Mamusia Podejmij niebezpieczeństwo stygmatyzacji wszy głowy
Spisu treści:
- Nasze pierwsze spotkanie z cootie
- Walka z wszy głowami fobii w
- Sam na sam z moimi dziećmi i moim grzebieniem nitowym
- Moment mojej Normy Rae
- Jestem dumna z bycia lokalną mamą
Spacerując główną ulicą w mojej okolicy, rozmawiając przez telefon z moim powolnym, starzejącym się tatą, mruknąłem zawstydzony: "Mamy … wszy. "
" Masz kłamstwa? "Tata zapytał w swoim teksańskim wydaniu.
ReklamaReklama "LICE", krzyknąłem. "Mamy LICE! "
Przeszedł mnie długowłosy hipster, obejrzał się z przerażeniem i niespokojnie dotknął jego włosów, jakby po prostu usłyszawszy, że słowo może rozprzestrzenić pasożyta.
Zabrało mnie to do późnych lat 90., kiedy gejowski przyjaciel, który miał skurczone kraby, czuł się zobowiązany zadzwonić i poinformować jednego z jego partnerów seksualnych. W odróżnieniu od tego, kiedy ludzie chorują na choroby przenoszone drogą płciową, lekarz nie prosi Cię, abyś skontaktował się ze wszystkimi, z którymi nawiązałeś kontakt, aby złagodzić rozprzestrzenianie się choroby. Ale powinni.
ReklamaNasze pierwsze spotkanie z cootie
Podobnie jak utrata dziewictwa i zakwalifikowanie się do mojego pierwszego kredytu hipotecznego, pamiętam wyraźnie, że po raz pierwszy moja rodzina miała wszy. Jeden z kolegów z mojej córki zakontraktował to, a nasz rodzic z klasy zasugerował, aby wszyscy sprawdzali swoje dzieci. Kupiłem over-the-counter wszy leczenia, Rid, zamierzając profilaktycznie traktować wszystkich w rodzinie. W tym procesie znalazłem błąd. Wciąż się ruszam, walcząc o życie. Houston, pomyślałem, mamy wszy. A potem moja skóra zaczęła swędzić.
Wyobrażenie sobie, że najlepszym sposobem na ograniczenie rozprzestrzeniania się wszy było stwierdzenie, że ją masz, a następnie unikanie kontaktu z głowami innych osób, wysłałem wiadomość e-mail na naszą listę zajęć. Nazwałam imiona. "Mamy wszy! Aktywnie go traktujemy. Sprawdź dziś swoje dzieci! "Wysłałem e-mail do dyrektora, nauczycieli, szkolnego doradcy zawodowego, każdego, kogo szliśmy na placu zabaw, i odtwarzaliśmy w ciągu ostatnich 36 godzin. Ponad 100 osób zostało już poinformowanych.
ReklamaReklamaWalka z wszy głowami fobii w
Rozumiem, że mówię o rzeczach, które powodują, że inni są wrażliwi. W latach 90. wyszłam jako lesbijka. Maszerowałem ulicami, krzycząc: "Jesteśmy tutaj, jesteśmy dziwni, przywyknijcie do tego! "Pojechałem do Waszyngtonu, by zebrać się o prawa reprodukcyjne, mając plakaty, które głosiły:" DYKES FOR CHOICE. "
Dla tej nowej przyczyny, potrzebowałem tylko zaktualizować moją mantrę na:" Mamy wszy, traktujemy to, sprawdzamy własne dzieci! "Podstawą mojego poprzedniego aktywizmu było moje przekonanie, że ujawnianie informacji, prowokowanie dyskusji i usuwanie wstydu i piętna ma kluczowe znaczenie w leczeniu problemów społecznych, takich jak seksizm i homofobia. A teraz weź wszy fobię.
Moje dzieci są zakłopotane moją kompulsywną potrzebą otwartego mówienia o tematach, których inni nie chcą poruszyć, ale mam nadzieję, że uczę ich na przykładzie o tym, dlaczego ważne jest, aby mówić, nawet jeśli nie jest to wygodne lub wygodne.
Sam na sam z moimi dziećmi i moim grzebieniem nitowym
"To był e-mail, który wysłałeś" - zauważyła jedna mama, unikając uścisku, rano po moim pierwszym ujawnieniu. Czy wolałaby raczej milczeć i pozwolić, by zwierzęta się rozeszły? Choć nikt nie chce się wszy, a leczenie jest czasochłonne, wszy nie są szkodliwe fizjologicznie - tylko psychicznie i społecznie.
