Sensoryczne zaburzenie przetwarzania: czy dzieci naprawdę to mają?

Na większości zdjęć mojej córki jako niemowlęcia ssała jedną z wypchanych zabawek dla zwierząt.

Nigdy tak naprawdę nie brała smoczków, z tego powodu byłem z tego dumny.

ReklamaReklama Ale jak tylko była w stanie, zaczęła napychać te "lovie" w usta.

Znalazłbym wypchane głowy zwierząt z kocami rozrzuconymi po całym domu.

Nic, co próbowałem, nie działało, by ograniczyć nawyk.

Ogłoszenie

To nawyk, który moja 4-letnia córka nadal trwa do dzisiaj, chociaż ratuje jej ssanie głównie przed snem i drzemkami.

Wygląda to na dość normalny i niewinny zwyczaj z dzieciństwa.

ReklamaReklama Faktycznie, kiedy wspomniałem o tym dentystom i pediatrom, wszystkie wydawały się w większości obojętne.

Do czasu pojawienia się innych problemów.

Kiedy przyszedł czas na solidne jedzenie, moja córka unikałaby wszystkiego, co ostatnio zostało ocieplone. Przyjmuje pokarm w temperaturze pokojowej, ale woli zamrożone, jeśli to możliwe.

Gdy nadleciałyby samoloty, zaklaskałaby dłońmi w jej uszy i krzyczała: "Za głośno, mamo! Za głośno! "

I kiedy wszystkie dzieci moich przyjaciół minęły etap badania wszystkiego ustami, moja córka nadal wpadała w panikę z powodu tego, co udało jej się przełknąć.

reklamaReklama

Ostatecznie terapeuta behawioralny zaproponował sensoryczne zaburzenie przetwarzania (SPD).

Wydaje mi się, że moja córka szukała ustnie i unikała audytorium.

Mieliśmy szczęście.

Ogłoszenie

Uzyskanie mojego leczenia córki przychodziło dość łatwo i poprzez terapię zajęciową zaczęła robić niesamowite postępy.

Nauczyłem się, jak pomóc jej zaspokajać jej zmysłowe potrzeby i z czasem zaczęła się uczyć, jak przewidywać i odpowiadać na te potrzeby.

ReklamaReklama Mieliśmy szczęście.

Mieliśmy zrozumienie lekarzy i jesteśmy częścią systemu opieki zdrowotnej, który był przychylny.

Nie każda rodzina ma tyle szczęścia, co nasza.

Ogłoszenie

Debata nad SPD

W 2012 r. Amerykańska Akademia Pediatrii wydała oświadczenie, w którym zajęło się tym, co organizacja uznała za brak dowodów na istnienie SPD jako diagnozy i zakwestionowało ważność obecnego leczenia. terapie.

W następnym roku, piąte wydanie Diagnostycznego i Statystycznego Podręcznika Zaburzeń Psychicznych (DSM-5) odmówiło uznania SPD za oficjalną diagnozę.

ReklamaReklama Podczas gdy nikt nie twierdzi, że problemy z przetwarzaniem sensorycznym mogą istnieć obok szeregu innych chorób - na przykład zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) i autyzm - to, czy SPD może być samodzielną diagnozą, wydaje się być obecny problem.

Problem polega na braku dowodów. Ale to nie znaczy, że nie ma dowodów.

W badaniu przeprowadzonym w zeszłym roku naukowcy stwierdzili, że odkryli różnice w białej materii mózgu u dzieci z SPD.

W badaniu z 2013 r., Choć nieco mniejszym w pobieraniu próbek, udało się znaleźć różnice w mózgu u chłopców w wieku od 8 do 11 lat podejrzewanych o SPD.

W tym roku przeprowadzono trzy badania koncentrujące się na pojawiających się możliwościach leczenia.

Jedna dotyczyła korzystania z gier wideo w celu promowania umiejętności lepszej uwagi.

Inna badała sposoby zwiększenia zdolności poznawczych u dzieci z SPD.

Jedna trzecia badała wieloaspektowe podejście do terapii.

Wszystko to jednak nadal nie wystarcza do powszechnej akceptacji SPD jako diagnozy.

Lekarze wciąż są rozdarci, jak powszechne są te problemy i jak skuteczne mogą być terapie.

Odmienne opinie

Healthline rozmawiał z dwoma ekspertami, z których każdy miał inne podejście do tego, jak prawdziwy jest SPD.

