Czy należy unikać ryb z powodu rtęci?

Ryby to jedna z najzdrowszych potraw, które możesz jeść.

To dlatego, że jest doskonałym źródłem białka, mikroelementów i zdrowych tłuszczy.

Jednak niektóre rodzaje ryb mogą zawierać wysoki poziom rtęci, który jest toksyczny.

W rzeczywistości ekspozycja na rtęć została powiązana z poważnymi problemami zdrowotnymi.

Więc co powinieneś zrobić? Czy to znaczy, że musisz unikać wszystkich ryb? W tym artykule wyjaśniono, co należy wiedzieć.

reklamaReklama

Dlaczego rtęć to problem

Rtęć to toksyczny metal ciężki, który naturalnie występuje w powietrzu, wodzie i glebie.

Jest uwalniany do środowiska na kilka sposobów, w tym poprzez prace przemysłowe, takie jak spalanie węgla lub występowanie zjawisk naturalnych, takich jak wulkany.

Istnieją trzy podstawowe formy: elementarna (metaliczna), nieorganiczna i organiczna (1).

Ludzie mogą być narażeni na działanie rtęci na wiele sposobów, takich jak wdychanie oparów rtęci podczas wydobycia i pracy w przemyśle.

Możesz być również odsłonięty przez jedzenie ryb i skorupiaków. Dzieje się tak dlatego, że ryby i skorupiaki są narażone na niskie stężenie rtęci z powodu zanieczyszczenia wody.

Z biegiem czasu może koncentrować się w swoich ciałach. Zwykle występuje w postaci organicznej, która znana jest jako metylortęć.

Jest to bardzo toksyczna postać, która może powodować poważne problemy zdrowotne, kiedy osiąga określone poziomy w organizmie.

Dolna linia: Rtęć to naturalnie występujący metal ciężki. Może gromadzić się w ciałach ryb w postaci metylortęci, która jest wysoce toksyczna.

Niektóre ryby są zbyt duże w Mercury

Wiele rodzajów ryb zawiera rtęć.

Jedno z badań wykazało, że 25% ryb z 291 strumieni w USA zawierało więcej niż zalecany limit (2).

Inne badanie wykazało, że jedna trzecia ryb złowionych na brzegu New Jersey miała poziomy rtęci wyższe niż 0,5 części na milion, co może powodować problemy zdrowotne dla ludzi, którzy regularnie jedzą te ryby (3).

Ogólnie rzecz biorąc, większe i dłużej żyjące ryby zawierają najwięcej rtęci (4).

Należą do nich: rekin, miecznik, świeży tuńczyk, marlin, makrela królewska, żmija z Zatoki Meksykańskiej, szczupak północny i inne (5).

Większe ryby mają tendencję do spożywania wielu mniejszych ryb, które zawierają niewielkie ilości rtęci. To nie jest łatwo wydalane z ich ciał, więc poziomy gromadzą się w czasie. Proces ten jest znany jako bioakumulacja (6).

Poziomy rtęci w rybach mierzy się w częściach na milion (ppm). Poniżej znajdują się średnie poziomy w różnych typach ryb i owoców morza, od najwyższych do najniższych (5):

Miecznik: 0. 995 ppm.
Shark: 0. 979 ppm.
Makrela królewska: 0. 730 ppm.
Tuńczyk bławatny: 0. 689 ppm.
Marlin: 0. 485 ppm.
Tuńczyk konserwowany: 0. 128 ppm.
Dorsz: 0. 111 ppm.
Homarz amerykański: 0. 107 ppm.
Whitefish: 0. 089 ppm.
Śledź: 0. 084 ppm.
Morszczuk: 0. 079 ppm.
Pstrąg: 0. 071 ppm.
Krab: 0. 065 ppm.
Haddock: 0. 055 ppm.
Witlinek: 0. 051 ppm.
Makrela atlantycka: 0. 050 ppm.
Raki: 0. 035 ppm.
Pollock: 0. 031 ppm.
Sum: 0. 025 ppm.
Squid: 0. 023 ppm.
Łosoś: 0. 022 ppm.
Anchois: 0. 017 ppm.
Sardynki: 0. 013 ppm.
Ostrygi: 0. 012 ppm.
Przegrzebki: 0. 003 ppm.
Krewetki: 0. 001 ppm.

Dolna linia: Różne rodzaje ryb zawierają różne ilości rtęci. Większe i dłuższe ryby zwykle zawierają większe ilości.

ReklamaReklamaReklama

Jak rośnie rtęć u ryb i ludzi

Jedzenie ryb i skorupiaków jest głównym źródłem narażenia na rtęć u ludzi i zwierząt. Ekspozycja, nawet w niewielkich ilościach, może powodować poważne problemy zdrowotne (7, 8).

W ten sam sposób, w jaki rtęć może gromadzić się w rybach, może również gromadzić się w ludziach. Doprowadziło to do zatrucia rtęcią w skrajnych przypadkach.

Co ciekawe, woda morska zawiera tylko niewielkie stężenia metylortęci.

Jednak rośliny morskie, takie jak glony, absorbują je. Ryby następnie jedzą glony, absorbując i zatrzymując rtęć. Większe ryby gromadzą wyższe poziomy od jedzenia mniejszych ryb (9, 10).

W rzeczywistości większe drapieżne ryby mogą zawierać stężenia rtęci do dziesięciu razy wyższe niż ryby, które spożywają. Proces ten nazywa się biomagnifikacją (11).

Dla ludzi agencje rządowe zalecają utrzymywanie poziomu rtęci krwi poniżej 5,0 mcg na litr (12).

