7 Wykresów, które dowodzą, że liczba kalorii

Wskaźniki otyłości wzrosły gwałtownie w ciągu ostatnich 50 lat (1).

Obecnie ponad 66% populacji Stanów Zjednoczonych ma nadwagę lub otyłość (1).

Przyczyna tego niepokojącego trendu jest gorąco dyskutowana, a niektórzy ludzie obwiniają go o niektóre makroskładniki lub rodzaje żywności.

Chociaż te i wiele innych czynników może odgrywać rolę, podstawową przyczyną epidemii otyłości na świecie jest brak równowagi energetycznej (2, 3, 4).

Oznacza to, że ludzie spożywają o wiele więcej kalorii niż wcześniej, ale spalone kalorie nie wzrosły wystarczająco, aby zrównoważyć zwiększone spożycie.

Oto 7 wykresów pokazujących, że kalorie mają znaczenie.

ReklamaReklama

1. Masa ciała wzrosła wraz ze spożyciem kalorii

Źródło: Swinburn B, et al. Zwiększona podaż energii z żywności jest wystarczająca, aby wyjaśnić amerykańską epidemię otyłości. American Journal of Clinical Nutrition, 2009.

W tym badaniu oceniano zmianę spożycia kalorii i średnią masę ciała w latach 1970-2000. Przeciętne dziecko waży teraz 9 kg (4 kg) więcej niż w 1970 r., Podczas gdy przeciętny dorosły waży około 19 funtów (8,6 kg) więcej (5).

Porównując zmianę średniej masy obliczenia wynosiły prawie dokładnie względem zwiększonego spożycia kalorii (5).

Badanie wykazało, że dzieci spożywają obecnie dodatkowe 350 kalorii dziennie, a dorośli spożywają dodatkowe 500 kalorii dziennie.

2. BMI zwiększył się wraz ze spożyciem kalorii

Źródła: Ogden CL, et al. Średnia masa ciała, wzrost i wskaźnik masy ciała: Stany Zjednoczone 1960-2002. Departament Zdrowia i Opieki Społecznej, Ośrodki Kontroli i Zapobiegania Chorób, Narodowe Centrum Statystyki Zdrowia, 2004.

Wskaźnik masy ciała (BMI) mierzy stosunek wzrostu do masy osobnika, oraz jest stosowany jako wskaźnik otyłości i ryzyka choroby (6, 7).

W ciągu ostatnich 50 lat średni BMI wzrósł o 3 punkty, z 25 do 28 (8).

U osób dorosłych w Stanach Zjednoczonych każde zwiększenie dziennego spożycia o 100 kalorii wiąże się ze wzrostem średniego BMI o 0,62 punktu (9).

Jak widać na wykresie, ten wzrost BMI koreluje niemal dokładnie ze wzrostem spożycia kalorii.

ReklamaReklamaReklamacja

3. Konsumpcja wszystkich makroelementów wzrosła

Źródło: Ford ES, et al. Tendencje dotyczące spożycia energii wśród osób dorosłych w Stanach Zjednoczonych: wyniki badania NHANES. American Journal of Clinical Nutrition, 2013.

Debata na temat przyczyny przybrania na wadze i epidemii otyłości jest nadal przedmiotem dyskusji. Niektórzy obwiniają węglowodany, podczas gdy inni obwiniają tłuszcz.

Interesujące jest to, że dane z National Health and Nutrition Examination Survey sugerują, że odsetek kalorii pochodzących z węglowodanów, białka i tłuszczu utrzymywał się na stałym poziomie przez lata (10).

Jako procent kalorii spożycie węglowodanów nieznacznie wzrosło, podczas gdy spożycie tłuszczu zmniejszyło się. Jednak całkowite spożycie wszystkich trzech makroskładników wzrosło.

4. Utrata wagi na diecie niskotłuszczowej i wysokotłuszczowej jest taka sama

Źródło: Luscombe-Marsh ND, et al. Diety zawierające węglowodany o wysokiej zawartości jednonienasyconego tłuszczu lub białka są równie skuteczne w promowaniu utraty tłuszczu i poprawie poziomu lipidów we krwi. American Journal of Clinical Nutrition, 2005.

Niektórzy badacze twierdzą, że diety o niskiej zawartości węglowodanów zapewniają przewagę metaboliczną nad innymi dietami (11, 12).

Badania wykazały, że dieta niskowęglowodanowa może być skuteczna w utracie wagi i zapewnia wiele korzyści zdrowotnych, ale głównym powodem, że powoduje utratę wagi jest nadal redukcja kalorii.

W jednym badaniu porównano dietę niskotłuszczową z dietą wysokotłuszczową w ciągu 12 tygodni ograniczania kalorii. Wszystkie plany posiłków ograniczyły liczbę kalorii o 30%.

Jak pokazuje wykres, nie było znaczącej różnicy między tymi dwiema dietami, gdy kalorie były ściśle kontrolowane.

