Dom Twój lekarz Pericardiocentesis (Korek Osierdziowy): Przyczyny, Ryzyka i Więcej

Pericardiocentesis (Korek Osierdziowy): Przyczyny, Ryzyka i Więcej

Spisu treści:

Anonim

Zrozumienie osierdzia (Pericardial Sac)

Twoje serce jest otoczone dwuwarstwową błoną, zwaną osierdziem lub workiem osierdziowym. Ta membrana utrzymuje serce w jamie klatki piersiowej, ogranicza ekspansję serca, gdy zwiększa się objętość krwi i pomaga chronić serce. Wewnętrzna warstwa osierdzia jest przymocowana do mięśnia sercowego.

W worku osierdziowym występuje bardzo mała ilość płynu zwanego płynem osierdziowym. Ten płyn pomaga zmniejszyć tarcie między warstwami osierdziowymi. Pozwala również na płynny ruch serca, gdy bije.

Perikardiocenteza, znana również jako kaniówka osierdziowa, jest testem służącym do diagnozowania problemów związanych z osierdzeniem.

ReklamaReklama Pericardiocentesis

Co to jest Pericardiocentesis?

Perikardiocenteza jest procedurą inwazyjną. Używa igły i cewnika, aby uzyskać płyn z osierdzia. Płyn można następnie wysłać do laboratorium w celu zbadania mikroskopowego pod kątem nieprawidłowych komórek.

Ten test jest często używany w celu diagnozowania infekcji, raka lub przyczyny dodatkowego płynu otaczającego twoje serce. Procedurę można również zastosować w celu złagodzenia objawów, takich jak duszność.

Gdy w osierdziu znajduje się zbyt dużo płynu, nazywane jest to wysiękem osierdziowym. Może to uniemożliwić normalne pompowanie serca, ponieważ dodatkowy płyn powoduje kompresję. Wysięk osierdziowy może prowadzić do stanu zagrażającego życiu zwanego tamponadą sercową. W tym stanie, twoje serce staje się zbyt skompresowane, aby mogło normalnie funkcjonować. Tamponada serca jest zagrażająca życiu i musi być natychmiast leczona.

Przyczyny

Przyczyny wysięków osierdziowych

Jest wiele przyczyn nagromadzenia płynu w osierdziu, w tym:

  • niewydolność nerek
  • niedoczynność tarczycy, lub niedoczynność tarczycy
  • radioterapia nowotworów < 999> HIV / AIDS
  • leki, takie jak hydralazyna z nadciśnieniem, izoniazyd (Nydrazid) w leczeniu gruźlicy i fenytoina (dilantin) w przypadku drgawek
  • w przypadku przeszywającego lub tępego urazu w pobliżu serca
  • raka serca lub osierdzia lub przerzutowego nowotwór z innych narządów
  • choroby autoimmunologiczne, takie jak układowy toczeń rumieniowaty i reumatoidalne zapalenie stawów
  • infekcje wirusowe, bakteryjne, grzybicze lub pasożytnicze
  • zastoinowa niewydolność serca
  • pęknięcie tętniaka komorowego
  • ReklamaAdministracjaReklama
Przygotowanie < 999> Jak przygotować się do Pericardiocentesis?

Ta procedura zostanie wykonana w szpitalu. Należy poinformować lekarza o przyjmowanych lekach i suplementach, należy zapytać lekarza, czy należy wyregulować leki w dniu zabiegu, i poinformować lekarza o cukrzycy.Zwykle nie będzie ci wolno jeść ani pić przez sześć godzin przed wizytą.

Po zabiegu będziesz mógł wrócić do domu, ale będziesz potrzebował kogoś, kto odwiezie cię do domu.

Procedura

Czego mogę się spodziewać podczas procedury?

Perikardiocentezę zwykle wykonuje się w oddziale intensywnej terapii lub oddziale kardiologii w szpitalu, ale można to zrobić przy łóżku chorego lub w oddziale ratunkowym, jeśli wystąpi wysięk osierdziowy.

