Leczeniu przedwczesnych porodów: sterydy i antybiotyki

Czym jest poród przedwczesny?

Poród przedwczesny może powodować problemy z płucami, sercem, mózgiem i innymi systemami organizmu noworodka. Ostatnie postępy w badaniu przedwczesnego porodu zidentyfikowały skuteczne leki, które mogą opóźnić poród. Im dłużej dziecko może rozwinąć się w macicy, tym mniej prawdopodobne jest, że będą mieć problemy związane z porodem przedwczesnym.

Jeśli masz oznaki przedwczesnego porodu, natychmiast skontaktuj się z lekarzem. Objawy przedwczesnego porodu obejmują:

• częste lub stałe skurcze (zaciśnięcie w brzuchu)
• ból w dole pleców, który jest matowy i stały
• ucisk w miednicy lub w dole brzucha
• łagodne skurcze w jamie brzusznej < 999> rozbicie wody (wodniste upławy w strudze lub wytrysku)
• zmiana w wydzielinie pochwy
• plamienie lub krwawienie z pochwy
• biegunka

Jeśli pacjentka jest w ciąży mniej niż 37 tygodni w przypadku wystąpienia tych objawów, lekarz może podjąć próbę uniemożliwienia porodu poprzez oferowanie pewnych leków. Oprócz podawania leków tokolitycznych w celu zapobiegania skurczom, lekarz może przepisać sterydy, aby poprawić czynność płuc dziecka. Jeśli twoja woda się zepsuła, możesz również otrzymać antybiotyki, aby zapobiec infekcji i pomóc ci być dłużej w ciąży.

reklamaReklama

Kortykosteroidy

Korzyści i ryzyko związane z kortykosteroidami

Niektóre kobiety rozpoczynają pracę bardzo wcześnie. Jeśli dostarczy się przed upływem 34 tygodni, otrzymanie zastrzyków kortykosteroidów może poprawić szanse dziecka na dobre funkcjonowanie. Pomagają one w funkcjonowaniu płuc dziecka.

Sterydy są zwykle wstrzykiwane do jednego z dużych mięśni matki (rąk, nóg lub pośladków). Zastrzyki podawane są dwa do czterech razy w ciągu dwóch dni, w zależności od tego, który steryd jest stosowany. Najczęściej występujący steroid, betametazon (Celestone), podaje się w dwóch dawkach po 12 mg, w odstępie 12 lub 24 godzin. Leki są najbardziej skuteczne od dwóch do siedmiu dni po pierwszej dawce.

Kortykosteroidy to nie to samo co steroidy kulturystyczne używane przez sportowców. Wiele badań wykazało, że prenatalne kortykosteroidy są bezpieczne dla matek i dzieci.

Jakie są korzyści ze stosowania sterydów?

Leczenie steroidami zmniejsza ryzyko problemów z płucami u dzieci, które rodzą się wcześnie, szczególnie u dzieci urodzonych między 29 a 34 tygodniem ciąży. Dzieci urodzone ponad 48 godzin, ale mniej niż siedem dni, od pierwszej dawki sterydów wydają się otrzymywać największą korzyść.

To leczenie sterydami zmniejsza ryzyko chorób płuc o połowę i zmniejsza ryzyko śmierci dziecka przedwcześnie o 40 procent. Wszystkie dzieci urodzone po mniej niż 28 tygodniach miały problemy z płucami, ale problemy były łagodniejsze dla osób, które dostały sterydy przed porodem.

Steroidy mogą również zmniejszać inne powikłania u dzieci. Badania wykazały, że niektóre dzieci mają mniej problemów z jelitami i krwawieniem w mózgu, gdy ich matki otrzymywały betametazon przed porodem.

Jeśli zostaniesz przyjęty do szpitala w czasie porodu przedwczesnego lub jeśli masz problem medyczny, o który martwią się twoi lekarze, będzie to wymagało wczesnej porodu, prawdopodobnie zaoferuje ci kurs sterydów. Ciąża przez pierwsze dwa dni po zastrzyku z kortykosteroidów jest pierwszym ważnym krokiem milowym dla Ciebie i Twojego dziecka (lub dzieci).