Jedno z badań przeprowadzonych w USA na 89 osób wykazało, że poziom rtęci wahał się od 2,0 do 89,5 mcg na litr, a aż 89% miało poziomy wyższe niż maksymalny limit (13).

W innym badaniu przeprowadzonym w Szwecji ustalono, że wśród 143 osób około połowa rtęci włosów była wyższa niż zalecana (14).

Dodatkowo, badania te wykazały, że spożywanie większych ilości ryb było związane z wyższym poziomem rtęci.

Co więcej, wiele badań wykazało, że ludzie, którzy regularnie jedzą większe ryby - takie jak szczupak i okoń - mają wyższy poziom rtęci w swoich ciałach (14, 15).

Dolna linia: Jedzenie większych ilości ryb wiąże się z wyższymi poziomami rtęci w organizmie, szczególnie podczas jedzenia większych ryb.

Negatywne efekty zdrowotne

Rtęć jest toksyczna, a ekspozycja na nią może powodować poważne problemy zdrowotne (16).

U ludzi i zwierząt wyższe poziomy rtęci wiążą się z problemami neurologicznymi.

Badanie przeprowadzone u 129 dorosłych brazylijskich wykazało, że wyższy poziom rtęci włosów wiązał się ze spadkiem zdolności motorycznych, zręczności, pamięci i uwagi (17).

Ostatnie badania również wiązały ekspozycję na metale ciężkie, takie jak rtęć, z takimi chorobami, jak choroba Alzheimera, choroba Parkinsona, autyzm, depresja i lęk (18).

Jednak potrzeba więcej badań, aby potwierdzić ten link.

Ponadto ekspozycja na rtęć była powiązana z wysokim ciśnieniem krwi, zwiększonym ryzykiem zawałów serca i wyższym cholesterolem LDL ("złym") (19, 20, 21, 22, 23).

Jedno badanie z udziałem 1 800 mężczyzn wykazało, że osoby z najwyższym poziomem rtęci włosowatej dwukrotnie częściej umierają z powodu problemów z sercem niż mężczyźni o niższym poziomie rtęci (24).

Jest jednak prawdopodobne, że korzyści żywieniowe ryb są większe niż ryzyko związane z narażeniem na działanie rtęci (25).

Dolna linia: Wyższe poziomy rtęci mogą zaszkodzić funkcji neurologicznej i zdrowiu serca. Jednak korzyści zdrowotne wynikające z jedzenia ryb mogą przeważać nad tymi zagrożeniami.

ReklamaReklama

Niektórzy ludzie są bardziej zagrożeni i powinni być wyjątkowo ostrożni

Rtęć u ryb nie ma wpływu na wszystkich w ten sam sposób. Dlatego niektórzy ludzie powinni zachować szczególną ostrożność, jeśli chodzi o jedzenie ryb.

Dotyczy to kobiet, które mogą zajść w ciążę, kobiet w ciąży, matek karmiących piersią i małych dzieci.

Płody i dzieci są bardziej narażone na działanie rtęci, a rtęć można łatwo przekazać płodowi ciężarnej matki lub niemowlęciu karmiącemu piersią.

W jednym badaniu na zwierzętach stwierdzono, że ekspozycja na nawet niskie dawki metylortęci podczas pierwszych 10 dni funkcjonowania mózgu u dorosłych myszy (26) była zaburzona.

Inne badanie wykazało, że dzieci narażone na działanie rtęci w łonie matki miały trudności z koncentracją, pamięcią, językiem i funkcjonowaniem motorycznym (27, 28).

Ponadto niektóre badania sugerują, że niektóre grupy etniczne, w tym rdzenni Amerykanie, Azjaci lub mieszkańcy Pacyfiku, mogą mieć większe ryzyko narażenia na działanie rtęci. Jest tak prawdopodobnie dlatego, że ryby stanowią dużą część ich zwykłej diety (29).

Dolna linia: Kobiety w ciąży, matki karmiące piersią, małe dzieci oraz osoby, które regularnie spożywają duże ilości ryb, są bardziej narażone na problemy związane z ekspozycją na rtęć.

Reklama

Bezpieczne jedzenie ryb

Ogólnie rzecz biorąc, nie należy obawiać się jedzenia ryb.

Korzyści zdrowotne wynikające z jedzenia ryb są potężne, a ryby są ważnym źródłem kwasów tłuszczowych omega-3.

Generalnie zaleca się, aby większość ludzi spożywała co najmniej 2 porcje ryb tygodniowo.

Jednak FDA zaleca osobom o wysokim ryzyku zatrucia rtęcią (kobietom, które mogą zajść w ciążę, kobietom w ciąży, matkom karmiącym piersią i młodym niemowlętom), aby pamiętać o następujących zaleceniach (30):

Jedz 2-3 porcje (227-340 gramów) różnych ryb każdego tygodnia.
Wybierz niskokaloryczne ryby i owoce morza, takie jak łosoś, krewetki, dorsz i sardynki.
Unikaj ryb o wyższej zawartości rtęci, takich jak żabnice z Zatoki Meksykańskiej, rekiny, miecznika i króla makreli.
Jedząc świeżo złowione ryby, poszukaj rad z porad ryb dla tych konkretnych strumieni.

Przestrzeganie poniższych wskazówek pomoże zmaksymalizować korzyści płynące z jedzenia ryb przy jednoczesnej minimalizacji ryzyka związanego z ekspozycją na rtęć.

Więcej informacji na temat ryb: