Ogniskowe napady padaczkowe: typy i objawy

Co to są drgawki ogniskowe?

Napady ogniskowe są napadami, które rozpoczynają się w jednym obszarze mózgu. Zwykle trwają mniej niż dwie minuty. Napady ogniskowe różnią się od uogólnionych drgawek, które dotyczą wszystkich obszarów mózgu.

Lekarze nazywali napady ogniskowe napadami częściowymi. Jednak w kwietniu 2017 r. Międzynarodowa Liga Przeciw Padaczce opublikowała nowe klasyfikacje, które zmieniły nazwę z częściowych napadów na ogniskowe napady padaczkowe.

Wszystko, co musisz wiedzieć o epilepsji »

ReklamaReklama Typy

Jakie są typy ogniskowych napadów padaczkowych?

Według Johns Hopkins Medicine istnieją trzy rodzaje napadów ogniskowych. Wiedząc, jaki rodzaj ogniskowego ataku początkowego osoba pomaga lekarzowi określić najlepsze leczenie.

Typ	Objawy
Napady świadomości o początku ogniskowania	Osoba zachowuje świadomość, ale prawdopodobnie doświadczy zmian w ruchu.
Napady świadomości u osób z ogniskiem	Osoba traci przytomność lub doświadcza zmiany w świadomości.
Napady ogniskowe, które wtórnie generalizują	Napady drgawkowe rozpoczynają się w jednym regionie mózgu, ale następnie rozprzestrzeniają się w inne obszary mózgu. Osoba może doświadczać drgawek, skurczów mięśni lub osłabienia napięcia mięśniowego.

Napady świadomości o ogniskowym

Napady te były wcześniej znane jako proste napady częściowe lub napady ogniskowe bez utraty przytomności. Osoba z tym typem napadu nie traci przytomności podczas ataku. Jednak w zależności od obszaru mózgu, na który wpływa mózg, mogą mieć zmiany w emocjach, ruchach ciała lub widzeniu.

Napady Jacksona, czyli marsz Jacksona, są rodzajem ataku ogniskowego, który zwykle pojawia się tylko po jednej stronie ciała. Skurcze zwykle zaczynają się w jednym małym obszarze ciała, jak palec u nogi, palec lub kącik ust, i "maszerują" do innych obszarów ciała. Osoba jest przytomna podczas ataku Jacksona i może nawet nie być świadoma, że ​​wystąpił napad.

Napady o podwyższonej świadomości z ogniskiem

Napady te były wcześniej znane jako złożone napady częściowe lub napady drgawkowe ogniskowe. Podczas tego rodzaju napadu osoba doświadcza utraty świadomości lub zmiany poziomu świadomości. Nie będą wiedzieli, że mają atak, i mogą przestać reagować na otoczenie.

Czasami zachowanie osoby może być mylone z nieprzyjęciem uwagi lub nawet zignorowaniem innych osób, gdy rzeczywiście mają napad.

Napady ogniskowe, które wtórnie generalizują

Napady te mogą rozpocząć się w jednej części mózgu, a następnie rozprzestrzenić się na inne części. Niektórzy lekarze uważają ogniskowy atak za aurę lub ostrzeżenie o uogólnionym ataku, który ma nadejść.

Atak ten rozpocznie się tylko w jednym obszarze mózgu, ale zacznie się rozprzestrzeniać. W rezultacie pacjent może mieć drgawki, skurcze mięśni lub osłabienie napięcia mięśniowego.

Objawy

Objawy napadów o ogniskowym początku

Objawy ogniskowego napadu padaczkowego, niezależnie od typu, zależą od obszaru mózgu, który został dotknięty. Lekarze dzielą mózg na płaty lub regiony. Każda z nich ma inne funkcje, które są przerywane podczas napadu.

W płacie skroniowym

Jeśli płat skroniowy zostanie dotknięty podczas napadu, może to spowodować:

• smaganie skrzydeł
• wielokrotne połknięcie
• żucie
• strach
• déjà vu

W płacie czołowym

Drgawki w przednim płacie mogą powodować:

• trudności w mówieniu
• ruchy głowy lub oczu z boku na bok
• rozciąganie ramion w nietypowej pozycji
• powtarzane kołysanie <999 > W płacie ciemieniowym

Osoba z ogniskowym atakiem w płacie ciemieniowym może doświadczać:

drętwienia, mrowienia, a nawet bólu w swoim ciele

• zawrotów głowy
• zmian widzenia
• uczucia jako jeśli ich ciało nie należy do nich
• W płacie potylicznym

Napady ogniskowe w płatach potylicznych mogą powodować:

zmiany widzenia z bólem oka

• uczucie jakby szybko poruszały się oczy
• widzenie rzeczy, których tam nie ma
• powiewających powiek
• Rozpoznawanie i leczenie napadów w nocy »

ReklamaDla reklamy

Czynniki ryzyka Jakie są czynniki ryzyka seansu ogniskowego Izures?