Jakie ryzyko wiąże się ze stosowaniem sterydów?

Badania na zwierzętach wykazały, że podawanie steroidów ciężarnej samicy może wpływać na układ odpornościowy, rozwój neurologiczny i wzrost jej potomstwa. Jednak efekty te pojawiły się tylko w badaniach, w których sterydy podawano w bardzo dużych dawkach lub we wczesnej fazie ciąży. W leczeniu porodów przedwczesnych sterydy są podawane w późniejszym okresie ciąży.

Badania na ludziach nie wykazały znaczącego ryzyka związanego z pojedynczym leczeniem steroidów. Starsze badania obejmowały niemowlęta, których matki otrzymywały sterydy w czasie ciąży do czasu ukończenia przez dzieci 12 lat. Badania te nie wykazały niekorzystnego wpływu steroidów na fizyczny wzrost lub rozwój dziecka. Nadal trzeba przeprowadzić więcej badań.

W przeszłości kobiety zagrożone porodem przedwczesnym otrzymywały sterydy raz w tygodniu, aż do porodu. Dane pochodzące od niemowląt i badań na zwierzętach wykazały, że wiele kursów steroidów było powiązanych z dziećmi o niższych masach urodzeniowych i mniejszych głowach. Obecnie powtarzające się kursy nie są zalecane, chyba że bierzesz udział w badaniu.

Kto powinien brać sterydy?

W 1994 r. National Institutes of Health (NIH) opublikował wytyczne dotyczące podawania steroidów kobietom z porodem przedwczesnym. Zgodnie z tymi wytycznymi, lekarze powinni rozważyć podanie sterydów wszystkim kobietom, które:

są zagrożone przedwczesnym porodem w okresie od 24 do 34 tygodni ciąży

• otrzymują leki pomagające w zatrzymaniu porodu (leki tokolityczne)
• Kto nie powinien " t brać sterydy?

Sterydy mogą utrudniać kontrolę cukrzycy (zarówno długiej, jak i związanej z ciążą). W połączeniu z lekiem beta-mimetycznym (terbutalina, marka Brethine) mogą być jeszcze bardziej problematyczne. Kobiety chore na cukrzycę będą wymagały dokładnego monitorowania poziomu cukru we krwi przez trzy do czterech dni po otrzymaniu sterydów.

Ponadto kobiety z czynną lub podejrzaną infekcją macicy (zapalenie błon płodowych) nie powinny otrzymywać sterydów.

Ogłoszenie

17-OHPC

Korzyści i zagrożenia związane z hormonami progesteronowymi: 17-OHPC

Niektóre kobiety częściej niż wcześnie wchodzą do porodu. Kobiety z grupy wysokiego ryzyka przedwczesnego porodu to osoby, które:

urodziły wcześniak

• niosą więcej niż jedno dziecko (bliźnięta, trojaczki itp.)
• zajdą w ciążę wkrótce po poprzedniej ciąży
• używają tytoniu, alkoholu lub nielegalnych narkotyków
• poczętych przez zapłodnienie in vitro
• miało więcej niż jedno poronienie lub przerwanie ciąży
• ma inne problemy zdrowotne (takie jak infekcja, waga, anomalie anatomiczne w macica lub szyjka macicy lub niektóre stany przewlekłe)
• mają niedobory żywieniowe
• przeżywają bardzo stresujące lub traumatyczne wydarzenie podczas ciąży (fizyczne lub emocjonalne)
• są Afroamerykanką
• pomimo tych znanych zagrożeń, wiele kobiet objawy przedwczesnego porodu nie mają wyraźnych czynników ryzyka.

