Pamiętając o "Ikonie cukrzycy" Keith Campbell

Byliśmy bardzo smutni słysząc ostatnie wieści, że nasz przyjaciel, R. Keith Campbell, zmarł.

Sam długoletni typ 1 przez około 68 lat (!) Po zdiagnozowaniu w ósmej klasie, Keith stał się przez lata ikoną w społeczności D, kształtując w dużym stopniu krajobraz edukacji diabetologicznej, jaki znamy dzisiaj. Jest znany jako jeden z pierwszych "ojców-założycieli" Amerykańskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Diabetologicznych (AADE) w 1973 roku. Zanim zrezygnował z pracy cztery lata temu, pracował w aptece na Washington State University. Niedawno w październiku 2017 r. Otrzymał nagrodę Lifetime Achievement Award za ciężką pracę i innowacje w trakcie swojej kariery.

Oryginalnie opublikowaliśmy następującą funkcję na Keith z powrotem 1 listopada 2013 r. I obecnie wracamy do niej jako hołd:

Pamięć o cukrzycy Edukacja Ikona R. Keith Campbell

Edukacja o cukrzycy to DUŻO dla tych z nas, którzy codziennie cierpią na tę chorobę. Ale nie zawsze było dostępne - a nawet błyskało w oku pacjenta w ciągu dnia.

Jedną z osób, którym musimy podziękować za ustanowienie edukacji diabetologicznej jako prawdziwego pola jest R. Keith Campbell, weteran typu 1, który był jednym z "założycieli" Amerykańskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Diabetyków (AADE), czołowy D-education org, który działa już od 40 lat.

W 1973 r. Keith był członkiem-założycielem i wczesnym przywódcą tej organizacji.

Teraz, w swojej szóstej dekadzie z typem 1, Keith zaczyna następny rozdział w swoim życiu. Dzisiaj (1 listopada 2013 r.) Jest ostatnim dniem nauczania w College of Pharmacy na Washington State University, który zakończył 45-letnią karierę w szkole, w której zdobył sławę jako "gość" na wszystkie tematy cukrzyca i farmacja. Planuje pozostać tam jako emerytowany profesor, ale jeszcze nie zdecydował, co będzie dalej w jego karierze.

"Szczerze mówiąc, jeszcze tego nie odkryłem", powiedział mi kilka tygodni temu telefonicznie. "Wiem tylko, że w cukrzycy i farmacji pozostało dużo pracy pola, a na horyzoncie jest mnóstwo nowych ekscytujących leków i zabiegów, więc zamierzam trzymać rękę na pulsie jak najwięcej. "

Z mojego punktu widzenia, tak bardzo doceniam eksperta takiego jak Keith, który" dostaje to "i jest w stanie wprowadzić swoją osobistą historię z typem 1 do D-edukacji i innych dziedzin zawodowych. Słyszałem już niejasno o Keithu - o tym, jak został zdiagnozowany w wieku 8 lat i jest znany od wielu dziesięcioleci jako ważny człowiek w dziedzinie edukacji diabetologicznej. Ale nie miałem pojęcia, jak interesująca jest jego historia D, dopóki nie przeczytam jego rozdziału autobiograficznego w Moje słodkie życie: odnoszący sukcesy mężczyźni z cukrzycą.Amy wpadła na niego na ostatnim spotkaniu AADE w sierpniu i po prostu wiedzieliśmy, że musimy podzielić się nim z naszymi czytelnikami! (To także świetny początek dla National Diabetes Awareness Month).

Fajnym faktem, który odkryliśmy w historycznych terminach jest fakt, że Keith po raz pierwszy zastosował pompę insulinową 1 lutego 1979 r. - w dniu, w którym się urodziłem, i około pięciu lat przed uzyskaniem własnej diagnozy typu 1 przekazany mi jako pięciolatek … Co powiesz na to!

Dla Keitha, było to mniej więcej w połowie jego życia z cukrzycą w tym czasie, a pompy insulinowe były nowe, nowatorskie i dopiero opracowywane. Korzystał z pompy Minimed, której używa już od ponad 34 lat. Dokładnie liczy się, mówiąc, że to dokładnie około 34 lata i dokładnie 10 miesięcy.