Osoby, które doświadczyły traumatycznego uszkodzenia mózgu w przeszłości, są bardziej narażone na napady ogniskowe. Inne czynniki ryzyka dla tych napadów obejmują historię:

infekcji mózgu

• guza mózgu
• udaru
• Wiek może być również czynnikiem ryzyka. Ludzie są bardziej narażeni na atak w młodym wieku lub po 60 roku życia, zgodnie z kliniką Mayo. Jednak możliwe jest, że osoba nie może mieć czynników ryzyka i nadal ma napad ogniskowy.

Diagnoza

Jak lekarze diagnozują ogniskowe napady padaczkowe?

Badanie lekarskie

Lekarz zacznie od pytania o historię choroby i przeprowadzenie badania lekarskiego. Czasami lekarz postawi diagnozę w oparciu o wyjaśnienie twoich objawów. Jednak drgawki ogniskowe mogą powodować objawy podobne do innych. Przykłady tych stanów obejmują:

chorób psychicznych

• migrenowych bólów głowy
• nerwów zaciśniętych
• przemijających ataków niedokrwiennych (TIA), które są znakiem ostrzegawczym dla udaru
• Lekarz spróbuje wykluczyć inne stany podczas ustalania, czy twoje objawy mogą oznaczać, że masz ogniskowe napady padaczkowe.

Testy diagnostyczne

Lekarz może również użyć testów diagnostycznych w celu ustalenia, czy dana osoba może mieć napady padaczkowe. Przykłady tych testów obejmują:

Elektroencefalogram (EEG)

: Ten test mierzy i lokalizuje obszar nieprawidłowej aktywności elektrycznej w mózgu. Jednakże, ponieważ osoba z ogniskowymi napadami ataku prawdopodobnie nie ma stałych zaburzeń w aktywności elektrycznej, test ten może nie wykryć tego typu napadu, chyba że później się uogólnią. Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI)

lub tomografia komputerowa (CT) : Te badania obrazowe mogą pomóc lekarzowi w zidentyfikowaniu potencjalnych przyczyn związanych z napadami ogniskowymi. ReklamaReklama

Leczenie

Jak leczy się napady ogniskowe?

Napady ogniskowe mogą utrzymywać się przez kilka minut, godzin lub w rzadkich przypadkach dni. Im dłużej trwają, tym trudniej im się zatrzymać. W takich przypadkach często konieczna jest pilna opieka medyczna, a leki IV są stosowane w celu zatrzymania napadu. Lekarze skupią się następnie na zapobieganiu ponownemu napadom.

Przykłady leczenia napadów obejmują:

Leki

Leki przeciwpadaczkowe można przyjmować same lub w skojarzeniu w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa wystąpienia napadu drgawkowego. Przykłady tych leków obejmują lamotryginę (Lamictal) i karbamazepinę (Tegretol).

Operacja

Ponieważ napady ogniskowe występują w jednym obszarze mózgu, lekarz może zalecić operację usunięcia tego określonego obszaru w celu zmniejszenia częstości napadów. Zwykle robi się to, jeśli pacjenci wymagają wielu leków, aby kontrolować swoje napady lub jeśli leki mają ograniczoną skuteczność lub nieakceptowalne efekty uboczne. Chociaż operacja mózgu zawsze stwarza ryzyko, lekarze mogą być w stanie wyleczyć z napadów, jeśli mogą jednoznacznie zidentyfikować jedno źródło napadów. Niektórych części mózgu nie można jednak usunąć.

Urządzenia

Urządzenie zwane stymulatorem nerwu błędnego może zostać wszczepione w celu wysłania impulsów energii elektrycznej do mózgu. Może to pomóc zmniejszyć częstość napadów. Jednak niektórzy ludzie nadal będą musieli przyjmować leki przeciwwirusowe nawet z urządzeniem.

Leczenie dietetyczne

Niektórzy ludzie z napadami częściowymi odnaleźli sukces w specjalnej diecie zwanej dietą ketogeniczną. Ta dieta obejmuje spożywanie kilku węglowodanów i większych ilości tłuszczu. Jednak restrykcyjna natura diety może utrudniać podążanie, szczególnie w przypadku młodszych dzieci.

Lekarz może zalecić stosowanie wszystkich tych terapii lub ich kombinacji w celu leczenia napadów o ogniskowych.

Naturalne metody leczenia epilepsji: Czy one działają? »

Ogłoszenie

Kiedy należy się skontaktować z lekarzem

Kiedy należy skontaktować się z lekarzem

Może być trudno rozpoznać osobę, która ma drgawki ogniskowe, w zależności od objawów. Jeśli dana osoba straciła przytomność lub jeśli przyjaciele i rodzina mówią im, że często patrzą tępo lub wyglądają, jakby nie słuchali, mogą to być oznaki, że dana osoba powinna szukać pomocy medycznej. Ponadto, jeśli napad trwa dłużej niż 5 minut, pora wezwać lekarza lub udać się na pogotowie.

Dopóki dana osoba nie spotka się z lekarzem, powinna prowadzić dziennik swoich objawów i czasu trwania, aby pomóc lekarzowi śledzić wzorce możliwych napadów.