Jeśli w przeszłości urodziłeś się przedwcześnie, twój położnik może zalecić ci zastrzyk z progesteronu lub pessar (czopek dopochwowy). Najczęstszą postacią hormonu progesteronowego podawaną w celu zapobiegania porodowi przedwczesnemu jest zastrzyk 17-OHPC lub kapronian 17-alfahydroksyprogesteronu.

Strzał 17-OHPC jest syntetycznym progesteronem, który często jest podawany przed 21 tygodniem ciąży. Ma to na celu przedłużenie ciąży. Hormon działa poprzez utrzymywanie macicy z kurczeniem się. Strzał jest zwykle podawany mięśniom kobiety otrzymującej leczenie raz na tydzień.

Jeśli progesteron podaje się jako pessar, wkłada się go do pochwy kobiety.

W przypadku tego leczenia hormonalnego wymagana jest recepta, a zarówno strzały, jak i czopki powinny być podawane przez lekarza.

Jakie są zalety zastrzyków progesteronu?

Przegląd badań klinicznych 17-OHPC wykazał zdolność do przedłużania ciąży. Kobiety, które są zagrożone porodem przed 37 tygodniem ciąży, mogą dłużej być w ciąży, jeśli otrzymają 17-OHPC przed ukończeniem 21 tygodnia ciąży.

Inne badania wykazały, że w przypadku porodów przedwczesnych niemowlęta, które przeżyły, mają mniej komplikacji, jeśli ich matki otrzymały 17-OHPC przed porodem.

Jakie są zagrożenia związane z zastrzykami progesteronu?

Tak jak w przypadku każdego zastrzyku i podawania hormonu, strzały 17-OHPC mogą powodować pewne skutki uboczne. Najczęstsze obejmują: ból

lub obrzęk w miejscu wstrzyknięcia

• reakcja skórna w miejscu wstrzyknięcia
• nudności
• wymioty
• Niektórzy doświadczają innych działań niepożądanych, takich jak:

zmiany nastroju

• bóle głowy
• bóle brzucha lub wzdęcia
• biegunka
• zaparcia
• zmiany w popędzie lub komfortu
• zawroty głowy
• alergia
• objawy grypopodobne
• Kobiety, które w przypadku pessara są bardziej podatne na nieprzyjemne wydzielanie lub podrażnienie w pochwie.

Nic nie wskazuje na to, że ujęcia 17-OHPC mają negatywny wpływ na poronienie, poród martwego dziecka, poród przedwczesny lub ryzyko porodu. Niewiele wiadomo o długofalowych skutkach dla matek lub dzieci, aby zalecić zastrzyki dla kobiet z innymi czynnikami predysponującymi do porodu przedwczesnego.

Chociaż zdjęcia 17-OHPC mogą zmniejszyć ryzyko porodu przedwczesnego i niektórych jego powikłań, wydaje się, że nie zmniejsza to ryzyka zgonu niemowląt.

Kto powinien otrzymać strzały 17-OHPC?

Kobiety, które wcześniej doświadczyły porodu przedwczesnego, często otrzymują zastrzyk hormonalny o nazwie 17-OHPC. American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) zaleca, aby tylko kobiety z historią porodu przed 37 tygodniem ciąży otrzymały zastrzyk 17-OHPC. Kobiety, które miały przedwczesny poród w wywiadzie, powinny przyjmować ten lek.

Kto nie powinien otrzymać ujęć 17-OHPC?

Kobiety bez przedwczesnego porodu przedwczesnego nie powinny otrzymywać zastrzyków 17-OHPC, dopóki więcej badań nie potwierdzi ich bezpieczeństwa i skuteczności w odniesieniu do innych czynników ryzyka. Ponadto kobiety z alergiami lub poważnymi reakcjami na strzał mogą chcieć zaprzestać ich stosowania.

Istnieją również sytuacje, w których dłuższa ciąża może być szkodliwa dla matki lub płodu. Stan przedrzucawkowy, zapalenie błon płodowych i śmiertelne anomalie płodu (lub zbliżająca się śmierć płodu) mogą spowodować, że długotrwała ciąża stanie się niebezpieczna lub bezowocna. Przed podjęciem decyzji o otrzymaniu zastrzyków lub czopków 17-OHPC należy zawsze skonsultować się z lekarzem.

