Leczenie przy Pierwszym Znaku Choroby Poprawia MS, Badanie Mówi

Długotrwałe badanie po leczeniu pacjentów ze stwardnieniem rozsianym (MS) przyjmujących interferon beta-1b sugeruje wcześniejsze rozpoczęcie leczenia, tym większa korzyść.

Wyniki badania BENEFIT 11 zostały opublikowane w zeszłym tygodniu w Neurology.

ReklamaReklama

W SM układ odpornościowy błędnie widzi mielinę, ochronne pokrycie komórek nerwowych, jako wroga, który ma zostać zniszczony. Kiedy dana osoba ma atak stwardnienia rozsianego, nerwy są uszkodzone i mogą spowodować cały łupek symptomów, które zależą od położenia zapalenia.

Objawy mogą być łagodne lub dramatyczne. Mogą one obejmować odrętwienie i mrowienie, a także paraliż, problemy poznawcze, problemy z jelitem i pęcherzem, a nawet ślepotę.

Przeczytaj więcej: Gdzie są nowe badania nad postępującym SM? »

Ogłoszenie

Początek wczesnego jest kluczem

W tym badaniu naukowcy przebadali osoby, które cierpiały na klinicznie izolowany zespół (CIS), który jest pojedynczym zdarzeniem neurologicznym powodującym objawy podobne do tych obserwowanych w SM.

Podczas gdy pacjenci mogą wydawać się mieć chorobę, lekarze nie mogą postawić rozpoznania aż do momentu, gdy dana osoba będzie miała co najmniej dwa ataki. Każdy atak musi skutkować zmianami lub plamami zapalnymi w różnych miejscach mózgu lub rdzenia kręgowego. Pacjenci, którzy mają CIS, jeszcze nie spełnili tego wymogu i nie wszystkie z nich zostaną zdiagnozowane z SM.

ReklamaReklama Wielu jednak będzie uważało, że CIS jest postrzegany jako możliwy prekursor SM. Włączając tych pacjentów do tego badania, naukowcy próbowali złapać stwardnienie rozsiane na najwcześniejszym etapie, aby sprawdzić, czy leczenie interferonem beta-1b zanim choroba zdążyła wyrządzić szkody, może mieć wpływ na długoterminowe wyniki.

Jakie są najbezpieczniejsze (i najmniej bezpieczne) leki MS na rynku? »

Przez długi dystans

Pierwotne badanie losowo przypisało uczestnikom otrzymanie interferonu beta-1b lub placebo. Po drugim neurologicznym zdarzeniu lub dwóch latach wszyscy pacjenci otrzymali interferon beta-1b.

Naukowcy obserwowali 278 pacjentów w okresie 11 lat i stwierdzili, że osoby z CIS, które otrzymywały interferon beta-1b miały niższy wskaźnik nawrotów i dłuższy czas od pierwszego epizodu do otrzymania określonej diagnozy stwardnienia rozsianego.

Na początku nawracającego MS organizm ma zdolność wyleczenia uszkodzonej mieliny do stanu bliskiego ideałowi. Z tego powodu objawy, które pacjent cierpi podczas ataku, mogą zniknąć po zakończeniu epizodu. Ale blizny gromadzą się z biegiem czasu. Ta blizna nie przenosi impulsów nerwowych tak skutecznie jak oryginalna mielina. W rezultacie objawy mogą się utrzymywać, a niepełnosprawność może się kumulować.

ReklamaReklama Z tego powodu ważne jest wczesne rozpoczęcie leczenia - i przyjęcie go zgodnie z zaleceniami.

Obecnie istnieje 12 terapii modyfikujących przebieg choroby (DMT) zatwierdzonych przez Food and Drug Administration (FDA) w leczeniu SM. Każdy z tych leków ma możliwe skutki uboczne i różne poziomy skuteczności.

Według konsensusowego artykułu opublikowanego przez Koalicję Stwardnienia Rozsianego, "wczesna skuteczna kontrola aktywności choroby - w tym zmniejszenie klinicznych i subklinicznych ataków oraz opóźnienie postępującej fazy choroby - wydaje się odgrywać kluczową rolę w zapobieganiu akumulacji niepełnosprawności, przedłużaniu zdolności osób z SM do pozostania aktywnym i zaangażowanym oraz do ochrony jakości życia. "

Reklama Interferon beta-1b pojawił się na rynku w 1993 roku jako pierwszy DMT zatwierdzony przez FDA dla MS. Od tego czasu jest sprzedawany pod marką Betaseron. W 2014 r. Lek został zmodernizowany. Ta wersja leku o nazwie Extavia musi być wstrzykiwana tylko dwa razy w miesiącu.

Dowiedz się więcej: Obiecująca nowa wersja starego leku MS może być przyjmowana dwa razy w miesiącu »