Czym jest nadciśnienie w ciąży?

Nadciśnienie (wysokie ciśnienie krwi) definiuje się jako ciśnienie krwi wyższe niż 140/90 mmHg. Nadciśnienie samoistne (wysokie ciśnienie krwi bez podstawowej przyczyny anatomicznej) odpowiada za 90% nadciśnienia tętniczego u nieciężarnych pacjentów. Zaburzenia ciąży z nadciśnieniem tętniczym są jednymi z głównych przyczyn śmierci kobiet w ciąży. Ciężkie nadciśnienie zwiększa ryzyko zawału serca, niewydolności serca, udaru i niewydolności nerek matki. Dziecko jest również narażone na zwiększone ryzyko powikłań, takich jak słabe przenoszenie tlenu przez łożysko, ograniczenie wzrostu, przedwczesne porody i odrywanie łożyska (oddzielenie łożyska od macicy). W ciąży istnieją dwa rodzaje nadciśnienia. Jednym z nich jest nadciśnienie, które występowało przed ciążą i może być pogarszane przez ciążę. Z drugiej strony nadciśnienie indukowane ciążą rozpoczyna się w czasie ciąży, jest spowodowane ciążą i znika po porodzie. Każdy rodzaj nadciśnienia może wymagać od matki przyjmowania leków, które kontrolują ciśnienie krwi i są bezpieczne podczas ciąży. Ciężkie nadciśnienie indukowane ciążą może rozwinąć się w stan zwany stanem przedrzucawkowym, który wymaga podania specjalnego leku matce podczas porodu i porodu.