"Pamiętam, że byłem bardziej podekscytowany niż zdenerwowany, ale tak, oboje byliśmy", powiedział o rozpoczynaniu pracy na pompie. "Wydaje się, że tak inteligentne jest kopiowanie tego, co dzieje się fizycznie w organizmie w celu dostarczania insuliny, ale po prostu nie jest to łatwe - - i wtedy pompy były tak duże i masywne, że musieliście rozcieńczyć insulinę, ale był to ekscytujący czas, aby stać na czele tego. "

Keith był jednym z dwóch PWD, którzy tego dnia wybrali pompę. I powiedziano im, żeby jadali tyle, ile mogli, włączając w to Baskin Robbins 31 Flavours, aby spróbować wszystkich odmian lodów, aby sprawdzić, czy mogą utrzymać poziom cukru we krwi poniżej 140 mg / dL (!) To zadziałało i patrzy wstecz, jak Keith mówi to jedna z najbardziej żywiołowych wspomnień jego całego życia z cukrzycą.

Teraz, ponad trzy dekady później, Keith nie wziął dnia wolnego od swojej pompy insulinowej i nie pomyślałby o zmianie swojej rutyny zarządzania lekami, mówi. Oczywiście śmieje się również z instrukcji, które otrzymał "wtedy", a wszyscy nowi pacjenci zostali poinformowani, że muszą jeść ogromne ilości jedzenia, aby utrzymać poziom cukru pod kontrolą; wielu początkowych pomperów zyskało około 25 funtów w ciągu pierwszych dwóch lat.

Obecnie Keith mówi, że próbował innych urządzeń i technologii diabetologicznych, ale trzyma się swojej pompy insulinowej. Przez lata stosował ciągły monitor glukozy (CGM) i nadal działa przez krótki czas, ale często postrzega dane jako przytłaczające i bardziej obciążające niż pomoc.

"Moim zdaniem to za dużo informacji i nie jest to aż tak dokładne, chociaż daje dobre trendy, cały czas jest niepokojące i musisz tak często testować i kalibrować … tak naprawdę, to więcej pracy niż Widzę, że jest to dla mnie warte. "

Mimo to, Keith twierdzi, że uważa, że ​​cała nowa technologia D-tech jest bardzo zachęcająca i uważa, że ​​badania są częścią większej układanki prowadzącej do lepszych terapii i, miejmy nadzieję, wyleczenia pewnego dnia.

Kiedy Keith zaczął nauczać w 1968 roku, powiedział, że rozpoczął dokumentację dotyczącą wszystkich nowych badań, w tym pierwszego dokumentu, który ogłosił nowe odkrycie, które może doprowadzić do wyleczenia w ciągu pięciu lat. W ciągu ostatnich lat liczba ta wzrosła do około trzech stóp, a mimo to nie udało nam się wyleczyć, ale Keith pozostaje optymistą.

Przez kilka lat pracował jako farmaceuta po ukończeniu stanu Waszyngton z dyplomem farmacji, a następnie został profesorem klinicznym, który pomógł rozpocząć program aptek uniwersyteckich w college'u. Program ten był wówczas nową koncepcją, pozwalającą farmaceutom uzyskać szkolenie "zorientowane na pacjenta", a nie na specyficzny dla produktu trening. To była przełom w jego zawodowej karierze na cukrzycę, mówi Keith, pomagając w kształceniu ludzi, jak pomagać innym osobom z PWD. Napisał także ponad 700 artykułów i przyczynił się do powstania niezliczonych książek - w tym jednego, który napisał w grudniu 2008 r., Zatytułowanego Leki na leczenie cukrzycy, które stało się zasobem dla wielu osób w terenie, aby zrozumieć prawdziwą cierpliwość. skoncentrowane korzyści tych leków.

Co doprowadziło do pomocy w znalezieniu AADE? Keith twierdzi, że wielu jego kolegów wychowujących na cukrzycę zaczęło dostrzegać potrzebę po uczęszczaniu na sesje naukowe American Diabetes Association (ADA) i obserwowaniu, że głos pacjenta, a nawet nauczyciela, był ograniczony na korzyść lekarza.

"W tamtym czasie postawa w opiece zdrowotnej była taka, że ​​lekarzem był Bóg, a ty zrobiłeś to, co powiedzieli, albo inaczej," mówi Keith. "Więc po wyjściu na te spotkania, wróciłem do domu czując, że rola wychowawców i Pielęgniarki i farmaceuci byli naprawdę bagatelizowani, byliśmy tam, ale nie było żadnej organizacji i nie dostaliśmy rozpoznania, wtedy nie było żadnej wzmianki o roli pacjenta w opiece nad jego cukrzycą, i nic w ogóle o kształceniu pacjenta czułem się zaangażowany jako osoba z cukrzycą, ale pamiętaj, czując się pominięty jako dostawca opieki zdrowotnej, a nie byłem jedyny. "

Około 18 nauczycieli spotkało się po spotkaniu w październiku 1973 roku, mówiąc o tym, że ADA nie planuje skoncentrować się na edukacji diabetologicznej. Keith mówi, że on i organizator spotkania, szef gazetowej publikacji pod tytułem Cukrzyca w wiadomościach, byli jedynymi mężczyznami w pokoju. AADE wyrosło z tego spotkania, a pierwsze doroczne spotkanie odbyło się w następnym roku w 1974 r. Z udziałem około 250 osób.

