawienia.

ReklamaReklama Kontrowersje

Dlaczego niektórzy badacze nie popierają teorii procesów przeciwnika Solomona

Niektórzy badacze nie popierają całkowicie teorii procesów przeciwnika Solomona. W jednym z badań naukowcy nie zaobserwowali zwiększenia odpowiedzi na wycofanie po wielokrotnym narażeniu na bodziec.

Istnieją dobre przykłady, które sugerują, że teoria procesów przeciwnika jest prawidłowa, ale innym razem nie jest to prawda. Nie wyjaśnia też całkowicie, co by się stało w sytuacjach związanych z kilkoma napięciami emocjonalnymi występującymi jednocześnie.

Podobnie jak wiele teorii w psychologii, teoria procesów przeciwnika Salomona nie powinna być uważana za jedyny proces związany z motywacją i uzależnieniem. Istnieje kilka teorii emocji i motywacji, a teoria procesów przeciwnika jest tylko jedną z nich. Najprawdopodobniej istnieje szereg różnych procesów w grze.