Z-Track Injection | Definicja i edukacja pacjenta

Omówienie

Kiedy lek wstrzykuje się bezpośrednio do mięśnia, nazywane jest wstrzyknięciem domięśniowym (IM). Metoda Z-track jest rodzajem techniki iniekcji IM, używanej do zapobiegania śledzeniu (przeciekowi) leku do tkanki podskórnej (pod skórą).

Podczas zabiegu skóra i tkanki są ciągnięte i trzymane mocno, podczas gdy do mięśnia wprowadzana jest długa igła. Po wstrzyknięciu leku skóra i tkanki zostają uwolnione. Po włożeniu igły do ​​tkanek pozostawia bardzo mały otwór lub ścieżkę. Niewielkie ilości lekarstw mogą czasem wyciekać wstecz przez ten tor i być wchłaniane przez inne tkanki. Przeciąganie skóry i tkanki przed wstrzyknięciem powoduje, że ścieg igły przybrał kształt litery "Z", co nadaje tej procedurze nazwę. Ta zygzakowata linia torowa zapobiega przenikaniu leków z mięśni do otaczających tkanek.

Procedura jest zwykle wykonywana przez pielęgniarkę lub lekarza. W niektórych przypadkach możesz zostać pouczony o tym, jak wykonywać zastrzyki z użyciem Z na sobie w domu. Możesz również potrzebować pomocy opiekuna, przyjaciela lub członka rodziny, aby podać zastrzyk.

Działania niepożądane mogą obejmować obrzęk i dyskomfort w postaci zastrzyków. Jednak wstrzyknięcie z torem Z jest zwykle mniej bolesne niż tradycyjny zastrzyk IM.

reklamaReklama

Dlaczego są używane

Cel iniekcji Z-Track

Metoda Z-track nie jest często polecana, ale może być szczególnie przydatna w przypadku leków, które muszą być wchłaniane przez mięśnie do praca. Pomaga również zapobiegać przenikaniu leków do tkanki podskórnej i zapewnia pełną dawkę. Niektóre leki są ciemne i mogą powodować przebarwienia skóry. Jeśli jest to efekt uboczny przyjmowanego leku, lekarz może zalecić stosowanie tej techniki, aby zapobiec przebarwieniu lub uszkodzeniom miejsca wstrzyknięcia.

reklama

Miejsca wstrzyknięcia

Miejsca wstrzyknięcia Z-Track

Zastrzyki z miejsca śledzącego można wykonywać w dowolnym miejscu wstrzyknięcia domięśniowego, chociaż udo i pośladki są najczęstszymi miejscami.

• Uda (mięsień vastus lateralis): Podziel górną część uda na tercję. Użyj środkowej trzeciej, na zewnątrz lub w środku mięśnia do wstrzyknięcia.
• Hip (Ventrogluteal): Umieść piętę swojej dłoni na głowie krętarza większego (kości biodrowej) kciukiem skierowanym w stronę brzucha. Wyciągnij palec wskazujący do przedniego górnego grzbietu biodra, a następnie rozłóż pozostałe palce wzdłuż grzebienia kości biodrowej. Wstaw igłę do litery "V" utworzonej między wskaźnikiem a trzema palcami.

ReklamaReklama Przygotowanie

Przygotowanie do wtrysku Z-Track

Ważne jest, aby użyć igły o prawidłowej wielkości.Twój zespół medyczny poinformuje Cię, której igły i strzykawki użyć, biorąc pod uwagę wagę, budowę i wiek. Możesz również zostać zapytany o wcześniejsze warunki. Pamiętaj, aby powiedzieć lekarzowi, jeśli masz zaburzenie krwawienia. U osoby dorosłej najczęściej używane igły mają długość jednego cala lub półtora cala i grubość od 22 do 25. Mniejsze igły są zwykle używane podczas wstrzykiwania dziecka.

