Dom Lekarz internetowy Wspinaczka na Mount Everest: dlaczego ludzie podejmują ryzyko

Wspinaczka na Mount Everest: dlaczego ludzie podejmują ryzyko

Spisu treści:

Anonim

Czytasz o nich cały czas i może trochę potrząsasz głową.

Poszukiwacze wrażeń, którzy rzucają wyzwanie niebezpiecznym przygodom, takim jak wspinaczka na Mount Everest, wyskakiwanie z samolotów, a nawet skalowanie zamarzniętych wodospadów.

ReklamaReklama Ale co jest takiego w tych śmiałkach, którzy czynią ich tak nieustraszonymi?

W rzeczywistości eksperci twierdzą, że wcale nie są nieustraszeni. To strach, który sprawia, że ​​są tak zaintrygowani tak żmudnymi podróżami.

Dr Glenn Sparks z Purdue University wyjaśnił, że poszukiwacze mocnych wrażeń biorą udział w takich niebezpiecznych podróżach z powodu satysfakcji, jaką czują z opanowania czegoś tak przerażającego.

Reklama "Mogą się angażować w tego rodzaju sprawy, ponieważ pragną intensywnej adrenaliny i emocji związanych z robieniem tego", powiedział Sparks dla Healthline.

Czytaj więcej: Wskazówki bezpieczeństwa wspinania górskiego »

ReklamaReklama

Śmierć na Mount Everest

Ta fascynacja stała się przedmiotem zainteresowania po śmierci Marii Strydom podczas wspinaczki na Mount Everest w zeszłym miesiącu.

Strydom, 34, i jej mąż Robert Gropel wyruszyli razem na najwyższy szczyt świata. Jednak Strydom zatrzymała się, gdy zdała sobie sprawę, że cierpi na chorobę wysokościową, i zachęcała męża, by kontynuował bez niej.

Po spotkaniu z mężem Strydom upadł i umarł w drodze z góry.

Była to decyzja między dwojgiem ludzi, którzy kochali się nawzajem, aby outsiderowie nigdy tego nie zrozumieli. Frank Farley, Ph. D., Temple University

Dlaczego ktokolwiek zrobiłby coś takiego, wiedząc o potencjalnych zagrożeniach, które mu towarzyszą?

"Ryzyko jest w rzeczywistości istotną częścią tego", powiedział Sparks. "Bez żadnego postrzeganego ryzyka nie może być odczucia, że ​​jakiekolwiek znaczące wyzwanie zostało podbite. Jeśli chodzi o poszukiwaczy sensacji, nie ma ryzyka - nie ma adrenaliny. "

ReklamaReklama Gropel powiedział dziennikarzom, że czuje się odpowiedzialny za śmierć swojej żony, ale eksperci szukający emocji wyjaśnili, że ustalenie, w jaki sposób chory jest pod warunkami na Everest, nie jest diagnozą laboratoryjną. Strydom i tak by umarła, gdyby Gropel został z nią i zaczął schodzić.

"Była to decyzja między dwojgiem ludzi, którzy kochali się nawzajem, aby ludzie z zewnątrz nigdy tego nie zrozumieli" - powiedział dr Frank Farley, profesor Temple University w Filadelfii i były prezes Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego.

"Życie i śmierć są takie," powiedział Farley.

Ogłoszenie

Osobowość poszukiwacza emocji

Farley powiedział Healthline, że istnieją różne motywy, które ludzie mają do zrobienia, na przykład wspinania się na Everest, ale jedną wymagającą cechą, która jest prawie wymagana, jest tolerancja na ryzyko.

"Zawsze będą występować sytuacje wysokiego ryzyka. Ryzykowni ludzie nigdy nie będą widywani na Everestu - powiedział Farley.

ReklamaReklama Wyjaśnił, że wysokość Everest niesie ze sobą własne zagrożenia dla zdrowia, takie jak problemy związane z chorobą tlenu i wysokości oraz wyczerpanie. Ale dla elitarnych alpinistów makijaż osobowości jest ważnym czynnikiem, a osoba szukająca emocji typu T-ryzykowna jest najlepszym kandydatem.

"Typy T są zwykle motywowane takimi czynnikami, jak nowość, różnorodność, wyzwanie. Często są innowacyjni / pomysłowi, optymistyczni z dużą pewnością siebie, wierzą, że kontrolują swój los i mają wysoką energię ", powiedział Farley.

Według Farleya szczyt Mount Everest jest złotym standardem dla elitarnego wspinacza, a większość elitarnych wspinaczy ryzykuje.

Ogłoszenie

"To dla wielu klejnot w koronie wspinaczki. Summiting Everest musi być w życiorysie elity wspinacza ", powiedział. "Na Everest jest dużo martwych ciał. Pomimo znanej liczby zgonów, czują się pewni, że mogą to zrobić. I czują także, że szczyt Everestu jest jednym z najwspanialszych momentów i dokonań w ich życiu. "

Czytaj więcej: Ashley Madison i psychologia za niewłaściwym zachowaniem w Internecie

ReklamaReklama

Jest w mózgu

Skąd bierze się ta cecha osobowości, która wywołuje dreszcz emocji?

"Ta cecha osobowości o wysokiej sensacji ma genetyczne korzenie. To działa w rodzinach i wydaje się, że jest spowodowane przez rozregulowanie dopaminy ", powiedział Healthline Health Clinic Keith Johnsgard, psycholog kliniczny i autor.

Podczas gdy mózg obejmuje kilka różnych ścieżek dopaminy, jedna ścieżka odgrywa znaczącą rolę w zachowaniu motywowanym nagrodą. Dla osób poszukujących doznań, zaangażowanie w działania zagrażające życiu jest satysfakcjonujące.

