Dom Twoje zdrowie Uwielbiam kogoś, kto ma

Uwielbiam kogoś, kto ma

Spisu treści:

Anonim

Kiedy pierwszy raz spotkałem mojego przyjaciela Parkera, wydawał się nieco inny niż większość ludzi, ale nie mogłem powiedzieć dlaczego. Czasami zauważyłem, że był niezmiernie namiętny w pewnych tematach, nieco zaabsorbowany (jego słowa) i super dosłownym. Aha, i nie zapominajmy o jego miłości i obsesji na punkcie butów.

Podczas jednej z naszych licznych przygód i nocy w mieście, Parker powiedział mi, że ma syndrom zwany Aspergerem. W tym momencie usłyszałem tylko o stanie i nie wiedziałem o tym zbyt wiele. Wyjaśnił, w jaki sposób Asperger wpłynął na jego życie społeczne i jakie metody musi zastosować, aby "dostosować" się do standardów społecznych.

reklamaReklama

Po kolacji z sushi, kiedy zabrał mnie do domu, z pasją mówił o jakimś temacie, którego już nie pamiętam. Po około pięciu minutach wtrąciłem: "Dużo mówisz. "Powiedziałem to żartobliwie i zachichotałem. Ale widziałem, jak zmienia się wyraz jego twarzy. Ucichł i jakby się wycofał. Więc przeprosiłem za mój wybuch, ale mogłem powiedzieć, że zraniłem jego uczucia.

Kiedy wróciłem do domu, pomyślałem o tym, co się stało. Nie tylko o tym, co powiedziałem, ale także o powodach, które sprawiają, że czasami jest tak pełen pasji i gadatliwości. Właśnie wtedy postanowiłem sprawdzić charakterystykę Aspergera. Byłem ciekawy, czy niektóre jego działania są zgodne z ludźmi, którzy mają ten stan. Celem moich badań było pomóc mi być lepszym przyjacielem i wiedziałem, że jedynym sposobem, w jaki mogę to zrobić, było lepsze zrozumienie Aspergera. Tak więc zacząłem moje badania tej samej nocy. Później dowiedziałem się więcej o stanie od Parkera.

Obejmuje więcej mężczyzn niż kobiet

"To łagodna postać autyzmu, która dotyka głównie mężczyzn" - powiedział mi Parker. On ma rację. Grupa rzecznictwa i wsparcia Autism Speaks twierdzi, że chłopcy prawie pięć razy częściej niż dziewczęta mają schorzenia objęte autyzmem.

Ogłoszenie

Nie ma medycznego "testu" do diagnozowania Aspergera

Chociaż nie ma oficjalnego testu, który pozwoliłby ustalić, czy dana osoba ma taki stan, istnieje ocena, którą możesz przyjąć, która pokazuje, czy twoje przyzwyczajenia są zgodne z tymi nawykami i cechami często związane z ludźmi, którzy mają Aspergera. Parker, na przykład, został wycofany społecznie, gdy był młodszy, chyba że ktoś omawiał temat, który go interesował. Był też wyjątkowo dobry w matematyce i nauce. Te cechy mogą być powszechne u osób z zespołem Aspergera.

ReklamaReklama

Zatrucie ołowiem może być odpowiedzialne za niektóre przypadki Aspergera

. Niektóre doniesienia sugerują, że zatrucie ołowiem może być odpowiedzialne za pewne przypadki Aspergera u dzieci, ale badania nie są jasne. Jako dziecko Parker przypadkowo przyłapał rodzaj farby powszechnie stosowanej do ścian w domu."Byłem testowany pod kątem Aspergera u moich późnych nastolatków i miałem zatrucie ołowiem we wczesnym dzieciństwie. Tak więc lekarze przyczynili się do moich umiejętności społecznych, by zatruć się. Ale zauważyli, że zademonstrowałem również inne nieprawidłowości osób z autyzmem "- mówi.

Znajomość może być trudna

Ograniczone interakcje społeczne mogą utrudnić znalezienie kontaktu znajomym z zespołem Aspergera. Parker przypomina, że ​​niektórzy źle interpretowali jego brak umiejętności społecznych. Błędnie sądzili, że był "wolny", mimo że celował w swojej szkolnej pracy. "Jeśli nie komunikujesz się naprawdę dobrze, niektórzy ludzie będą cię uważać za mentalnie", mówi Parker. Z pomocą swoich opiekunów i szerokiego doradztwa, Parker był w stanie zdobyć umiejętności społeczne, które nadal stosuje w swoim dorosłym życiu.

Podsumowanie: Oto jak być wspaniałym przyjacielem kogoś z zespołem Aspergera

Czasami Parker może być odrobinę zbyt głośny, a nawet sprowadzać się do egocentrycznego. Muszę więc pamiętać, że nie jest mściwy i nie robi tego celowo. To po prostu jego osobowość. To nie czyni go złym przyjacielem. Powiem, że przyjaźń z nim naprawdę nauczyła mnie sztuki bycia cierpliwym z kimś, kogo kochasz (miej na uwadze, to pochodzi od kogoś, kto łatwo się denerwuje.) Jeśli coś staje się dla mnie przytłaczające, zwracam się do niego, ale staram się robić to w kochający sposób. "To pomaga, jeśli mówisz swojemu przyjacielowi o tym, jak się czujesz, ponieważ pozwala to tej osobie racjonalizować i mówić" - mówi Parker. Jeśli masz znajomego z zespołem Aspergera, sugeruje on również świadomość twojego tonu i języka ciała podczas rozwiązywania problemu.

Do tych z zespołem Aspergera, Parker radzi: "Musisz zrozumieć, czy ktoś ci coś mówi, próbują ci pomóc, a oni są twoimi przyjaciółmi. "

Uwaga autora: To tylko jedno konto osoby mieszkającej z zespołem Aspergera. Osoby z zespołem Aspergera mają różne doświadczenia. "Parker" nie jest imieniem mojego przyjaciela. Użyłem go, żeby mógł pozostać anonimowy.