Emmarie Albert jest terapeuta Applied Behaviour Analysis (ABA), który pracuje z dziećmi, które mają potrzeby społeczne i emocjonalne.

Obecnie uczy się, aby zostać analitykiem zachowania certyfikowanym przez zarząd. Pracuje w terenie od siedmiu lat.

"Zaburzenie przetwarzania sensorycznego jest trudne" - wyjaśniła. "Trudno byłoby znaleźć kogoś na tej planecie, który nie miałby jednej rzeczy, która zmusiłaby ich do przeładowania sensorycznego. Pomyśl o przecinaniu widelca na talerzu lub szwie twojej skarpetki na spodzie palca. To naprawdę może być wszystko. "

kontynuowała:" Chociaż myślę, że zaburzenie przetwarzania sensorycznego jest prawdziwe, i chociaż myślę, że to może być absolutnie wyniszczające, nie wierzę, że konieczność odcięcia znaczników od koszulki Twojego dziecka gwarantuje spotkanie w nagłych wypadkach z najbliższy lekarz. W świecie Google wszyscy jesteśmy ekspertami medycznymi, i myślę, że wielu rodziców szuka diagnozy, ponieważ potrzebują powodu dla małych kłopotów. Prawda jest taka, że ​​większość symptomów SPD w pewnym momencie jest odpowiednia dla większości dzieci. "

Kristen Bierma, MS, doradca na Alasce, który ma 15-letnie doświadczenie w ramach pediatrycznej kliniki neurorozwojowej, widział ten problem z obu stron.

Przez dwa lata ona i jej mąż byli przybranymi rodzicami dziecka, które miało diagnozę SPD.

"Opierając się na osobistym i zawodowym doświadczeniu," powiedziała, "Wierzę, że SPD jest ważną diagnozą i że leczenie (przede wszystkim terapia zajęciowa) może być skuteczne. Może to być trudna diagnoza, więc może jest ona zbyt często zdiagnozowana lub błędnie zdiagnozowana. Inne czynniki przyczyniają się do powikłań diagnozy, w tym traumy, umiejętności samoregulacji, uczenia się, problemów związanych z zachowaniem i uwagą oraz innych opóźnień rozwojowych. "

Ochrona ubezpieczeniowa

Na razie brak konsensusu co do tego, jak realne i dające się wyleczyć SPD, oznacza, że ​​wiele firm ubezpieczeniowych odmawia zapłaty za usługi terapeutyczne.

To walka, Edith Hoag-Godsey, pielęgniarka i matka przez adopcję, spotkała się z jej córką Mariah.

"Pierwszy raz miałam przeczucie, że Mariah miała SPD, kiedy miała dwa i pół roku" - powiedział Healthline Hoag-Godsey. "Właśnie przeczytałem" Niezsynchronizowane dziecko "i mam łzy w oczach, ponieważ problemy, które opisywali, były dla mnie tak znajome. "

Około rok później problemy te nadal trwały.

"Wypełniała usta pełnymi ustami, wypluwając przedmioty jak małe dziecko, lizać, chodzić jak niedźwiedź wszędzie, celowo atakować ludzi," wyjaśnił Hoag-Godsey. "Zacząłem robić interwencje, o których czytałem w wielu popularnych książkach SPD, i poszliśmy do [terapii zajęciowej] i zapłaciliśmy z kieszeni. Dokonała kilku ocen, wszystkie wykazały zachowania poszukujące zmysłowości. Ale ponieważ SPD nie jest opłacalną diagnozą, moja córka nie kwalifikuje się do leczenia w ramach naszego ubezpieczenia, ponieważ nie ma "podstawowej" diagnozy, takiej jak autyzm czy ADHD. Pomimo out-of-pocket terapii zajęciowej potwierdzającej, że OT pomaga jej. Jak można go zdiagnozować, jeśli nie jest to nawet płatna diagnoza? Tak, wszyscy mamy potrzeby zmysłowe. Cienka linia to to, czy te potrzeby wpływają na twoją zdolność do funkcjonowania w codziennym życiu. Dla mojej córki to robią. "

Mogę powiedzieć, że to samo dotyczy mojej córki.

Dla tych z nas, którzy widzieli korzyści, jakie leczenie zapewniało naszym dzieciom, trudno się nie denerwować, ponieważ debata trwa.

Jedyne, co wiem na pewno, to że terapia zajęciowa ogromnie pomogła mojemu dziecku.

Nawet gdy wciąż znajduję lody rozrzucone po całym naszym domu.