"Leniwe receptory dopaminy znajdujące się w ośrodkach przyjemności w mózgu wymagają znacznie większej niż normalna stymulacji do dostarczania wysokich potrzebnych osobom z tymi nieprawidłowymi receptorami dopaminy - więc wyskakują z samolotów", powiedział Johnsgard.

Johnsgard dodał, że cecha osobowości poszukująca wrażeń, obejmująca dreszczyk emocji i poszukiwanie przygód, rośnie gwałtownie zarówno u chłopców, jak i dziewcząt, aż osiąga szczyt u późnych nastolatków. Po tym czasie stale spada do 60. roku życia

Johnsgard sam był poszukiwaczem emocji i chociaż nigdy nie chciał wspiąć się na Everest, wspiął się na pobliski szczyt Nepalu powyżej 20 000 stóp bez tlenu w wieku 60 lat Zrobił także kilkanaście spadochronowych spadochronów bezdechowych w pobliżu koła podbiegunowego w Norwegii, a także popłynął kajakiem po Zambezi w Zimbabwe.

Johnsgard rozpoczął serię badań w latach siedemdziesiątych charakteryzujących mężczyzn i kobiety, którzy byli dreszczem szukając ryzykantów. Przetestował setki kierowców wyścigowych od nowicjuszy do światowej klasy i kilkudziesięciu elitarnych spadochroniarzy.

Wyjaśnił, że wtedy kierowcy wyścigowi i im podobni byli powszechnie określani w mediach jako głupi, szaleni lub opętani pragnieniem śmierci.

"Moje badania jednoznacznie dowiodły, że były one wprost przeciwne - ponad przeciętną inteligencją, niezwykle stabilną emocjonalnie i niedynumeryczną. Charakteryzują się one wyjątkowym profilem osobowości, zarówno pilotów kaskaderów, zawodników zjazdowych, jak i alpinistów ", powiedział Johnsgard.

Poszukiwanie nowych wysokości

Dr Joe Arvai, profesor, poszukiwacz emocji i dyrektor Instytutu Erb dla Globalnego Zrównoważonego Przedsiębiorstwa na Uniwersytecie w Michigan, powiedział Healthline, że odczuwa emocjonalny przypływ od tak żmudnych podróży.

"Kierują mną nowe doświadczenia, które sprawdzają moje własne ograniczenia" - powiedział Arvai.

Arvai jest alpinistą, motocyklistą i wysokogórskim alpinistą. Wspiął się w Cascades, Canadian Rockies, Denali i Eiger.

"Chyba powiedziałbym, że jestem poszukiwaczem ryzyka, oprócz bycia naukowcem-decydentem" - powiedział.

Arvai powiedział, że jego reakcja na perspektywę przygodowej podróży po prostu przemawia do niego emocjonalnie.

"Lubię wyzwania, ale staram się pracować w granicach moich możliwości. Oznacza to złagodzenie emocjonalnego przywiązania do tych czynności z racjonalnym myśleniem podczas poprzedzania podróży i podczas jej trwania "- powiedział Arvai.

Lubię wyzwania, ale staram się pracować w granicach moich możliwości. Oznacza to złagodzenie emocjonalnego przywiązania do tych czynności. Joe Arvai, Ph. D., Global Sustainable Enterprise

Arvai powiedział, że jeden znak ostrzegawczy powinien być nieufny wobec tego, że taka wędrówka jest zbytnią pewnością siebie.

"To jest dla mnie duże. Dzieje się tak przede wszystkim u młodszych mężczyzn, ale kobiety również mogą je wystawiać. Podstawą tego jest to, co nazywamy nastawieniem motywacyjnym. Oznacza to, że wielu ludzi ma motywację do myślenia o sobie jako o "szczególnych" - utalentowanych, utalentowanych itp. "- powiedział Arvai.

Powiedział, że jest to nastawienie motywujące, ponieważ jesteśmy zmotywowani do myślenia w ten sposób, ponieważ "specjalni" ludzie są wysoko ceniani w społeczeństwie.

"Niestety, większość z nas nie jest aż tak wyjątkowa" - dodał Arvai. "Sztuka polega na rozpoznaniu tego i działaniu w granicach naszych możliwości. Wypadki wciąż mogą się zdarzyć, ale możemy ostrożnie tłumić, a nie eliminować ryzyko. "

Arvai podkreśla, że ​​badacze powinni intensywnie trenować planując wspiąć się na Everest.

"Szkolenie, szkolenie i więcej szkoleń. To pociąga za sobą trening fizyczny, aby wytrzymać stres na ciele. Pociąga za sobą trening umiejętności, aby opanować wiele skomplikowanych ruchów, które są potrzebne podczas długiej wspinaczki. Pociąga to również za sobą szkolenie umysłu, aby mógł jasno myśleć w okresie poprzedzającym, a co ważne podczas aktywności i uważności, podczas gdy faktycznie się dzieje. "

Eksperci stwierdzili, że wspinacze muszą dokładnie planować z planem wejścia i zejścia, pełnego zrozumienia prognoz pogody itp. I wspinać się w odpowiednim czasie na Everest.

"W życiu wielu ludzi stanięcie na szczycie najwyższego szczytu byłoby transcendentnym dreszczem. - Ale potrzebujesz wszystkich osobistych cech i przygotowań, które zauważyłem.Jeśli nie, nie idź. Spróbuj czegoś mniej ryzykownego - powiedział Farley.

Przeczytaj więcej: Ryzyko urazu mózgu wzrasta, gdy działania sportowe zyskują na popularności »