Ogłoszenie

Jak

Administrowanie wtryskiem Z-Track

1. Umyj ręce mydłem i ciepłą wodą. Pomoże to zapobiec potencjalnej infekcji. Pamiętaj, aby dokładnie szorować między palcami, na grzbietach dłoni i pod paznokciami. Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC) zaleca spiekanie przez 20 sekund - czas potrzebny na dwukrotne nagranie piosenki "Happy Birthday".
2. Zbierz niezbędne zapasy:
   • igłę i strzykawkę z lekiem
   • tampony z alkoholem
   • gazę
   • pojemnik odporny na przekłucie w celu wyrzucenia zużytych igieł i strzykawki (zazwyczaj czerwony, plastikowy "pojemnik ostry")
   • bandaże
3. Oczyść miejsce wstrzyknięcia. Wyczyść miejsce wstrzyknięcia za pomocą tamponu z alkoholem, aby zminimalizować możliwość infekcji. Pozostawić obszar do wyschnięcia na powietrzu przez kilka minut.
4. Rozluźnij mięśnie, które mają zostać wstrzyknięte. Usiądź wygodnie, aby mięśnie były jak najbardziej rozluźnione. Może to leżeć na brzuchu lub pochylać się nad krzesłem lub kontuarem, lub siedzieć (jeśli samodzielnie wstrzykniesz sobie do uda).
5. Przygotuj strzykawkę z lekami.
   • Usuń zatyczkę. Jeśli fiolka jest wielodawkowa, należy zanotować, kiedy fiolka została po raz pierwszy otwarta. Gumowy korek należy czyścić wacikiem nasączonym alkoholem.
   • Wciągnij powietrze do strzykawki. Odciągnąć tłok, aby napełnić strzykawkę powietrzem do dawki, którą pacjent będzie wstrzykiwał. Dzieje się tak, ponieważ fiolka jest próżnią i musisz dodać taką samą ilość powietrza, aby regulować ciśnienie. To ułatwia narysowanie leku w strzykawce. Nie martw się; jeśli zapomnisz tego kroku, nadal możesz pobrać lek z fiolki.
   • Wprowadź powietrze do fiolki. Zdejmij nasadkę z igły i przepchnij igłę przez gumowy korek w górnej części fiolki. Wstrzyknąć całe powietrze do fiolki. Uważaj, aby nie dotknąć igły, aby utrzymać ją w czystości.
   • Wycofaj lek. Odwrócić fiolkę i strzykawkę do góry dnem, aby igła była skierowana w górę. Następnie odciągnij tłok, aby pobrać odpowiednią ilość leku.
   • Usuń wszelkie pęcherzyki powietrza. Stuknij strzykawkę, aby wepchnąć bąbelki do górnej części i delikatnie naciśnij tłok, aby wypchnąć pęcherzyki powietrza.
6. Włóż igłę. Jedną ręką pociągnij w dół po skórze i tkance tłuszczowej. Trzymaj go mocno około 2,5 cm od mięśnia. Z drugiej strony trzymaj igłę pod kątem 90 stopni i włóż ją szybko i głęboko, aby penetrować mięśnie.



7. Wstrzyknij lek. Jeśli w strzykawce nie ma krwi, naciśnij tłok, aby powoli wstrzyknąć lek do mięśnia.
8. Utwórz ścieżkę Z. Trzymaj igłę na miejscu przez około 10 sekund przed wyjęciem. Po usunięciu igły zwolnij uchwyt na skórze i tkance. To zakłóca otwór, który pozostawia igła w tkankach i zapobiega wyciekaniu leku z mięśnia.



9. Zastosuj nacisk na stronę. Użyj gazy, aby przez chwilę delikatnie naciskać na witrynę. W przypadku krwawienia można zastosować niewielki bandaż.

Uwaga: Nigdy nie masuj miejsca wstrzyknięcia ścieżki Z. Może to spowodować wyciek leku. Może również powodować podrażnienie.

ReklamaReklama Zagrożenia i skutki uboczne

Zagrożenia i skutki uboczne

Wstrzyknięcia z torem typu Z są zwykle uważane za powszechną i bezpieczną procedurę. Łagodne działania niepożądane obejmują obrzęk, ból w miejscu i siniaki. Mniej powszechne, ale bardziej poważne zagrożenia obejmują:

• powstawanie ropnia
• zakażenie - zaczerwienienie, obrzęk, ciepło lub drenaż
• uszkodzenie tkanek, nerwów, naczyń krwionośnych lub kości
• krwotok, zwłaszcza u osób z zaburzenia krwawienia

W przypadku zauważenia jakichkolwiek nietypowych działań niepożądanych lub objawów zakażenia, należy niezwłocznie powiadomić lekarza.