Wiele rzeczy zmieniło się z biegiem lat - na szczęście! - i postępy w technologii cukrzycy od nowszych insulin do bezprzewodowych glukometrów - zrewolucjonizowały D-Care w opinii Keitha.

To było fascynujące, usłyszeć, jak Keith mówi o tym, kim jest "cukrzyca". Od lat spędza co najmniej dwie godziny dziennie, przeglądając opowiadania o tematyce ogólnej, czasopisma medyczne i najnowsze aktualizacje badań, aby zobaczyć, co się dzieje. A będąc nauczycielem, jakim jest, Keith przetłumaczył tę wiedzę na temat cukrzycy na sposoby, w jakie osoby z niepełnosprawnością mogą sobie pomóc, lub HCP mogą pomóc swoim pacjentom.

Oczywiście wciąż ma frustrację, jak działa pole. Mówi, że ostatnie debaty na temat opieki zdrowotnej i rozmowy skoncentrowane na budżecie w społeczności naukowej ilustrują to.

"W całej naszej historii wspólnym tematem zawsze był zwrot kosztów i uznanie dla nauczycieli" - powiedział.

"Jedną z największych frustracji, jakie miałem podczas całej mojej kariery, było to, że to, co najlepsze dla opieki zdrowotnej i pacjentów, jest często finansowane przez grupy, które szukają tylko sposobów na zaoszczędzenie pieniędzy - nie na efektywne wydawanie pieniędzy, praktycznie lub zbyt często zbyt często lewa ręka nie wie, co robi prawa ręka. "Keith Campbell, w ciągu 40 lat walki o wsparcie edukacji diabetologicznej

Keith ma nadzieję, że wkrótce okaże się lepszy proces pozwalający wychowawcom zarabiać na edukację diabetologiczną, ale nie jest pewien, jak to się stanie, jeśli system refundacji nie ulegnie poprawie. Mówi, że więcej CDE (certyfikowanych edukatorów diabetologicznych) przechodzi z praktyki klinicznej na stronę korporacyjną i zastanawia się, co będzie z tego przejścia. Czy CDE nie zostaną opłacone, jeśli nie pracują dla lub z firmą? To może denerwować nauczycieli, powiedział.

Obserwował też bitwę pomiędzy lekarzami, pielęgniarkami, a nawet dyplomowanymi nauczycielami, którzy myślą, że farmaceuci lub dietetycy nie przynoszą niczego do zespołu opieki zdrowotnej, mówi.

"To była bitwa terytorialna w służbie zdrowia, a dietetycy znajdują się w podobnej sytuacji, próbując uzyskać uznanie, ale wciąż są to kwestie, które koncentrują się na przyszłości" - mówi.

Podsumowując, zdaniem Keitha: musimy opracować innowacyjne sposoby, by ludzie byli wykształceni, i aby upewnić się, że nauczyciele mogą pozostać na stałe jako kluczowy element każdego zespołu PWD.

Jeśli chodzi o własną cukrzycę, Keith mówi, że nie może być bardziej zadowolony z tego, gdzie jest. Powiedziano mu, że oślepłby o 30, a zmarł o 40, więc już dawno minął te stare medyczne przepowiednie medyczne.

"Przeżyłem kilka wcieleń, więc cieszę się, że udało mi się pokonać te wszystkie szanse. Cała ta dziedzina i badania są dość ekscytujące, nawet jeśli poruszają się powoli. Jestem przekonany, że znajdą leczyć dzień po mojej śmierci, ale przynajmniej w końcu ją otrzymamy. "

Nasze kondolencje dla bliskich Keitha. Dziękujemy mu za wszystko, co zrobił przez te wszystkie lata.

RIP, Bracie.

Zastrzeżenie : Treść stworzona przez zespół Diabetes Mine. Aby uzyskać więcej informacji, kliknij tutaj.

Zastrzeżenie

Ta treść została stworzona dla Diabetes Mine, blogu poświęconego zdrowiu konsumentów skupiającego się na społeczności chorych na cukrzycę. Treści nie są poddawane przeglądowi medycznemu i nie są zgodne ze wskazówkami redakcyjnymi Healthline. Aby uzyskać więcej informacji na temat partnerstwa Healthline z Diabetes Mine, kliknij tutaj.