ReklamaReklama

Tocolytics

Korzyści i zagrożenia związane z tocolytics

Leki teolityczne są stosowane w celu opóźnienia porodu. Wiele leków ma podobny wpływ na opóźnienie porodu o 48 godzin lub więcej, gdy kobieta doświadcza porodu przedwczesnego. Leki tokolityczne obejmują następujące leki:

terbutalina (chociaż nie jest już uważana za bezpieczną do wstrzyknięcia)

• rytodryna (Yutopar)
• siarczan magnezu
• blokery kanału wapniowego
• indometacyna (Indocin)
• Tocolytics są lekami na receptę, które należy podawać tylko pomiędzy 20 a 37 tygodniem ciąży, jeśli występują objawy przedwczesnego porodu. Nie należy ich łączyć, chyba że pod ścisłym nadzorem lekarza. Łączenie tokolityczyków może powodować problemy zarówno dla matki, jak i dla dziecka.

Generalnie leki tokarskie opóźniają poród. Nie zapobiegają komplikacjom przedwczesnego porodu, śmierci płodu lub problemów matek związanych z porodem przedwczesnym. Często są podawane z prenatalnymi kortykosteroidami.

Jakie są zalety tocolytics?

Wszystkie środki tokolityczne, w szczególności inhibitory prostaglandyn, są skuteczne w opóźnianiu porodu od 48 godzin do 7 dni. Pozwala to czasowi kortykosteroidów na przyspieszenie rozwoju płodu.

Same teolityki nie zmniejszają szans na śmierć lub chorobę noworodka. Zamiast tego, poświęcają one więcej czasu na rozwój dziecka lub na inne leki.

Tocolytics może również opóźnić poród dostatecznie długo, aby kobieta mogła zostać przetransportowana do placówki z oddziałem intensywnej terapii noworodków, jeśli prawdopodobne jest poród przedwczesny lub komplikacje.

Jakie są zagrożenia związane z tocolytics?

Tocolytics ma wiele skutków ubocznych, od bardzo łagodnego do bardzo poważnego.

Typowe działania niepożądane obejmują:

zawroty głowy

• bóle głowy
• letarg
• zaczerwienienie
• nudności
• osłabienie
• Poważniejsze działania niepożądane mogą obejmować:

problemy z rytmem serca <999 > zmiany stężenia cukru we krwi

• trudności w oddychaniu
• zmiany ciśnienia krwi
• Ponieważ niektóre leki tokolityczne niosą ze sobą różne zagrożenia, wybrane leki powinny zależeć od zdrowia kobiety i ryzyka osobistego.
• Istnieją pewne kontrowersje dotyczące tego, czy same tolityki mogą powodować problemy przy porodzie, takie jak problemy z oddychaniem u dziecka lub infekcja u matki.

Kto powinien otrzymać tocolytics?

Kobiety doświadczające objawów przedwczesnej porodu, szczególnie przed 32. tygodniem ciąży, powinny otrzymywać leki tokolityczne.

Kto nie powinien otrzymywać tocolytics?

Według ACOG kobiety nie powinny otrzymywać leków tokolitycznych, jeśli doświadczyły któregokolwiek z poniższych objawów:

ciężka stan przedrzucawkowy

oderwanie łożyska

• zakażenie macicy
• śmiertelne nieprawidłowości w obrębie płodu
• oznaki nieuchronnego zgonu lub porodu u płodu
• Ponadto każdy rodzaj leku tokolitycznego stwarza ryzyko dla kobiet z pewnymi schorzeniami.Na przykład kobiety z cukrzycą lub problemami z tarczycą nie powinny otrzymywać rytodryny, a kobiety z poważnymi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek nie powinny otrzymywać inhibitorów syntetazy prostaglandyn.
• Lekarz powinien dokładnie poznać szczególne problemy zdrowotne kobiety przed przepisaniem konkretnego leku tokolitycznego.