Zostaniesz poproszony, aby położyć się na stole do badań i ustawić pod kątem 60 stopni. Rozpocznie się leczenie IV, w celu uzyskania płynów lub leków na wypadek poważnego spadku ciśnienia krwi lub spowolnienia bicia serca podczas zabiegu. Skóra poniżej i wokół mostka zostanie oczyszczona i zostanie zastosowany lokalny środek znieczulający. Możesz również otrzymać środek uspokajający, ale pozostaniesz przytomny do zabiegu.

Następnie wprowadza się igłę do worka osierdziowego. Podczas wkłuwania igły może pojawić się pewien nacisk. Prowadzi go echokardiogram, który daje lekarzowi ruchomy obraz serca, podobny do ultrasonografii. Pomoże to również w monitorowaniu drenażu płynów. Po prawidłowym umieszczeniu igły lekarz zastąpi ją bardzo cienką rurką zwaną cewnikiem. Sama procedura trwa od 20 do 60 minut.

Cewnik pozostaje w miejscu, aby umożliwić przepływ płynu przez niego do pojemnika, czasem przez kilka godzin. Po spuszczeniu płynu cewnik zostaje usunięty.

W zależności od instytucji, lekarza, perspektywy i przyczyny wysięku może być konieczne bardziej inwazyjne drenaż chirurgiczny niż perikardiocenteza igłowa.

ReklamaReklama

Skutki uboczne

Czy są jakieś możliwe efekty uboczne?

Tak jak w przypadku każdej inwazyjnej procedury, istnieje ryzyko perikardiocentezy. Lekarz przepisze wszystkie rodzaje ryzyka i podpisze formularz zgody przed zabiegiem.

Możliwe ryzyko to:

zawał serca

zapadnięte płuco

  • nieprawidłowy rytm serca
  • krwawienie
  • zakażenie
  • przebicie mięśnia sercowego
  • Po zabiegu miejsce cewnik powinien być regularnie sprawdzany pod kątem jakichkolwiek oznak infekcji. Ciśnienie krwi i tętno będą monitorowane po zabiegu, a lekarz zdecyduje, kiedy odesłać cię do domu. Jeśli otrzymałeś środek uspokajający, ktoś będzie musiał Cię odwieźć do domu, ponieważ nie będziesz mógł prowadzić bezpośrednio po zabiegu.
  • Ogłoszenie

Badanie płynu

Testowanie płynu

Jeśli spuszczany płyn musi zostać przetestowany pod kątem infekcji lub raka, Twój lekarz wyśle ​​go do laboratorium. Jeśli płyn wykazuje oznaki infekcji, infekcja może być spowodowana zaburzeniem autoimmunologicznym, niedoczynnością tarczycy, gorączką reumatyczną, immunosupresantami, promieniowaniem klatki piersiowej, rakiem lub niewydolnością nerek. Czasami przyczyna infekcji jest nieznana, a osierdzie ulega zapaleniu bez wyraźnego powodu. Nazywa się to idiopatycznym zapaleniem osierdzia.

U niektórych osób, szczególnie z zaawansowanym rakiem, płyn może nadal narastać w osierdziu.Cewnik można umieścić na miejscu, aby zapewnić ciągły drenaż i zapobiec powtórnemu zabiegowi perikardiocentezy. Czasami zabieg chirurgiczny, nazywany stwardnieniem osierdzia, jest konieczny, aby zamknąć przestrzeń wokół serca, tak aby płyn nie gromadził się w worku otaczającym twoje serce.

ReklamaReklama

Wyniki

Co oznaczają anormalne wyniki?

W przypadku stwierdzenia nieprawidłowych wyników w płynie lekarz może ustalić przyczynę gromadzenia się płynu. Porozmawiaj z lekarzem o tym, jakie są twoje wyniki i czy istnieje prawdopodobieństwo, że płyn wróci. Mogą omówić z tobą opcje leczenia.