Playdates zostały anulowane. Rodzinne kolacje w weekendy rozwiązano. Byłem sam z moimi dziećmi i moim grzebieniem, społecznym pariasem, gdy ludzie powoli się wycofywali. A mimo to wszy szerzyły się w naszej szkole i w naszych klasach. Ale nikt nie chciał o tym dyskutować i nie wydawało się, by istniał jeden złoty standard leczenia.
ReklamaReklama Wszy stały się dla mnie opryszczką nowoczesnego zestawu dla rodziców. Według Centers for Disease Control and Prevention (CDC) szacuje się, że każdego roku wszy szerzą się od 6 do 12 milionów dzieci w Stanach Zjednoczonych. Mimo to CDC twierdzi, że dane są "niewiarygodne", prawdopodobnie po części z powodu niskich liczb zgłaszanych przez siebie samych. Wiele z tych milionów rodzin nie przyzna się, gdy się na to umówią, więc rozprzestrzenia się wśród nas, nieproszonego gościa w już zatłoczonych miejskich dzielnicach.
Słyszałem od jednej z mam w YMCA, że inna skarżyła się na wszystkie rodziny szerzące wszy w naszej szkole: "Wszy można całkowicie zapobiec! Dlaczego te dzieciaki przychodzą do szkoły razem z nimi? "Zsunąłem się z bieżni i zacząłem wspaniale, porównując to, co powiedziała do lat 80., kiedy ludzie tacy jak senator Jesse Helms chcieli poddać kwarantannie ludzi chorych na AIDS na wyspie. Wiem, że hiperboliczny odcinek, ale tajemnica i zawstydzenie ofiary były znajome.
Wciąż rozmawiałem o wszy. Wydawało się niedorzeczne i nieskuteczne, aby zachować milczenie i odizolować się od czegoś tak głupiego - czegoś, co w rzeczywistości można było zapobiec, ale tylko wtedy, gdy więcej ludzi puściłoby jakąś wstyd wokół niego, i ujawniało to chętniej na początku skurcz.
OgłoszenieMoment mojej Normy Rae
Być może z powodu nieodpowiednich metod leczenia lub opornych mutantów, albo ze względu na to, że te same uparte robale ciągle krążyły po naszym kręgu społecznym, znowu dostaliśmy wszy.
I znowu. I jeszcze raz.
ReklamaReklama To było traumatyczne i wyczerpujące, ale także nadal dawałem mi rzecznik do rzecznictwa. Po raz kolejny poinformowałam naszą społeczność szkolną, sąsiadów, sprzedawcę w lokalnej pomocy rytualnej, dokonując transakcji zakupu dużych butelek Pantene i mojego ulubionego baristy. Wstałem na spotkaniu PTA i wyemitowałem 100 rówieśników: "Nasza rodzina od wielu miesięcy walczy z wszy …", ponieważ zaproponowałem, że program kontroli wszy zostanie sfinansowany i wdrożony. Przypadkowa mama spotkała nas w metrze i przypomniała sobie z chichotem: "Jesteś wszy mama! "
To spotkanie PTA stało się moją chwilą Norma Rae, gdzie Sally Field wstaje w fabryce trzymając znak" UNION ". Jeśli ludzie będą widzieć moją twarz i kojarzą mnie z wszy (oraz profilaktyką i edukacją), być może poczują się trochę mniej osamotnieni, gdy ich dziecko wróci do domu z gnidami i czuję się dobrze, wysyłając mi e-maile na temat możliwości leczenia i wsparcia.
Wygląda na to, że zadziałało. W tygodniach i miesiącach po naszych początkowych epidemiach wszy, wysłałem wiele tekstów i e-maili: "OMG, myślę, że Sam ma wszy. Co ja robię? "
ReklamaJestem dumna z bycia lokalną mamą
Mam teraz na laptopie cały folder" Wszy ". Mam numery dla dwóch profesjonalnych eliminatorów wszy w moim telefonie, z których jeden zatrudniłem do regularnych kontroli wszy w szkole kilka razy w roku i z którymi mam regularne relacje tekstowe.
Rozpowszechniam informacje i propozycję kieliszka wina każdemu, kto się o to prosi. Niedawno podeszła do mnie nauczycielka mojej córki. "Jeden z rodziców mojego dziecka powiedział, że jej dziecko ma wszy, a rodzic nie wie, co robić. Czy mogę jej wysłać e-mailem? "Oczywiście, powiedziałem.
ReklamaReklama W porządku, jestem matką-matką w naszej szkole, jeśli pomaga nam to wszystko dostać się w lepsze miejsce, jedną nitkę na raz.