Reklama

Antybiotyki

Korzyści i ryzyko związane z antybiotykami

Antybiotyki są rutynowo podawane kobietom w porodzie przedwczesnym, gdy pęknie worek wody otaczający płód. Dzieje się tak, ponieważ pęknięte błony stawiają kobietę i jej dziecko na większe ryzyko infekcji.

Ponadto antybiotyki są często stosowane w leczeniu zakażeń, takich jak zapalenie błon płodowych i paciorkowce grupy B (GBS) podczas porodu przedwczesnego. Antybiotyki wymagają recepty i są dostępne w postaci tabletek lub roztworu dożylnego.

Jakie są zalety antybiotyków?

Wiele dużych, dobrze zaprojektowanych badań wykazało, że antybiotyki zmniejszają ryzyko dla matek i niemowląt oraz przedłużają ciążę po wcześniejszym zerwaniu wody przez kobietę. Niektóre badania wykazały, że antybiotyki mogą zmniejszać problemy u noworodków.

Jest możliwe, że antybiotyki mogą opóźniać poród lub zapobiegać mu przedwczesnemu porodowi poprzez leczenie stanów (takich jak infekcje), które mogą powodować poród przedwczesny. Z drugiej strony nie jest jasne, czy antybiotyki mogą opóźniać poród dla kobiet, które są w przedwczesnej porodzie, ale nie złamały wody. Na razie stosowanie antybiotyków w leczeniu wszystkich porodów przedwczesnych pozostaje kontrowersyjne.

Istnieją również dane wskazujące, że antybiotyki są pomocne w porodzie przedwczesnym dla kobiet, które przenoszą bakterie GBS. Około jedna na pięć kobiet będzie nosiła GBS, a niemowlęta zarażone podczas porodu i porodu mogą stać się bardzo chore. Antybiotyki mogą leczyć GBS i zmniejszać powikłania późniejszej infekcji u noworodka, ale niosą ryzyko dla matki.

Większość pracowników służby zdrowia testuje kobiety pod kątem bakterii około miesiąc przed terminem ich wykonania. Badanie polega na pobraniu próbek wymazu z dolnej części pochwy i odbytu. Ponieważ powrót wyników testu może potrwać dwa lub trzy dni, ogólną praktyką jest rozpoczęcie leczenia kobiety z GBS przed potwierdzeniem infekcji, jeśli kobieta jest w porodzie przedwczesnym. Większość lekarzy uważa, że ​​taka praktyka jest uzasadniona, ponieważ aż jedna na cztery kobiety pozytywnie ocenia GBS.

Ampicylina i penicylina są antybiotykami najczęściej stosowanymi w leczeniu.

Jakie są zagrożenia związane z antybiotykami?

Podstawowym ryzykiem antybiotyków podczas porodu przedwczesnego jest reakcja alergiczna ze strony matki. Ponadto niektóre dzieci mogą urodzić się z infekcją oporną na antybiotyki, co utrudnia leczenie infekcji poporodowych u tych dzieci.

Kto powinien dostać antybiotyki?

Według ACOG, tylko kobiety z objawami infekcji lub pękniętą błoną (wczesne pękanie wody) powinny otrzymywać antybiotyki podczas przedwczesnej porodu. Obecnie nie jest zalecany do rutynowego stosowania u kobiet bez żadnego z tych problemów.

Kto nie powinien otrzymywać antybiotyków?

Kobiety bez objawów infekcji i nietkniętych błon nie powinny prawdopodobnie przyjmować antybiotyków podczas porodu przedwczesnego.

Ponadto niektóre kobiety mogą reagować alergicznie na określone antybiotyki. Kobieta ze znanymi alergiami na antybiotyki powinna otrzymywać alternatywne antybiotyki lub w ogóle ich nie stosować, zgodnie z zaleceniami pracowników służby zdrowia znających ryzyko matki.