Większość innych badań, które są izokaloryczne, jak w przypadku kontrolowania kalorii w obu grupach, pokazują, że utrata masy ciała na dietach o niskiej zawartości węglowodanów i niskiej zawartości tłuszczu jest taka sama.

Mówiąc o tym, kiedy ludzie mogą jeść aż do pełności, zazwyczaj tracą dużo więcej tłuszczu na diecie o bardzo niskiej zawartości węglowodanów, ponieważ dieta hamuje apetyt.

ReklamaReklama

5. Utrata wagi jest taka sama na 4 różnych diecie dopasowanej do kalorii

Źródło: Sacks FM, et al. Porównanie diet odchudzających z różnymi składami tłuszczu, białka i węglowodanów. New England Journal of Medicine, 2009.

Badanie to potwierdza niektóre z powyższych badań, testując cztery różne diety o ograniczonej kaloryczności w ciągu dwóch lat (13).

Wszystkie cztery grupy straciły od 7,9 do 8,8 kg (3,6 do 3,9 kg), co jest bardzo podobne. Naukowcy nie stwierdzili również żadnych różnic w obwodzie talii między grupami.

Co ciekawe, badanie wykazało, że nie ma różnicy w utracie wagi, gdy węglowodany wahały się od 35% do 65% całkowitego spożycia kalorii (13).

Badanie to pokazuje korzyści płynące ze stosowania diety o obniżonej kaloryczności na utratę wagi, niezależnie od rozkładu makroskładników diety.

Ogłoszenie

6. Liczenie kalorii pomaga schudnąć

Źródło: Carels RA, et al. Czy przestrzeganie zaleceń dotyczących kalorii zawartych w wytycznych dietetycznych dla Amerykanów może pomóc osobom odchudzić się? Zachowania żywieniowe, 2008.

Powszechnie zaleca się spożywać o 500 kalorii mniej niż potrzeba, aby schudnąć. Takie podejście jest powszechnie stosowane w branży odchudzania i fitness.

Powyższe badanie dotyczyło skuteczności liczenia kalorii i tego, czy pomogło to uczestnikom w utracie większej wagi (14).

Jak widać na wykresie, zaobserwowano silną korelację między liczbą dni, w których uczestnicy monitorowali ilość spożywanych kalorii a ilością utraconej wagi.

W porównaniu do tych, którzy nie zwracali szczególnej uwagi na kalorie, osoby, które śledzą spożycie kalorii, straciły prawie o 400% więcej wagi (14).

Pokazuje korzyści monitorowania spożycia kalorii. Znajomość nawyków żywieniowych i spożycia kalorii jest ważna dla długotrwałej utraty wagi.

ReklamaReklama

7. Dzienne poziomy aktywności i wydatki na kalorie zmniejszyły się

Źródło: Levine J, et al. Termogeneza niezwiązana z wysiłkiem fizycznym: skulony tygrys ukryty smok społecznego przyrostu masy ciała. Miażdżyca tętnic, zakrzepica i biologia naczyniowa, 2006.

Wraz ze wzrostem spożycia kalorii, dowody silnie sugerują, że ludzie są mniej aktywni fizycznie niż przedtem (15, 16).

Stwarza to tzw. "Lukę energetyczną" lub różnicę pomiędzy spalonymi kaloriami i spalonymi kaloriami.

Co ciekawe, badania pokazują, że osoby otyłe są znacznie mniej aktywne fizycznie niż osoby szczupłe.

Dotyczy to nie tylko ćwiczeń formalnych, ale także ćwiczeń niezwiązanych z ćwiczeniami, takich jak stanie. Jedno z badań wykazało, że szczupli ludzie stali się o około 152 minuty dłużej niż ludzie otyli (17).

Badacze doszli do wniosku, że jeśli osoby cierpiące na otyłość będą odpowiadać poziomowi aktywności grupy szczupłej, mogą spalić dodatkowe 350 kalorii dziennie.

To i inne badania sugerują, że zmniejszenie aktywności fizycznej jest również główną przyczyną przyrostu masy ciała i otyłości, a także zwiększonego spożycia kalorii (5, 16, 18).

Calories Matter, to jest fakt

Obecne dane silnie wspierają pomysł, że zwiększone spożycie kalorii może stanowić przyczynę obecnej epidemii otyłości.

Badania pokazują również, że zmniejszenie kalorii powoduje utratę wagi, niezależnie od składu diety.

To prawda, że ​​niektóre pokarmy są bardziej tuczące niż inne.

Większość produktów spożywczych jest bardzo sycących, ale wysoko przetworzone produkty żywnościowe często ułatwiają spożywanie dużych ilości kalorii.

Mimo że jakość żywności jest bardzo ważna dla optymalnego zdrowia, całkowite spożycie kalorii jest kluczową determinantą wagi.